Welcome to my world Mentale honger. Vooral ons reflectievermogen onderscheidt de mens van het dier, een vloek of een zegen? Het doel van mijn blog.Enerzijds is het entertainment, poëzie en een dagboek, anderzijds het proberen begrijpbaar maken van niet-materiële en ontastbare zaken. Zaken die voor de meeste mensen, inclusief mezelf, moeilijk te vatten en te verwoorden zijn
23-03-2015
vrouwen in mij
Er zijn meerdere vrouwen in mij.
Roepen ze luider dan ikzelf,
dan wil ik dat ze zwijgen zodat ik mezelf kan horen.
En plots merk je dat je kan antwoorden bij quizprogramma's, het babysitkindje veranderd is in een vrouw, je ondertussen alle gsmproviders hebt gehad, niet enkel kinderen "mevrouw" zeggen, er meer producten in de badkamer staan, je bij de oudsten hoort op fuiven, je alle jommekes hebt gelezen, je lidwoorden gebruikt in smsjes, leeftijdsgenoten getrouwd zijn en baby's hebben, samson van stem verandert, meneer spaghetti gehalveerd is, flintstones, spicegirls, flippo's, tamagotchi's, furby's, Nintendo's, gameboy's, cassettes, video's en ondertussen ook bijna de cd's verleden tijd zijn, ... bijzonder :)
Neen, ik excuseer mij niet. Neen, ik heb geen fout gemaakt.
Wel, zou ik je willen zeggen dat ik het anders had gewenst. Dat ik gehoopt had op een ander effect.
Dat ik je beter had willen inschatten. Dat ik je beter wil kennen.
Ik zou willen zeggen dat ik het anders had gewenst.
Dat ik mij op een andere manier had willen uitdrukken. Dat ik mezelf beter wil kennen.
Ik zou willen zeggen dat we hier uit kunnen leren. Dat onze emoties ons iets vertellen.
Dat we onszelf niet hoeven kwellen. Dat we moeten communiceren, en met of zonder woorden proberen, om deze miscommunicatie in de toekomst te herstellen.
Dat zou ik je allemaal kunnen zeggen. Maar om tijd en dus ook woorden te sparen, het gemoed te bedaren en spanningen te weren, zal ik mij maar gewoon weer excuseren...
Als een vraag geen eis is, dan is het antwoord vrij. Dan is 'ja' gelijk aan 'nee' en dan mag het allebei. Als het een verzoek is, wordt er meer van je verwacht. De gevolgen zijn emoties maar je wordt niet afgeslacht. Een eis heeft zeer zeker gevolgen bij een 'nee'. Je weet wat je te wachten staat al is het niet oké. Maar wat als je een vraag krijgt en je 'nee' speelt boemerang. Het was echt maar een vraag, en toch word je al wat bang. Als antwoorden niet vrij meer zijn, wat maak jij jezelf dan wijs? Ik geloof dat het geen vraag meer was, maar een verbloemde eis.
