ookal is het leven,soms negatief,geef het nooit op!!
06-01-2009
Hoi iedereen!
Dit is pas het 2de blogje dat ik schrijf. ik heb lang niks laten horen,ik weet het.ik had al langer een blogje klaar,maar het duurde nogal eventjes voordat ik het eindelijk hier kreeg.kheb hem bijna helemaal moeten aanpassen.
allereerst voor iedereen een héél gelukkig nieuwjaar! ik hoop echt dat het voor jullie allemaal een geweldig 2009 wordt. Met mij gaat het redelijk,niet dat er veel tegenslagen zijn,ik heb gewoon een grote hekel aan school,dus ik ben altijd wat minder goed gezind als ik na de vakantie weer naar school moet. en dan hebben we ook nog eens te horen gekregen dat de enige leerkracht die nog echt achter onze klas stond nog voor een paar weken thuis zal blijven. operatie. gisteren begon ook al goed. er ligt hier een heel pak sneeuw,dus laaange files onderweg.ik was anderhalf uur te laat in school. de bus doet er normaal een kwartier over,nu deed ze 25 minuten over een halve km. eigenlijk best grappig. alleen heel jammer dat ik niet kon gaan dansen. Kon ik mijn rommelsie niet zien. =(
mijn vakantie was super. ik ben echt een kerstmensje,dus al die feestjes enzo vind ik altijd geweldig. Ben ook naar rommeltje geweest,leuke namiddag. "waar is de baby?" =P
om af te slutien,nog efjes een berichtje voor mij rommelsie: Gij zijt echt een supermeisje,weet ge da? ik weet dat ik da misschien niet altijd laat merken. en ik heb de laatste week eigenlijk ook bijna niks laten horen,maar toch. Gij hebt het zelf zeker ni altijd gemakkelijk,maar toch zijt ge er altijd voor iedereen. Gij luistert altijd en ik heb echt wel veel aan u. Rommeltje,ik wil u echt nooit kwijt,en ik ben er ook altijd voor u he!
xxxxxxx
Poef.
And it doesn't matter what people say and it doesn't matter how long it takes Believe in yourself and you'll fly, high It only matters how true you are be true to yourself and follow your heart. So i won't give up no i won't break down. Sooner than it seems life turns around and i will be strong, even if it all goes wrong When i'm standing in the dark i'll still believe Someone's watching over me.
Ik zal al maar meteen bekennen dat ik gisteren terug gesneden heb...Sorry allemaal...Maar ik wil het echt niet weer doen...Ik heb ook een belangrijk besluit genomen,dankzij Lies^^ Ik ga terug naar het jac gaan...tijd om eens hulp te zoeken...en om mij terug beter te voelen... Dankzij Kaatje en Lies zou ik nu nog sip zitten wezen...maar nu voel ik me wel weer even beter...Ik tril wel,sorry daarom voor eventuele typfouten...maar dat is gwn van de ontlading denk ik...Morgen kerstfeestje...Maar vandaag niet veel blog...
Just never give up!!! Things will be alright in the end!!!
Het is alweer heel lang geleden dat ik nog eens iets geschreven heb...Maar examens en ik voelde helemaal niet goed enzo...Mijn rapport viel goed mee 71% en geen buizen...Ookal zegt iedereen dat dat gewoon komt omdat ik mijn jaar overdoe maar toch...ik heb er heel hard voor gewerkt!!! Ondertussen gaat het alweer een beetje beter met mij...De gebruikelijke up en downs...Soms hele diepe downs maar ik geraak er wel weer uit... De laatste dagen heb ik zoveel zin om terug met het jac te gaan praten,maar ergens wil ik dat ook niet...Ik twijfel er echt over en ik weet gewoon niet wat ik moet beslissen...Morgen Kerstmis..Het is nog altijd raar de feestdagen zonder mijn mama vieren...En ook volgende week ga ik met mijn broers en schoonzus en haar gezin naar de dierentuin en de samson en gert kerstshow...Vroeger gingen we daar met ons mama naartoe...Dit wordt de eerste keer dat we zonder ons mama naar daar gaan...Dat gaat wel even slikken zijn en even pijn doen...maar...we geraken er wel door... Elke dag is weer een dagje verder weg van de dag dat mijn mama stierf...een dag langer dat ik haar al moet missen...en zo zal het verder blijven gaan...elke dag hetzelfde gemis...dezelfde pijn...dezelfde gedachten... Het stomme is al mijn herinneringen aan haar lijken te vervagen...veel herinneringen zijn al weg...gewoon vervaagd...dingen waarvan ik dacht dat ik ze voor altijd zou onthouden...Ik heb enkele dagboeken van vroeger en tekeningen die mij een beetje kunnen helpen maar toch...
Prettige feestdagen iedereen!!
Vergeet je zorgen en je pijn, dan voel je je in een oogwenk weer superfijn!!!
Alweer een weekje geleden dat ik nog iets heb geschreven...Maar de examens en een klj-activiteit maken,vraagde veel tijd... Elke dag lijkt het erger en erger met mij te worden...Meestal schrijf ik alles wat mij dwarszit aan kelly,maar ik wil praten erover...Maar nu met de examens heeft er niemand tijd...en dan de vakantie...ik haat vakantie... Ik voel mij zo rot...Ik wil wenen...Ik wil snijden,maar weet dat het niet mag...maar het is zo verleidelijk...Mijn lichaam staat vol littekens,net zoals mijn ziel... En het enige wat mij nog wat opluchtte was dansen...dansen is mijn leven...maar...na elke dansles heb ik overal pijn..al mijn beenderen en spieren zijn gewoon door het dansen kapot gegaan...Mijn rug doet mege veelpijn,mijn voet,zonder steun eraan kan ik erniet op stappen,mijn knie doet ook altijd pijn,en mijn nek en schouders zitten zo vast dat ze niet meer los geraken en megaveel pijn doen...Maar ik wil niet stoppen met dansen...Maar veel keus zal er binnekort niet meer zijn... Ik vind het zo moeilijk om lichtpuntjes te vinden...het lijkt alsof de hele wereld 1 grote bron ellende is...alsof er voor mij geen geluk meer bestaat...en toch mag ik niet opgeven...
When you feel that you messed things up, just think it's allright and never give up!!
Sorry dat ik er niet meer dagelijks toe kom om te schrijven...Maar de laatste dagen zoveel tranen,zoveel pijn,zo moeilijk om te verwoorden...Momenteel gaat het weer een beetje bergaf met mij...Honderden tranen stromen elke dag over mijn wangen..Elke nacht pieker ik meer en meer..Ik ben zo moe...Ik ben het thuis allemaal beu...al de ruzies...Ons pa en zelfs mijn broertje met hun seksistisch gedoe...Ik wordt het beu...zo beu... Eerst had ik hele dagen school om mij op het been te houden..nu met de examens halve dagen...binnekort vakantie...een hel...een ramp... Ik weet het allemaal niet meer...Ik wil lachen maar het lukt me niet meer..Ik wil praten maar kan het niet meer... Maar ergens vanbinnen zit er nog een beetje vechtlust in mij..Iets zegt mij dat ik nu even moet doorbijten en dat er ooit een tijd komt dat alles zal verbeteren..En ergens voel ik spijt..Als ik vorig jaar op school beter mijn best had gedaan,zat ik nu in het 6de,dan kon ik bijna op kot gaan...weg van hier..ver weg...Maar nu terug in het 5de nog langer wachten...Elke dag afzien....Maar ooit zal ik er geraken..
Does anybody even notice... Does anybody even care...
Even over mijn rapportje eerst,ik had 82% en geen buisjes...Maar het gaat toch niet zo goed meer met mij..Op school ofzo gaat het wel goed,maar thuis..Vandaag krijg ik de schuld van de dingen die mijn broertje doet,ik wordt gestraft...Waarom ik??Ben ik dan zo een slecht kind??Moet ik mijn vader geloven en ben ik een leugenaar en wil ik gewoon aandacht??Wie ben ik eigenlijk en wat ben ik??In mijn ogen ben ik een zielig iemand,een eenzaat,...Ik praat met mensen,ik lach met hen,maar toch ben ik anders...veel te anders...Iedereen vraagt wat er is,maar als ik het vertel begrijpt niemand mij..en ik weet ook wel,ze kunnen enkel luisteren en niet helpen...ze proberen... Ik verlang al de hele dag en eigenlijk al weken naar mijn mama...Het lijkt alsof ze zo dichtbij is,alsof ik haar adem in mijn nek voel,hoe ze mij ondersteunt,maar ze lijkt ook zo ver weg...Toen ze voor het eerst begon aan haar hele lange reis naar het hiernamaals,smeekte ik haar terug te komen...Ik huilde uren aan een stuk..'s nachts als niemand het zag....Als ik alleen was...Nu smeek ik nog steeds,elke dag...Ik denk aan haar,droom van haar...Maar hoeveel ik ook huil,hoeveel ik ook smeek,ze zal nooit komen...Ze zal er nooit nog zijn...Maar ik heb haar nodig..dicht bij mij.. Ze was nog zo jong...ze was zo lief...ze verdiende het niet...Waarom mama,waarom jij?? Wat heb je ooit iemand misdaan??Niks...Als er iemand het verdiende om te gaan was ik het...Ik deed je pijn in je laatste dagen...Ik met mijn grote mond...Het spijt me zo hard,en ik zou niets leiver dan jou plaats innemen...Het spijt me....
Ondertussen hebben jullie kunnen kennismaken met mijn allerliefste rommeltje kaatje:) Zij is dus co-auteur..Even op Kaatje reageren...Rommeltje jij betekent voor mij ook heel veel,en jij hoort wel in dit blogje thuis...En weet dat ik er altijd voor je ben..
Ok vandaag..Ik had weer Io het vak dat ik haat omdat ik met niemand in mijn io groep kan opschieten...Eerst moesten we 4u kindertekeningen onderzoeken,maar de leerkracht die ik daarvoor had kent mijn leven en negeert mij dus nu...Onder de middag was het leuk met Dorien...In de namiddag moest ik contrasten tekenen...In 2,5 uur heb ik 7 tekeningen gemaakt en ingekleurd..ik had een boom met bloesems doe overging in een boom zonder blaadjes zo een beetje de 4 seizoenen dus...En dan van heel licht kleuren naar heel donker gegaan,en dan op de tekeningen was te zien dat de zon langzaam onder ging en dat een regenwolkje naar boven kwam...en vogeltjes in de lucht die beetje bij beetje omdraaiden in de lucht....Maar de leerkracht die we hadden kan mij dus niet uistaan...Maar ja...Daarna op de bus zag ik Kaatje en Tasha:) En het was weer reuzefijn en reuzegrappig:) Thuis heb ik schema's gemaakt van sw...Morgen heb ik rapport...Heel hard stressen dus..Ja vandaag is er niet echt veel gebeurd dus ook niet veel interessants te vertellen:)
I say hello How do you do the things you do
7 years and 50 days Now just look at me Another girl I use to be So damn what do you see
ik ben dus vanaf nu co-auteur,ik vind eigenlijk dat ik niet in deze blog pas,omdat ik nog lan niet zoveel meegemaakt heb als Silvy. ik heb dus ook een beetje een andere kijk op het leven. Natuurlijk heb ik ook ups en downs,maar dan voel ik me vaak zo stom,dat ik over zoiets 'onbelangrijks' me zorgen maak of me slecht voel.Mijn stukjes worden dan ook wel meer aan de happy kant.
eventjes ene kleine voorstelling van mezelf: ik ben dus een meisje,14 jaar,en de enige grote tegenslag die ik al heb gehad is dat mijn ouders gescheiden zijn. ik ben hier heel lang heel erg kwaad om geweest,dat ik ook niet anders gereageerd heb wanneer mijn papa vertelde dat hij wegging. maar daar is nu gewoon niks meer aan te doen. soms vraag ik me wel eens af hoe het nu zou zijn als mijn ouders nog samen waren,maar volgens mij is het ergens ook maar beter zo. ik heb het min of meer aanvaard,ik mis hem ook niet zo omdat ik van kleins af al gewoon ben dat papa niet veel thuis is,hij was altijd op verre reizen voor zijn werk enzo. Mijn zus heeft er meer moeite mee. ik kan soms wel best kwaad worden op papa,omdat het net is of hij denkt dat hij het allemaal kan goedmaken door met ons dure uitstapjes te doen of ons cadeautjes te geven,maar hij zou me even blij maken door gewoon eens naar een dansshow te komen kijken,of op mijn verjaardag te zijn. maar ofwel heeft hij dan een afspraak of een reis die belangrijker is,vorige keer had hij zelfs beloofd om naar het optreden van de zoon van zijn nieuwe vriendin te gaan,en daardoor moest hij hier extra vroeg weer vertrekken. dat kon er bij mijn eventjes niet in,maar dan besef ik wel dat er ergere dingen zijn. dat er mensen zijn die vele ergere dingen moeten meemaken.
Ik heb echt heel veel aan mijn familie,en aan mijn vriendinnen. alhoewel,die vriendinnen op school kunnen soms ook verschrikkelijk irritant doen. maar dan zijn er natuurlijk nog altijd mijn rommels! ze weten het misschien niet altijd,maar ze zijn echt heel veel voor mij. verder ben ik eens mens van vrolijke kleurtjes en vrolijke muziek,ik ben best een optimistisch persoon.
zo,dus that's me.(in het kort dan,anders wordt dit stuk veelste lang =P) morgen weer een stukje,maar nu moet ik echt iets aan mijn huiswerk gaan doen.bah.
liefs, Poef.
when life gives you a hundred reasons to cry, show life you have a thousand reasons to smile.
Hallo..Pff vandaag is weer 1 van de dagjes dat ik niet wist hoe ik me moest voelen...Eerst voelde ik me blij,dan weer boos,dan weer sip....Deze morgend was ik blij omdat ik van een vak echt kei goede punten had...dan onder godsdienst was iedereen aan het vertellen over hun thuissiuaties enzo en als ze over hun mama praten,deed het me pijn...Zoveel herinneringen....Zoveel pijn...Zoveel verdriet...De les erna was zwaar...ik wou nadenken,alles op een rijtje zetten maar dat ging niet...Na school voelde ik me alleen en verlaten,totdat mijn allerliefste Kaatje mij gezelschap kwam houden...Toen voelde ik mij terug blij...Thuis begon ik mij weer sip te voelen...Totdat ik net een mail kreeg van mijn leerkracht godsdienst,om te laten weten dat ik een 18/20 heb...Was ik weer even blij...maar nu wil ik wenen...Ik heb geen reden om het te doen...maar wil het toch...En daarnet begon mijn vader weer...Ik ga gewoon kapot van binnen,maar niemand lijkt het te merken...niemand...En diegene met wie ik erover wil praten willen niet luisteren,negeren mij,willen stappen zetten die ik niet wil zitten,gaan meteen naar het clb of andere hulpdinges rennen...Ik wil niet geholpen worden,ik wil gewoon gehoord worden...Niemand kan mij helpen,ze kunnen alleen maar luisteren...Er was 1 persoon die mij ooit echt begreep maar deze negeet mij nu,en ik zie haar nooit meer...Een andere leerkrachte die mij goed leek te begrepen was direct na ik mijn verhaal had gedaan bij het clb gaan aankloppen...Resultaat ruzie met het clb...want normaal mag ik geen leerkrachten aanspreken over mijn problemen...en morgen heb ik die leerkrachte en ik wil met haar praten...maar durf het niet meer wagen...Zal ze het weer gaan doorzeggen??Zal ze mij ak wegsturen voor ik begin te praten??Of zou ze gewoon luisteren??Ik weet het niet,en ik durf geen kans meer wagen..Het lijkt alsof ik vast zit in een greep van slechte gevoelens zit,en die greep wordt alsmaar strakker en strakker,en hoe meer ik eruit wil geraken hoe erger hij wordt...En hoe moeilijk het wordt om door te gaan..Ik probeer overeind te blijven,maar vanbinnen wordt alsmaar meer en meer chaos...Elke dag is het moeilijker om een lach op mijn gezicht te behouden...Elke dag neemt mijn lach beetje bij beetje afscheid tot hij misschien ooit uit gestorven zal zijn...Maar zover is het nog niet,en zo vlug wil ik het niet opgeven...Ik probeer en blijf proberen,tot ik erbij neerval...
Everybody makes mistakes, Everybody has those days, Everybody knows what, I'm talking about, Everybody gets that way
Nobody's Perfect! I gotta work it! Again and again, Till I get it right,
Nobody's Perfect! You live and you learn it! And if I messed it up sometimes, Nobody's Perfect,
Next time you feel like, It's just one of those days, When you just can't seem to win, When things don't go the way that you guys planned, Figure something else out, Don't stay down, come on everybody, try again!
Vandaag was een dag zoals alle andere,met ups en downs dus weer...Deze morgend met barstende hoofdpijn op te staan...doordat ik een ongeloofelijk slaaptekort heb...Dan weer bijna te laat op school...eigenlijk ben ik stiekem de school binnen geslopen..Dan in de les viel het wel mee...De school ging vlug voorbij...En dan onder labo..weet je...normaal moet ik een bril dragen omdat ik niet zo ver zie,maar ik kan echt niks aan mijn ogen verdragen,zelfs geen zonnebril...dan krijg ik hoofdpijn enzo...en dan gedwongen worden een labobril op te zetten,2 lesuren...auw dus! Na school eventjes slechtgezind geweest,toen was het weer even beter..Op weg van school naar huis kreeg ik plots veel voetpijn en rugpijn en nekpijn...En ik ben bang dat mijn dansshow van zaterdag steeds minder en minder haalbaar zal worden...Elke dag krijg ik meer en meer pijn,hoe dat komt weet ik niet...Nu...momenteel zit ik weer even in een dipje...Ik heb zin om te wenen,zin om in een hoekje depressief te zitten zitten...geen zin om met iemand te praten... Op msn vragen ze constant alles goed en dan ipv te zeggen dat het niet gaat zeg ik natuurlijk weer dat alles wel goed gaat... Pff...gisteren met godsdienst moesten we uit 77 uitspraken dingen uithalen die bij ons pasten en 1 ervan voor de klas vertellen en uitleg geven...Maar ik wil niet praten over mezelf...Ik haat het...Ik hou liever gewoon mijn leven voor mezelf...Ik kan gewoon niet ove rmezelf praten,maar ik kan wel over mezelf typen zoals nu...Maar daar ben ik morgen niks mee... Waarom is het leven soms zo zwaar??Waarom is het leven soms zo pijnlijk??Waarom??Waarom?? Zo'n dingen kan ik mij uren afvragen...Het leven is gewoon oneerlijk...Sommige mensen hebben alles en klagen nog...Sommigen hebben helemaal niets...Sommige mensen hebben geen reden om te klagen..Neem nu een vriendin van mij...Zij heeft alles wat ze wil enzo...en zaagt constant over haar leven...Ik heb niets...toch bijna niets...Maar ik klaag weinig... Sorry,maar ik denk dat als ik nog verder typ er geen blije dingen meer gaan opkomen of....
Gisteren heb ik niet geschreven wegens tijdgebrek,had een belangrijke presentatie te maken.Maar gisteren was een goede en leuke dag:) Vandaag was ik doodmoe en wou eigenlijk niet naar school,maar moest voor mijn presentatie..Io dagen zijn altijd zo stom...Hele dagen alleen zitten,omdat ik met niemand in mijn io groep kan opschieten,al mijn vriendinnen zitten in andere groepen...Ik heb dus heel de dag met de leerkracht gebabbeld...Io is altijd samenwerken en ik ben altijf het zielige overschotje,maar...Morgen is het vrijdag terug gewoon les:) Heb ik Kelly enzo terug:) Kelly is mijn lichtpuntje op school,om op school gelukkig te zijn...Ik heb van Kelly vele lieve knuffels gehad enzo:) En op de bus had ik Kaatje,ondertussen mijn mede co-auteur:) Kaatje is mijn mede-danseresje en mede-rommeltje,en kan mij altijd terug vrolijk maken:) Morgen heb ik op school 4km lopen!!Met astma wordt dat een hel,maar dat kan me niks schelen..Ik weet dat Kelly en Kaatje enzo zeggen en weten dat ik het kan,en dan zal ik het ook kunnen!! Mijn neefje heeft zijn knietje gekneusd Mijn 2 neefjes zijn voor mij ook superbelangrijk en ik zou ze nooit kwijt willen!!! Vandaag was een happy dag zoals je wel kan merken:) Maar gelukkige dagen zijn leuk...Ze versterken mijn optimisme,en de herinneringen aan deze gelukkige dagen helpen mij door de slechte... Ze zorgen voor het pink in my thinking:) Het enige wat ontbrak op deze dag is mijn mama... Ik snap nog steeds niet hoe en waarom zij ons moest verlaten,maar ik vrees dat ik het nooit zal weten... Maar ik weet dat er ooit een dag komt,dat ik haar terug zal zien...Dat ik haar kan vertellen hoeveel ik van haar hou,en dat ik haar nog een kan vasthouden,met haar kan lachen,knuffelen,alles doen....Alles wat ik zo hard mis in mijn leventje... Mijn leventje begint een beetje te beteren,maar ik heb nog steeds gebreken en gaten die nooit opgevuld zullen kunnen worden... Maar juist deze dingen maken mij tot wie ik ben,....Ik,een persoon op deze aardbol,zoals iedereen,maar toch een beetje anders,en dat maakt mij uniek,en daar mag ik trots op zijn.. Ik ben niet zoals iedereen..ik ben gewoon mijzelf...ik ben gewoon silvy!
Seek every possibility, Take every oppurtinity, You know you got it going on.
Think pink, if you're like no other girl. Think pink, and you will discover,girl. Think pink, it's your favourite color,girl. It's the color of the world.
Think pink, it's like a shining star. Think pink, just being who you are. Think pink, you'll be going very far. Listen to me,girl!!
Vandaag viel wel mee..Op school was het wel fijn,voor een keertje...Ik heb mij toch goed geamuseerd...Heb een hele boel heel goede testen en taken teruggehad,leuke gesprekken gehad...En na de school was er wel weer ruzie thuis,maar na een telefoontje met kelly voelde ik me weer helemaal goed...Het enige echt slechte is dat mijn broertje blijkbaar steelt..Geen grote dingen,maar gewoon dopjes van autobanden enzo en...ik wil gewoon niet weten wat er gebeurt als hij betrapt wordt...maar hij luistert toch niet naar mij,dus veel kan ik er niet aan veranderen...Maar na een zeer amusant gesprek met kaatje voel ik me weer goed...Ik ga dus meedoen aan de kunstbende in de categorie dans.Samen met mijn rommeltjes (een paar goede vriendinnen). Momenteel ben ik eigenlijk doodmoe,en hoor ik te studeren voor een test,waarvan ik eigenlijk niet eens weet wat ik moet leren...Maar al bij al was het dus eens een positieve dag,en ik heb eens voor een keertje geen bang,voor de dag die morgen komt:)
Vandaag was een dag met veel downs en weinig ups...Op school deed vandaag iedereen in mijn klas eens voor de eerste keer vriendelijk tegen mij...En eigenlijk heb ik geen woord van een les gehoord,of terwijl was ik aan het praten en of terwijl zat ik met mijn gedachten verzonken ik verre herinneringen...En toen ik met Kelly praatte moest ik aan mijn mama denken,en da tranen kwamen maar ik hield ze tegen..En meermaals vandaag kwamen de tranen zonder reden,maar ik heb er geen enkele laten ontsnappen..Van buiten straalde ik,maar van binnen ging ik kapot.Na de school zou een vriendin op mij wachten,maar zoals te verwachten liet ze mij maar weer eens stikken voor andere mensen...Net zoals mijn 'zusje' van vorig jaar...we waren de beste vriendinnen maar dan heb je een groep waar ze dolgraag bij willen horen,en dan ben je plots niet 'cool' genoeg meer..Ik was eerst blij dat ik thuis was,maar dan begint daar de ruzie weer...
En dan kon ik gaan dansen...het leek al eeuwen of ik het had gedaan,ookal was het precies 2 weken geleden...Maar dansen doet deugd..En ik was de enige die de dans nog wist,dus kreeg ik veel complimenten!!
Daarna moest ik naar de dokter en daar beslisten ze ineens,om mijn puffer dosis nog maar eens te verlagen...Ik heb nu al last van luchtwegen,ik heb nu al dikwijls een ademtekort...Maar hoe ik me voel,wil toch niemand weten en niemand geloofd mij...En bij de dokter wilde ik wenen,maar toch hield ik ze tegen,ik gunde de dokteres het niet om mijn tranen te zien... En nu ga ik nog steeds kapot van binnen,ik wil wenen,maar kan het gewoon niet,alles zit veel te diep en doet teveel pijn om aan te denken... Elke dag vraag ik me af waarom hebben anderen hun mama nog en ik niet??Wat heb ik gedaan omdat te verdienen??Ben ik slecht misschien?? Vroeger geloofde ik altijd dat goede mensen goede dingen overkwam,en slechte mensen,slechte dingen,...Maar dat is alleen in sprookjes,en de wereld zal spijtig genoeg nooit een sprookje kunnen worden.... Vandaag voelde ik me dus weer zo rot...Nu voel ik mijn luchtwegen dichter worden,een drukkend gevoel in mijn borstkast...wat mijn ademhaling verslecht,maar ik mag niet puffen,oh neen...Ik moet weer eens lijden... Mijn hoofd staat op ontploffen,ik slaap niet meer,lig heel de nacht wakker,en pieker over alles... En ik heb zoveel zin om het op te geven...Maar ik mag niet opegeven...Ik zet verder voor de mensen die wel van me houden,voor wie ik wel iets beteken,voor wie ik wel 'cool' genoeg ben...En voor die mensen wil ik er ook zijn,en ik wil ze geen verdriet en pijn doen,door uit hun leven te verdwijnen... Dus ik ga verder,want ik weet dat er ooit een dag zal komen,dat alles goed komt...ooit,maar niet nu.... En toch ben ik bang voor morgen,de dag die komt.. Zal alles weer tegenslagen??Zal ik nog de moed hebben om door te gaan??Zal er nog wel een lichtpuntje zijn??Zal er nog iemand zijn die van mij houdt?? Zoveel vragen,zoveel angst...zoveel pijn,zoveel tranen... Zoveel... Dat het bijna ondragelijk is om nog vol te houden...
The deeper you stick it in your vein The deeper the thoughts, there's no more pain
It's over now, I'm cold, alone I'm just a person on my own Nothing means a thing to me
Free me, leave me Watch me as I'm going down Free me, see me Look at me, I'm falling and I'm falling
I'm forced to fake A smile, a laugh every day of my life My heart can't possibly break When it wasn't even whole to start with
Vandaag was een dag zoals andere,met veel slechte momenten,maar gelukkig ook een paar goede... Thuis weer de ruzies zoals altijd...En dan trek ik mijn mond eens open om mijn broertje te verdedigen en wat is het gevolg een bult op men hoofd en een blauwe schouder,hoe ik mijn tranen in bedwang kon houden,ik weet het niet,want ik wou echt huilen. Ik mis mijn mama zo hard hier thuis,zij was de enige die om mij gaf.De hele dag door moest ik denken aan heel haar lijdensweg en aan het moment hoe ze voor mijn ogen stierf,en ik kon niets anders doen dan machteloos toekijken hoe ze elke seconde verder en verder van me weggeraakte,en totdat ik haar nooit meer zou zien,nooit meer met haar zou spreken,nooit nog knuffels van haar zou krijgen,en ik zal nooit te weten komen wat ze me nog wou zeggen voor ze stierf.Er waren nog zoveel dingen die ik wou zeggen tegen haar,zoveel dingen die ik wou doen met haar...En iets dat weinig mensen weten is,dat mijn mama's dood mij steeds verweten is geweest...Een paar dagen voor haar dood hadden we ruzie,en heb ik dingen gezegd waar ik zoveel spijt van heb,en hoe dikwijls andere mensen ook zeggen dat het niet mijn schuld is,toch blijf ik het geloven,ik had gewoon mijn mond moeten houden... Het leven is zo hard,maar nog net niet hard genoeg om mijn onderuit te krijgen.Er zijn dagen dat ik het wil opgeven,maar opgeven haalt niks uit... Ik weet dat mijn mama zou willen dat ik doorging met mijn leven,en ik weet dat mijn mama in mij geloofd en dus blijf ik vechten voor een gelukkig leven...Hoe moeilijk het ook is. Dikwijls denk ik waarom vechten als je elke dag voor tegenslagen staat,en dan denk ik er echt aan om op te geven,maar dan denk ik aan de mensen die om me geven,de mensen die er steeds voor me zijn,en dan wil ik niet meer opgeven,ik wil doorgaan voor hen,maar ook voor mezelf,en ooit zal er een dag komen dat alles verandert,dat ik gelukkig zal zijn,dat mijn leven een stuk positiever wordt,en tot die tijd zal ik niet opegeven!!
Here's a little song I wrote You might want to sing it note for note Don't worry, be happy. In every life we have some trouble But when you worry you make it double Don't worry, be happy. Don't worry, be happy now.
Omdat dit het eerste bericht is zal ik een korte voorstelling geven. Ik ben een meisje van 17 jaar en ik zal maar direct met de deur in huis vallen,en even al mijn probleempjes op een rijtje zetten.
-Mijn eerste probleem dat mijn leven zo negatief maakt is dat mijn mama 3 jaar geleden aan kanker is gestorven,en ik mis haar zoooo hard -Thuis heb ik altij ruzie met mijn vader en mijn broers,echt alles gaat er mis... -Mijn vader heeft mij al meermaals seksueel misbruikt,maar na lange tijd is het nu toch even gestopt,gelukkig... -Door mijn vader heb ik zoveel bang van jongens dat ik waarschijnlijk wel nooit een liefje zal hebben als een jongen mij een knuffel wil geven,kan ik al beginnen panikeren,en paniekaanvallen zijn helemaal niet goed voor mij,omdat ik astma heb en dus meestal dan ademnood krijg... -Ik heb mij iets meer dan een jaar gesneden,maar ben gestopt omdat het niks uithaalde,er waren wel betere manieren om mijn problemen op te lossen...En heb ook lange tijd aan zelfmoord gedacht,maar uiteindelijk haalt dat toch niks uit.Als je zelfmoord pleegt dan die je de mensen die wel van je houden pijn.En ookal heb je een lange tijd een rotte tijd,maar toch mag je niet opgeven,je moet blijven doorgaan,en proberen de positieve dingen in het leven te zoeken.Je mag vallen,maar moet blijven opstaan!!Iedereen kent tegenslagen,en sommige wel wat meer dan anderen,maar we moeten er allemaal door,en ookal lijkt de top te ver,iedereen kan klimmen,alleen de ene doet er langer over dan de andere,maar dat maakt niks uit,zolang je maar blijft geloven dat je eens de top zal bereiken...
Ik heb mensen gesproken over mijn problemen,maar sommigen geloofden me niet,sommigen vonden dat ik enkel aandacht wou trekken,sommigen wilden stappen zette die ik nog niet wou zetten,anderen lieten me na een tijdje gewoon vallen,... En toen wou ik met niemand meer praten... Maar toen vond ik deze site,en ik dacht waarom zet ik hier niet alles op...dan vertel ik het het,verwerk het een beetje en kan mijn leven op een rij zetten...
Dit is een songtekst die ik ooit heb geschreven,en ik hoop dat jullie er toch ook positieve dingen uit kunnen halen!!
you can do it!!
When you feel that life has no meaning anymore Listen to this song, And than youll find, The strenght to carry on. I know life isnt always easy, And sometimes it makes you sad. And other times life makes you mad
But you have to know you cant give up, Youve reached so much Open your eyes and look around And see the world like you never saw it before Maybe you see how wonderful it is, If you just believe in it
So be yourself and make Your dreams come true, I know you can do it So go for it,yeah Maybe youll be a great actor, Or maybe youll be a famous star, It doesnt matter as long it makes you feeling better. And im sure you can do it. So dont give up. Great things are waiting for you.
you have to know you cant give up, Youve reached so much Open your eyes and look around And see the world like you never saw it before Maybe you see how wonderful it is, If you just believe in it
You can do it, Its time to see it, And make it come true. And then youll believe and see, Great things are waiting for you. So please follow my advice, So just be yourself and put a smile on your face, And than nothing can go wrong!!
you have to know you cant give up, Youve reached so much Open your eyes and look around And see the world like you never saw it before Maybe you see how wonderful it is, If you just believe in it
you have to know you cant give up, Youve reached so much Open your eyes and look around And see the world like you never saw it before Maybe you see how wonderful it is, If you just believe in it
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam just_me.
Ik ben een vrouw en woon in ... (belgië) en mijn beroep is studente.
Ik ben geboren op 18/07/1991 en ben nu dus 32 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: dansen,vechtsport,....
Mijn 2 neefjes zijn voor mij ook superbelangrijk en ik zou ze nooit kwijt willen!!!
