Parents hold their children's hands for a while and their hearts forever...
Zoeken in blog
Een blijvende herinnering aan Thibo
01-11-2010
een dag zoals alle andere dagen
Dag Bo'tje,
vandaag is het 1 november, een 'feestdag'. Een dag waarop we eens moeten denken aan alle mensen die we liefhebben die gestorven zijn... Raar dat ze daar een feestdag van maken. Moeten we niet denken aan die mensen op de momenten dat we dat zelf willen?
Voor mij is het een dag zoals alle andere dagen, ik dacht gisteren evenveel aan jou als vandaag, ik miste je even erg. Ik heb daarvoor geen feestdag nodig. En toch is het ook een andere dag, we krijgen bloemetjes en bezoek... Ik lig daarover wat in tweestrijd met mezelf. Aan de ene kant denk ik: "waarom kom je niet eens op andere dagen? waarom laat je op een andere dag niet eens weten dat je Thibo nog niet vergeten bent?" en aan de andere kant weet ik dat dat gewoon niet kan en dat we blij mogen zijn dat het op deze speciale dagen getoond wordt. En we zijn ook oprecht blij met alle bloemetjes, dus dank-je-wel aan iedereen !
Deze week was het op radio 2 bij de madammen over rouwen en Manu Keirse sprak. Hij vertelde dat verdriet voor een kind nooit over gaat, dat dit boven komt op totaal onvoorspelbare momenten. Zo namen we gisteren een fotoreportage met de schoonfamilie en ja, daar miste ik jou. Jij moest ook in het bos rondhuppelen en mooi 'cheese' en 'spaghetti' zeggen om te lachen op de foto. Ik had op voorhand niet gedacht dat ik echt veel aan jou ging moeten denken, en plots was je daar... Voor mij sta je dus wel op die foto's, maar anderen gaan je misschien niet zien.
Manu vertelde ook dat we ons schuldig mogen voelen over hetgeen gebeurd is, maar dat we niet schuldig zijn. Voelen wij ons schuldig? Schuldig is misschien niet het juiste woord, maar vaak vraag ik me toch af of we iets anders hadden moeten doen, of we iets beter konden doen,... Vragen waarop er geen antwoord meer komt, nooit...
Met je broertje Wout gaat het goed, maar dat weet je wel hé. Hij begint nu goed rond te kruipen en niets is nog veilig. Vanmorgen was hij een stukje van de krant aan het opeten, super !! Gisteren zat hij ook enorm te spartelen in zijn bad. Fantastisch om te zien hoe leuk hij het vond. Papa en ik vinden dat hij iets sneller evolueert dan jij, maar dat zal waarschijnlijk toch wel met de tumor te maken hebben. Hadden we maar iets vroeger kunnen opmerken dat er iets fout was...
Maar je verdwijnt nooit uit ons leven en dat is een grote troost. Bij alles wat ik doe, dan denk ik aan jou. Gaan we op boodschappen, dan denk ik aan hoe jij kon tieren in het winkelkarretje. Steken we Wout in bad, dan denken we terug aan de badmomenten met jou, vooral die na jouw operaties. Eet Wout een boterhammetje, dan denken we dat jij niets meer mocht eten en dat dan boven alle verwachtingen toch weer deed. Gaat papa naar de kippen,, dan denken we dat jij het fantastisch vond om de kippen te aaien (jaja !)... Je ziet, dikke vriend, ook al ben je hier niet meer lijfelijk aanwezig, toch ben je altijd in ons midden.
Tot later, mijn dikke dikke dikke vriend. Ik zie je graag, voor altijd... Je mama
(de bijgevoegde foto is van een maand voordat we wisten dat je ziek was - CenterParcs in Meerdal Nederland)
Reacties op bericht (2)
19-11-2010
blij
Heel toevallig deze site gevonden, ttz... teruggevonden. Blij nog eens Thibootje in volle glorie te kunnen bewonderen . En natuurlijk ook zijn broer. Hij heeft toch wel heel duidelijke trekskes mee van kabouter Thibo. Geniet van het kleine ventje! En heel veel sterkte toegewenst in de moeilijke momenten. Leen (verpleegkundige 3K6)
19-11-2010 om 21:28
geschreven door Leen
01-11-2010
Inderdaad...
Lieve Emmy, Thibo*, David en Wout, Alles wat je hier neerschreef is voor mij terug zo herkenbaar, zo identiek... zo niet te geloven en toch waar! Ik heb er geen woorden voor... een dag zoals alle andere dagen maar een tekst met een gevoel zoals er gelukkig maar weinig andere ouders herkennen, maar ik en wij zo heel erg! Onze Woutjes geven ons momenteel zoveel kracht om verder te gaan en ik denk dat ze deze kracht extra van hun broer en zus krijgen! Heel veel liefs van ons allen!
01-11-2010 om 23:31
geschreven door iNGE-mama Lotte*
Thibo's speelkameraadjes in de kabouterhemel: Rytse, Laura, Emily-Grace, Soetkin, Rune, Lotte, Seppe, Sebbe, Jason, Kyara, Jolien, Willem
Speciale dank-je-wel aan: - oma en opa voor de zorg voor Thibo en voor mama en papa - familie, vrienden en collega's voor de blijvende steun - dokters, verplegers en Koester van 3k6 van het UZ Gent voor de medische hulp - psychologe Nathalie voor de ondersteuning - spelbegeleidster Charlotte voor het entertainment - kinderarts Dr Demeerster voor de goede zorgen voor Thibo en voor de blijvende steun aan mama en papa - juf Ulrike voor de leuke knutselwerkjes - kinesisten Anja en Kimberly voor de leuke klimoefeningen
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
. En natuurlijk ook zijn broer. Hij heeft toch wel heel duidelijke trekskes mee van kabouter Thibo. Geniet van het kleine ventje! En heel veel sterkte toegewenst in de moeilijke momenten.
