Dag lieve Thibo,
gisteren Pasen, hét chocoladefeest voor alle kindjes.
Ook Woutje vond het super om paaseitjes te zoeken in de tuin en vindt de
'kokolade'
echt wel lekker.
Jij hebt dat nooit echt kunnen doen, paaseitjes zoeken. Toen je daar oud
genoeg voor was,
lag je in het ziekenhuis te herstellen van je laatste operatie...
Je moest vechten voor je leven, dus paaseitjes zoeken kwam niet echt in ons op.
Als je er over nadenkt is het zo spijtig dat je dat allemaal niet mag meemaken.
De verbazing, de "oh's" en "ah's" als er eitjes gevonden
worden.
Kind zijn is toch fantastisch...
Woutje schilderde een paashaasje voor op je plekje en van oma en opa kreeg
je zoals gewoonlijk een mooi bloemstukje op je plekje weer op te vrolijken.
Mama is altijd blij als er toch ook iets voor jou gedaan wordt. Dan
voelen we dat je er
nog altijd bijhoort.
Onlangs zei iemand dat die persoon wou dat hij nooit aan kinderen begonnen was
als hij het allemaal geweten had. Als ik dat hoor, dan draait mijn maag
zich om en word
ik letterlijk misselijk. Gezonde kinderen hebben is een wonder die
gekoesterd moet
worden. Perfect kunnen ze niet zijn, maar zie ze graag zoals ze bestaan.
Het gaat misschien niet altijd even makkelijk, maar leer relativeren.
Voor elk probleem is er een oplossing. Ik wou dat wij nog altijd konden
zoeken
naar de oplossing van jouw probleem. Dat betekende tenminste dat je nog
bij ons was !!
Mama is weer aan het zagen hé Bo'tje, maar ik kan daar wel boos om
worden.
Sommige mensen weten echt niet waar ze over spreken.
Nog een maand en je bent jarig. 7 jaar zou je al worden...
Als ik kindjes zie van jouw leeftijd kan ik me niet voorstellen hoe jij geweest
zou zijn.
Je was nog zo klein toen je ons verliet dat ik me geen beeld kan vormen van hoe
groot je nu al zou zijn.
Hoe zouden je haartjes eruitzien, hoe zou je stemmetje klinken.
Zou je al goed kunnen lezen en schrijven?
Welke kleertjes zou je aandoen op je communiefeest?
Normaal zouden we druk in de weer zijn met de voorbereiding hiervan.
Maar normaal is niet meer normaal...
We weten dat, we beseffen dat en hebben ons daarbij neergelegd, maar toch
doet het nog veel pijn.
Deze week bezochten we Plopsaland. Dat was een beetje jouw land hé Thibo.
Je ging daar zo graag naartoe. Woutje begint het nu ook leuk te
vinden. Er was niet
zoveel volk dus konden bijna alle attracties doen voor zijn leeftijd. En
hij heeft geen schrik.
Zelfs de koffietassen vond hij super (mama wordt daar misselijk op).
Daar merkten we ook terug dat hij al zoveel verder staat dan jij. Hij
wachtte flink in de rij tot het
zijn beurt was. Weende niet toen hij er terug af moest.
Hoewel we zeer graag met jou gingen, was het ook telkens een drama. Dat
wachten ging jou niet af
en owee als de attractie stopte. Je begreep niet echt dat je niet kon
blijven zitten...
Omdat Wout niet zoveel tv kijkt zijn we niet naar de shows gaan kijken.
Jij vond die wel fantastisch hé.
En toen je op de schoot van Klus of Smal mocht kon je dag niet meer
kapot.
Weet je nog dat je vertelde aan Smal dat je nieuwe schoenen had??
Met deze mooie herinnering sluit ik dit briefje af.
Ik stuur je veel kabouterknuffels en hoop dat je in de kabouterhemel ook
paaseitjes hebt mogen zoeken.
Daaaaaaag
je mama
xxxx....
|
