Hei Botje,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
1 september 2011, de dag dat jij naar het eerste leerjaar zou trekken met je grote boekentas
Een speciale dag
Iedereen is volop in de weer met boeken kaften, schoolgerief halen. Sommigen kunnen er ook wat over klagen, maar eigenlijk moeten ze gewoon blij zijn dat hun kind naar school kan. Ik hoor mensen vaak zeggen: hoe groter de kinderen, hoe groter de problemen. En met alle respect, ik begrijp dat. Opgroeiende kinderen zijn niet altijd makkelijk. Maar
je kan ook met kleine kinderen zeer grote problemen hebben en vaak is dat dan nog van een veel ergere soort
En niet iedereen (of bijna niemand) denkt daaraan.
Ik zou miljoenen euros geven om je vanmorgen te mogen afzetten aan de schoolpoort. Waarschijnlijk wel met een traantje in de ogen, maar toch ook supertrots.
Je broertje heeft een mooie boekentas gekleurd en vanaf vandaag staat die dan ook bij jouw plekje. Op die manier is 1 september dit jaar toch ook een beetje speciaal.
Het is een kort briefje deze keer, maar ééntje met een boodschap voor iedereen die dit leest en opgroeiende kinderen heeft: Het is niet altijd makkelijk, dat besef ik, maar wees blij dat je kinderen gezond en gelukkig zijn en naar school mógen gaan. Wees blij dat het druk is om ze te halen en te voeren naar hun activiteiten. Wees blij dat ze zagen om vanalles te krijgen of uit te mogen gaan. Wees gewoon blij dat ze nog bij jullie zijn en dat ze dat allemaal kunnen doen
Superknuffel dikke vriend en tot een volgend briefje.
Ik mis je
Je mama
|