Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Heb je een dringende mededeling voor mij, een grappig verhaal, een absurde belevenis... Laat me dan iets weten
Live vanuit Melbourne, Australia
Victoria, the place to be
22-02-2007
Hi everyone!
10 dagen geleden vertrok ik thuis (Grobbendonk, België) op 6 februari 2007. Nu, op 16 februari, 16u 39, vind ik de tijd om jullie een eerste verslagje te schrijven vanuit 181 Parkdrive, Parkville, Melbourne, Victoria, Australia. Aangezien ik nog geen internetconnectie heb, zal het waarschijnlijk nog wel een paar dagen duren voor jullie mijn eerste reisverhalen online kunnen terugvinden. Niettemin hoop ik dat jullie ervan genieten!
Voorafgaande dagen
Zaterdag 3 februari: mijn laatste examen: familiaal vermogensrecht: de laatste dagen waren vrij hels en het werd dus hoog tijd dat die verschrikkelijke tijd weer achter de rug was. s Avonds naar het grote Troosten-familiefeest en daarna nog naar het jincafé, om nog even afscheid te nemen van een hele hoop volk, die ik eerlijk gezegd toch wel heel hard ga missenJ
Zondag 4 februari: een drukke dag Als ik gedacht had die dag te kunnen inpakken, dan was ik wel verkeerd.
s Morgens een laatste ontbijt met iedereen samen, wat het laatste ontbijt met iedereen samen zou worden voor lange tijd.
s Middags familiefeest, met de personen die me toch wel het nauwst aan het hart liggen: mijn oma, mijn allerliefste lapmeter Greet, Leon, Koen en natuurlijk niet te vergeten mijn ouders, broers en zussen, die ervoor gezorgd hebben dat de twee dagen die we nog met elkaar hadden, optimaal benut werden . Aangezien ik toen nog in de waan was dat ik hen allemaal voor de laatste keer zag, was dit natuurlijk heel speciaal voor mij.
s Avonds: wat een gezellig etentje zou worden met een handvol vrienden werd een spetterend verrassingsfeestje met wel zon 30 vrienden waarvan ik ongelooooooooooooflijk hard genoten heb. Bedankt!!!!!!! Aan mijn ouders eerst en vooral, aan de vrienden die meewerkten aan de verrassing (Nick, Tijs, Kristof, Koen) en aan alle vrienden die er waren, er niet waren, maar die wel hun mond niet voorbij hebben gepraat.
Maandag 3 februari: Nog 1 dag te gaan voor vertrek en nog net genoeg tijd om alles bij elkaar te zoeken, in je valies te stoempen, tot de conclusie te komen dat je 32 i.p.v. 20kg bijhebt en 16 i.p.v. 7kg in de handbagage, bijgevolg alles weer uit te pakken, te selecteren en uiteindelijk je valies op de gang te zetten en nog te genieten van een rustige avond thuis. Vandaag nam ik reeds afscheid van mijn schat van een zus, Kristien en mijn grote stoere broer Pieter. Het viel me moeilijk, want zolang heb ik ze nog nooit in mijn leven moeten missen Maar ik wens z beiden ongelooflijk veel succes. Kristien, jij in Portugal, doe dat daar goed! En Pieter, al een half jaar aan het werk. Jij doet dat lang niet slecht, ik heb vertrouwen in jou!
Het avontuur begint
Dinsdag 6 februari: Opstaan om 6u s morgens, geen hap door je keel krijgen en dan om 6.40u afscheid nemen van van die andere 2 schatjes thuis hé. Alletwee met slaap in hun ogen, Michiel al wat meer als Evelien, hun kleine grote zus komen uitwuiven Michiel, jongen, benjamin van de familie, laat niet te hard op je kop zitten, maar wees zoet en weet dat we je allemaal graag zien, hoewel je als jongste vaak het gemakkelijkste slachtoffer bent om te plagen. Niet te veel meisjes verslinden in de tijd dat ik weg ben en hou me op de hoogte hé! Evelien, little sis You go girl!! I keep looking for a surf boy for you here in Australia, maar hou me zeker ook op de hoogte van jouw avonturen hé! Love you, miss you, see you, hear you soon
Nadat dat erop zat vertrokken we dan maar hé Het eerste spannende moment was aangebroken en er zouden er nog heel veel volgen
Bij de luchthaven aangekomen, bleek alles heel vlot te verlopen, mijn bagage werd ingecheckt. De paar kilos te veel werden verwaarloosd en ook ik was klaar om in te checken. Toen kwam misschien wel het moeilijkste afscheid van allemaal: het afscheid van mijn ouders en België, mijn vertrouwde thuis. Er van overtuigd dat dit mijn beste ervaring ooit zou worden, kuste en knuffelde ik hen vaarwel en met tranen in mijn ogen begaf ik me naar de transitzone, waar ik een goed uur later mijn eerste vlucht naar Londen zou hebben. Gelukkig verliep alles vlot en moest ik ook niet te lang wachten in Londen Heathrow. Om 11u ongeveer, lokale tijd in Londen, stapte ik op het grote Qantas vliegtuig met in het vooruitzicht 22u vliegen in ditzelfde vliegtuig, naar de hele andere kant van de wereld, via Hongkong. In het vliegtuig vul je dan je tijd met eten, videos bekijken, muziek luisteren en nog eens eten. Je vliegt het duister tegemoet en je probeert je reeds aan te passen aan het immense tijdsverschil van 10u, dus probeer je te slapen wanneer het donker wordt en ook wakker te blijven gedurende de dag.
Ik bespaar jullie de rest van de trip, want eerlijk gezegd zou dit dan maar een behoorlijk saai reisverslag worden.
Woensdag 7 februari.
In Melbourne aangekomen, om 22u30 lokale tijd, was het al donker en toch was het nog behoorlijk warm. In het vliegtuig probeerde ik mijn passengerscard zo goed als mogelijk in te vullen en ik gaf dus aan voor de douane (customs) welke verdachte artikelen ik bij had. Na mijn bagage af de band gehaald te hebben, nadat allerlei honden wel 5 keer controle uitgeoefend hadden, ging ik dan naar de customs. Toch wel een beetje met een bang hartje, maar met een big smile tot achter mijn oren, blij dat ik eindelijk van het vliegtuig was en gearriveerd was op de plaats waar ik al zo lang over droom. De man bij de douane was blij een opgewekt meisje te zien zei hij en hij maakte de glimlach op mijn gezicht dan ook alleen nog maar groter. Aangezien niemand blijkbaar hout bij had, behalve ik, was er niemand anders wachtende en dus nam hij de tijd om een babbeltje met mij te maken. Hij nam een foldertje met de verboden artikelen in en vertelde me te doen alsof hij meer informatie hierover gaf. Wat hij werkelijk aan het doen was, was aan het neerschrijven, waar ik zeker moest gaan om koalas en kangoeroes in het wild te kunnen zien. Hij gaf me wat meer uitleg wenste me heel veel succes en deed me voor even mijn vermoeidheid vergetenJ In de aankomsthal aangekomen, stond de vervoersmaatschappij me op te wachten, om me samen met een aantal andere exchange students naar onze tijdelijke verblijfplaats te brengen. Die avond ontmoette ik reeds enkele studenten die ik ook daarna nog zou terugzien. Zo onder andere Chris (Brit) en Clarisse (Frankrijk), die in hetzelfde hotel zouden verblijven als ik: hotel Miami
Donderdag 8 februari. Omdat we dachten dat dit toch wel prioritair was, gingen Clarisse en ik samen met Sam, een vriendin van Clarisse die al een maand in Melbourne was, op zoek naar de juiste bank om onze nieuwe bankrekening te openen. De stad een beetje verkennen, een nieuwe simkaart kopen, een adapter om mijn gsmlader en computer in het stopcontactte kunnen pluggen. M.a.w. allemaal praktische dingetjes, die toch wel met een zekere dringendheid moesten afgehandeld worden. Die avond ging ik vroeg naar bed, want hoewel de jetlag nog wel meeviel, was ik toch uitgeput en ik dacht ook al aan de uitputtende dagen die nog zouden volgen.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Ik ben Annelies
Ik ben een vrouw en woon in Grobbendonk/Melbourne (België/Australië) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 26/06/1985 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lots and lots.
Mijn adres:
181 Park Drive
Parkville VIC 3052
Australia
Mijn nr.:
+61 420 446231
