Je liefdesleven is onmisbaar als je een blog begint over je
leven, en zoals ik verwachtte hebben meerdere mensen mij verzocht om mijn
volgende post over mijn crush te maken. Ook al weet ik niet hoe ik over mijn
crush kan schrijven zonder te verklappen wie het is. Here goes nothing, te
beginnen met de ontmoeting.
De eerste keer dat ik mijn crush zag, was de eerste dag van
het schooljaar (24 september denk ik). De eerste keer dat ik hem zag dacht ik
meteen wauw, das mij nogal een bieken. Mijn tweede gedachte was weinig kans
dat ik die ooit nog terugzie. En wat blijkt? Meneer de crush zit in mijn klas!
Maakt het al wat moeilijker om iets met hem te beginnen, want als je het mij
vraagt, is iets beginnen met een klasgenoot het domste wat je kan doen (ik heb
ervaring om dat te weten). Oftewel ben je te afgeleid om de les te volgen, of
het is plots gedaan en dan zit je met je ex in de klas. Om verder te gaan over
mijn crush, ik zie hem dus elke dag en spreek er wel regelmatig tegen.
Zijn uiterlijk kan ik niet beschrijven (zou veel te
duidelijk zijn om wie het gaat), maar ik kan wel zeggen dat ik hem héél knap
vind (tweede knapste man op de wereld als je het mij vraagt) én dat hij bijna
het maximum scoort op mijn verlanglijst. Ja. Ik heb een lijst. En die gaat als
volgt: donker haar (neen), groter dan mij (ja), donkere ogen (neen, ze zijn
groenblauw-achtig), gespierd maar niet té (ik heb hem nog niet naakt of in
T-shirt gezien, dus geen flauw idee) (hopelijk krijg ik ooit de kans om dat wel
te zien ), brede bouw (geen mager ding dus, en neen, hij is mager). Qua karakter
scoort hij véél hoger dan ik had durven denken. Ik zoek iemand die allereerst
grappig is (hij is héél grappig, ik lach mij een kriek elke keer ik met hem
praat ), zelfzeker (soms komt hij een beetje té zelfzeker over), intelligent
(voor zover ik weet is hij toch redelijk slim), iemand die open minded is (van wat ik heb kunnen uitmaken is hij geen racist,
homofoob e.d.), begrijpend (tot nu toe wel). By the way, heb ik al gezegd dat hij een voetballer is? Voetballen
is een groot pluspunt bij mij!
Anyway, dat is
mijn crush, en ik kan maar niet genoeg benadrukken dat het MAAR een crush is.
Verwacht dus niet dat ik alles zou doen om zijn vriendin te worden (hij is
bezet trouwens), zo ben ik niet. Om te voorkomen dat ik er echt verliefd op
word, heb ik besloten mijzelf op de markt te brengen, terug op het paard te
kruipen, mijn vislijn uit te gooien. Dus, heb ik drie (mogelijke) dates op mijn
agenda staan. Numero uno: S.S., flik in wording, date is gepland op mijn
verjaardag (15 december). Vervolgens, date nummer twee, die
hoogstwaarschijnlijk in de kerstvakantie zal plaatsvinden, is met B.V.K.,
toekomstig producer (en zonder twijfel een goede). En de laatste date (die
eigenlijk niet zo vast ligt) is een blind date (ik weet eigenlijk al dingen over de date in kwestie, sorry I cheated ) met een vriend van L.H. Hoe dan ook, voor zover ik
weet zullen deze dates heel goed verlopen. Wel, at least I hope so. Maar op
zich maakt het niet uit of het werkt met mijn dates of mijn crush. Ik ben blij
om single te zijn. Genieten van het leven, snapte?
Liever single door het leven, dan in een
relatie zonder uitwegen.
P.S. Crush, als je dit leest (en ik weet dat je het zal
lezen), en je beseft dat hem om jou gaat, geef een subtiele hint. Of zwijg.
Neen zeg toch maar iets! Neenee zwijg! Neen spreek! Of neen Neen kies zelf
maar wat je ermee doet.
Zondagavond was ik naar mijn dagelijkse portie series aan
het kijken. Deze keer stond Smallville
op het menu. Voor wie deze serie niet kent: Smallville
gaat over de tienerjaren van Clark Kent (aka Superman). Zeker een aanrader, tenzij
je een diehard-fan bent van Superman
(zoals mij), in dat geval ga je je vreselijk ergeren aan de fouten in het
verhaal, zoals het effect van kryptoniet op mensen (voor de duidelijkheid: deze
is onbestaand). Anyway, er kwam een
beeld van Clark met zijn beste vriendin Chloe en toen bedacht ik mij: mmhh, de
eerste keer dat ik die zag dacht ik dat ik haar nooit zou afkunnen, maar nu kan ik haar aanwezigheid in de serie toch
appreciëren. Toen ik mij iets later klaarmaakte om te gaan slapen vroeg ik mij
af, wat is de eerste indruk die ik achtergelaten heb op mijn vrienden? En vandaag
begon dus mijn kleine onderzoekje naar eerste indrukken.
Mijn eerste slachtoffers: L.H. en A.V.G. Mijn twee goede schoolkameraden.
Man, toen ik die vraag op hun afvuurde kreeg ik nogal een reactie, spijtig
genoeg niet zoals ik hoopte. In plaats van hun gedachten de vrije loop te laten
gaan over de eerste indruk die ik heb achter gelaten, waren ze aan het
discussiëren over de indrukken die zij op elkaar achterlieten. Precies een
getrouwd koppel als je het mij vraagt. Drugsverslaafd Seks geobsedeerd Raar
enzovoort. Er kwam geen einde aan. En de indruk die ik achterliet? ROKER. Nou,
bedankt?
Uiteraard, twee personen zijn niet representatief, dus ging
mijn onderzoek verder. En wat kwam er uit de bus? Angela lijkt iemand die graag
studeert (ver van ), is redelijk knap (kan ik inkomen ), is doenbaar (jeweetwel)
en last but not least een roker. Achja, iemand zei mij ooit: Ochtendstond geeft nen assenbak in de mond.
Elke roker heeft zijn ochtendsigaretje
nodig. Maar dit zijn enkel dingen gebaseerd op mijn uiterlijk. Na een eerste
gesprek dachten de meesten dat ik grappig, redelijk rustig, lief, leuk om mee
om te gaan, beetje verlegen (dat is om losers
af te weren ), eerlijk en braaf (NOT) ben. Wel, jullie weten wat ze zeggen over
eerste indrukken
Puur uit nieuwsgierigheid (ik ben een vrouw, dat mag) heb ik
ook gevraagd hoe deze mensen nu over mij denken. Een pak meer negatieve
aspecten tussen, grotendeels dankzij mijn zus. Maar mijn vrienden/de mensen die
mij genoeg hebben gesproken om mijn ware ik te hebben gezien vinden dat ik lief
ben (met momenten), assertief kan zijn, zéér mondig uit de hoek kan komen (ik
heb voor alles een uitleg), alsook slim, humoristisch, oprecht, vriendelijk, bezorgd
(veel te veel), begrijpend, spontaan, sociaal, stijlvol (very stylish if you
ask me) en het beste dat ik te horen kreeg: CHILL. Niet slecht hé? Oh ja, de
negatieve punten Volgens sommigen, en met sommigen bedoel ik in het bijzonder
mijn zus, ben ik koppig (niet zozeer negatief, ik zie dat meer als niet opgeven),
grof, dramatisch, opvliegend en een boerin. Nou ja, wie zoekt die vindt hé,
uitdagen is erom vragen zeg ik altijd.
En dan nu de conclusies uit mijn onderzoek. *tromgeroffel*
Uit mijn onderzoek heb ik geleerd dat mannen afgaan op uiterlijke kenmerken
zoals de manier waarop je ruikt, kleed, loopt e.d. (verklaart waarom er zo vaak
knap tussenstaat, of zelfs doenbaar) Als ze na een eerste gesprek merken dat je
anders bent dan hoe zij dachten dat je ging zijn, dan is er weinig kans dat ze
nog lang blijven hangen. Zo niet:
proficiat, een vriendje bij! Bij vrouwen ligt het anders. Wat blijkt: vrouwen
gaan af op het eerste gesprek dat ze met je voeren. Wij vrouwen, beslissen pas
hoe we over je denken na een eerste gesprek. Daarom dat er bij mij dus
vriendelijk, lief en braaf tussenstaat. Kan ook moeilijk anders, de eerste keer
dat je mij spreekt ben ik altijd vriendelijk. Wacht tot jullie me kennen, jullie
zullen snel merken dat ik alles behalve een braveke
ben. Maar onthoud, the first
impression is not the last chance to make a good impression.
Bloed, zweet en tranen. Kleine samenvatting van mijn leven. Mijn
naam is Angela en ik leef in het kleine België. Je leest het goed: België, een
land, verscheurd door meningsverschillen en diverse culturen. Hoe vaak heb ik
mij wel niet afgevraagd waar sommige Belgen zich mee bezighouden. Een mens is
een mens, of die nu zwart, wit, geel of groen met roze bollekes is. Maar daar
wou ik het niet over hebben.
Zoals ik al zei, ik heb hard
mogen werken om te zijn wie ik nu ben, te hebben wat ik nu heb. Mijn leven is
tot nu niet gemakkelijk geweest, ik heb veel tegenslagen gekend. Maar alles wat
je meemaakt, maakt je tot wie je bent. En vandaag ben ik dus een journaliste in
spe. Een beslissing waar ik lang over getwijfeld heb. Na een kleine omweg langs
de lerarenopleiding te hebben gemaakt (wat een slecht idee bleek te zijn), ben
ik nu waar ik ben: Erasmus Hogeschool Brussel, campus Dansaert. En wat ben ik
blij om hier te zijn.