Zondagavond was ik naar mijn dagelijkse portie series aan het kijken. Deze keer stond Smallville op het menu. Voor wie deze serie niet kent: Smallville gaat over de tienerjaren van Clark Kent (aka Superman). Zeker een aanrader, tenzij je een diehard-fan bent van Superman (zoals mij), in dat geval ga je je vreselijk ergeren aan de fouten in het verhaal, zoals het effect van kryptoniet op mensen (voor de duidelijkheid: deze is onbestaand). Anyway, er kwam een beeld van Clark met zijn beste vriendin Chloe en toen bedacht ik mij: ‘mmhh, de eerste keer dat ik die zag dacht ik dat ik haar nooit zou afkunnen, maar nu kan ik haar aanwezigheid in de serie toch appreciëren’. Toen ik mij iets later klaarmaakte om te gaan slapen vroeg ik mij af, wat is de eerste indruk die ik achtergelaten heb op mijn vrienden? En vandaag begon dus mijn kleine ‘onderzoekje’ naar eerste indrukken.

Mijn eerste slachtoffers: L.H. en A.V.G. Mijn twee goede ‘schoolkameraden’. Man, toen ik die vraag op hun afvuurde kreeg ik nogal een reactie, spijtig genoeg niet zoals ik hoopte. In plaats van hun gedachten de vrije loop te laten gaan over de eerste indruk die ik heb achter gelaten, waren ze aan het discussiëren over de indrukken die zij op elkaar achterlieten. Precies een getrouwd koppel als je het mij vraagt. “Drugsverslaafd” “Seks geobsedeerd” “Raar” enzovoort. Er kwam geen einde aan. En de indruk die ik achterliet? ROKER. Nou, bedankt? 

Uiteraard, twee personen zijn niet representatief, dus ging mijn onderzoek verder. En wat kwam er uit de bus? Angela lijkt iemand die graag studeert (ver van ), is redelijk knap (kan ik inkomen ), is doenbaar (jeweetwel) en last but not least een roker. Achja, iemand zei mij ooit: “Ochtendstond geeft nen assenbak in de mond”. Elke roker heeft zijn ochtendsigaretje nodig. Maar dit zijn enkel dingen gebaseerd op mijn uiterlijk. Na een eerste gesprek dachten de meesten dat ik grappig, redelijk rustig, lief, leuk om mee om te gaan, beetje verlegen (dat is om losers af te weren ), eerlijk en braaf (NOT) ben. Wel, jullie weten wat ze zeggen over eerste indrukken…

Puur uit nieuwsgierigheid (ik ben een vrouw, dat mag) heb ik ook gevraagd hoe deze mensen nu over mij denken. Een pak meer negatieve aspecten tussen, grotendeels dankzij mijn zus. Maar mijn vrienden/de mensen die mij genoeg hebben gesproken om mijn ware ik te hebben gezien vinden dat ik lief ben (met momenten), assertief kan zijn, zéér mondig uit de hoek kan komen (ik heb voor alles een uitleg), alsook slim, humoristisch, oprecht, vriendelijk, bezorgd (veel te veel), begrijpend, spontaan, sociaal, stijlvol (very stylish if you ask me) en het beste dat ik te horen kreeg: CHILL.  Niet slecht hé? Oh ja, de negatieve punten… Volgens sommigen, en met sommigen bedoel ik in het bijzonder mijn zus, ben ik koppig (niet zozeer negatief, ik zie dat meer als niet opgeven), grof, dramatisch, opvliegend en een boerin. Nou ja, wie zoekt die vindt hé, uitdagen is erom vragen zeg ik altijd.

En dan nu de conclusies uit mijn onderzoek. *tromgeroffel* Uit mijn onderzoek heb ik geleerd dat mannen afgaan op uiterlijke kenmerken zoals de manier waarop je ruikt, kleed, loopt e.d. (verklaart waarom er zo vaak knap tussenstaat, of zelfs doenbaar) Als ze na een eerste gesprek merken dat je anders bent dan hoe zij dachten dat je ging zijn, dan is er weinig kans dat ze nog lang blijven hangen. Zo niet: proficiat, een vriendje bij! Bij vrouwen ligt het anders. Wat blijkt: vrouwen gaan af op het eerste gesprek dat ze met je voeren. Wij vrouwen, beslissen pas hoe we over je denken na een eerste gesprek. Daarom dat er bij mij dus vriendelijk, lief en braaf tussenstaat. Kan ook moeilijk anders, de eerste keer dat je mij spreekt ben ik altijd vriendelijk. Wacht tot jullie me kennen, jullie zullen snel merken dat ik alles behalve een braveke ben. Maar onthoud, the first impression is not the last chance to make a good impression.  

Birthday countdown: 12 days left!

-    

03-12-2012 om 21:33 geschreven door AngelaJ  

Bloed, zweet en tranen. Kleine samenvatting van mijn leven. Mijn naam is Angela en ik leef in het kleine België. Je leest het goed: België, een land, verscheurd door meningsverschillen en diverse culturen. Hoe vaak heb ik mij wel niet afgevraagd waar sommige Belgen zich mee bezighouden. Een mens is een mens, of die nu zwart, wit, geel of groen met roze bollekes is. Maar daar wou ik het niet over hebben.

02-12-2012 om 22:26 geschreven door AngelaJ