Snowboard/ski trips op zoek naar poedersneeuw - het onbeschrijfelijke gevoel! - 2020 JAPOW -
09-02-2020
DAG 11 Japan 2020 de trip ... return !
Ons avontuur zit erop Japan 2020, wat een avontuur. Japow was super en dit in een slechte winter voor de sneeuw condities. Begonnen met wat bamboe killing runs met hier en daar wat poedersneeuw. Met wat geluk in Sahoro dat de noord-flank net opende toen we er waren. Tot de poederbak sneeuw vanaf maandagmiddag voor de rest van de week. Wel een deftig linker knie letsel aan over gehouden momenteel, ff laten rusten. Maar wat moet dat hier zijn als de condities goed zijn... .
Feedback locatie tov de resorts:
We zaten goed met Furano als uitvalsbasis. Het resort van Furano is het grootste uit de omgeving (voor Japanse normen) en in principe bij een verse dump best veel opties. Van hieruit rij je 45-50 min naar: Tomamu: medium resort maar wel super bij verse sneeuw heel leuk voor de poederbazen, niet zoveel mensen in de bomen enzo. The north bowl is dan weer schikt voor de tourskier. Ook de zuidflank trouwens, hier kan je wel afdalen tot aan de weg waar je evtl kan afspreken met een pick up. Sahoro: klein resort maar de noord flank als de lift open is, is de max bomen, open stukken, lichte pillows,... dikke fun. Zowat idem als Tomamu iets minder druk bezocht. Kamui: klein resort maar goddelijke sneeuw, iets meer sneeuw dan andere kant van Furano, goede ligging veel variatie. Voor de tourskiers is de achterkant, waar wij een leuke Japanse bergwandeling hebben gedaan, echt de moeite. Veel Japanners (lees piste afdalers) maw vaak nog leuke stukken ingereden poeder. Asahidske: klein resort, wel het hoogste, enkele is deze 1u20 rijden. De moeite om eens te zien, prachtige natuur. Je komt niet elke dag op een vulkaan naar beneden. Enkel beneden loopt het vrij vlak uit (snowboarden = techniek nodig) en boven op de top kan het ijzing liggen door de wind. De tourskier gaat hier heel happy zijn! Voor ons zeker het bezoek waard maar iets minder qua actie. Tokachidake: zijn we niet geweest, is geen resort maar een tourski gebied op een vulkaan. Je kan Halfweg parkeren en tot boven de boomgrens stappen. Volgens de tourskiers wel een toppertje! Na een dagje kan je hier in een van de onsen (waaronder de beste van Furano, 2 keer geweest) ff de spieren ontspannen. Veel sneeuw hier, mss wel iets meer dan in de andere gebieden.
We vonden het super (ooit ga ik nog eens terug). Adrenaline runs heb ik hier niet echt gevonden, zoals verwacht. Maar super leuke afdaling in de poedersneeuw wel.Het type dat ik voorlopig echt enkel hier vind (Canada is echt in lijn maar is een andere prijskaartje met de heli). Voor de meeste resorts is 1 max 2 dagen wel voldoende (beetje afh van de sneeuwdump). Qua tourski is het volgens mij leuk om te doen maar de Alpen expert gaat hier wat op zijn honger blijven zitten vanwege de beperkte hoogte... zijn telkens korte stukken stappen naar boven. Sneeuwschoenen zouden bij mij bijna overal wel meegaan de volgende keer, opent extra opties. Maw ik kan deze combinatie aan iedereen zeker aanraden!
Na een nachtje in Chitose (Best Western, goed hotel) brengt een shuttlebus ons om 6u (nog vroeger dan de rest van de week opstaan is dan de weekend special) naar de luchthaven van Chitose buiten -15 gr ong lekker fris. Onze mobiele hotspot ff gedropt in de brievenbus, echt handig ding steeds online is toch makkelijk. Google translate, gps,... en contact met het thuisfront.
Japan, vriendelijke mensen, beleefd, zeer correct, plichtsbewust,... . Super zotte wcs zou niet misstaan bij ons, echt gisteren nog eentje half remonte controled. De onens (warmwaterbronnen) zijn de Max! De drank en eetautomaten staat echt overal verspreid met alle kleuren van de regenboog aan drankjes en eten. Ze zijn zot van automaten, elke supermarkt, winkel, bijna overal betaal je aan een automaat. Het land van sushi, rijst en noodles(raman), kom je overal tegen te pas en te onpas. Het is een zeer net georganiseerd proper land, ze gebruiken wel extreem veel plastiek alles zit individueel verpakt (vb een doos chips type pringles zit in de doos nog eens extra ingepakt in plastiek). Het eten was lekker en goed betaalbaar in deze regio (goedkoper dan bij ons).
Oké het is niet bij de deur maar de moeite om te doen, ondanks alle dagen om 6u30 op te staan. We hebben veel van de cultuur gezien (in deze regio dan want het verschilt precies wel wat weer je terecht komt). Zeker voor herhaling vatbaar!
Onze eerste vlucht bracht ons van Hokkaido (Noord-eiland dat bijna 3 keer zo groot is als België) naar Tokyo om vervolgens via Londen naar Brussel te vliegen. Met de aangekondigde storm in Engeland en België kunnen we mss nog wat issues hebben maar wel zullen er wel geraken.
De weergoden hebben beslist dat we een dagje langer onderweg zijn. Door de storm Ciara zijn we gestrand in Londen, omgeboekt naar maandagochtend. Wel in een hotel incl eten maw niet slapen op de luchthaven we op zich gezien de omstandigheden en de chaos op het vliegveld wel oké is.Wel precies een top surfdag gemist als ik de fotos zie passeren ... .
Algemeen viel deze trip van kost best mee (oké goedkoop is het niet) maar ligt in lijn met een weekje Alpen (Excl de vlucht).
We hebben alles zelf geregeld: hotel (pension bij de lieve Japanners in huis), vluchten, gidsen, auto, skipassen, WiFi hotspot,... ging perfect! Wie graag meer info en evtl prijzen wil laat maar weten.
Op de planning staat nu en trip naar de Alpen, 2de thuis Les Arcs!
Hier sluit ik de blog weer even af tot.... we dromen weer van iets anders wie weet.(Alaska, Kamp Chatka, mss terug Canada,...).
DAG 10 Japan 2020 de trip ... Again Japow in Furano en retour!
Ons
laatste ontbijt Ituka, , laatste keer worstje met ketchup (niet
zo erg voor mij dan). Deze mensen zijn steeds super vriendelijk en vonden het
oprecht geweldig dat we daar een weekje zijn verbleven. Voor Joerisan maakte
zal altijd wat extra (big men). In de mate van het mogelijke een gesprekje
gevoerd, maar de taal is toch lastig. De jonge generatie spreekt vlot Engels
maar de rest niet (of nog niet). Elke keer werd de auto netjes sneeuw vrij gemaakt
of uitgegraven, telkens ons uitwaaien ook vandaag tijdens het vertrek (tot we
de straat uit waren). Hebben gewacht met de GPS in te stellen tot achter de
hoek anders stonde ze heel de tijd in de koude (en is echt koud). Zon wereld
van verschil tov een gewoon hotel. Echt persoonlijk en super begaan met ons.
Toplocatie!
De zon breekt erdoor, nog ff 3 uurtjes (hier) in Furano (waarom elders met verse sneeuw is het overal goed) de berg afglijden. Blijft toch vreemd die Japaners van ventilators, over bladblazers tot Harry Potter bezems om de stoeltjes liften sneeuwvrij te maken vlak voor je opstapt. Tot een idioot gigantisch piste regelement waar je niks van snapt waar ik me afvraag zou iemand dit echt lezen (overal staan deze borden). Ook de namen van de liften Romance 1 en ook nr 2 zelfs een Romance 3. Vervolgen heb je een stuk Premium zone soort van gecontroleerd buiten piste area open van 10 tot 14u? hekjes toe = voetstappen errond. Muziek als je een stoeltjeslift neemt waarom ?
Wederom is er sneeuw gevallen net iets minder dan gisteren meer met dat zonnetje weer de max. We staan mee als eerste bovenaan het ski gebied. Na een paar opwarm rondes (in de poeder) een hike naar de white bowl, als één van de eerst bovenaan deze bowl met het zonnetje op je gezicht. Ff momentje opnemen super stil, bak sneeuw onder je, de zon en plots zie je allemaal angel dust (zou koud dat het water in de lucht bevriest en je ziet dit als je tegen de zon in kijkt) echt een mooi natuur fenomeen.
White bowl:
Angel dust ... magic !
Na een 3 uurtjes in de poeder besluiten we ff naar beneden te knallen om nog een laatste gondel te nemen, dit was helaas zonder de invasie van Japanners gerekend. Van waar die eens allemaal komen, boven amper gezien maar het zijn echt piste (lees regels, mms dan toch iemand die ze leest) knallers. De eerste keer echt aanschuiven gezien ons tijds gebrek moeten we deze laten schieten en stop het poeder avontuur.
In ons pension stond een lekker lunch te wachten. Ff alles maximaal laten drogen en inladen die handel. Rond 14u rijden we naar Chitose (nabij Saporro) de luchthaven. We passeren nog ff de sneeuw dump plaatsen. Die zijn vrij belangrijk want vanaf dat het sneeuwt zijn ze in de weer alles netjes te houden (je moet er dan toch ergens mee blijven). Tevens zien we een aantal rivieren je ziet direct welke vanuit vulkaan gebieden en welke niet. Bij de eerst in de bedding amper ijs, bij de tweede zo goed als alles dicht gevroren.
Eens de auto ingeleverd en na betaling van de franchise (afgebroken achterruitwisser door de vries), worden we afgezet in het Best Western hotel. Ff spullen op de kamer droppen en de stad in stad is mss overdreven. Hier ff een restaurant zoeken waar je geen leter kan lezen. Optie 1 BBQ achtig ding NOK Dannysan: doen moet ik mijn kleren weg gooien / optie 2: noodle keet, hier roken ze binnen dus NOK / optie 3 sushi achtig ding met een tafel BBQ idem optie 1 / finaal komen we het toch in het iets betere
restaurant terecht Yukiakari, een topper (de topper van deze week eigenlijk; alhoewel we hier steeds best lekker hebben gegeten en ook redelijk van prijs).
Vanaf 14u is onze terugreis lopende (kleine 40 uur), ondertussen later op de avond en de ogen vallen toe see you tomorrow.
De laatste volle dag, doe je de gordijnen open en voila
verse sneeuw geen mega dump maar al zeker een +10 cm en het zou blijven
sneeuwen de hele dag (geen zonnige dag maar laat de sneeuw maar komen). Ons
voorlaatste ontbijt met zicht op het bos, het besneeuwde landschap en de met
vogels speelde eekhoorns. We zijn hier eigenlijk wel klaar want het stukje
fruit van vandaag is terug dat van de eerste dag (dan zijn we terug bij het
begin denken we). Het ontbijt vandaag leunde al iets meer aan bij dat van bij
ons (boterham met eiersalade, soort croque met groentjes, salade en natuurlijk
soep). Voor mij veel beter maar je past je aan, aan de mensen hier.
De routine, s morgens 06u30 de wekker (vakantie hé) onze
vaste tafel naast de kachel (oké er zijn maar 3 optie, is hier klein en
gezellig) inclusief ieders op zijn vaste plaats. Vervolgens klaar maken om de
berg op te gaan, passen ophalen en bam de berg op .
De beslissing is gevallen om hier in Furano naar boven
te gaan, geen uur rijden maar 5 min en we kennen de weg hier al wel wat. In geen
tijd staan we boven op de berg, bovenaan een Japow flank the white bowl of een
van de diamonds of . Joeirisan had gisteren iets minder Japow faceplants dan eergisteren,
zit in de goede flow. Ikzelf gisteren geen bomen gekilled, eergisteren boven in
een boom geland en idd af en toe eentje geknuffeld (wel een paar bamboo killing
runs gedaan). Dannysan, compleet volgens onze routine, telkens achter ons om
ons eventueel op te rapen (merci Dannysan), als er geen kleine boompjes zijn
tenminste.
Furano vandaag, wederom zijn de weergoden ons goed gezind
boven lag er zeker +30 cm verse sneeuw en het bleef sneeuwen, niet normaal. The
white bowl was echt het ultieme na elke bocht had ik mss 5 of 10 m nodig om
terug iets te zien door de opvliegende poeder sneeuw (Japow). Dannysan en
Joerisan zeiden elke bocht waren we je kwijt. Voor de lunch ff een
noodle-keet-vendingmachine-opafroep gedaan. Na de middag scheuren door de
poedersneeuw gewoon zachte sneeuw ! Op het einde van de dag weeral die auto
sneeuwvrij maken (alsof het een straf is). Ik heb ondertussen wel de achterruit
wisser afgebroken (per ongeluk), hoe data gaat aflopen zien we zaterdag wel bij
de return.
deep powder - hike up - going deep ...
JAPOW IN FURANO ... te zot voor woorden, bloemsuiker poedersneeuw van absolute top kwaliteit !!!
Dannysan dancing in the Woods - Joerisan jungle walk - Johansan mega koud chill factor -25/30°C ofzo.
Gisteren (Kamui) was het voor Dannysan de zwaarste dag uit zijn geschiedenis: eerst een mega Japanees Mountain walk en dan zelf koken in het restaurant, wat kan het leven zwaar zijn. Vandaag brengt de avond ons naar Masaya (hier zijn wel al eens geweest maar was zo lekker). Is echt een topper, keet zit vol maar mogen binnen en zitten aan de Teppanyaki platen, tegen de keuken aan. Geflambeerde ribbetjes, 'singature dish' salade, gepekelde groentjes, groentjes met varkenvlees, Kip met soja en look, allemaal topper passeren de tafel. Uiteraard met wat warme sake (behalve voor Joerisan chauffeur) en als afsluiter een soft-ijsje (dat je kan krijgen van aardappelsmaak, over groene thee tot aardbeien ).
In de vooravond ff de stad ingetrokken (nog niet echt tijd voor gemaakt), paar winkeltjes gedaan .(oa cadeautje voor de goede zorgen door de eigenaars). Maar eigenlijk is het hier vrij rustig in de stad (om niet te zeggen, je ziet niet niemand) tenzij de scholen starten en stoppen.
Joerisan heeft ons, als vaste chauffeur al overal veilig naar toe gebracht. Alhoewel het links rijden soms nog eens durft verrassen als je rechts rijdt (ook de lichten staan dan andersom). Ik vraag mee steeds af wie er in gods naam op het idee gekomen is om de vierkant auto te maken. Hier rijden er eindeloos veel van die vierkante koekendoosjes rond (small en hoog). Het land van de kitch gisteren nog een taxi gezien met een verlicht sneeuwmanneke op het dak.
Onze dag zit er weer op morgen nog een paar uur op de sneeuw en dan aan de retour beginnen.
Vanochtend
- 23 gr, mega fris laat ons zeggen. In het bos zie je de ijskristallen zweven.
Super mooi bij een opkomende zon! Na ontbijt nummer ... geen idee is het
inladen en vertrekken naar Kamui. Met Kamui doen we ook het laatste resort aan
van ik had uitgevist als interessant. Vrijdag is een reserve dag waar er nog
eentje zullen herhalen... maar welk?
Vandaag Kamui, Kamui is god
of goddelijke hier staat het wat om bekend goddelijke poeder sneeuw volgens
statistiek gemiddelde 8m per jaar (nu iets minder helaas) en vaak een zonnetje.
Na een uurtje rijden komen we aan op een plek waar echt amper een letter Engels
te vinden is.
Dit is een resort met voornamelijk Japanners wat wil zeggen: er zal dan nog wel wat ongerepte sneeuw liggen. Want de Japanners willen alleen pistes afknallen. Geloof me de pistes liggen hier (en niet alleen in Kamui) perfect bij, in Europa kunnen ze er nog wat van leren! Dikke grote brede boulevards tot in de perfectie als een biljartlaken. Plus ligt de toplaag niet ijzig maar net perfect. Dus voor piste knallers, hier moet je zijn. Terug naar Kamui, 1 gondel en een stuk of 5 liften, deze denken wel een leuk stukje berg. En idd onder liften, in de bossen... vaak nog weinig gespoord, gezien we 24u geen sneeuw hebben gehad en nu ook volop zon hebben. Toch de goede combi gevonden deze week: met de dump in furano zelf, dan de vulkaan Asahidake en nu hier Kamui. Het is er super rustig, mooi recent hoofdgebouw en het straalt wel iets uit van relax. Wij na een opwarm rondje over de kam aan de achterkant. Nog ff dubbel check of je makkelijk terug kan. Geen probleem ga niet voorbij de oranje lintjes, hou links aan en het komt helemaal goed. Dus over de kam... wat was dat een idioot mooie afdaling de beste van de week denk ik. Mega mega poederbak sneeuw en wat lichte pillows. Super afdeling, helemaal in extase beginnen we aan de travers terug over een pad. Toen gebeurde het na een 10-15 min stopte het dalen en moesten we omhoog. Er was een tourski spoor in de diepe sneeuw.... en bam een dik uur naar boven stappen (alles uit) in t-shirt bij -15 ofzo. Ff afzien, met momenten wegzakkende tot aan je heupen in de sneeuw (sneeuwschoenen lagen in de auto grrr). Eens terug ben je de wandeling snel vergeten want die afdaling was echt super. Na nog wat spelen in de bossen ff lunchen en spullen wat laten drogen.
Lunch is en andere maar eigenlijk ongeveer weer eenzelfde noodle-ticket-afhaal-keet.
Na de middag wat gaan spelen in de bossen aan de andere kant van het gebied, met de zon op deze flank ligt de sneeuw er super bij! Genieten in de lichte sneeuw.
Yep Kamui is een topper! Leuke de poeder opzoeken en af en toe boulevard afknallen.
Vanuit Kamui doen we nog eens een de Tokachidake Onsen. Volgens Japans ritueel eerst een douche op een stoeltje. Je moet je inbeelden een muur met een stoeltje of 10 tegenover een spiegel. Hier een kraan met douchekop bij en wat zeep. Iedereen zit dan op zon stoetje zich te wassen, zou er eigenlijk een foto van moeten nemen. Na ff in de sauna te zitten, koud bad waar een ijsblokje niet insmelt. Vervolgens de warm waterbron in bij -15°C met een dik pak sneeuw er rond. Nu snappen we ook waarom er 3 pooltjes zijn: 1 is zeer warm, echt te warm / 1 is net te warm +/-42°C / 1 is rond de 40°C perfect. Het heeft wat zo s avonds in de sneeuw buiten in zon bron (met allemaal venten ). Als je bij deze temp uit het water komt voel je je huid trekken van de koude, haren bevriezen bijna onmiddellijk. Eens helemaal ontspannen, rijden we naar Furano.
Overal kom je deze tegen
Ik trachten te reserveren bij Kumagera, leuk restoke. Onduidelijk of gelukt is of niet... dus vallen er maar binnen en het lukt. Eén van de principes is: op een gasvuur op je tafel zetten ze een gietijzeren pot met water. Je krijgt een bord met groentjes, vlees (voor ons beef) en wat side diches. Je bouwt je bouillon met je groentjes, ff laten trekken wat kruiden en je kook je rundsvlees erin (idd je kookt ). Eens klaar dop je het stukvlees in een sojasaus, die je zelf hebt kunnen aanvullen met iets spicy en/of lente ui.
Het is snel avond was een pittige dag, tot morgen en hopen het weerbericht klopt en start met doorsneeuwen !
Op tijd opstaan en ontbijten de rit naar Asahidake is zeker
90 min. Na wederom een leuk ontbijt, al moet ik eerlijk toegeven dat het voor mij
wat te zwaar is s morgens (dit keer soort tortilla met groene kool (denk ik),
worstje, soep, aardappels, ). Gewoon wat brood ofzo zou perfect zijn maar we
logeren zo goed als in het huis bij Japanse mensen maw we passen ons aan. Na
het hele toilet verhaal wat we trouwens gaan missen als we terug zijn. Is er
ook een douche verhaal, in principe als je in de douche gaat, ga je voor een
spiegel op een klein stoeltje zitten (foto links) en overgiet je jezelf met water (gelukkig
is hier een sproeier) enzo. Best apart maar in de onsen werd het helemaal
duidelijk .
Op de weg naar Asahidake wordt het nog eens duidelijk hoe een proper en gestructureerd land dit is. Echt zien om te geloven .
Onze vierkant Japanse sleurhut.
Asahidake, skigebied op een vulkaan zowat het hoogste uit de omgeving. Doet me wat aan La grave denken maar dan een paar duizend hoogte meters minder. De gondel overbrugd een 600 hoogte meters (tot net boven de boomgrens) de rest naar 2100 m is stappen (lees = voor ons te ver, te weinig rendement dus no go). Principe is het zelfde als La Grave of Kicking Horse BC of één lift naar boven en overal afdalen met 1 of 2 gereden piste die je normaal, als het goed gaat, altijd wel ergens kruist. Wat kunnen we hier over schrijven
Oh ja, de gondel gaat maar elke 20 min. Idd elke 20 min, een heel ritueel. Als eerste moet je kaartje laten zien en telt iemand manueel het aantal mensen in de gondel. Vervolgens gaat de deur van het platform dicht. Iedereen in de gondel gevolg deur gondel toe. Dan komt er een ander persoon die de gondel sluit langs buiten. Deze stelt zich, steeds op dezelfde plaats, ergens te midden van het platform, knikt en groet naar de gondel operator. Pas dan vertrekt de gondel dit herhaalt zich een hele dag. Echt structuur om bang van te worden (moest er ff uit).
Terug naar het resort: de topsectie is zoals verwacht ijzig (er staat steeds deftig wat wind) de sneeuw is deels weggeblazen maar is wal SUPER mooi, echt prachtige natuur! Ik kan geloven dat de tour skiërs hier graag naar boven stappen. DUS, nu komt het (neen we zijn niet gaan toeren, te weinig rendement, hier staat een gondel weet je wel), maar hebben wel redelijk wat hoogte meters gestapt om in het midden van de geisers te komen te staan. Zwavel geur (ik voelde me helemaal thuis) en een indruk wekkend natuurfenomeen. Hier moet je, als in de regio bent gewoon eens passeren. De midden sectie (400 hoogte meters onder de top van de gondel) tussen de bomen met wel vaak een bak poeder sneeuw. Het is el opletten: ergens in de jan heeft het heel bizar eens geregend (is normaal zoals vandaag -15/-20°C) wat wil zeggen dat er een gevoelige laag in het sneeuwdek zit. Hikes (idd meer dan 1 dus 2 stuks, speciaal voor Peter: Dannysan skis op de rug een stappen) naar de geisers en op de noordflank, wat ons van de natuur heeft doen genieten. Ook al wist ik toen ik een spoor maakte dat Dannysan zich afvroeg waarom? wanneer stop die met stappen, sebiet ga ik in den auto zitten tot we weer ergens boven stonden met een zicht van heb ik jouw daar. Toen we dachten de laatste run te hebben gehad ff de registers open getrokken en full speed naar gondel om er toch nog eentje extra te nemen.
Deze laatste gondel bracht ons terug naar boven om een toch vrij magische golden hour afdaling van te maken, met zonsondergang in dit sprookjes landschap. De onderste sectie loopt iets te vlak uit voor een snowboarder (het lukt ons wel geheel terug te komen maar dit is het net niet). Kortom zeker een aanrader om eens te zien en als tour skiër helemaal.
Na onze lange terugrit, heeft de eigenares voor een lekkere maaltijd gezorgd. Ze zorgen echt zeer goed voor ons hier een echte aanrader. Op deze manier op reis heb nog weinig of niet meegemaakt.
Morgen staat een drukke dag op het programma, het laatste resort wat de moeite is in deze omgeving Kamui, hier nog een onsen en dan ff een resto meepakken.
Nog zo eentje wat me opviel, als een Japans persoon je iets geeft (vb wisselgeld) is dit steeds met twee handen incl een buiging. We veronderstellen dat je dit dan zo ook aanneemt tenminste aan de reactie te zien wel.
See you tomorrow !
PS: helaas eergisteren beetje dom gevallen ... zonder gaat het niet...
Check, wekker 06u30 noemen ze dat vakantie (quote van Dannysan J), Dannysan is al een
heel jaar op verlof dus mag wat strakker hier J.
Na een ontbijt met zalm, salade en iets van andijvie achtig ding met uiteraard
soep en rijst gaan we vandaag zonder gids op stap. Furano vlakbij gezien de
berg sneeuw die gevallen is.
Tegen 08u30 staan we onderaan de berg van Furano. De grote gondel is niet open wegens, geen idee omdat het zo is issues. Geen probleem met een paar zetelliften staan half bevroren boven. Na ff Dannysan zijn skistok te gaan zoeken in de diepsneeuw. Iedereen happy want hier is echt een serieus pak sneeuw gevallen, alle freeriders in hogere sferen. Iedereen los unleash the powderhounds! En dat was het zeker de ene poederbak na de andere, tussen de bomen, naast de piste, in the back, overal is het goed maar het best is toch op de col na een kleine hike van een 20 min THE WHITE BOWL bam powder heaven. Ik moet het toevoegen, dacht dat ik het nooit ging zeggen maar dit is meer, lichter en bigger dan wat we in Canada hebben gehad. Hiervoor kom je naar hier niet enkel, niet heup maar met momenten bijna borstkast diepe poeder sneeuw van de hoogste kwaliteit yep JAPOW teasting done confirmed champagne powder, ongewoon abnormaal. Sommige bochten zo diep dat je enkel met je schouders er nog bovenuit steekt en gewoon verder kunt knallen .
In de voormiddag nog wat sneeuwbuien, wat stormachtige wind over ons gekregen met af en toe een zonnetje. Elkaar even een uur of twee kwijt gespeeld maar finaal aan het vertrekpunt terug gevonden na wat poederruns. Na de lunch in een noodle-afroep-keet zijn de hemel sluizen terug vol open gegaan en heeft het niet meer gestopt met sneeuwen na de white bowl(s) zones ook nog ff een avontuurlijke afdaling op de zuidzijde the diamond mee genomen. TOP DAG !!!
JAPOW !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Joeri bijna in de beek ...
De avond brengt ons naar Yama Do Doxon, weer super lekker gegeten maar in tegenstelling tot overal waar we al geweest zijn was het er berekoud. Beetje vreemde service ook eerst kreeg Dannysan zijn eten (waarom?) dan kwam het voorgerecht spicy kip vervolgens kregen ik en Joeirsan onze bord en nog de sidedish gefrituurde ui (wat eigenlijk een voorgerecht moest zijn). Tel hier overal nog ff 10-15min tussen en je hebt een beeld oh ja, pompoen pudding als dessert vreemd maar lekker. Buiten het buiten komen weeral de sneeuw van de auto halen super toch !
Met de auto rijden in Japan in de winter, ff wat anders links om te beginnen. Niet overal maken ze alles sneeuw en ijsvrij is gewoon onbegonnen werk. Maw hoe klein de auto ook 4x4 is nodig, wat je hier weinig ziet, maar wel makkelijk zou zijn, zijn SUVs terwijl er die bij ons in overvloeit zijn. Nog zo een specialeke sommige kruispunten hebben verwarmde banen en al zeker als de aanloop afhellende is (geometrie). Alchohol en rijden is makkelijk toegelaten promille is 0,0001% maw niks. De boete is gedeelt verantoordelijkheid: vb bestuurder 5000 / mede rijders 3000/pers / zaak waar je vandaan komt tot wel 50000.
Was een pittige dag de rug is dik oke, enkel begint de linkse knie lastig te doen (gisteren beetje dom gevallen). Maar goed ff rusten en morgen Asashidake !
Nieuwe mensen
aan het ontbijt die krijgen voor dag 1 krijgen exact hetzelfde ontbijt als onze
eerste dag. We hebben dan ontbijt voor dag 3 gehad, ben ik benieuwd of die
morgen dag 2 ontbijt krijgen ...
Ons super zicht op de bossen (lees bak sneeuw) is nu aangevulde met een live
eekhoorn buffet show ( stuk of 3 ipv 1tje).
Vandaag is Tomanu aan de beurt, uurtje bollen. Eens aangekomen ticketjes en een warming up rondje. De gids besluit met ons over de noord-col te gaan in the back. Super mooi tussen de loofbomen met een bak sneeuw en een zonnetje. In tegenstelling tot bij ons heeft het hier niet echt bij gesneeuwd. Eens wat meters afgedaald neemt hij een toch wel iets foute beslissing zeker met snowboards, een klim/hike van dik 1 a 1,5 uur echt stevig in de diepe sneeuw (afzien). Het bevestigd wel wat we denken, dat de terrein kennis ondermaats is. Ff balen grrr... hierna ff een piste runs voor het gevoel. Sneeuw is maar half.... dus lunch en ff bekomen.
Maar toen gebeurde het... bam wolken/mist paar volken, paar werden er meer. De weergoden trokken de sluizen open 10cm/uur niet normaal. Alles veranderde ineens bak sneeuw poeder... elke run ging het beter, dieper, vetter niet normaal. Echt vollebak aan.... sneeuw, sneeuw, sneeuw,... full power. De voorspelde dump is begonnen! Hopelijk klopt het weerbericht en gaan we hier iets zien! Plan voor komende dagen zit in de het hoofd....
Enkel eindigt deze dag toch niet in mineur, laatste run spreken we af met een andere groep. We zouden samen de zuidflank doen en onze gids zou ons dan oppikken met de bus. Eindelijk een deftig voorstel voor een gids enkel, helaas zit er iemand van een andere groep, ergens op de noordflank (ver weg), vast met een verdraaide knie. Dus afgeblazen en ze zijn die gaan halen, maw tijdje vast in basis eens de liften dicht waren. We snappen niet goed waarom ze de ski patrol er niet bij halen? Kost je 20000 yen (160) en klaar... nu moet die rond een berg stappen en dan afdalen, begrijpen wie kan maar goed. Maw je kan het mss al vatten... de gidsen hier (tenminste deze) is het niet, is niet het niveau wat wij verwachten.
Maar het belangrijkste is, de sneeuwdump loopt nog steeds !
In de ski areas zie je vooral oudere mensen aan de liften beetje tegenovergestelde van bij ons (= France ofzo). Dit blijken de boeren te zijn uit de omgeving die in de winter geen werk hebben. Dit is echt het land van structuur, netheid, organisatie . Je ziet met dit weer en temperatuur amper iemand op straat tot de sneeuwdump. Bulldozers, kraantjes, bobcats, mensen die alles sneeuwvrij maken . Volgens mij zijn hier ook niet zo echt fan van de sneeuw de meeste zien het als een vervelend iets waar je ff moet doorbijten en klaar omdat het is wat het is. Ook houden de meeste gewoon van op een super nette gereden piste af te skiën ipv iets anders. Heel stilletjes gaat dit veranderen en gaan ze mss de bossen iets toegankelijker maken J
De avond brengt ons naar roberta en oer klassiek Japans restaurant in een klein straatje 50 jaar terug in de rijd. Echt apart, met een kussen op de grond aan een grote tafel. Menu in t Japans. De zoon van de chef spreekt een paar woorden Engels. Wat wil je eten . doe gewoon maar wat, lijkt de beste optie. Super lekker gegeten, sashimi, satés, gegrilde vis, noem maar op tot je niet meer kan.
Niet tegenstaande de tijd hier heeft stil gestaan, hebben ze hier wel weer een super fancy sanitair. Ik moet toch ff terug komen op de wc hier. Moet ik ook hebben, verwarmde bril, sproeiers, massage sproeiers, turbo spoeling,.... easyyyyy. Soms bediening aan de wc, soms ingewerkt in de muur J
Voila, een dag die lastig begon in een uurtje tijd naar poederbakje. En he beloofd voor morgen er valt nu zoveel sneeuw dat het overal goed is dus gaan we hier in Furano achter de hoek.
DAT WORDT EEN MEGA POWDER DAG JAPOW WAAR WE VOOR KOMEN !!!
Ons avontuur zit erop Japan 2020, wat een avontuur. Japow was super en dit in een slechte winter voor de sneeuw condities. Begonnen met wat bamboe killing runs met hier en daar wat poedersneeuw. Met wat geluk in Sahoro dat de noord-flank net opende toen we er waren. Tot de poederbak sneeuw vanaf maandagmiddag voor de rest van de week. Wel een deftig linker knie letsel aan over gehouden momenteel, ff laten rusten. Maar wat moet dat hier zijn als de condities goed zijn... .
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
