|
Zondag 24 februari stond de
nationale wandeldag gepland. Met een 36
leden werd zondagmorgen de trein genomen om 8 u 15 richting Deinze. Zoals het
stilletjes aan een traditie is stond Maria klaar in het station met onze ontbijt.
Een tas met 2 lekkere boterkoeken een drankje en een doekje om u handen te
reinigen, aan alles was gedacht. Deinze was dit keer niet ver, voordat we het
beseften waren we al in Deinze . In flinke pas naar de Brielpoort, verkeerd
lopen kon niet, je moest de massa maar
volgen. In de startplaats was het een gezellige bedoening en alles was al
geregeld, moesten we niet meer aanschuiven voor in te schrijven. Zo waren we
snel op stap voor de 20 km. Eens buiten kregen we al een bevoorrading en vitaminen, ook nog een
druppeltje van Filliers en konden wij er tegen aan. De tocht leiden ons door
Deinze naar het sas van Ooidonk. Daar werd de Leie overgestoken en trokken we
landinwaarts richting kasteel van Ooidonk, prachtige wandelwegen en mooie panoramas
van de Leiestreek. In Sint Martens Leerne was onze 2de rustpunt, even bijtanken en dan richting
Kanaal van Schipdonk. Daar was het op boksen tegen de wind. De voorzitter had
ons toen al in de steek gelaten Ging niet snel genoeg , of was het wat
aanstekelijk omdat Geert ons voor bij flitste? In de laatste rustpunt stonden
de 2 snelheidsmaniakken bij te tanken.
Maria en ik besloten om verder te stappen, het waren nog maar 3 km en 600 Het
laatste deel leiden ons door Deinze en natuurpark Brielmeers. Dit is een park
met een verscheidenheid aan vogels en dieren. Bij het verlaten van het park was de Brielpoort in zicht, tevreden
stapten we die grote feestzaal binnen en vervoegden we ons bij de anderen.
Tussen pot en pint werd er nog vrolijk nagepraat over de tocht. Al wat ik
hoorde was positief, iedereen had er van genoten. Het was zo 15 u 30 tijd om
naar het station te wandelen. De trein was wel op tijd! Maar miserie in de
trein. Geen voorbehouden plaatsen, de spoorwegen kwamen weer negatief in de
schijnwerper. Met wat zoekwerk had iedereen
een plaatsje kunnen vinden, dit deed niets aan de aangename sfeer en Diksmuide
was zo in zicht.
Het was een fijne uitstap
geweest! tot in het najaar, dan naar Munkzwalm een aanrader. Jan
|
