|
Vanakkam!
Hier ben ik weer, vanuit het oude vertrouwde Cheranmahadevi!
Er logeren hier twee Engelsen die vandaag en morgen enkele sessies geven het nieuwe
centrum (waar ik werk), en die hadden het fantastische idee om me voor een
nachtje mee te nemen. Zo zie ik morgenochtend Carmel en Lakschmi nog eens, de
dames die vorig jaar zo goed voor mij en mijn medestudenten zorgden! J ook mooi meegenomen is
het feit dat ik vanavond eindelijk eens deftig internet heb, hoera!
Om niet te spreken over het feit dat ik eindelijk eens een
avondje gezelschap heb, samen met iemand kan eten, en een babbeltje kan doen in
deftig Engels J
Ondertussen heb ik 3 dagen observaties gedaan in het nieuwe
schooltje, en heb ik al gemerkt dat ik heel wat zal kunnen doen!
Mijn eerste weekend in India zit er ook al op, en ik heb
niet stilgezeten. Zaterdag wat gewerkt achter de computer (want dat moet hier
ook gebeuren), en daarna ging ik met Prema, Maladi, haar man en haar dochter
naar de markt in Tirunelveli. Heel wat anders dan de markt in België! Stel je
de markt bij ons voor, maar dan vol ongekoelde producten, koeien, geiten en
mannen in rokken die grote, zware zakken vol groenten en kruiden op hun rug
sleuren. Over zakken dragen gesproken, ik heb serieus moeten aandringen bij
Prema om ook een paar van de zakken te dragen! Ze was van plan om alle 5 zakken
zelf te dragen en mij niets te geven. Maar dat zou geen waar geweest zijn!
Op zondag kwam Prema met een onverwacht voorstel: binnen
een halfuurtje vertrek ik naar het huwelijk van een vriend van mij, wil je mee?
Dat moest ik me geen twee keer laten zeggen! Sari aan, na heel wat geknoei met
die enorme lap stof, bloemen in het haar, en weg waren we! Het moest wel in het
grootste geheim gebeuren, blijkbaar zouden de mensen van SCAD er niet mee
akkoord zijn dat ik meeging naar die trouw, god weet waarom
Dus gingen we inkopen
gaan doen, helemaal opgekleed, viel niet op!
De ontmoeting met haar familie was zalig, een
supervriendelijke en grappige familie. Moeke, vake, zet maar een tafel en een
hoop stoelen bij in december, want ze willen allemaal meekomen naar België! Ook
voor de mannen was ik daar blijkbaar een groot succes, plots stond er een troep
Indiërs achter mij die vanalles van me wilden weten
Toen de oma van Prema
hoorde dat ik niet getrouwd ben, vond ze het ook een goed idee om me te
koppelen aan één van haar kleinzonen, waar de familie onder veel schatergelach
helemaal mee instemde! Help! Volgens mij ben ik getrouwd tegen de tijd dat ik
terugkom, sorry Willem! :D
Mijn jetlag is ondertussen zo goed als gepasseerd, gelukkig,
en ik ben nu helemaal klaar om er keihard in te vliegen, werk genoeg! Later
meer nieuws!
Maar laat ik de en verder niet vergeten J
-
Het is hier s avond frisjes! Maar dan wel
frisjes als in laten we een terrasje gaan doen, maar misschien moeten we toch
een pulleke meenemen want het is niet meer om te stikken!
-
Ik word hier enorm in de watten gelegd, kamer
wordt bv elke dag gekuist, te pas en te onpas staat iemand aan mijn deur met
koffie, thee, sap,
Ik zal me er maar bij neerleggen, dat zit nu eenmaal in de
Indiase cultuur, en hoe hard ik ook mijn
best doe, een Indiër word ik nooit!
-
Waarom was ik ook weer bezorgd over het
uitblijven van de gekkos? ondertussen al genoeg van die beestjes gezien! Ze
blijven schattig J
-
Een slang heb ik ondertussen ook al gezien.
Lees: bijna over gelopen. Minder schattig!
-
Communicatieproblemen zijn er af en toe wel
eens! Misschien had ik eens moeten opzoeken wat wasdraad in het Engels was
voor ik ging vragen aan Maladi waar ik er eentje kon vinden. 3 dagen later
lachen ze er nog mee, en weet iedereen hier dat ik een washline vroeg
-
Bureaucratie kennen ze hier ook, ooooh ja!
|
