Hier ben ik weer!

Herrezen, zal ik maar zeggen, want na 3 dagen in bed zit ik eindelijk weer op een stoel achter mijn laptop!

Na een leuk weekend (later meer daarover) had ik zondagavond echt zin om me op het werk te storten, tot mijn lichaam besliste om er enkele dagen de brui aan te geven. Wat hoofdpijn op maandagmorgen, daar kon ik wel tegen, maar toen de koorts en andere niet zo fijne symptomen de kop kwamen opsteken besloot ik toch maar om mijn bed in te duiken. Niet dak ik veel keuze had, bij de minste activiteit maakte mijn lijf me snel duidelijk dat ik weer moest gaan liggen! Niet de leukste week ooit, dus. Zo heb ik ook weer aan den lijve ondervonden dat koorts hebben in België één iets is, en koorts hebben in India heel iets anders! Temperatuur regelen? Vergeet het maar!

Gelukkig voel ik me nu terug veel beter, al hebben mijn lieve collega’s me nog een dagje rust voorgeschreven.

Een doktersbezoek hier is ook wel iets wat ik me even zal herinneren. Prema vertelde me dinsdagavond dat ze me mee zou nemen naar ‘the hospital’. Dat bleek een klein, niet erg hygiënisch dokterskantoortje langs de weg, afgesloten met een gordijn. Nadat ik een haastig ontsmette thermometer in mijn mond geduwd kreeg (te flauw om te protesteren) kreeg ik enkele voorschriften voor medicatie, en daarnaast het advies om rijst te eten, en kokosmelk en zwarte koffie te drinken. Waarom? Geen mens die het weet! Mijn verbaasde blik werd wel op luid gelach van de omstanders onthaald. Jawel, omstanders, van privacy hebben ze hier ook nog niet gehoord, hoewel me dat nu eens niets kon schelen!

Meer over mijn weekend, dat heel wat leuker was!

Vorige zaterdag ben ik met Norma, Gill (nog een Engelse dame) en Ratnavelu (de verantwoordelijke voor de gasten) naar Kanyakumari gegaan, het zuidelijkste stadje van India. We namen er de ferry naar twee kleine eilandjes, waar we op het ene een Hindu-monument voor mother Lakshmi, de ‘moeder van de zee’ konden bezoeken, en op het andere een gigantisch standbeeld dat een beroemde Indiase poëet voorstelt. Zeker de moeite waard, prachtige monumenten! Het monument van Lakshmi is gebouwd op een rots, waarvan de Hindoes geloven dat Mother Lakshmi er gestaan heeft. Haar voetafdruk is bewaard gebleven, en wordt al eeuwen door Hindoes van over heel de wereld bezocht. Na een heerlijke lunch bezochten we ook het Ghandi-monument, waar ik al eens was geweest, en spendeerden we de rest van de namiddag met het ledigen van onze portemonnee in de straten van Kanyakumari. Gelukkig waren er heel wat leuke winkeltjes, zodat ons geld niet letterlijk op de straat belandde.

Een prachtig moment was de zonsondergang boven de zee, waar honderden mensen vanuit heel India op afkwamen. Het proberen te beschrijven zou het geen eer aandoen, dus: komt dat zien!

Op zondag gingen Norma en ik lunchen in Tirunelveli met Tom, een andere vrijwilliger van Engeland (wat is dat toch met al die Engelsen!) die op nog een andere plaats verblijft. Ik kende hem niet, en was aangenaam verrast toen iemand van mijn leeftijd het restaurant binnenkwam! Aangezien enkel Norma al met hem gesproken had verwachtte ik een ouder iemand, maar heel leuk dus dat er hier nog jong volk rondloopt!

Morgen ga ik normaal gezien terug aan het werk, en dan denk ik dat ik er een rustig weekendje van zal maken! Voor het (verlengd) weekend erop hebben Norma, Tom en ik een tripje geboekt naar Ooty, een blijkbaar heel mooi stadje in de Western Gats. Berggebied, koel gebied dus, wat een aangename afwisseling zal zijn van de hitte hier!

Tot blogs!

25-09-2014, 11:25 geschreven door Lies