Gelukkige feestdag, moedertje...
Als ik naar je foto kijk, dan verdrink ik in je grote blauwe ogen,
je zachte mond nog vol verwachting en dan wil ik weer bij je zijn,
dan wil ik nostalgisch opsnuiven, de beelden die ik nog zie
van hoe jij het toen had toen het nog geen heimwee was:
je melancholieke blik, je elegante kledij, je grote hoed en chique jas.
Ik wil bij je zijn, ik wil van jouw jeugd deel hebben uitgemaakt
van wat je toen beleefde.
Ik wil je gevoelens kennen van toen ik er nog niet was,
hoe je soms jouw leed had verwerkt,
wellicht verliefd werd met de hartenpijn die ook ík ken
en ik wil in je jeugd graven, ontdekken wat mij altoos zo boeide
want ik houd van het leven dat jij leidde,
ook al sprak je er niet over, zo gesloten als je was, zo introvert
Als ik naar je blijf kijken, denkend aan je parfum, je fiere blik
je ongenaakbaarheid soms, dan wou ik je vriendin zijn,
dan wil ik alles van je weten, alles wat je me nooit vertelde
want toen was dit niet bon ton.
Als ik diep in mij je gegrifte beeltenis zie, dan wil ik weer je baby zijn,
weer door jou in de hoge koets worden gereden
langs uitgestrekte velden, onze Vlaamse ongerepte natuur opsnuiven,
genietend van de schoonheid die wij nu niet meer kennen.
O, wat mis ik die schoonheid als ik naar je foto kijk,
O, wat mis ik jou die ooit van mij was, moederke lief
Kristin, acht mei 2016
Mijn Moederspraak P.Benoit
Youtube.com: https://youtu.be/XqcGAtERQt0
