Al naargelang
Het leven is geen snoepje, enkel even nippen aan wat geluk
of ongevraagd rampen toebedeeld krijgen, al naargelang
Meevallers liggen thans in het gulzig pakken wat kan:
miljoenen, miljarden, het kan niet op tot geld een hel wordt.
Zonder miljarden noch miljoenen in je handtas al naargelang:
want wat ben je ermee? Wat doe je daarmee?
Een beduimeld vies vodje papier dat waarde vertegenwoordigt?
Maar waar zit die waarde, is die tastbaar, kan je die vastnemen,
kan je het in een kistje natellen zoals de vrek van Molière deed?
Een badkuip, water, brood en groenten, vlees of vis, al naargelang
plus veel liefde van je kinderen en kleinkinderen is van belang
want die is onbetaalbaar gezien die geen geld kost:
geen een van die vodjes achter het ruitje van een bankautomaat
waar je wat cijfers mag intoetsen al naargelang
Geld is verwerpelijk: het rukt gezinnen uiteen, al naar gelang
en neen: geef mij maar de tijd van toen! We waren blije kinderen,
moeder was er altijd en vader zorgde voor de kost,
het was goed leven daar we goed opgevoed werden al naargelang,
en wij normen en waarden kenden en dit heel normaal vonden!
Bommen?
Wat waren bommen?? Wat waren explosieven?
Kon je daar mee spelen, kon je jezelf daarmee pijn doen?
Ja: nu kunnen die ónze kinderen kapot maken, al naargelang,
maar hierboven heeft Iemand dit niet zo gewild,
Hij wil enkel vrede.
Wat is dat, vrede?
Abeelding onderwijserfhoed.nl
kristin, 21 februari 2016
