Dat was ook mijn eerste reactie toen onze lecor dit aan ons vroeg. Stripsody is het uitbeelden van uitspattingen in een strip al dan niet met hij bijpassende geluid. Om een voorbeeld te geven, wanneer er iets valt in een strip zie je heel groot de letters BAM! staan met alle uitroeptekens en dergelijke. Dit is een ideale tekening om stipsody mee te doen.
We zijn hier binnen onze module mee aan de slag gegaan. Het was een unieke en leuke manier om aan drama en muziek te werken. Daarom zag ik het helemaal zitten om dit op stage uit te proberen. Ik ben beginnen zoeken in kranten naar strips die ik kon gebruiken. Omdat ik ze te klein vond om in de kleuterklas te gebruiken heb ik ze overgetekend.
De kleuters vonden het geweldig, zeker het filmpje van Cathy Berberain op you-tube vonden ze geweldig. Het was dan ook een hele goede sfeerschepping om aan deze les te beginnen, de kleuters waren dadelijk mee in mijn verhaal. Nadien hebben ze zelf in kranten zitten zoeken of ze dingen vonden die er ook voor konden dienen. Ze kwamen dan meestal vragen "Juf wat staat hier". Ze deden het na en moesten heel hard lachen met zichzelf.
Het was voor mezelf een les, waar je toch wel je grenzen overstijgd. Maar als je dan merkt welk succes het heeft met kleuters, is deze angst vlug voorbij. Het is zeker een aanrader om een te proberen in je kleuterklas. Bekijk ook zeker het filmpje op you-tube ongelofenlijk wat die vrouw kan.
De voorstelling begon met een orkest dat aan het spelen was. Binnen dit orkest was er ook een vrouw die zong. Gedurende de volledige voorstelling speelde het orkest en begeleide de hoofdpersonage. De hoofdpersonage was een egel, dit was ook het enige personage van de voorstelling. De egel deed alle dagen hetzelfde, hij stond op, keek in zijn brievenbus, ging zich wassen en schreef in zijn boek. De egel had nooit post, zelf niet voor zijn verjaardag. Hij moest telkens zijn verjaardag allen vieren en was dit een beetje beu. Daarom schreef hij brieven naar alle dieren in het bos ik besta nog.
Wanneer hij op een morgen weer eenzaam en alleen wakker werd en deed zoals hij alle dagen deed, was er opeens post. Hij had brieven gekregen van iedereen die hij één had gestuurd. Iedereen had geantwoord op zijn brief en plots voelde de egel zich niet meer zo eenzaam en alleen.
Het was een muzikale voorstelling waardoor er niet gesproken werd. Alles wat er gebeurde werd met muziek ondersteund. Normaal is dit dan ook een goede ondersteuning en spreekt de muziek de taal. Dit had ik niet bij deze voorstelling. Ik vond het een vrij moeilijke voorstelling voor kinderen van acht jaar. Om met kleuters hier de essentie uit te halen is moeilijk. Het zou binnen verschillende themas aan bod kunnen komen, maar ik denk dat de voorstelling te moeilijk was zodat kleuters er iets van zouden begrijpen.
Als juf zou ik voorafgaand een poppenspel spelen over een egel die eenzaam is. Zodat de kleuter de essentie van het verhaal al begrijpen. Na de voorstelling zou ik zeker met de kleuters bespreken wat ze er van vonden en hoe zij het verhaal gezien hebben. Aan de hand van wat de kleuters daar vertellen zou ik verder bouwen in een verwerkingsactiviteit. Binnen de hoeken zouden ze vriendjes kunnen maken voor egel uit klei, ze zouden zelf brieven kunnen schrijven met letters, ze kunnen egel gaan bezoeken en picknick meenemen, .
Het is toch vaak zo dat kinderen dingen anders zien en beleven dan een volwassene. Het was voor mij een moeilijke voorstelling om in te schatten.
Wie had gedacht dat kunst in de kleuterklas zo fijn kon zijn. Heel eerlijk, ik niet! Het was een super succes. Zowel de kleuters als ik hebben enorm genoten van dit thema. We hebben gewerkt rond het verhaal van 'de Stip', we hebben kennis gemaakt met Piet Mondriaan, we hebben zelfs een volledige kunstgallerij in elkaar gestoken voor onze ouders. Het was hard werken voor de kleuters maar ze zijn erin geslaagd. Er was een massale opkomst van ouders en grootouders die onze gallerij kwam bezoeken. Ze kregen allemaal een programmablad waar opstond wat er allemaal ging gebeuren. Eerst werd er geopend met een kunstig liedje, daarna gaven de kleuters hun ouders en grootouder een rondleiding door de gallerij, dan was er even een korte pauze. Na de pauze werden de ouders terug bij elkaar geroepen om te kijken naar onze kunstige dans. Als laatste werden de stukken geveild. De ouders moesten uit de grabbeldoos een kaartje trekken, op deze kaartjes stonden opdrachtjes die ze moesten uitvoeren. Wanneer de kleuters vonden dat het prima uitgevoerd was mochten ze een stuk kiezen dat ze mee wilden nemen. Ik moet toegeven dat de ouders goed hun best deden.
Achteraf gezien was het een enorm fijn thema. Zowel voor mij als voor de kleuters. Het is zeker een thema dat ik nog ooit wil terugdoen, hopenlijk in mijn eigen kleuterklas :).