Vandaag (14/2/2012) mee de toer gedaan met een arts van het ziekenhuis. Tijdens deze toer gaat hij langs bij iedere patiënt langs en kijkt hij of er enige vooruitgang/beterschap waar te nemen is.
Op de vrouwenafdeling heb ik zeer veel personen gezien met een tractie. Dit vond ik zeer interessant omdat we dit net voor de examens hebben moeten leren. Voor de mensen die dit niet kennen à men plaatst een stalen staaf door, voornamelijk het been, dat gebruikt wordt voor de heling van botbreuken. Ik België plaatst men aan deze staven een gewicht zodat de tractie op zijn plaats blijft, hier in Tanzania gebruikt men doodgewone zandzakjes.
Gisteren heb ik deze moeten verzorgen (enkel ontsmetten, meer wordt er niet aan gedaan). Het blijft mij toch een raadsel hoe het komt dat deze mensen zo een hoge pijngrens hebben. Ik voel soms de pijn in hun plaats en zij geven zelden tot nooit een teken van enige pijn weer. Men plaatst zelfs flesjes/flacons aan de uiteinden van de stalen pin zodat de staven er niet uitkomen. Ik zie soms de vliegen zo op die wonden zitten. Er bestaan aangenamere dingen om naar te kijken natuurlijk!
Nu mij klaarmaken voor de nachtshift. Heb deze namiddag wat proberen te slapen, maar dit is niet zo evident met deze hoge temperaturen.
Net gedaan met de nachtshift (van 18uur in de avond tot 8uur in de ochtend)*. De tijd is sneller vooruit gegaan dan ik had verwacht (ik heb voornamelijk wondzorg gedaan, medicaties gegeven en intraveneuze injecties + medicatieplan opgesteld voor welke patiënt welke medicatie moest krijgen tegen de ochtend). Het is natuurlijk wel veel rustiger én kouder dan tijdens de dag. Heb een wonde verzorgd aan een kaak van een oudere man. Deze persoon heeft een gat ik zijn kak omdat men er onlangs een groot abces heeft weggenomen. De wonde geneest niet zo goed en er komt een infectie op te zitten ook. Er kwam een enorme hoeveelheid etter uit de wonde en die geur was echt op sommige momenten ondraaglijk. Ik heb mij natuurlijk sterk gehouden (gelukkig had ik al eventjes niets meer gegeten) want ik wil natuurlijk geen teken van walging laten blijken waar de patiënt en zijn familie bij zij natuurlijk!
Nu een poging doen tot slapen!!!
*Nachtdienst begonnen met het assisteren van een operatie. Deze operatie heeft toch zon twee uur in beslag genomen. Ik moet zeggen, ik was een beetje moe aan het worden maar eens de operatie begint ben je terug zeer alert hoor! Het was een operatie bij een jongere vrouw wiens eierstok moest worden weggenomen. Omdat ze ook enorm veel buikpijn had heeft men haar appendix dan ook maar verwijdert. Wanneer de arts de wonde wou beginnen dichtnaaien vond hij ook nog een hematoom en die heeft hij dan ook weggesneden. Mijn taak bestond er voornamelijk uit het schoonmaken van de wonde, vasthouden van de eierstok en appendix tijdens het wegsnijden en het helpen van de arts met het hechten van de snede. Zeer unieke, maar ook enorm interessante nieuwe ervaring.
Gisteren heeft Sven de nacht gewerkt en vandaag is het mijn beurt! Nu eventjes werken in de voormiddag, dan in de namiddag een beetje proberen te slapen (niet makkelijk als het zo warm is) en dan begin ik aan mijn shift van 18uur in de avond tot 8u in de ochtend! Hopelijk zijn er wat operaties die ik kan meevolgen zodat de tijd toch wat vooruit zal gaan.
Deze lange uren zullen hopelijk beloond worden door een leuke en interessante safari die we dit weekend gaan doen! Ik zal zo veel mogelijk foto's nemen zodat jullie toch ook een beetje van dit avontuur kunnen meegenieten!!! Een uitgebreid verslag over deze safari volgt na dit weekend! xxx
Gisteren gaan zwemmen met vier Duitse meisjes en onze drie Deens huisgenoten in de namiddag. Dat beetje afkoeling kan men hier best wel gebruiken na een hele week in die hitte te moeten werken. Na het zwemmen naar de stad Arusha gegaan, daar in een hotel iets gaan drinken en later op de avond heeft Dé Patrick (een biochemicus van het ziekenhuis) ons meegenomen naar een enorm prachtig hotel/restaurant. Patrick is echt een typische jonge, Afrikaanse vrijgezel die geniet van het leven! Hij probeert aan een blanke vrouw te geraken en ondertussen stelt hij mij constant voor aan Afrikaanse vrouwen. Hij werkt in het labo dus hij zegt dat hij ze eerst allemaal zal testen voor HIV, hepatitis en alle andere ziektes die men kan oplopen vooraleer hij hun nummer zou geven. Ik lach mij echt kapot met deze gast!
Vandaag waren we uitgenodigd door een dokteres van het ziekenhuis. Deze heeft ons de stad laten zien en tegen de middag zijn we samen iets gaan eten. Ze heeft ons laten zien welke delen in de stad aantrekkelijk waren voor de jeugd om te doen en welke plaatsen vrij goedkoop waren om iets te eten en te drinken.
Daarna zijn we een safari gaan boeken die we dit weekend gaan doen. Dat moet men gewoonweg gedaan hebben wanneer men in Afrika is! Misschien dat we één van de volgende dagen ook eens naar een slangenpark gaan (+ krokodillen). Dit valt nog af te wachten of we voldoende tijd vrij zullen hebben. Het zou wel de super zijn natuurlijk!
Ik ben De Vos Thomas, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Voske.
Ik ben een man en woon in Buggenhout (Belgie) en mijn beroep is Student verpleegkunde.
Ik ben geboren op 09/07/1991 en ben nu dus 34 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: (Zaal)voetbal, fitness, stapke in de wereld zetten....
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
