Het gemeentehuis sluit op donderdag 24 december, vrijdag 25 december (Kerstmis), donderdag 31 december en vrijdag 1 januari (Nieuwjaar).

De bibliotheek zal gesloten zijn op donderdag 24 december vanaf 16 uur, vrijdag 25 december (Kerstmis), donderdag 31 december vanaf 16 uur en vrijdag 1 januari (Nieuwjaar).

Het containerpark is gesloten op donderdagnamiddag 24 december (vanaf 12 uur), vrijdag 25 december (Kerstmis), zaterdag 26 december (tweede kerstdag) en donderdagnamiddag 31 december (vanaf 12 uur) en vrijdag 1 januari (Nieuwjaar) en dinsdagnamiddag 5 januari (vanaf 12 uur).

Bij het sociaal huis kan je niet terecht op donderdag 24 december, vrijdag 25 december (Kerstmis), donderdag 31 december en vrijdag 1 januari (Nieuwjaar).

In 1922 richtte Pastoor Pieter Segers in het centrum van Houthalen een parochiale bibliotheek op. In één van de klassen van de meisjesschool in de Zavel vond hij er een onderkomen voor. Hij en later Pastoor Henri Nulens (sedert 1937) waren niet alleen én voorzitter van het bestuur van de “boekerij” én bibliothecaris, zij waren ook de enige officiële personeelsleden, maar voor de verzorging en de uitlening van de boeken werden zij bijgestaan door behulpzame zusters van het klooster Filip Neri.

Van bij de oprichting van de boekerij werd met een gesloten-kast-systeem gewerkt: gevraagde boeken werden door het personeel uit de kast gehaald. Eén detail: de boeken stonden volgens aankoop gerangschikt.
Op 4 januari 1924 werd de vrije bibliotheek van Houthalen Centrum door de staat erkend als ‘openbare volksbibliotheek’. Behalve geldelijke steun vanwege staat, provincie en gemeente had de bibliotheek nog een andere bron van inkomsten, namelijk leesgelden en boetes. Per uitlening werd 0,5 fr. leesgeld gerekend. Een groot deel van die inkomsten werd besteed aan nieuwe boeken.

Vlak na W.O. II, welbepaald op 1 oktober 1945, werden de werkzaamheden in de bibliotheek officieel hervat onder de nieuwe naam ‘Sint-Martinusboekerij’ en op 1 september 1946 trad onderwijzer Jef Schepers in dienst als bibliothecaris. Dankzij de financiële tussenkomst van staat en provincie die jaarlijks op basis van werkingsverslagen toegekend werd slaagde de bibliotheek er in meer dan behoorlijk werk te verrichten. Ook de koolmijn droeg gedurende zeven jaar haar steentje bij: van 1952 tot 1958 stortte zij jaarlijks de ronde som van 5000 fr. op de rekening van de bibliotheek. In de gesloten kasten hadden de boeken inmiddels een andere opstelling gekregen: het systeem van plaatsing volgens aankoop had afgedaan. Gekozen was voor een voor het oog veel ordelijker opstelling, namelijk plaatsing volgens formaat of het zogeheten magazijnstelsel. Maar naarmate de collectie groeide drong een meer overzichtelijke rangschikking zich op die vooral het zoeken naar een welbepaald boek moest vergemakkelijken. Daarom werden de informatieve boeken voortaan per onderwerp geplaatst, volgens de ‘Universele Decimale Classificatie’ of kortweg ‘UDC’. De verhalende boeken werden alfabetisch volgens auteur gerangschikt.

Na een kort verblijf in de sacristie van de kerk en daarna in de kapelanij had de bibliotheek in 1958 een ruimer onderkomen gevonden in een parochiaal lokaal, gelegen in de Pastorijstraat. Vanaf dat jaar werden heel wat inspanningen gedaan om de bibliotheekinrichting te verbeteren. Gezien het stijgend boekenaantal (toen meer dan 4 000 exemplaren) konden gesloten kasten niet meer voldoen. Meters houten rekken werden geïnstalleerd, een heuse uitleenbalie neergezet en voor het comfort van de lezers ook tafels en stoelen aangekocht. In 1962 was de bibliotheek klaar voor een open-kast-uitleen: leners konden voortaan naar hartelust boeken inkijken en uitkiezen in open rekken.

In datzelfde jaar, na het plotse heengaan van Jef Schepers, werd Ernest Stevens, in dienst sinds 24 augustus 1957, tot bibliothecaris benoemd. Een jaar later, in 1963, schakelde de bibliotheek als eerste in Limburg over op het nieuwe SISO-schema als plaatsing voor haar informatieve boeken. De grote herklassering kon starten: elk informatief boek kreeg een nieuw onderwerpsnummer en het gehele boekenbestand werd in nieuwe registers ingeschreven. Voor dit monnikenwerk deed het personeel noodgedwongen beroep op een hele schare vrijwillige medewerkers. En als vanouds kon het rekenen op de nog even behulpzame zusters van de meisjesschool! Er werden nog bergen verzet, vermits de Sint-Martinusboekerij al jarenlang de stille ambitie koesterde om ‘bibliotheek van groot belang’ te worden. In 1966 ontving zij van het gemeentebestuur een uitzonderlijke toelage die besteed werd aan de uitbouw van de afdelingen ‘Laak’ en ‘Sint-Pauluscollege’. Een deel van dat geld werd ook geïnvesteerd in de verbouwing van de oude garage van de pastorie tot leeszaal annex leeshoek waar de boeken van waarde een aparte plaats kregen. Een afzonderlijke jeugdafdeling, ten slotte, werd in de loop van 1970 ingericht. Nu aan alle voorwaarden was voldaan kon eindelijk een aanvraag om rangverhoging ingediend worden en op 1 oktober 1971 werd de bibliotheek door de staat erkend als ‘bibliotheek van groot belang’, een bibliotheektype met wekelijks 5 uitleenzittingen van telkens 2 uur.

Gebeurde het voor of na deze erkenning, feit is dat in het begin van de jaren ’70, in samenwerking met de Provinciale Bibliotheek van Hasselt, alle boeken van voor 1948, uiteraard nog in de oude spelling, uit de collectie werden verwijderd. Een verouderd boekenbestand kon de lezers immers niet blijven boeien.

Toen de financiële lasten in de loop der jaren voor de bibliotheek te zwaar om dragen werden, was er het gemeentebestuur dat redding bracht: op 8 februari 1972 besliste de gemeenteraad alle bibliotheken, ook de socialistische boekerij in de Koolmijnlaan, over te nemen. Personeel, boeken, tijdschriften en meubels werden door parochiale en overige bestuurscomité’s afgestaan: in de andere parochies van de gemeente waren inderdaad reeds jarenlang kleine goed werkende parochiale bibliotheken actief, op Meulenberg, in Houthalen-Oost en in Lillo. De afdeling Laak was intussen een stille dood gestorven.

Vanaf dat ogenblik bestond er maar één bibliotheekstructuur meer. De Sint- Martinusboekerij werd ‘centrale bibliotheek’, met 3 filialen: Houthalen-Oost, Lillo en Meulenberg. Al gauw maakte het gemeentebestuur er werk van om de filialen van Houthalen-Oost en Meulenberg, in 1974, alsook van Lillo, in 1975, nieuw onderdak te verschaffen. Na menig avontuur in de jaren ’60 werd ook in 1975 de vroegere afdeling Laak van de centrale bibliotheek opnieuw geopend.
In 1977, het jaar van de fusie van de gemeenten Houthalen en Helchteren, breidde de bibliotheek nog verder uit: de ‘volksboekerij’ van Helchteren werd als filiaal in de nieuwe bibliotheekstructuur opgenomen.

De bibliotheek van Houthalen-Helchteren had sinds de overname door de gemeente in 1972 reeds voldaan aan de eerste verplichting van het nieuwe bibliotheekdecreet, d.w.z. één bibliotheekstructuur per gemeente. Wel moest nog hard gewerkt worden om te voldoen aan de nieuwe en heel wat strengere erkenningsnormen betreffende lokalen, personeelskader, collecties, lenersaantal, dienstreglement en bibliotheektechnische voorschriften als catalogi, uitleensysteem, aantal uitleenzittingen en statistische registratie. Het ene B.T.K.-team na het andere hielp het personeel alle voorbereidende werkzaamheden vlot af te handelen.

Met ingang van 1 januari 1982 werd de bibliotheek, onder het nieuwe decreet, door de staat erkend als een deeltijds werkende bibliotheek. Eens te meer werden naam en structuur gewijzigd. De gemeentelijke bibliotheek van groot belang heette voortaan Plaatselijke Openbare Bibliotheek of kortweg P.O.B. De ‘centrale’ bibliotheek werd ‘hoofdbibliotheek’ met 5 uitleenposten: Helchteren, Houthalen-Oost, Laak, Lillo en Meulenberg.

Als deeltijdswerkende bibliotheek was de hoofdbibliotheek wekelijks 16 uur geopend. Nog een ingrijpende verandering in de leengewoonten van de trouwe bibliotheekbezoekers was het afschaffen van het leengeld. De leners betaalden van nu af aan één maal per jaar een vast bedrag (50 fr.) aan inschrijvingsgeld. De erkenning van 1982 kwam er mét de opmerking om zo vlug mogelijk te voorzien in een aangepaste accommodatie. Het lokaal waarin de hoofdbibliotheek 26 jaar lang gehuisvest was voldeed niet meer aan de nieuwe normen van het decreet. De zoveelste zoektocht naar een adequate ruimte kon weer starten. Tot het gemeentebestuur in 1983 een splinternieuw pand aankocht, gelegen op de eerste verdieping van een gebouw midden in het dorpscentrum.

Het was gemeentesecretaris Guy Smeyers die de knoop over de aankoop hielp doorhakken. Dank zij hem vond de bibliotheek daar eindelijk, na 60 jaar, haar vaste stek. Op uitnodiging van burgemeester Lode Franssens en zijn schepen voor cultuur Tony Coninx, kwam de toenmalige minister van cultuur, Karel Poma, in hoogsteigen persoon en in aanwezigheid van tal van prominenten op 22 september 1984 de nieuwe hoofdbibliotheek plechtig openen.

Alle voorwaarden voor een erkenning als voltijdswerkende bibliotheek bleken ook meteen vervuld: voldoende ruimte, goed uitgebouwde afdelingen, modern en gezellig ogend meubilair en een meer dan behoorlijke boekencollectie. De erkenning liet dan ook niet lang op zich wachten: op 1 januari 1986 was de kogel door de kerk en de openingsuren van de hoofdbibliotheek werden meteen uitgebreid tot 30 per week! In het najaar van 1986 was het de beurt aan Houthalen-Oost om in het nieuwe cultuurcentrum in de Kastanjestraat haar vaste stek te vinden. In 1987 werd Karine Leen als voltijdswerkende bibliothecaris aangesteld. Zij trad in de voetsporen van Ernest die, als uittredend bibliothecaris, in het jaarverslag van 1986 een warm dankwoord adresseerde aan al zijn ‘oudgedienden’. Na een jaar van bewezen diensten verkoos Karine echter terug te keren naar haar thuishaven in Genk. Martin Kellens, de huidige bibliothecaris, volgde haar op, in 1988. Op zijn beurt dankte hij op het einde van zijn eerste dienstjaar uittredend schepen voor cultuur Tony Coninx voor de degelijkheid van zijn dossierkennis waardoor hij de bibliotheek wist te behoeden voor de wolfsklemmen en de valkuilen van het decreet en zovele andere wetteksten.

En weer brak een nieuw tijdperk aan…

In de jaren ’90 koos de bibliotheek resoluut voor een verdere professionalisering en een ambitieuze aanpak. De ambities richtten zich o.a. op een betere uitbouw van de bestaande afdelingen. Zo kon de opmerkzame bibliotheekbezoeker voortaan zowel in de volwassenen- als in de jeugdafdeling steeds meer een complete up-to-date collectie vinden. Het nieuwe boekenaanbod werd immers op de voet gevolgd. Ook de informatie-afdeling breidde sterk uit. Een schat aan literaire en actuele losbladige documentatie als onmisbare aanvulling op de boeken werd daar op een overzichtelijke manier beschikbaar gesteld. En nieuwe afdelingen werden opgericht: de migrantenafdeling, die in 1990, mét de aanwerving van een Turks personeelslid, van start ging en de strip-o-theek, voor jong en oud, die een jaar later officieel opende. Vervolgens werd de bibliotheekstructuur, zoals die bij de erkenning vastgelegd was, eens te meer grondig aangepakt. Om efficiënter te kunnen werken hadden Laak, Lillo en Meulenberg een onderkomen gevonden in de plaatselijke lagere scholen. Laak en Lillo heetten voortaan bedieningspost en Meulenberg bleef uitleenpost. Helchteren en Houthalen-Oost, op hun beurt, kregen de naam filiaal, mét een uitbreiding van hun openingsuren. De bibliotheek deinsde er ook niet voor terug nieuwe paden in te slaan, waardoor zij verrassend genoeg in heel Vlaanderen bekendheid verwierf. Groots opgezette tentoonstellingen als “Roald Dahl-Quentin Blake”, “Kijker op Turkije”, Nöstlinger komt” en “Land van herkomst: Marokko” lokten immers ontelbaar veel bezoekers naar Houthalen-Helchteren. Om daarna langs menige Vlaamse bibliotheek een succesvolle tournee aan te vatten.

1993 was een succesrijk jaar voor de bibliotheek vermits twee grote projecten, de automatisering én de opening van de muziekafdeling hoopvol van start gingen. Een jaar later nam de automatisering van de boekencollectie een aanvang en “Ed Franck Unlimited” vervoegde het rijtje van de tentoonstellingen.

Ook de deelbibliotheken lieten in 1994 opnieuw van zich horen: filiaal Helchteren kreeg eindelijk een nieuwe locatie in het ontmoetingscentrum De Roepsteen en uitleenpost Meulenberg heette voortaan bedieningspost, net als Laak en Lillo. Na een stagnering in 1994 van lenersaantallen en uitleningen gingen de cijfers in 1995 weer fors de hoogte in. Op vlak van nieuwe realisaties was er de video-afdeling die in oktober van dat jaar opende.
1995 kende ook zijn droevige noot: het overlijden van de geestelijke vader van de P.O.B. Houthalen-Helchteren, schepen Jaak Lemmens. Hij was het die de dossiers voor de erkenning in 1982 in gang zette en de bibliotheek met zachte hand tot een grote dynamiek wist te inspireren.

Het jaar 1996 betekende een stagnatie op alle fronten: uitleencijfers en lenersaantallen maar ook de automatisering, vermits voorlopig alle verdere plannen in de koelkast werden gestopt. Gaven de cijfers een al te negatief beeld dan diende dit op enkele punten toch wel bijgesteld te worden. Zo werd er in 1996 weer een mooie tentoonstelling opgezet rond Suske en Wiske, die veel succes kende en werd de eerste cd-rom aangekocht. Ook het werk achter de schermen, met name het ingeven van de boeken in een eigen elektronische databank kende een gestage vooruitgang. Tenslotte werden de openingsuren gestroomlijnd, zodat de hoofdbibliotheek voortaan elke dag van de week geopend was van 14 tot 19 u. en op zaterdag en zondag van 10 tot 12 u. De belangrijkste ontwikkeling van de laatste jaren binnen het bibliotheekwerk was ongetwijfeld het internet en dankzij een eigen netwerk tussen alle Vlaamse openbare bibliotheken was BIBNET een belangrijke stap voorwaarts: niet alleen het wereldwijde web, het www, kwam hiermee binnen het bereik van iedereen, maar ook de communicatie tussen de bibliotheken onderling was met het gebruik van e-mail een stuk sneller, vlotter en eenvoudiger geworden.

Het jaar 1998 werd in mineur afgesloten. Op 27 december overleed na een korte maar hevige ziekte, onze gewaardeerde schepen voor cultuur, Henri Wouters. Hij legde de nadruk op samenwerking tussen de verschillende gemeentelijke diensten, om een multiplicatoreffect te verkrijgen. Zo werkte de bibliotheek mee aan de culturele veertiendaagse met een eigen tentoonstelling “Thuisbibliotheken” die later op Vlaams niveau navolging kreeg.

Op de valreep, nog voor de magische overstap naar het jaar 2000, werden op 1 december 1999 drie computerterminals op de uitleenbalie neergezet en kon het boek voor het eerst automatisch uitgeleend worden. De volledige automatisering van de hoofdbibliotheek was een feit. Dat had ook gevolgen: zowel de cijfers van de uitleningen als van het aantal gebruikers daalden opmerkelijk. Daar hadden collega-bibliothecarissen reeds voor gewaarschuwd: het eerste jaar van een automatische uitlening is er steeds een terugval in het lenerstal, onder meer door een gebrekkige registratie van de gebruikers. De algemene tendens in de Vlaamse openbare bibliotheken was ook een daling van de uitleencijfers, toe te schrijven aan de groeiende populariteit van het internet. Populair werd ook de dvd die vanaf 2000 deel ging uitmaken van de collectie van de hoofdbibliotheek.

Kreasa Handbal Houthalen werd opgericht in 1973, uit de toenmalige Houthalense vereniging Kreasa, of te wel Kreatief Samenzijn. Ondertussen is de handbalclub uitgegroeid tot een begrip in deze sportwereld. Het team speelt al jaren in tweede nationale maar in het seizoen 2006-2007 mocht ze ook even proeven van het hoogste niveau, eerste nationale.Ook de damesploeg is op korte termijn gegroeid tot een goede middenmotor in 2e nationale. Doelstelling van dit team is  een waardige eerstenationaler te worden en dit met voornamelijk spelers uit de eigen jeugdvijver.

Initiatie voor kinderen.
Kreasa Handbal organiseert op zaterdag 19 december '09 een handbalinitiatie voor kinderen vanaf 6 tot 14 jaar. Deze initiatieles vindt plaats in Sportpark Lakerveld in Houthalen-Centrum. De initiatie is gratis en start om 10.00 uur (tot 11.30 uur). Enkel kleurloze sportschoenen zijn toegelaten.

Iedereen is van harte welkom! Meer info: www.kreasa.be.

De Verbroedering van Houthalen-Helchterense Muziekmaatschappijen brengen aanstaande zaterdag een feestprogramma in de schouwburg van het CC Casino. Ze doen dit naar aanleiding van het 25-jarig bestaan van de vzw Culturele Centra.
Alle muziekmaatschappijen uit onze gemeente werken mee aan dit lustrumconcert: Koninklijke Harmonie ‘Broederkring’, Koninklijke Harmonie ‘De Eendracht Meulenberg’, Showband Demo, Koninklijke Harmonie ‘Hoeverheidegalm’ en Fanfare Sint-Trudo.

Op deze manier realiseren de muziekmaatschappijen een uniek samenwerkingsproject tussen de verschillende wijken in onze gemeente. Wil je er bij zijn, dan kan dat. Tickets en info vind je bij het CC Casino, secretariaat en schouwburg, Varenstraat 22a te 3530 Houthalen-Helchteren, telefoon secretariaat 011 60 06 70.

Het wordt stilaan een mooie traditie: kerst op Sonnisheide. De kudde schapen wordt voor de laatste maal van het jaar naar de warme stal gebracht om er te overwinteren en in het voorjaar nieuw leven te schenken aan de lammetjes. Dit jaar is dit ritueel voorzien op 19 december. Tijdens de kerstviering op de Sonnisheide heb je de mogelijkheid de kudde op deze tocht te vergezellen. Aansluitend wordt, tussen de schapen, een kerstviering opgedragen. De viering wordt opgeluisterd door een koor en een muziekensemble.

Ter afsluiting is er een gezellig samenzijn met een hapje en een drankje aan democratische prijzen. De opbrengst van dit evenement gaat naar het goede doel : Huize Laura in Lubumbashi.

De ruim 400 werknemers van Swedish Match legden enkele weken geleden al het werk neer nadat onderhandelingen over het voornemen van de directie om twintig voltijdse werknemers te ontslaan, geen resultaten hadden opgeleverd. Beide partijen bereikten toen na lang onderhandelen een akkoord. Er zouden geen naakte ontslagen worden doorgevoerd en de werknemers kregen de keuze om minder te werken. Op basis van hun anciënniteit zou bekeken worden welke werknemers in aanmerking kwamen voor een arbeidsduurvermindering. Maar nu komt de directie plots terug op deze afspraken, zo luidt het in vakbondskringen.

De sigarenfabrikant stelt momenteel nog 300 arbeiders en 160 bedienden tewerk. Het is niet duidelijk hoe lang de staking zal duren.

Veolia verliest vanaf januari een deel van de afvalophaling in Limburg en ziet zich daarom genoodzaakt een nieuwe werkregeling in te voeren. Aanvankelijk wou de directie naar een vierdagenwerkweek, zodat alle 60 arbeiders aan de slag konden blijven. De arbeiders zien meer in een systeem van tijdelijke werkloosheid. Echter, de directie zien dat systeem van tijdelijke werkloosheid niet zitten. Volgens hen zouden er dan in bepaalde periodes van tijdelijke werkloosheid interims moeten worden ingeschakeld om het werk gedaan te krijgen. De directie wil een oplossing met behoud van tewerkstelling en afbouw van de overuren. Zo’n systeem vergt wel grote flexibiliteit van de arbeiders, en daarom zijn die deze week in staking gegaan.

Voor onze gemeente betekent deze staking dat niet overal het PMD -afval werd opgehaald. Het was net de eerste keer dat zo'n ophaling van PMD in onze gemeente gebeurde. Burgemeester Yzermans liet gisteren via de media zijn onvrede alvast blijken en schakelt vanaf vandaag de gemeentelijke technische dienst in om alsnog de PMD-ophaling te voltooien. Gemeentelijke arbeiders zullen vandaag de gemeente doorkruisen en de nog staande blauwe PMD-zakken ophalen.

De verkeersdienst van de politie in Houthalen-Helchteren hield in de maand november opnieuw een verhoogd verkeerstoezicht.
Bij deze acties werden 107 verkeersovertredingen vastgesteld:

• 35 voor het niet dragen van de veiligheidsgordel;
• 13 voor gebruik van gsm achter het stuur;
• 8 bestuurders waren niet in orde met ladingverzekeringen;
• 20 waarschuwingen voor defecte verlichtingen en andere verkeersinbreuken.

In totaal werden bij deze acties 2 701 voertuigen gecontroleerd waarbij 138 bestuurders in overtreding waren. Naast de voornoemde inbreuken werden immers ook een resem snelheidsovertredingen geconstateerd. 5 rijbewijzen werden onmiddellijk voor 15 dagen ingetrokken.Nog tot 19 december zijn er gelijkaardige specifieke verkeersacties in onze gemeente. Aansluitend starten de najaarsacties.

Twee feestambtenaren: Miranda Philips en Nele Schroyen, staan de organisatoren te woord en ondersteunen hen bij het praktisch parcours in het organiseren van een feest.  Het feestloket kan je vinden aan de balie van de vrijetijdswinkel (Centrum-Zuid 1111). Telefonisch kan je het feestloket bereiken op het nummer 011 890 700.

Oude heidevlakten
Tijdens het Ancien Régime behoorden de heidevlakten, waarop later Hoeverheide zou ontstaan, aan de Benedictijnen te St-Truiden. De zandweg aan de westrand van het domein vormde tot aan de fusie van beide gemeenten de grens tussen Houthalen en Helchteren. Deze grens dateert van de 16° eeuw en was vastgesteld door de Prinsbisschop van Luik, na herhaalde schermutselingen tussen de bewoners van beide dorpen om het graasrecht.
In de onmiddellijke nabijheid van het domein ligt de Lilloschans die tijdens de 17°-eeuwse godsdienstoorlogen diende om de bevolking te beveiligen tegen plunderende troepen. Het gaat om een rechthoekig met grachten omringd stuk land dat vandaag beplant is met oude eiken.
De Kraenberg - een hogergelegen duin - ligt aan de zuidkant van het domein. De overlevering wil dat hier veroordeelden werden terechtgesteld (oorspronkelijk was de naam overigens Kraaienberg).

Omvorming tot akkers en aanplant productiehout
Na de verbeurdverklaring van de kerkelijke goederen rond 1800 werden de heidegronden eigendom van de gemeente Helchteren. Kort na de onafhankelijkheid van België voerde de regering een belasting in op niet ontgonnen land - belasting die door de gemeenten moest gedragen worden. Bedoeling was deze grond zo snel mogelijk te ontwikkelen, hetgeen gebeurde door de verkoop aan gunstige voorwaarden. De nieuwe eigenaars vormden de grond om tot akkers en weilanden.

Bouw kasteeltje en aanleg Engels park
De Aalsterse senator Léon Leirens - Eliaert kocht (in 1860) 550 hectaren van de gemeente Helchteren en bouwde, op een hogergelegen plek, een vakantiewoning in de vorm van neorenaissance kasteeltje, geïnspireerd door de Toscaanse bouwstijl. Daarnaast werden er een boswachterswoning, stallingen en een wagenschuur gebouwd.

Senator Leirens legde ook een klein Engels park aan met sequoia, thuyadreef, paardekastanjes, rode en groene beuken, Picea orientalis, robinia, evenals een groenten- en fruittuin, afgeboord door twee buxushagen. Hij plantte een voor die tijd nieuwe soort, de Amerikaanse eik, waarvan gezegd werd dat deze op korte termijn uitstekend productiehout zou leveren. Op het domein staan ook twee mammoetbomen, nu zo'n 135 jaar oud. De een heeft een stamomtrek van ca 5,2 meter en is 36 meter hoog, de ander kent een stamomtrek van 3,05 meter en is 25 meter hoog.

In 1896 ging het domein over naar de schoonzoon van de senator, nl. Charles-Anne Lienart (1847 - 1921), zelf senator en bankier. Deze is vooral bekend als sponsor van de fanfare (nu harmonie) Hoeverheidegalm van Lillo, in 1903 gesticht met de fondsen van de familie.

De eerste grove dennenbossen (Pinus sylvestris) werden door Ch.-A. Lienart op heidepercelen geplant rond 1919, enkele jaren na de ontdekking van steenkool te As. Het hout van deze bestanden moest op termijn dienen als mijnhout. Dit hout had een kraak-eigenschap die naderende instorting van mijngangen aankondigde en aldus de levens van de mijnwerkers redde. Vanaf de jaren 1940 - 1950 werd een nieuwe - exotische - soort, Pinus nigra of Corsicaanse den, geplant met dezelfde bedoeling.

In 1921, na de dood van zijn vader, werden de heer en mevrouw Albert Lienart - de Coen de nieuwe eigenaars van het domein. Na de beurscrash van 1929 werden ze verplicht om hun bezittingen een voor een te verkopen om in hun levensonderhoud te voorzien. Zo werden ook tientallen hectaren ondertussen vruchtbaar gemaakte grond van het domein Hoeverheide verkocht.

Na de oorlog werd de toestand van de familie Lienart onhoudbaar en werden de laatste 200 hectaren verkocht, o.a. aan de Hasseltse zakenman Werner Lippens. Deze laatste verkocht het domein reeds in 1951 door aan zijn neef Luc Coolens toen hij naar het buitenland uitweek.

Hoge natuurwaarde
Het domein is op dit ogenblik 70 ha groot en bestaat voornamelijk uit naaldhoutbestanden, zoals reeds gezegd geplant met het oog op de verwerking in de mijnindustrie. Door de sluiting van de mijnen in de jaren '70, worden nieuwe afzetmogelijkheden aangeboord.

Sedert 2004 ligt het ganse domein in VEN-gebied (Vlaams Ecologisch Netwerk) en wordt het, via bosbeheerplannen die duurzaam bosbeleid beogen, langzaam omgevormd naar een gemengd naald - loofhoutbos met hoofdzakelijk inheemse houtsoorten. Open plekken zorgen voor een hogere natuurwaarde.
Kenschetsend zijn de 20 ha landduinen in het midden van het domein die na de laatste ijstijd werden gevormd. Door beplanting werden deze duinen gefixeerd, doch blijven zeer zichtbaar (men vindt er o.a. een eerder zeldzame paraboolduin). Dit gebied is sedert jaren broedplek van de nachtzwaluw.
In de oude beukenbomen achter het kasteeltje broeden zwarte specht en kauwtjes. De thuyadreef is dan weer het uitgelezen domein van goud- en vuurgoudhaantjes. De ree komt in het domein veelvuldig voor. De laatste twee jaren worden er ook everzwijnen waargenomen (waarschijnlijk uitgezet).

Het domein wordt op dit ogenblik ernstig bedreigd door de aanleg van de Noord-Zuid snelweg rond de dorpskernen van Houthalen-Helchteren. Indien deze er komt worden er ongeveer 35 ha. in het midden van het domein eraan opgeofferd en verliest het domein zijn volledige natuurwaarde.

Bezoeken?
Het domein kan bezocht worden, doch enkel na afspraak met de huidige eigenaar.

Adres :
Domein HOEVERHEIDE, de heer Guy COOLENS, Heerkensweg 2, 3530 HELCHTEREN.
tekst: http://users.telenet.be/sequoiadendron/nl/loc/758_domeinhoeverheide.html

Voetbal voor Youssef, Jan en alleman is een nieuw recreatief voetbalproject dat het gemeentebestuur weldra opstart samen met de 6 gemeentelijke voetbalclubs. De bedoeling van het project is dat er in elk van deze voetbalclubs een recreatieve voetbalwerking ontstaat. Deze werking wordt geleid en ondersteund door een gediplomeerd voetbaltrainer. Hoofddoelgroep van deelnemers in dit voetbalproject zijn de 12- tot 18- jarigen, die nog nooit voetbalden of die over minder talent beschikken dan de reguliere voetballer.

In het kader van de opstart van dit project is het gemeentebestuur nog op zoek naar een geschikte persoon om de rol van coördinerende voetbaltrainer binnen dit project op zich te nemen.
Deze voetbalcoördinator staat in nauw contact met de zes voetbalclubs en werkt constructief met hen samen. Het is de bedoeling dat deze persoon een coördinerende rol zal hebben tussen de clubs en het project integraal gaat begeleiden.

Vereisten voor de functie

- Diplomavereisten:

• Leraar L.O. + trainersattest voetbal (initiator, instructeur A of B) of
• Onderwijzer + trainersattest voetbal (initiator, instructeur A of B);

- Bereid om buiten de schooluren te werken (inclusief weekend), afhankelijk van de afspraken met de clubs;
- Naast de pedagogische kwaliteiten en kennis van voetbal, wordt van de kandidaat verwacht dat hij/zij sterk is in communicatie en de uitbouw van netwerken.

Het gemeentebestuur biedt:

Deze persoon wordt door het gemeentebestuur aangeworven op B-niveau (bachelor-niveau) met een deeltijds contract (19 uur) van bepaalde duur. Dit project loopt 1 jaar vanaf 1 januari 2010 tot en met 31 december 2010.

Hoe solliciteren?

Interesse in deze job van gediplomeerd voetbaltrainer voor dit project? Stuur vóór 31 december 2009 een sollicitatiebrief aan het College van Burgemeester en Schepenen met je CV, een bewijs van goed zedelijk gedrag en kopies van je diploma en de vereiste attesten.

Van Helchteren herken je de Heilige Trudo met palmtak en kapel in de hand en van Houthalen is het gouden schild met de leeuw in zwart (sabel) overgenomen.

De figuur van Sint-Trudo kwam voor op oude schepenzegels uit het Ancien Regime, toen Helchteren eigendom was van de Sint Trudo-abdij te Sint-Truiden. Ook is deze heilige de kerkpatroon van Helchteren.

Het schild gaat terug op een schepenzegel uit 1651 waarop hetzelfde wapen voorkwam. Dit wapen behoorde oorspronkelijk aan de familie van Elter of d'Autel, die in de 15de en 16de eeuw eigenaar was van de heerlijkheid Vogelzang, waartoe ook Houthalen behoorde.

De kleuren zijn wettelijk vastgelegd. Minister Weckx, de toenmalige gemeenschapsminister van cultuur heeft dit wapenschild officieel goedgekeurd op 6 oktober 1992.