Alles ok.Stef is thuis en in de namiddag gaat hij een uurtje bij zijn neef. Als hij terug thuiskomt is hij een beetje depri. Zijn verjaardag komt eraan en die wenst hij niet echt te vieren. 's nachts heeft hij nogal moeten overgeven en vrijdag een zware chemodag voor de boeg.
Stef voor de eerste keer naar de kine. Eens buitenkomen doet hem goed. Hij moet dan ook trachten zijn leven een terug een beetje in een normale plooi te krijgen. Na de kine doet hij nog een wandelingetje met zijn mama. Ook zijn nieuwe pc brengt wat verstrooiing (met dank aan de sponsors). Midden augustus komen ze bednet installeren op die manier kan hij een aantal lessen volgen in school. Vanaf vrijdag wordt de cortizonekuur teruggeschroefd en dat kan een terugslag betekenen in zijn fysieke toestand. Voorlopig houdt hij zich heel flink en loopt alles zoals het zou moeten lopen. Duimen maar. Van één ding zijn we ons nu heel bewust, leukemie (en andere kankertoestanden) zijn niet opgelost met één pikuurtje.
Stef zijn papa hier. Eindelijk een beetje tijd gevonden om wat te schrijven. Tot hiertoe heeft zijn mama dat gedaan. Vandaag zijn ze naar het UZ Gent voor een kleine chemobehandeling. Dit wil zeggen dat ze snel terug zullen zijn. Snel terug??? Er loopt vanalles fout in het ziekenhuis en ze zijn pas om zes uur terug. Stef moet een beetje meer bewegen en moet naar de kine. Van de corticoïden (cortizone) krijgt hij verschrikkelijke honger en hij wil enkel warm eten. Hij eet zo een zes!!! warme maaltijden per dag. In het begin werd mama een beetje gek maar alles raak je gewoon. Vermits Stef kiemvrij moet eten zijn vaak kleine diepvriesmaaltijden een ideale oplossing. Van de cortizone is hij ook een beetje verdikt. Maar vergelijkende test heeft uitgewezen dat papa nog altijd de dikste heeft (buik dan).
vrijdag 8juli,hij staat op en wil direkt eten vier eieren als omelet,ruim alles op en wil nog een portie zo gaat het de ganse dag door.Dan heeft er nog veel bezoek geweest,dat doed hem deugd maar tegen de avond werd hij niet goed,het was hem allemaal teveel,had overal pijn en was zeer moe. Ik denk als er iemand komt hij wil laten blijken dat er niets aan de hand is. Hij begint te beseffen dat het ernstig is. zaterdag 9juli, veel pijn in keel beklemmend gevoel word ook kwaad en humeurig,s avonds 17 uur gebeld naar de kliniek,we moeten direkt gaan. De dokter denkt aan een ontsteking van het maagvlies en aften in de keel,hij krijgt aangepaste medicatie en mogen morgen terug komen omzijn keel te laseren,,dit zijn bijwerkingen vd. chemo. zondag hebben we een ganse dag in het ziekenhuis gezeten,hij mocht gelukkig naar huis.
donderdag 7juli,6uur tijd om op testaan,vandaag een ganse dag chemo.Eerst word er bloed afgenomen,dat begint moeilijk te gaan , door de chemo verspringen de aders met als gevolg pijnlijke en blauwe opzwellingen.Daarna word zijn bloed gekontroleerd of zijn waarden goed zijn,dan geeft de dokter toestemming of de chemo mag besteld worden.Eerst druppelen drie baksters door na de middag word er een ruggeprik gedaan,normaal duurd dat een 15 min nu was het 50 min ze kregen geen hersenvocht en moesten 7 maal herprikken dan moeten ze hetzelfde hoeveelheid chemo opspuiten.Dan volgt nog een bewaakte kuur,terwijl de bakster doorloopt blijft een verpleegser kijken of er geen allergische reactie wordt gedaan om 8u3O waren we thuis dan heeft hij nog een gans pak kippebouten,een bord friet en als afsluiter een bord risotto om 23 uur kuis ik mijn keuken op.Hij wil steeds warm eten van smorgens tot savonds niet te doen.
Mentaal is het zeer moeilijk,zeker voor kinderen in de puberteit.Ze zijn heel hard zichzelf aan het zoeken,zijn onzeker over hun uiterlijk,.Zijn gezicht staat vol met acne allemaal de schuld van zijn medicatie.In al die moeiljke momenten voel ik een sterke band tussen moeder en kind dat geeft je de moed om samen met hem te vechten.
zondag 3juli, Stef is gelukkig dat hij thuis is maar verliest veel van zijn krachten. Hij eet een ganse dag dat ,komt van zijn medicatie dinsdag 4 juli, vandaag chemodag,hij is zeer zenuwachtig.Eerst wordt er bloed afgenomen of de waarden goed zijn,of er plasma,bloed moet gegeven worden.we waren er om 9uur en om 12 uur werd er beslist dat Stef geen chemo mag, zijn stolling was niet goed, als moeder zakt de moed tot in je schoenen laat staan wat Stef doormaakt.Donderdag moeten we terug. woendag 5juli,Stef heeft het zeer moeilijk,wil niets zeggen en gerust gelaten worden.Mitteken heeft zijn lievelingsgerecht gemaakt hij was zeer blij,Stef kun je met kleine dingen blij maken.Hij heeft wel heel hard moeten overgven.
