Vrij goed geslapen. Uit schrik om te moeten rechtstaan had ik maar terug een plasfles gevraagd.
's Namiddags terug naar huis. We zijn bij de apotheker een plasfles gaan halen opdat ik zo weinig mogelijk moet rechtstaan.
Thuisgekomen een dikker kussen onder mijn been gelegd zodat het goed hoog ligt en veel ijs erop.
Ik ben nu wel nog suffer door die extra pijnstillers. de namiddag en avond verliepen zonder problemen maar de wandeling naar de slaapkamer was toch nog een serieus pijnlijke zaak.
Dinsdag gaat het al wat beter. Nog steeds veel pijn maar ik kan de neiging om pijnlijke grimassen te maken al wat beter onderdrukken.
We zijn weer een paar dagen verder. Ik heb de pijnstillers vaarwel gezegd om mijn darmpjes wat vrijheid te geven. De stoelgang gaat al wat beter. Met de krukken rondwandelen of bvb op een stoel zitten is nog altijd een pijnlijke zaak die ik amper een paar minuten volhoud maar dat weegt wel op tegen de nadelen van de pijnstillers.
De onsteking ziet er al veel beter uit. De zwelling grotendeels weg. Mijn been doet me denken aan de Simpsons: Niet alleen aan de gele kleur maar vooral aan Itchy and Scratchy. Maar ja, jeuk is een goed teken jegens het genezingsproces, zegt met toch.
Morgen naar de dokter en dan mogen waarschijnlijk de nietjes eruit.
Mijn linkerdijbeen lijkt al wat dunner te zijn geworden (spieratrofie). Dinsdag komt de kinesist. Hij zal me wel wat oefeningen geven zeker.
Mijn sufheid is ook grotendeels verdwenen maar mijn afkeer tegen het zetelliggen wordt alleen maar groter. Ik zal blij zijn wanneer ik terug een beetje kan "rondpikkelen"
