We maakten kennis met het begrip 'determineren'. Hiervoor speelden we eerst met de klas 'Wie is het?'. Vervolgens gingen we dan al deze eigenschappen voorstellen in een schema. Zo ontstond onze eerste determinatietabel.
In en rond het poelenbos gingen we op zoek naar bladeren die we met zon tabel moesten determineren om een paar dagen later het poelenbos in te duiken met verschillende tabellen. Je kunt niet geloven welke kriebelbeestje we allemaal hebben gevonden. Om nog te zwijgen over de paddenstoelen en de vele bomen die in het poelenbos staan.
In de klas deden we ook enkele proefjes en merkten we dat planten zich echt niet vervelen.
Wat doe je als je letterlijk het noorden kwijt bent? Je hebt geen zon (want het is bewolkt) om het noorden te vinden, geen windhaan met een windroos, het is nog te lang wachten tot je de poolster ziet en tot overmaat van ramp, heb je het enige kompas laten vallen... Is er een mogelijkheid om zelf een kompas te maken??
Na het plannen en ontwerpen van een kompas, gingen de leerlingen aan de slag met het maken van een eigen kompas.
Met k'nex een vis maken leek een gemakkelijke opdracht, maar niets was minder waar. De opdrachten werden stap voor stap gegeven, maar na enkele opdrachten zagen de vissen bij sommige groepjes er toch wat raar uit. Om een vlinder te maken hadden we nog meer blokjes nodig. Er waren ook heel wat meer opdrachten. Toch was de vlinder gemakkelijker om te maken omdat we op voorhand een afbeelding van de vlinder hadden gezien.
Waar ben je op reis geweest? Wat heb je er gedaan? Ben je in België gebleven of het je verre oorden bezocht? Zweden of Italië, kan ik dat in de atlas vinden? Ligt dat ver van België, waar we wonen?
Al deze vragen kregen in de klas een antwoord. Zo werd ook het opzoeken in een atlas kinderspel. Wanneer het ons niet onmiddellijk lukte, staken anderen een handje toe.
De hele week hebben we het straplied gehoord en het dansje geoefend. Toen het eindelijk strapdag was konden we alles eens demonstreren. Er was zelfs iets spectaculairs gebeurd: in plaats van vier rijen (leerlingen die met de auto, fiets, bus of te voet kwamen), hadden we er plots vijf! De rij van de voetgangers was verdubbeld!!! Van de lange rij, van de leerlingen die met de auto kwamen in het begin van de week, schoot nog minder dan de helft over. Dit was een heuse prestatie waarvoor we de leerlingen en hun ouders bedanken.
Dat stappen en trappen is wel gezond voor ons lichaam en goed voor het milieu. Maar het kan ook gevaarlijk zijn?! We leerden dat we in de buurt van vrachtwagens zeer goed moeten opletten. In de klas leerden we aan de hand van filmpjes en tekeningen over de dode hoek. We kregen enkele belangrijke tips zoals:
ga nooit vlak voor of achter een vrachtwagen of naast de cabine staan.
maak oogcontact met de chauffeur.
blijf ver genoeg achter de vrachtwagen als die rechts wil afslaan.
geef voorrang aan veiligheid.
Maar filmpjes en tekeningen zijn niets in vergelijking met het echte werk. Gelukkig kwam een mama, die vrachtwagenchauffeur is, alles eens demonstreren. Zo zagen we zelf wat voor een vrachtwagenbestuurder zichtbaar en vooral onzichtbaar is.
Bij de start van de verkeersweek hadden we een probleem: de pauw wilde zijn nieuwe, mooie fiets tonen aan de schildpad. Maar de schildpad kon de straat niet oversteken, want het was veel te druk.
Gelukkig was Bonkie er om het verkeer wat stil te leggen. De leeuw had bedacht hoe dit allemaal opgelost kon worden. Toen we eens keken hoe iedereen naar school kwam, zagen we dat de rij, van diegene die met de auto kwamen, toch behoorlijk lang was. Misschien moesten er minder leerlingen met de auto komen en moesten we met zn allen eens stappen of trappen naar school. Gelukkig is het vrijdag STRAPDAG!
Ook in het vijfde leerjaar mogen we met blokjes spelen. Een prachtig bouwwerk ontwerpen en dan de verschillende zijaanzichten tekenen. Kan je dit bouwwerk nabouwen aan de hand van mijn tekeningen?
Hoewel we al in de vorige leerjaren met de Franse taal in contact komen door allerlei liedjes, is dit niet hetzelfde als zelf Frans spreken, lezen, schrijven...
Wat gaat dat snel, na de eerste schooldag kunnen we elkaar al begroeten en ons voorstellen in het Frans.
Dag jongens en meisjes, mama's en papa's, beste bloglezers...
Heb je altijd al eens een vlieg willen zijn? Wou je altijd al eens weten hoe het er in het vijfde leerjaar aan toe ging? Op deze blog vinden jullie geregeld berichten en foto's van wat er zoal te beleven valt.
Op maandag 27 april werd onze fietsbehendigheid serieus op de proef gesteld. Heel wat vaardigheden werden getest op een behendigheidsparcours. Van slalom tussen de kegeltjes tot onder een brug rijden, een kegel van een stok nemen en een rondje rijden, een drinkfles al rijdend nemen en terugplaatsen. Daarna wat tempo nemen om over een drempel te rijden en uiteindelijk over een wip. Hierbij werd ook de tijd gemeten. Bij fouten werden "strafseconden" aangerekend. We waren allen heel geconcentreerd. Daarna moesten we ons enorm inzetten in een wedstrijdje om ter snelst fietsen. Onder de stevige aanmoedigingen van de andere leerlingen werd echt het beste van onszelf gegeven. De inspanningen werden beloond met een fietsbrevet.
We kregen een brief van de burgemeester waarin stond dat de Lauwebrug moest vernieuwd worden en of we geen ontwerp konden maken voor een nieuwe brug. Zonder die brug en een overzetboot moeten we een heuse omweg maken om van Wevelgem naar Lauwe te rijden. Ons ontwerp moest een overbrugging van 30cm kunnen maken en stevig zijn. Na een eenvoudig proefje merkten we dat driehoeken ervoor zorgden dat onze constructie voldoende stevig werd. Na het maken van een ontwerp en kiezen van materialen, gingen we met ons groepje aan de slag. Toen we onze constructie gingen testen, merkte we of onze brug aan alle eisen voldeed. Wanneer dit niet het geval was, maakten we nog snel een aanpassing. De burgemeester kan alvast op zijn beide oren slapen, er zitten gespecialiseerde bruggenbouwers in onze klas.
We waren zo goed voorbereid: een eclipsbril, een lasbril, een zelfgemaakte camera obscura... Alles voor het waarnemen van een -niet alledaags gebeuren - zonsverduistering. Maar de wolken gooiden onze ze goed voorbereide plannen overhoop. Bij gebrek aan zon, speelde Reem voor het zonnetje in de klas en legde ons haarfijn uit wat een zonsverduistering is. Na het bekijken van enkele live beelden testten we onze camera eens uit. (Al is een zaklamp niet zoals een echte zonsverduistering.) Eén ding is zeker: over 11 jaar zijn we er weer klaar voor.