Tegenwoordig zijn onze pdays zo druk dat we helemaal geen tijd hebben om te emailen en alle dingen te doen die we horen te doen op pday, dus het wordt weer een korter emailtje.. sorry
nog precies 6 maanden en dan ben ik weer thuis aaaaahhhh. Dat betekend dat ik mijn six months to sexy moet gaan beginnen.... geen pasta meer iedere dag :(
Deze week hadden we weer een hele goede les met onze onderzoekster Silvia. Ze is echt geweldig. Heel erg katholiek, maar ze begint in te zien dat haar kerk niet de waarheid heeft, of nouja, niet de volledige waarheid en dat maakt haar een beetje bang, wat normaal is. Ik ben zeker dat ze gedoopt zal worden, ze heeft gewoon wat tijd nodig. Tijdens deze les hadden we aangeboden om een doopdatum te zetten, maar dat wou ze niet, ze voelt zich nog niet klaar. Dus wat later zullen we het nog eens proberen.
Vrijdag moesten we naar Verona voor zoneconference. Het was een conference dus president Allen en zijn vrouw en de assistants waren er ook om allemaal trainingen te geven. ik hou echt van onze nieuwe president en zijn vrouw, ze zijn echt super lief en aardig, maar ook erg grappig! We deden zelfs allemaal spelletjes om dingen duidelijk te maken en ons aan het denken te zetten. Eens spelletje was dat we in
een groepje van 6 waren, en een treintje vormden. Iedereen was geblindoekt, behalve de laatste persoon. Zij was degene die ons treintje moest leiden naar bekertjes die op de grond stonden. het doel was om de bekertjes te pakken en die dan in een bak te gooien... allemaal geblindoekt. het was erg grappig, maar ook leerzaam.
Zaterdag was er weer een trouw hahaha deze keer heb ik niet het boeket gevangen ... het boeket werd niet eens gegooid hahaha.
Dinsdag moesten we naar Milano voor new missionary training. Het was weer erg leerzaam en uiteraard werden er ook weer een aantal spelletjes gespeeld. De trainers hadden een geel lintje om hun polsen die dan de 2 polsen met elkaar verbinden. Het groentje had (uiteraard) een groen lintje met hetzelfde principe, alleen moest zij eerst haar lintje onder de mijne doen en er dan weer over, zodat we aan elkaar verbonden waren. We moesten toen proberen om los te komen van elkaar.
Ik en sorella Marshall waren de eerste die het uitvogelden woohoo. Ik voelde me zo slim. Het was heel simpel. Het deed me denken aan zo een houten puzzel die we hebben, het was hetzelfde principe. Toen we het hadden was het erg grappig om naar de rest te kijken die zich in allemaal bochten wurmden om te proberen los te komen. Erg leuk en natuurlijk ook weer leerzaam. Ik hou echt van de visuele voorbeelden.
Dat was het voor deze week. Ow ik heb van Anziano Galli het nieuwe Harry Potter boek gekregen. Hij weet hoeveel ik van harry potter houd, dus heeft hij het als verassing voor mij gekocht. Hij heeft er ook een voor sorella Marshall gekocht.
Ik hou van jullie!! ik hoop dat julli een geweldige week hebben
Sorry geen tijd deze week, dus het word een kort emailtje
Vandaag hebben we de eerste les gedaan met onze nieuwe onderzoekster Silvia. Ze Is een vriendin van Alice, onze New convert. De les gong echt super goed. Sorella Marshall was ziek die dag dus heb ik de hele les in mijn eentje gedaan, maar ondanks dat was het de beste restauratie les die ik ooit heb gegeven.
Nou die dag was Sorella Marshall dus ziek, ze heeft een zonneslag en was dus echt ziek. We hebben toen de anziani gebeld om haar een zalving te komen geven. Het was echt superfijn om het priesterschap weer in actie te zien. Mijn getuigenis van het priesterschap groeit steeds meer en meer en ik ben enorm dankbaar dat ik in mijn leven omringd ben door priesterschapsdragers. Zowel in het verleden, nu als
in de toekomst.
Vrijdag en zaterdag hadden we een scambio in Milano. Het ging goed en was best leuk. Ik was een beetje zenuwachtig omdat de zuster met wie ik de scambio zou doen erg strikt en pink goo is.... Maaaar het was echt heel gezellig!
Dinsdag was een laaaaange dag, vooral emotioneel. Alle personen die we die dag zagen begonnen te huilen. Voor ons als zendelingen was het lastig, omdat we echt onze personen willen helpen, maar dat kan niet. Wij kunnen ze de geest laten voelen enzo, maar we kunnen. Iet hun leven voor hen leiden. Ik wou hen echt helpen, dus het is moeilijk om ze te zien huilen en je kan niets doen. We voelden ons erg machteloos en daardoor down. Gelukkig hadden we daarna een leuke english class
samen met de anziani. Er werd veel gelachen, maar toch ook geleerd.
Vandaag zijn we voor pday naar de zoo gegaan. Het was MOKERTJE heet!!
Ik zweette me te pletter! Maar het was leuk. Toen ik de olifanten zag moest ik erg aan jou denken mama! Sofa en ik probeerden nog een watergevecht te beginnen met de anziani. We hebben ze 3 keer aangevallen hahaha helemaal nat, maar ze deden niets terug. Alleen anziano Galli 1 keertje.
Zometeen gaan we voetballen met de anziani en wat onderzoekers, moet dus leuk worden. Het is alleen nog steeds echt super heet! Ach ja
Ik heb niet echt veel tijd vandaag om te e-mailen, we hadden een lange pday, maar de beste email van mijn hele zending!!!
Deze week zagen we Alice weer zoals gewoonlijk. Ze heeft onze raad gevolgd en gevast met een vraag als doel. Helaas heeft ze geen antwoord gekregen op haar vraag. Onze les ging over bidden en de schriften lezen, maar al snel leidde de geest ons naar wat ze echt nodig had: hoe antwoorden op vragen krijgen. Voor jij is dit altijd een lastig punt geweest door mijn hele leven heen, dus ik weer hoe ze zich voelt en hoe belangrijk het was. Alice doet me erg aan mezelf denken. Maar daardoor wist ik ook uit te vinden wat precies het probleem was, namelijk dat ze geen relatie heeft met haar Hemelse Vader. Want zo was ik vroeger ook. Maar nu zie ik het verschil in mijn leven en krijg ik ook echt antwoorden op mijn vragen.... Soms met wat moeite, maar ze komen. Ik vertelde haar een experience (ik kan nu even niet op het Nederlandse woord komen) van vroeger en de geest was heel sterk aanwezig. Je kon zien en voelen, dat iedereen de geest voelde, zo sterk zelf dat er tranen tevoorschijn waren. Sorella Marahall gaf toen volledig geleid door de Geest (want ze had geen idee waar het over ging) het laatste zetje. Dit is waarschijnlijk het moment waarop ik de heilige geest het sterkste heb gevoeld in mijn hele leven!!!
Mamma mia!! Ik kan het niet eens uitdrukken in woorden. Alice was echt geraakt en ik hoop acht dat deze les haar zal helpen om een relatie re ontwikkelen met haar hemelse vader. Het was de beste les van mijn hele zending! De beste les ooit!
Laat ik jullie eens even vertellen over de pday van vandaag. We zijn naar de mooiste plek in de wereld gegaan: Selvino! We wouden jaar een avonturenpark gaan om een hoogteparcour te doen. Om daar te braken moesten we via een kabelbaan omhoog gaan de bergen in. Toen moesten we zo'n 20 minuten wandelen om dan vervolgens met een skilift nog hoger te gaan. Het uitzicht was prachtig!! Mamma mia!! We konden de hele dag daar gewoon zitten en naar het uitzicht kijken! De foto's zijn mooi, maar lang niet zo mooi als in het echt . Een foto kan echt niet de schoonheid van het uitzicht bevatten! Ok toen gingen we dus naar het hoogteparcour. Het regende een klein beetje, maar dagblad fijn want het zorgde voor verkoeling, het was erg warm die dag. We deden 2 parcours. De 2e was wat moeilijker dan de eerste, maar het was echt geweldig! Zo zo leuk! Ik vind het altijd geweldig om me fysiek in te kunnen spannen. We hebben veel gelachen en het was echt super leuk! Na het 2e rondje begon het harder te regenen en konden we niet meer het derde parcours was omdat die te moeilijk en gevaarlijk was om te doen als het regent omdat al het hout nat en slipperig wordt. Ze zeiden dat we terug konden komen als het stopt met regenen, maar dat het zeke een uur of meer zou duren om ook weer een beetje op te drogen. Dus besloten we om dat uurtje te gebruiken om wat te gaan eten. Ondertussen bidden dat het zou stoppen met regenen omdat we echt het zwarte parcours wouden doen! Na een lekkere lunch hebben we nog wat meer genoten van het uitzicht en zijn we toen letterlijk gaan huppelen
in een veld. Hahaha het was geweldig! Lekker gek doen het zijn allen. Ondertussen was het opgeklaard en was de brandende zon er weer. Dus gingen we fijn terug naar het parcour. Op de weg daarnaartoe zagen we nog 2 kleine paardjes en een geit die een wandelingetje aan het maken waren en toen hup het zwarte hoogteparcour gedaan! Het was helemaal geweldig! Zo zo leuk. Toen we klaar waren namen we nog even een foto met de mensen die daar werkten en omdat we toch nog steeds zendelingen zijn hebben we met hen een geestelijke gedachte gedeeld. We vergeleken de kabels waar we aan vast zaten en die dus voor onze veiligheid waren, met de ijzeren roede. Het was fijn, ze waren geïnteresseerd en
luisterden aandachtig. Op de terugweg zagen we een berg zoals de skiberg in Rotterdam, ze hadden daar ook dat banden ding. Dus hebben we besloten om dat ook nog maar eventjes te doen hahaha met allemaal kleine kindjes, maar het was super leuk om naar beneden te glijden. Na een tijdje begonnen we de kindjes te lanceren in hun band door ze een flinke zet te geven zodat ze sneller zouden gaan, dar vonden ze helemaal geweldig en het was leuk om ze zo te zien lachen en gillen :)
eeeeeeen toen was het eindelijk tijd om jaar huis te gaan. Beste dag ooit!!
Op het moment dat ik dit typ zit ik in een restaurant waar een van de anziani's onderzoeksters werkt, samen met de anziani gezellig avondeten, want dat kan nu :)
Voor de rest was het een normaal weekje. OW we hebben een nieuwe anziano: anziano Young. Anziano Green had problemen met zijn permesso en moest terug naar zijn eerste gebied omdat ze hem anders uit het land kunnen gooien.
Mijn eerste week als mama zit erop. En ik vind het helemaal geweldig.
Ik hou van mijn baby (groentje), ze is echt geweldig.
Ik weet niet zo heel goed wat ik moet vertellen, deze week is echt voorbij gevlogen! We hebben onze gewoonlijke mensen bezocht. het gaat goed met ze.
Deze week gaven de anziani de geestelijke gedachte na english class. Achteraf kwam een van de studenten naar mij toe, ze vroeg hoe laat de kerk begon en of ze een boek van mormon mocht hebben. Morgen zullen we haar een boek van Mormon geven en een afspraak maken om haar te onderwijzen. Ik hou ervan als mensen naar ons toekomen, omdat de kans dat ze het evangelie aanvaarden veel groter is, je weet dan zeker dat ze open staan voor iets nieuws.
Vrijdag ginden we de familie Bello bezoeken, heel erg gezellig, maar op de terugweg was de trein gecancelled, dus moesten we anderhalf uur wachten op de volgende in de bloedhete zon.
Maandag gingen we naar de familie Bacci. Normaal gezien komt sorella bacci ons altijd ophalen in de kerk en dan neemt ze ons mee naar haar huis. Deze keer kon ze ons niet komen halen, dus moesten we zelf
komen. Dat had ik nog nooit eerder gedaan. Ze woont op nummer 50. We waren in de goede straat, maar de nummers gingen van 17 naar 53 en dan 56. Wij konden nummer 50 dus voor geen meter vinden en hebben dus een uur zitten lopen, alweer in de bloedhete zon. uiteindelijk hebben we,het toch nog weten te vinden gelukkig. hahah we waren helemaal bezweet en uitgedroogd. gelukkig kregen we een lekkere maaltijd voorgeschoteld, met veel water.
Gisteren gingen we Yolanda en Ashley bezoeken. Daarvoor hadden we anderhalf uur of 2 uur lang in centro (het centrum) rondgelopen... alweer in de bloedhete zon. Toen we aankwamen bij Yolanda voelde ik me zo slecht, ik denk dat ik echt oververhit was. In hun huis was het niet zo warm als buiten, maar nog steeds erg heet. We hadden ook nog niet gegeten omdat we dachten dat Yolanda ons te eten zou geven, maar dat was dus niet zo. Ze gaf ons wel een lekker verfrissend ijsje. Maar ik dacht dat ik echt flauw zou vallen omdat het zo heet was. Ik hoop echt dat ik niet een zonneslag zal krijgen. Veel van onze afspraken zijn ook precies op het warmste moment van de dag, wat betekend dat wij dan buiten zijn. Ach ja. tot nu toe hebben we het overleefd. Af en toe moeten we wel even afkoelen in de kerk of thuis. Er is gewoon bijna geen schaduw.
Voor de rest gaat het echt heel goed met mij. Ik ben super gelukkig en blij dat ik hier in Bergamo mag dienen. Bergamo heeft mijn hart. Het zal zo moeilijk zijn om naar een andere stad te moeten. gelukkig mag ik hier nog 2 transfers blijfen :)
vandaag hadden we een leuke Pday met onze anziani (naja 2 van de 4) en de anziani en sorelle van Brescia. We gingen cita alta bezoeken, lekker samen pizza eten en wat shoppen in centro. het was heel erg gezellig. Ik hou ervan om rond zendelingen te zijn, het is echt the best!!
dus ja... Ik ben heel gelukkig en blij, maar mis jullie wel natuurlijk. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik hier mag zijn!
Ik ben mijn planner vergeten, dus ik weet niet meer zo goed wat er allemaal is gebeurd deze week...
Naja het belangrijkste wat er is gebeurd is dat we zaterdag transfercalls kregen. De hele dag zal ik vol spanning te wachten. Woensdag hadden we een scambio in Milano en daar zag ik Anziano Piper, hij zei dat hij wist wat er met mij zou gebeuren. Hij had twee theorieën: ik zou ofwel trainen of sister training leader worden. Later die avond belde anziano galli me op en hij zei dat hij van de assistants had gehoord dat ik naar bressanone zou gaan om daar de Duitse wijkgebouw openen samen met Sorella Weidmann. Ik wist niet meer wat ik moest geloven en was echt aan het stressen. Al vanaf het begin van deze transfer wou ik weten wat er zou gebeuren.
Nou zaterdag kregen we dus eindelijk te weten wat er zou gebeuren. De hele ochtend hebben we lopen wachten op een telefoontje, liefst van president, want hij brengt het speciale nieuws. Nou niets dus. Ik had me er al bij neergelegd dat het een normale transfer zou worden voor mij en toen kregen we het telefoontje van de zoneleaders. Want zij brengen altijd het normale transfernieuws voor de zone. Hij zei dat Sorella Deem naar Lodi gaat en dat ik ga trainen in Bergamo... WAT???? Yep ik ga dus trainen in Bergamo, echt super vreemd dat ik het op deze manier ben te weten gekomen. Blijkbaar stond ik niet eens op hun lijst en moesten ze de office bellen om te vragen wat er met mij zou gebeuren. :o
Aaaaaaaah ik was echt super blij en enthousiast! Vanaf zaterdag keek ik dus al uit naar donderdag, want dan zou ik mijn baby ophalen. Woensdag begonnen de zenuwen. Naja eigenlijk maandag al, maar ze werden steeds erger en erger.
Nou donderdag moest ik dus naar Milaan, wat betekende dat ik ook afscheid moest nemen van Sorella Deem. Echt heel erg verdrietig, ik heb ervan genoten om samen met haar te dienen en moest ook even een paar traantjes wegpinken en zij ook. Als een companionship ga je door zoveel emoties en gebeurtenissen samen, dat je of heel close word of niet. Nou ik was dus close met Sorella Deem.
Ik ben samen met Sorella Weidmann (mijn MTC companion) naar de Milano Cimiamo kerk gegaan, waar we met zijn 17en een korte training kregen van president Allen en toen naar boven gingen, waar de nieuwkomers vol spanning zaten te wachten. ZO ZENUWACHTIG!!
Er werden een paar woorden gezegd en toen begonnen de mashups. De assistenten hadden een powerpoint gemaakt met een foto van de trainer en waar die dient en dan verschijnt de foto van het groentje die erbij hoort. Erg leuk en vooral ook spannend. Aan de trainers word gevraagd om wat leuks over de stad te vertellen en dan verschijnt de 2e foto dus.
Nou... Mijn foto zat er niet bij... -.- Ze waren die dus mooi vergeten. De foto van Anziano Pyper en zijn groentje zat er ook niet in. Maar het kwam allemaal goed, we gingen met zijn 6en naar voren en toen kwam ik dus te weten dat Sorella Marshall mijn baby is!!!! Anziano Pesci kwam zich na alles wel 100 keer verontschuldigen omdat mijn foto er niet bij was, hij voelde zich zo schuldig!! Aaaawhn poverino. Ik vond het wel grappig. Eerst geen telefoontje van president en toen geen foto hahaha ach ja. Ik ben blij dat ik eindelijk weet wie ik zal gaan trainen.
Nou Sorella Marshall komt uit Canada Toronto. Ze is super cool en ik mag haar erg graag tot nu toe. Ik was vergeten hoe weinig groentjes weten, vooral Italiaans. Het is goed om eens terug te denken aan mijn tijd als groentje, alle struggles. Ik zal echt heel erg mijn best doen om die struggles lichter voor haar te maken. Anziano Brown gaf me heel goed advies dat ik niet aan mezelf kan denken, maar aan haar. Dus niet denken 'ben ik een goede trainer?' Maar 'gaat alles goed met mijn groentje?'
Ik ben echt heel erg dankbaar voor deze kans die ik heb gekregen! Het is eng, maar een heel nieuw avontuur. Ik sta er ook niet helemaal alleen voor, anziano Galli traint ook en de rest van mijn district staat achter ons, klaar om te helpen. Ik ben erg gezegend om hier in Bergamo met deze mensen te mogen dienen en trainen.
Dat was het.
Ik hou van jullie! Heb een geweldige week en wish me luck!
Deze week was wel weer een leuk weekje, ik heb het echt ontzettend naar mijn zin in Bergamo en wil echt niet weg, dus ik ben een beetje (heel veel) nerveus voor zaterdag, want dan krijgen we het telefoontje voor transfers.
Nou, deze week zijn we erachter gekomen dat de man van Yolanda toch wel een lid is, maar al 15 jaar inactief is. Door allemaal redenen, die hij niet wil vertellen, maar die ik dankzij anziano Galli toch wel weet. Maar hij is nu anders en omdat we een band met de hele familie hebben gecreerd, begint hij nu weer stilletjes aan naar de kerk te komen :) Ons doel is om te werken naar het punt dat ze in de tempel kunnen trouwen. Yolanda is ook erg geinteresserd in genealogie dus dat helpt.
Onze zending had deze maand 'the month of preparation' waarin we probeerden om zoveel mogelijk nieuwe onderzoekers te vinden. Wij hebben ook een aantal nieuwe onderzoekers gevonden en daar zijn we heel blij mee. Onze zending is echt heel erg goed bezig, we hebben nog niet alle resultaten binnen, maar het zou zomaar eens kunnen dat we het record van de meeste onderzoekers in een maand hebben gebroken :) hoe awesome is dat!! Donderdag hadden we ook een mission wide powerhour. of naja 2 uur. Dus van 4 tot 6 waren alle zendelingen in onze zending finding aan het doen: deurtjes kloppen, mensen aanspreken op straat, in een park, op de bus, tram, trein. Dus dat hebben wij ook gedaan.
ok iets grappigs. In ons district is er een blaaspijp oorlog gaande. Dus je houdt je vuist voor je mond en dan doe je alsof je een blaaspijp vasthebt, je blaast en schiet een ''pijltje'' naar een andere zendeling. Je kan het pijltje vangen als je snel genoeg bent, maar als je het mist of bent geraakt,ben je verlamd totdat iemand het pijltje uit je nek trekt. Hahaha het is echt super grappig! Het begon allemaal tijdens een wijk activiteit. het was voor ons zendelingen best wel saai. We zaten in een halve kring met 3 zendelingen aan een kant en de andere 3 aan de andere, 2 teams dus die elkaar proberen neer te schieten. Het is zooooo leuk om te spelen! Maar tijdens de activiteit ging het een beetje te ver: Anziano Galli liep naar onze kant van de zaal en Anziano Bruggeman schoot hem neer, waarna Galli op de grond viel omdat hij ''verlamd'' was. De leden dachten dat hij was flauw gevallen en waren ongerust, maar Galli bleef liggen totdat Bruggeman het ''pijltje'' uit zijn nek kwam trekken :O hahaha Het was heel erg grappig voor ons, maarja dat kan natuurlijk niet. Zuster Farrinotti was geergerd omdat ze dacht dat er iets ernstigs aan de hand was. dus hebben we besloten om niet meer te spelen als er leden in de buurt zijn.
maandag was het 4th of July, een groot feest voor de Amerikanen en dat mocht ik weten hoor. Die dag hadden we district meeting en begon dat stel Amerikaanse liedjes te zingen (die trouwens in het lofzangen boek staan *schud hoofd zuchtend*). Oooooow Amerikanen en hun trots. Af en toe vond ik ze dus wel een beetje vervelend omdat ze die dag echt waren zo van Amerika is het beste land in de wereld... wat niet zo is... Eeeeeen dat liet ik ze ook weten hahaha Ach ja ik heb mijn best gedaan om blij te zijn voor ze. Maar ze weten wel dat ik het maar stom vind XD. Die avond gingen we the 4tth of July vieren met wat jeugd, samen gezellig pizza eten, met de anziani ook. Alice had haar vriendin uitgenodigd en aan het einde van de avond heb ik een fijn gesprek met haar gehad over het boek van mormon, alice gaf ook nog haar getuigenis, het was echt awesome. En haar vriending Francesca wil het boek van mormon nu lezen. :)
gisteren hebben we eindelijk onze nieuwe zendingspresident ontmoet! President en zuster Allen. Ze zijn zoooooo cool!!! Ze hadden een leuke presentatie voorbereid om te laten zien wie ze zijn enzo, maar tegelijkertijd lieten ze ook op een leuke manier weten wat ze van ons verwachten en gaven ze ons goede raad, ook voor na de zending. Ik hou zoveel van ze! Ik ben echt blij met de neuwe president. EN hij heeft alle regels van president Dibb overboord gegooid, hij volgt alleen maar het witte handboek. Wat wil zeggen dat we nu bij leden mogen avondeten, zelf mogen avondeten, anziani en sorelle mogen samen bij leden zijn, mogen samen p day houden en lunchen, we mogen naar de zee gaan.... ALLES, WE ZIJN VRIJ!!!!!! iederees is echt super enthousiast!! Dus ja ik ben erg blij met de Allens. President Allen is ook een tandarts en hij liet wat foto's zien van hem als tandarts en toen miste ik het om ook tandarts dingen te doen.
Toen we de Allens ontmoete was dat dus een zonetraining. En na de zonetraining begon onze plaaspijp oorlog weer en deze keer betrokken we andere anziani van de zone echt super grappig. bergamo is het topdistrict van de zone: beste cijfers en het leukste district. We hebben een goede balans tussen werken en plezier maken.
Dat was het voor deze week. Ik hou van jullie ontzettend!! Ik mis jullie
het is alweer tijd om te emailen. Ik vind het eigenlijk helemaal niet leuk om te emailen, hahah veel te veel stress. Maar het is natuurlijk wel leuk om emails te lezen.
Duuuuuusss....
Woensdag hadden we een les met Alice over de wet van kuisheid. Het was een moeilijke les. Alice is een lid en heeft een vriend die geen lid is. Ze onderhoudt wel alle geboden, maar snapt ze niet helemaal of is het er niet helemaal mee eens. Maar ondanks dat is ze wel steeds gehoorzaam geweest. Het is lastig om haar te onderwijzen omdat ze alles al weet, ze moe zich gewoon wat meer geestelijk openstellen. Uiteindelijk ging de les wel goed. Mijn collega zegt nooit zo heel erg veel tijdens lessen, dus dat maakt het ook ietjes moeilijker. Maar het was wel een goede les. Gelukkig.
Donderdag zagen we Rita. Zij is een onderzoekster en dit was de eerste keer dat ik haar zag. De zusters voor mij wouden en drop lesson met haar doen. Wat inhoud dat ze een laatste bezoekje brengen om haar te vertellen dat ze niet meer langs zullen komen. Maar ik wou eerst zelf even zien hoe ze is enzo. Dus deze week hadden we eindelijk een afspraak. Ze was erg duk de afgelopen weken. Toen we daar waren lieten we haar een video zien en toen begon ze te huilen. Ze zei dat ze op dit moment veel problemen heeft (ze zei niet precies wat). Dus spraken we met haar over Christus, dat hij er altijd voor iedereen is die naar hem zoekt. Dus nodigden we haar uit om te bidden en om hulp te vragen. Maar ze heeft geen zin om te bidden. dus hebben we het over het belang van het gebed gehad. Ze zei dat ze het zal proberen, dus we zullen zien hoe het ging.
Vrijdag was er een staking van de treinen, waardoor we niet naar onze afspraak met Stefania gaan. De hele ochtend waren we op het station om te wachen of er een trein zou komen. Die dus uiteindelijk niet kwam, ach ja. Die dag hebben we onze referal geconacteerd. De mevrouw die een boek van Mormon wou. We zijn dus langsgegaan en hebben de restauratie met haar gedeeld. Ze nam alles erg goed op en is dus een nieuwe onderzoekster nu. Haar naam is Joyce en ze komt uit Ghana, dus geven we de lessen in het Engels, maar ze spreekt Italiaans vloeiend. Gisteren zijn we weer bij haar langs gegaan voor de 2e les. Ze had best wel wat vragen over jospeh smith en de apostelen en het boek van mormon in relatie tot de bijbel. Want ze wil niets geloven dat niet in de Bijbel staat. We probeerder haar alles kalm uit te leggen. Ze gelooft bepaalde dingen nog steeds niet helemaal, maar als ze het boek van mormon gaat lezen (wat ze ook ect gaat doen) zal dat wel vanzelf
komen. Het boek van Mormon is echt serieus het antwoord op al onze vragen. Alles word duidelijlk zodra we dit prachtige boek lezen. Dus dat hebben we tegen haar gezegd en we hebben haar uitgenodigd om te bidden en te vragen aan God of het waar is of niet. Daarna legden we het plan van zaligheid uit. Dat vond ze echt geweldig! En ze accepteerde alles. Ze stelt heel erg veel vragen, maar dat is goed. Zo weten wij tenminste dat ze alles begrijpt. Want dat is soms een probleem met Afrikanen, dat ze steeds jaja zeggen, maar geen kont begrepen hebben van wat je zegt. Dat probleem hebben we dus niet met Joyce.
Zaterdag waren er weer 2 dopen. Eentje van een 8 jarige en de andere voor de onderzoeker van de anziani woohooo. de anziani zijn echt super goed bezig! Bijna iedere week hebben ze een doop! Wij moesten de font gereed brengen voor de doop, waar we de hele dag zo een beetje mee bezig zijn dus die dag was helemaal in het teken van de doop. Het was daarbovenop ook echt bloedheet, dus ik was blij dat ik niet al te veel naar buiten moest. Alle zendelingen hier sterven echt van de hitte.
Niet leuk!! Je wil gewoon de hele tijd in een zwembad springen, je schoenen uitschoppen, al je kleren uit trekken. Maar nee, wij zitten lekker rond te lopen in de zon.... te sterven! En het moet nog veel en
veel erger worden! aaaaaaahhh
Oh ja president en sorella Dibb waren ook bij de doop. Het is de laatste doop die ze zien in hun zending. Vandaag gaan ze naar huis. Ze zitten waarschijnlijk nu op het vliegtuig. Volende week zullen we onze nieuwe president en zijn vrouw ontmoeten. :o spannend. Ik ben benieuwd wat er zal veranderen. Ik hoop/iedereen hoopt dat er dingen zullen veranderen.
Zondag stonden we bij de ingang om alle leden welkom te heten toen er opeens een vrouw naar ons toe kwam die toen zei: Jullie moeten mij onderwijzen, wnant ik wil gedoopt worden! Wooow dat gebeurd echt hahaha. We hebben gelijk haar nummer gevraagd en een afspraak met haar gemaakt voor morgen.
De tijd gaat zo snel. Deze week heb ik mijn 10 maanden mark gehaald. woohooo nog 8 maanden en ik ben weer thuis....
Deze week was een beetje vreemd. Ik heb niet zo veel tijd vandaag, dus vertel ik gewoon de hoogtepunten.
Nou zoals de titel het zegt was het de week van de bidones (bidone=vuilnisbak in het Italiaans) Deze term gebruiken de zendelingen als we een afspraak hebben die dan last minute wordt gecanceled. Dus twee minuten van tevoren worden we dan gebeld om te zeggen dat ze niet meer kunnen of we gaan naar hun huis en dan zijn ze niet thuis, of we zitten een uur te wachten in de kerk tot ze komen
opdagen.. ugh mensen. Anyway. Deze week hadden we dus maar liefst 10!! Bidones!!! Het zuigt! maar goed dat maakt niet uit, we gaan gewoon verder.
Zaterdag mochten we naar een trouw gaan, van Filipe en Rona. huwelijken hier in italie zijn een beetje anders. Want ze mogen het gewoon in onze kerk doen, dan zijn er 2 of 3 toespraken en de bisschop
doet dan de officiele ceremonie. Echt vreemd. maar het was heel erg mooi. De kerk was ook mooi versierd. Filipe en Rona hebben geen werk en geen geld, dus heeft de ZHV ALLES geregeld: eten, de versiering, de muziek, ALLES TUTTO. Alle zendelingen waren uitgenodigd, dus wij gingen fijn met zijn 6en daarnaartoe. Helemaal onszelf mooi gemaakt. Wij wat fancier rokje en bloesje, de anziani in hun beste pak. yes yes yes, we zagen er goed uit :). Het was wel vreemd om op een huwelijk te zijn als zendeling. Ik werd er wel een beetje trunky van en miste Sem natuurlijk ENORM! Maar het was nog steeds heel erg leuk. Ook al mogen we niet dansen (president Dibb heeft gezegd dat we mogen dansen, zolang we onze voeten niet bewegen) hahahah. Wees gerust, we hebben niet gedanst hoor.
Gabriele Furia uit collegno was er ook. Ik was zoals gewoonlijk zo blij m hem weer te zien en om even met hem te kunnen kletsen. Ik wou meer met hem praten en heb hem de hele avond lopen zoeken, maar hij was al naar huis gegaan... Gabriele!! just let me help you!!! Ach ja.
Oeh iets grappigs. Raad eens wie het boeket heft gevangen. Juist ja. deze dame hier. hahahah Iedereen vond het hilarisch dat la sorella missionaria het boeket ving. Ik vond het zelf ook echt super grappig. maarja het boeket kwam recht op mij af en aangezien ik lang ben was het geen probleem om die zo uit de lucht te grijpen. Daarna vroeg iedereen aan me hoe lang ik nog moest doen op zending en of ik een vriendje heb enzo. Duuuuuuuus jah. hahahaha. Ik wil die video!
Vandaag hebben we iets leuks gedaan voor P-day, wat ik nog nooit eerder heb gedaan. We hebben onze handen en voeten laten opeten door visjes. Je weet wel die kleine visjes in een tank waar je dan je voeten in moet steken en dan vallen ze je aan. Dat hebben we dus gedaan, maar ook voor onze handen. Nu zijn onze voetjes en handjes dus helemaal zacht. het voelt zoooo goed en was erg relaxend. Ik wil dit zeker nog eens doen.
nou dat was het voor deze week
Het weer is echt super warm hier, steeds rond de 30 graden, ik zweet me te pletter! Naar het schijnt was vorig jaar een zware zomer en moet het dit jaar 10 graden warmer worden. Ik ga echt dood gaan!!!! Ik zweet me nu al de tandjes en smelt als ik in de zon sta...
Ik hou van jullie. Ik hoop dat jullie een geweldige week hebben gehad, met veel miracles.
Deze week was geweldig, want we hadden een doopdienst voor Denise!! Wooohoooo!!
Ok laat ik jullie even door het precies leiden. Dus als iemand gedoopt wordt moet die persoon alle zendingslessen hebben gehad, een interview hebben gehad met de district leader, er moet een certificaat worden gemaakt om het officieel te maken en die moet dan ook getekend worden.
Er moeten mensen worden gevraagd om toespraken te geven, te bidden en een muzikaal nummer moet/kan worden voorbereid.
Dus, de lessen waren geen probleem, die hebben we allemaal gedaan en ze accepteerde alles, want ze is gewoon geweldig! Zondag werd het aangekondigd in de kerk dat ze de volgende zaterdag gedoopt zou worden, MAAR haar interview zou ze pas hebben de dag erna, dus op maandag. Toen onze wijk zendingsleider daar achterkwam was hij niet zo blij, omDat het interview gedaan moet worden voor het aangekondigd word omdat er altijd iets verkeerds kan gaan. Maargoed het is nu zo
gebeurd het interview was perfect dus basta. Het volgende probleem was dat sinds Denise minderjarig is, heeft ze toestemming nodig van haar ouders. Wij wisten dat haar ouders het goed vonden dat ze gedoopt werd (haar vader is katholiek). Maar alleen haar mama had het formulier
getekend. En volgens Mattia MOEST haar vader het formulier ook tekenen. Wij hadden geen tijd om haar vader te zien, maar Mattia heeft alles geregeld. Hij heeft zelfs onze zendingspresident gebeld om te vragen hoe het zit. Hij zei dat er geen speciaal formulier is waar hij moet tekenen en dat 1 handtekening voldoende is. Maar dar wou Mattia niet geloven. Oh well uiteindelijk kwam alles goed. Denise had mij gekozen om een toespraak te geven over de doop en haar mama over de heilige geest. Wij hadden met de anziani van die wijk een muzikaal nummer voorbereid. We zongen a childs prayer en ik speelde ook de piano. Het klonk echt heel mooi en iedereen was onder de indruk :)
De dag van de doop gingen we naar de kerk om de doopvont te vullen en ze hadden hem niet schoongemaakt dus dat mochten wij fijn doen. Dat zorgde voor wat leuke foto's.
Dus de doop zelf was echt prachtig! Ze hadden ook vrienden uitgenodigd die geen lid waren, dus dat was helemaal geweldig! Denise zag er super mooi uit in haar witte jurk, super schattig. Mijn toespraak ging goed, het was heel simpel maar de geest was sterk aanwezig. De hele tijd was ik aan het glimlachen. Alles was perfect.
Dit was de eerste doop die helemaal "van mij" was. Ik heb haar alle lessen gegeven, de doop invite gedaan en alles voorbereid zodat ze gedoopt kon worden.
Zondag was Denise te laat in de kerk dus kon ze niet de gave van de heilige geest kregen, dus dat krijgt ze volgende week.
Ok. Andere gebeurtenissen van deze week. Donderdag was echt een prachtige dag, we zaten in de bus onderweg naar onze afspraak en toen begon het opeens MOKER hard te regenen. Wij moesten 10 minuten door die regen lopen, zonder paraplu. Na 5 seconden waren we COMPLEET doorweekt! Hahaha het was best grappig. Het was ook aan het bliksemen en alles toen we aan het lopen waren. Dus wij kwamen aan bij Joy, druppend. Hahaha ze voelde zich zo slecht, maar wij zeiden steeds dat
dat niet hoeft dat het best grappig was enzo. Hahaha. Na Joy hadden we nog english class en het regende nog steeds, we waren dus nat voor de rest van de dag en hadden het koud. Ach ja, gelukkig zijn we niet ziek geworden.
Zaterdag had ik bananabread gemaa,t voor de doop van Denise, maar achteraf was er geen receptie, dus hebben we samen met de anziani mijn bananabread gegeten. Ze sparen het ene stuk na het andere. Ze vonden het HEERLIJK en wouden dat ik het nog eens zou maken voor districtmeeting, wij hadden geen bananen meer en waren vroeg in de kerk, want we hadden een les vlak voor districtmeeting. Maar de anziani hadden ALLE ingrediënten meegebracht zodat ik bananabread kon
maken. Hahaha
Dinsdag hadden we zonetraining in Verona. Het was ook de laatste keer dat we president Dibb zagen. 29 juli gaat hij naar huis! Ma zonetraining gingen we even wat eten. Ik en mijn companion met 12 andere anziani :o dus dat is zo een beetje de helft van de zone! We gingen lekker gezellig pizza eten en de pizza van mijn companion en ik kwam in de vorm van een hart. Alle anziani waren echt onder de indruk van onze pizza's hahaha.
Dat was het voor deze week! Ik hou heel veel van jullie en mis jullie enorm!
Alles gaat heel goed hier, ik heb jet ontzettend naar mijn zin.
Mijn eerste week met mijn nieuwe companion zit erop! Haar naam is Sorella Deem, ze is 19 jaar en komt rarara uit Utah....
Ok. dus woensdag hebben we haar samen met de sorelle uit Siena opgehaald. Die nacht waren we dus met 5 in ons appartement, gelukkig hadden we genoeg matrassen aangezien we in een 4 persoons appartement wonen. de volgende dag ging Sorella Barlow weg om 2 uur. De eerste 2 dagen hebben we niet echt veel gedaan, omdat we alles een beetje moesten regelen, We moesten nog boodschappen doen en zij had nog niet geen emails gedaan. Vanaf zaterdag begon het echte werk.
We hadden een les met Denise ZE WORDT GEDOOPT OP ZATERDAG!!!!!!
Ik ben wel helemaal gestressed omdat er veel bij komt kijken als een minderjarige gedoopt wordt. Er waren een aantal dingetjes dieniet helemaal volgens de regeltjes gingen, maar alles is goed nu. Ik ben echt zo blij dat ze gedoopt gaat worden. Zij is de eerste die ik helemaal heb onderwezen en die ik ook echt zelf (nouja "zelf!") doop. Dus ik ben heeeeeeeeel erg blij!
Dus ja, de laatste paar dagen zijn we druk in de weer met alles regelen voor Denise.
Zondag was de uitzending tijdens ringconferentie. Alleen heb ik er niet echt wat van meegekregen omdat de uitzending niet werkte. na een tijdje begon het wel te werken in het Italiaans, maar wij zaten beneden om het in het Engels te kijken (Deem zit in haar 4e transfer dus italiaans is nog een beetje moeilijk voor haar). En in het Engels werkte het niet. Heel erg jammer! Ik hoop dat ze het online zetten!
Voor de rest is er niet echt veel gebeurd deze week.
Ik vind het super fijn om senior companion te zijn. En het leiden van de stad gaat tot nu toe heel erg goed. Ik ben gelukkig weer wat blijer dan toen ik Barlow had.
Sommige dingetjes irriteren me wel een beetje, maar het gaat goed met me!
Dit is het kortste emailtje ooi!! sorry volgende week beter :)
Ik hou van jullie
Liefs Sorella Goethals
PS met mijn Italiaans gaat het echt heel goed, ik kan het zo een beetje vloeiend praten en alles verstaan. yeeeey gift of tongues.
Deze week is er eindelijk verlossing gemaakt aan mijn leiden. Mijn collega word overgeplaatst yeeeeey!!! Ik heb het echt moeilijk met haar gehad, maar het zijn in de moeilijke situaties dat je het meest leert. ik blijf dus hier in Bergamo en krijg een sorella die nog redelijk jong is in de zending. volgens mij gaat ze naar haar 4e transfer. Ik ga al naar mijn 7e WHAT?? De tijd gaat snel. Gelukkig maar. Dit is de eerste keer voor mij dat ik senior companion zal zijn en dat ik de stad moet leiden, dus ik ben wel een beetje nerveus, maar niet meer bang, zoals ik dat vroeger was. Ik heb nu wel het gevoel dat ik het kan. Ook al ken ik Bergamo nog helemaal niet zo goed... oh well, het komt wel goed.
Donderdag zijn we naar Stefania gegaan en zoals gewoonlijk gaf ze ons ook weer eten. Lekker pizza en andere dingetjes. Tijdens onze geestelijke gedachte begon ze opeens te huilen. Ze is gescheiden en al wat op leeftijd, maar wil heel graag weer opnieuw een man vinden. Iedere keer als we daar komen verteld zo hoe moeilijk het is om op haar leeftijd nog iemand te vinden (van de kerk). Ze is zo zielig. Ik wil gewoon een man voor haar vinden zodat ze weer gelukkig kan zijn. Dus onze geestelijke gedachte ging over de obstakels in ons leven en hoe we die moeten aanpakken en het raakte haar. Arm ding...
Na de Stefania gingen we naar de andere Stefania, hahah beter bekend als Steffi. Ze woont boven ons en is 21 jaar ofzo. Ze heeft een semi permanente nagelak set en heeft toen even mooi onze nageltjes gedaan. Nu heb ik dus mooie gekleurde nagles die mooi blijven voor langer dan 1 dag hahaha. Ik wil dat ook. het is dus nagellag en dat moet je dan onder een UV lamp houden (3laagjes). Echt heel leuk. Steffi is awesome!
Zaterdag was een hele drukke dag! in de ochtend hadden we een les met Denise (11 jaar) en haar mama en we hebben een doopdatum met Denise gezet voor 11 Juni. Ze is er helemaal enthousiast over dus dat is leuk en fijn!. Tijdens lunch kregen we het telefoontje voor de transfers. De rest van de dag hadden we 3 doopdiensten. 3!!!!! Juan, Antonio en Allice werden gedoopt. Yep die Alice is het meisje dat wij eerst onderwezen, maar toen naar de anziani ging. Ik ben echt heel erg blij dat ze gedoopt is. Ze was zo mooi en lief en toen ze opkwam uit het water moest ze huilen. het was een hele fijne ervaring voor haar. Voor alle 3! Dopen zijn echt de hoogtepunten voor zendelingen. er komt heel veel werk bij kijken, maar het gevoel dat je krijgt is onbeschrijfbaar!
Zondag waren alle 3 de wijken bij elkaar. Tijdens zondagschool en prietserschapZHV was er een presentatie voor autosuficientie, Vandaar dat alle 3 de wijken bij elkaar waren. Ik maakte me die zondag ook nog boos, naja boos, ik was heel erg geergerd, op mijn collega, maar daar wil ik niet al te veel op in gaan...
Ow ja die zondag zijn we ook nog naar de mcDonalds gegaan met Yolanda en Ashley. Yep.... Ik wou niet gaan omdat dat zondagsschending is, maar als ik wat gezegd zou hebben, dan had Barlow me waarschijnlijk vermoord. Ashley (10jaar) is zoals zij het zegt haar beste vriendin en ze wou afscheid van haar nemen. Na de mcDondalds gingen we nog even met hen wandelen en toen wou Yolanda OVS (een klerenwinkel) binnen... duuuuuuuus hebben we dat ook nog gedaan. Sooooorrrryyyy...
Maandag gingen we lunchen bij de familie Bello, het was heel gezellig en leuk.
Dinsdag hadden we een lunch appointment in de kerk met de familie Botta. Ze zijn echt helemaal geweldig! ze hebben 2 kleine meisjes van 1,5 en 3,5 jaar en sorella Botta moet binnen 2 weken bevallen van haar eerste jongetje. Echt een pracht van een familie. Mooi die jonge gezinnetjes :)
Na English class had ik nog een heel fijn gesprek met Anna, 1 van mijn studenten, over de kerk. Ze stelde veel vragen en ik was maar al te blij om die te beantwoorden. Ze is niet super geinteresseerd ofzo op dit moment, maar ik denk dat ze in de toekomst misschien wel eens een onderzoekster zou kunnen worden.
Vandaag heeft Barlow gepakt en heb ik het huis schoon gemaakt. Ze is nog steeds niet klaar met pakken, het huis is nog steeds niet schoon daardoor, omdat ik die kamers waar haar spullen nog zijn niet kan schoonmaken... dus alleen de badkamer en keuken zijn schoon. Vandaag komen er 3 Sorelle logeren bij ons voor een nacht en die komen dus in een beetje een rommelig huis. We hebebn de kamer waar zij moeten slapen nog niet klaar gemaakt en toen ik probeerde te vertellen aan barlow dat dat niet kan zo, werd ze gelijk boos, dus heb ik het daar maar bij gelaten... *zucht* Ik zal echt blij zijn als ze weg is! Morgen om 2 uur heeft ze haar trein, maar over een paar uurtjes krijg ik dus al mijn nieuwe collega :)
Hoe is het daar in het mooie Belgie en Nederland? Het weer hier is de laatste dagen heel erg mooi, of storm... Dus de ene dag lopen we te zweten en de andere dag proberen we niet nat en neergebliksemt te worden hahaha.
Ok. Deze week was de week van de Afrikanen. Serieus, we hebben met zoveel afrikanen gesproken deze week en het ding is dat wij niet eens de conversatie starten, dat doen zij. Zo komt het dus dat we een nieuwe onderzoeker hebben. Zijn naam is Chid (tshie die) en hij kwam naast mij zitten op de metro. Hij zag het naamplaatje van mijn college en begon tegen haar te praten. Het fijne aan Afrikanen is dat ze een gigantisch geloof hebben in God. Dus toen we hem vroegen of hij in God
gelooft, kwam er een hele toespraak over hoe geweldig God is (en dat is hij ook!). Hij wou dat we hem zouden helpen om terug op het goede pad te komen en dat zullen we ook doen. Nouja, niet wij, maar de anziani. Op een gegeven moment zei hij tegen ons: 'look at you, you're so pretty and you're using your pretty for God' (lees dit met een dik afrikaans accent). Duuuuuuuus we zullen hem snel aan de anziani geven...
Tijdens een afspraak met Yolanda en Ashley was er een vrouw daar die mij opeens allemaal vragen over de kerk begon te stellen. Ze leek erg geinteresseerd. Volgens Sorella Barlow heeft ze alle lessen al gehad, maar ze zat er gewoon bij toen Ashley de lessen kreeg, dus ze zijn nooit op haar gefocust en ze weet echt niks, dus ik wil haar de lessen geven. Volgende keer dat ik Yolanda zie zal ik daar eens achteraan gaan.
Donderdag gingen we een familie bezoeken en hebben we lekker met hen ontbeten. Ik heb geleerd hoe je een lekkere salsa moet maken... heerlijk met wat brood. Ik zat dat thuis wel eens voor jullie maken :) We lieten aan hen de 'ik ga daar waarheen gij mij zendt' video zien en toen gaven ze ons gelijk een referral voor een familie. Het mooie is dat de anziani al eens die video hadden laten zien, maar aan ons gaven ze de referral XD
Vrijdag zaten we de hele ochtend bij de tandarts. of nou ja, sorella Barlow was bji de tandarts en ik zat in de wachtzaal omdat ze niet wou dat ik meeging... terwijl ze weet hoe interessant ik dit vindt... ach ja.
IN de namidag gingen we Joy bezoeken, een new convert en minder actief lid en Afrikaans. het is moeilijk om Afrikanen les te geven omdat ze niet voor 100% begrijpen wat je zegt omdat Engels niet hun eerste taals is. Dus je weet nooit hoeveel ze nou echt meekrijgen. Ze is dum pas gedoopt, maar wist niet eens hoe de kerk tot stand is gekomen. Dus hebben we fijn de restauratie van de kerk uitgelegd. Hopelijk blijft het deze keer hangen. Op de terugweg naar huis begon weeer een Afrikaan tegen ons te praten, maar hij bashte de kerk een beetje, hij probberde ons woorden in de mond te leggen of dingen te laten zeggen die elkaar dan tegenspreken, ach ja...
Zondag was ik enorm blij, omdat ik GABRIELE weer zag. Na de kerk was hij er opeens. Het was zo goed om hem weer te zien en om even met hem te praten :) Het was net alsof hij een stukje thuis (Collegno) met zich meebracht. Hij is nog steeds dezelfde oude Gabriele. Hij heeft nog steeds niet gebeden en jammer genoeg zijn de zendelingen niet de lessen met hem aan het doen. ugh, hij frustreerd me nog steeds maar ik was zooooo gelukkig hem weer te zien. Ooow die Gabriele.
Maandag moesten we weer naar de tandarts en ja hoor, ik moest weer buiten wachten...
En ik heb een ander lid van Collegno gezien :)
Na English class doen we altijd een opbouwende gedachte. Deze keer was het de beurt aan ons. We lieten een video zien over het gebed en eenvan onze minder actieve leden begon te wenen omdat onze woorden haar raakten. Na de geestelijke gedachte namen we haar even apart en toen vertelde ze ons dat ze erg geraakt werd door onze gedacht omdat ze echt de belangrijkheid en de kracht van het gebed inzag. Het helpte haar echt omdat ze ook door een moeilijke periode gaat. Dus dat was
een fijne ervaring, dat onze woorden iemand kunnen helpen
Dat was het voor deze week.
Zaterdag hebben we de doop van Alice en nog 2 andere mannen. Ze is officieel niet meer onze onderzoekster, maar we zijn nog steeds heel erg blij voor haar!!
Deze week was een rustig weekje, er is niet zo gek veel gebeurd dus dit word waarschijnlijk een wat korter emailtje dan normaal.
Donderdag gingen we weer op bezoek bij Stefania en uiteraard kregen we ook weer eten, wat altijd fijn is. In de avond hadden we English class. Ik stond er alleen voor deze keer en had eens uper grote groep. De andere 3 zendelingen zaten in de klass voor conversateie... Ach ja.
Ik vind het leuk om base te onderwijzen. Zij willen tenminste leren en werken goed mee. Maar het is niet makkelijk. Het blijven natuurlijk Italianen hahaha.
Een paar dagen geleden kregen we een telefoontje van een lid: Alice. Ze zei dat ze een vriendin had en wou dat wij haar zouden onderwijzen. Dus Vrijdag hadden we een afspraak met haar en haar "vriendin". Alice kwam opdagen en toen een ander lid. Wij waren een beejte in de war
omdat er 2 actieve leden waren en geen onderzoeker. Het blijkt dat Alice een beetje twijfelt over alles en zelf de lessen wil ontvangen hahaha... zeg dat dan gewoon. Ze doet me heel erg aan mezelf denken. Ze is opgegroeid in de kerk en dan kan het soms wel lastig zijn om een getuigenis voor jezelf te krijgen. Voor een hele lange tijd was mijn getuigenis gebaseerd op die van anderen. Het is pas sinds kort dat ik echt mijn EIGEN getuigenis heb. En sinds ik op zending ben is die enorm gegroeid. Net zoals bij mijn vindt Alice het moeilijk om de Geest te voelen of nou ja, meer om die te herkennen. We geven haar nu dus de zendingslessen en die zijn echt heel goed. Maandag zagen we haar weer en toen kon ik heel sterk de Geest voelen. We hadden het over het gebed en over een relatie opbouwen met Hemelse Vader. Over wat zij zou kunnen doen zodat ze de muur die ze heeft opgebouwd wat kan afbreken, zodat ze de liefde van hemelse vader kan voelen en De Heilige Geest kan herkennen. Een erg goede les dus. Ze doet me erg aan mezelf denken!
Zaterdag hadden we een les met Juana en Denise (10). Denise is nog niet gedoopt, maar die les vroeg ik haar hoe ze zich voelt over gedoopt worden en ze zei dat ze dat wel wil. Dus hebben we afgesproken om een doopdatum te zetten. Yeeeey :)
In de avond was zoals gewoonlijk weer gezinsavond. Voordat gezinsavond begon kwam Alice (onze opnderzoekster) omdat ze even met de anziani wou praten. Nou het blijkt dus dat ze niet meer wil dat mijn college en ik de lessen aan haar geven, maar ze wil dat de anziani dat vanaf nu gaan doen. Omdat ze een beter band voelt met de anziani. Tegen Sorella Barlow zei ze dat ze niet echt een connectie voelt met mij... ik ben hier nog maar 2 weken en heb nog maar 2 lessen met haar gehad en die lessen waren volg de profeet en de wet van kuisheid en woord van wijsheid.... Naja ik voel me niet echt slecht ofzo omdat ze dat zei. Ze heeft ook tegen ons gelogen, dus zowel ik als mijn collega
zijn een beetje klaar met haar. Sorella Barlow is heel boosteleurgesteld in haar. Ach ja ze is 16 jaar en doet gewoon alles zodat ze krijgt wat ze wil. Ik vraag met af wat er volgende transfer
zal gebeuren als de anziani worden overgeplaatst... ooooooooow Alice. Het ergste vind ik dat ze tegen ons allemaal liegt, maar goed, genoeg hierover. We hebben wel met haar afgesproken dat we geestelijke gedachtes met haar zullen doen. Dus dat is tenminste iets.
Zondag zaten we weer de hele dag in de kerk... zonder eten. Dus toen had iemand medelijden met ons en gaf ons een zak chips, heel erg life :)
Een lid had ook een vriendin meegebracht naar de kerk dus ging ik natuurlijk even met haar praten. Ik zei 'ciao' en toen zei zij gelijk in het Engels 'ik heb jouw eerder gezien... in de H&M' hahaha nee dat
was niet ik. Maar het was wel een goede ijsbreker. Ze is echt super cool!
Gisteren gingen we een familie bezoeken en zij gaven ons ook eten en het was super gezellig. De man is een tandtechnicus dus hij en ik hadden gelijk wat om over te praten :)
In de avond was er weer English class.
Vandaag hebben we helemaal niets gedaan, behalve boodschappen dan en nu emailen.
Duus dat was weer het verslag van deze week. Ow ja, vandaag ben ik precies 9 maanden op zending woohooo halverwege (nouja technisch gezien ben ik al over de helft omdat ik een week eerder naar huis ga... oh well)
Ik hou van jullie en hoop dat jullie een geweldige week hebben!!
Hier is weer een overzichtje van hoe mijn week ging:
Donderdag moesten we naar Verona voor een zoneconference. Dus dat betekend dat President Dibb en zijn vrouw er ook zullen zijn. 2 van onze anziani namen een andere trein dan wij namen, dus die kwamen iets eerder aan in Verona en zouden toen wachten op ons om dan samen naar de kerk te gaan. Komen wij daar aan met de andere 2 anziani, zijn ze al vertrokken met een andere groep zendelingen. Wij wisten niet hoe we naar de kerk moesten gaan (ik al helemaal niet, want dat was de eerste keerk voor mij in Verona), dus hebben we een uur lopen zoeken naar de kerk. We hebben het uiteindelijk dan toch nog gevonden, maar ze waren al gestart, dus liepen wij mooi binnen toen President aan het praten was... awkward. Ach ja.
Sorella Dixon (mijn trainer) was er ook, dus het was echt super fijn om haar weer te zien en even bij te kunnen kletsen. Als lunch had de wijk van Verona een salade gemaakt en hadden ze pizza besteld.
Iedereen kreeg dus 1 volledige pizza. Ik hou van Italie! De zoneconference was goed. Het sterkt je altijd voor de transfer.
Vrijdag hebben we de hele dag in het ziekenhuis gezeten, omdat mijn collega pijn heeft aan haar kaak en daar even naar wou laten kijken. Ze stuurden ons van hot naar her en we moesten uren wachten. Ach ja. Ze heeft niets ernsitgs hoor. Geen zorgen maken.
In de kerk zag ik opeens een bekend gezicht: Joele. Hij is het neefje van Rachele uit collegno. Hij was bij hun thuis toen we bij heb gingen lunchen en nu was hij hier voor een activiteit. Het was echt leuk om hem weer eens te zien en te kletsen. Hij is een goede jongen en vertrekt binnenkort op zending naar Florida (denk ik)
Zaterdag hadden we lunch met Stefania. En toen gelijk naar de kerk voor een lesje met Denise en haar mama. Denise is 10 jaar en is nog niet gedoopt, dus we zijn met haar aan het werken om een doopdatum te krijgen. In de avond hadden we gezinsavond en dat is altijd een chaos. De mensen hier in bergamo zijn gek en iedereen praat en praat en praat en allemaal door elkaar. Als je nog geen hoofdpijn had, dan heb je dat aan het einde van die avond wel. Ondanks dat is het altijd heel erg
gezellig en leuk. We hebben een kleine opbouwende gedachte en dan spelen we een spelletje en eten een snack.
Zondag was ietsje anders. Wij als zendelingen werden gevraagd om naar de kerk te gaan in het jovo centrum. De jonge mannen en jonge vrouwen hadden dat weekend jeugdconferentie gehad en sloten het af met een avondsmaalsdienst. Wij moesten het 3e uur les aan hun geven over zendingswerk. Er waren best veel jongeren, dus besloten we om ze op te splitsen in 4 groepen. Er waren 6 zendelingen en natuurlijk was ik degene die een groepje alleen kreeg.... fijn. Naja het ging echt heel leuk. Ik hou ervan om met jeugd te werken. Zij zijn echt de volgende generatie van de kerk. Ze zijn zo belangrijk en ze weten het niet eens. Als ze opeens allemaal zouden besluiten om inactief te worden, dan zou de kerk ophouden te bestaan. Dat is echt een hele grote verantwoordelijkheid voor hen. Ze zijn zo zo zooo belangrijk!
Hierna gingen we naar de kerk voor de kerkdienst van Bergamo 1 en toen was het eindelijk tijd om te skypen. Daar keek ik sinds kerst al naar uit! het was zo fijn om weer even met jullie (mijn gezin) te kunnen
praten en zien dat het goed met jullie gaat :) Het gaf me een boost om oed mijn best te blijven doen :) De tijd gaat snel. Vanaf vandaag is het nog precies 9 maanden voordat ik weer thuis ben. Nog maar 1
zwangerschap te gaan XD
gisteren hadden we een les met onze onderzoekster Alice. We deden het woord van wijsheid en de wet van kuisheid met haar en dat ving ze echt heel goed op. Deze wetten gehoorzaamde ze sowiso al, maar Ze wil ze nu ook echt naleven. Ze had wel veel vragen, maar dat vind ik juist goed. Ik vind het beter als mensen vragen stellen en zo meer inzicht krijgen datdat zegewoon maar alles aanvaarden, maar als het er op aankomt het niet begrepen hebben. Dus Alice is awesome!
Voor de rest is er niets interessants gebeurd gebeurd deze week, dus
Nou mijn eerste week in Bergamo zit erop. Er is niet zo heel veel gebeurd, dus dit wordt waarschijnlijk weer een wat korter emailtje.
Ok laat ik eens even wat vertellen over Bergamo. Euhm hahaha ik weet er zelf nog niet echt veel over. Bergamo heeft 2 wijken en 1 gemeente en wij als sorelle gaan over alle 3. Dat wil dus zeggen dat we zondag 6 uur lang kerk hebben. Gewoonlijk brengen leden ons wat eten tussen in de middag, zodat we niet helemaal dood gaan. Maar na 3 avondmalsdiensten ben je het wel echt zat hoor! We Beginnen met de avondmaalsdienst van Bergamo 2, direct daarna, Bergamo 3, daarna hebben we even een pauze, maar niet genoeg om naar huis te gaan en te eten, dus blijven we gewoon in de kerk. En dan van 3 tot 6 is de dienst van Bergamo 1 en dan gaan we ook naar ZHV en zondagschool. MAN! Echt vermoeiend!
Donderdag deden we boodschappen omdat we door transfers daar nog geen tijd voor hebben gehad en daarna gingen we naar de kerk voor English class. De personen hier zijn echt gek en luid! Wat ik wel leuk vind, maar het zal wel even duren voordat ik me hier echt helemaal op mijn gemak voel. Op dit moment mis ik Collegno best wel omdat wij als sorelle zo close waren met de leden daar en dat mis ik hier nu nog een beetje. Ook omdat ik nu 3 wijken moet leren kennen, wat wat moeilijker is, maar dat komt wel!
zaterdag gingen we op bezoek bij Ashley en Yolanda. Yolanda is een minder actief lid en Ashley (haar dochter van 10) is net gedoopt. Ze zijn echt super lief en ik mag ze graag.
zondag zaten we dus de hele dag in kerk.
Maandag hadden we district meeting, wat raar is omdat we deze week zoneconference hebben. gewoonlijk is er dan geen district meeting. Daarna moesten we helemaal naar Milano voor een scambio. Ik was samen met Sorella Robinette. Ze is echt super cool en ik had een leuke tijd met haar. We hebben veel mensen bezocht en het was dus goed.
Vandaag zijn we samen met Alice (onze onderzoeker met een doopdatum voor 15 mei) naar cità alta gegaan. Het is echt heel mooi daar en ik wil zeker nog eens terug gaan, want we hadden niet echt veel tijd om veel dingen te gaan zien.
Alice is echt super brava! Ze is 16 jaar en erg geinteresseert ze is zowat een lid, alleen moet ze nog gedoopt worden hahaha. Ze houdt van de zendelingen, dus bij alles wat wij of de kerk doen is zij ook :)
Ok, mijn nieuwe collega is dus Sorella Barlow. Ze is 22 (ik ben eindelijk niet meer de oudste) en komt uit Engeland. Tot nu toe komen we wel goed overeen, maar ik mis Sorella Smith! Ze is erg meisje meisje en ik ben bang dat dat na een tijdje mij zal beginnen irriteren... Naja we zullen zien. Ze is een goede kok, dus dat is fijn :)
Euhm dat was het voor deze week.
Ik hou heel veel van jullie en heb heel veel zin in het skypen. hahaha we zullen zien hoe goed mijn nederlands zal zijn....(slecht)
Donderdag gingen we een lid bezoeken en die nam ons toen mee om een gelato te gaan eten. Echt super lief! Die dag hadden we 3 afspraken die alle drie doorgingen, dus het was een goede dag.
Vrijdag is er niet zo heel veel gebeurd. In de ochtend hebben we altijd weekly planning, dan lunch en lingua, english class en dan is de dag alweer bijna voorbij. Tijdens english class gaven we wen boek
van mormon aan een mevrouw die daar om vroeg. Ze komt al een hele tijd naar Engels les, maar had nooit tijd om te blijven voor de geestelijke gedachte aan het einde. Ze is erg geïnteresseerd, ik hoop dat het wat word.
Zaterdag werden we gebeld voor transfers. We dachten dat ik zou blijven in Collegno om ge trainen en dat Sorella Smith naar een andere stad zou gaan. FOUT!!! Zaterdag ochtend kregen we dus een telefoontje van president Dibb, doe zei dat Sorella Smith zou gaan trainen in Collegno. Dat betekend dat ik dus weer weg moet (precies hetzelfde als in Lugano). Ik word overgeplaatst maar Bergamo. Op het moment dat ik dit schrijf, zit ik in de trein onderweg naar mijn nieuw gebied. Mijn nieuwe collega is Sorella Barlow, ze komt uit Engeland en is van Sorella smiths groep. Ik vond het weer erg lastig om weg te gaan. Ik had het hier naar mijn zin. Ok, er is bijna geen werk hier, maar de leden hier zijn super cool en ik mocht ze erg graag. We begonnen ook eindelijk vooruitgang te boeken met Gabriele.... Hmmmmm het was moeilijk voor mij, maar de Heer heeft mij nodig in Bergamo, dus ga ik daar maar naartoe.
De laatste paar dagen waren dus vol met afscheid van mensen nemen. We hadden zelfs de kans om bij de bisschop te blijven eten. Sorella Smith probeert al 3 transfers om bij hun langs te gaan, maar ze hebben nooooooooooit tijd. Dat was dus echt een mirakel en ik hou echt van Sorella Tonon!
Maandag was district meeting en zoals gewoonlijk kwam de andere district ook om in elkaars dedica's te schrijven.
Dinsdag hebben we afscheid genomen van Gabriele en nu zit ik dus op de trein.
Dit is een kort mailtje, maar ik heb niet zo veel tijd... Sorry
Donderdag hadden we een lunch afspraak met de familie Matranga. Ze waren echt super lief en aardig en gaven ons MOKER veel eten!! Het begon met een vol bord pasta met erwtjes. Na dat bord was ik al vol. Daarna kwam nog frietjes, puree en 1,25 worst en een sinaasappel. Man ik voelde me ziek! hahaha ik heb geprobeerd alles op te eten, maar heb uiteindelijk toch een klein beetje moeten laten liggen. Maar het is erg fijn om eten te krijgen :)
In Italie hebben ze bepaalde punten waar je gratis je waterflessen kan opvullen met lekker koud water, dus dat hebben we deze week ook eens geprobeerd. Op de fiets :)
Vrijdag hadden we een afspraak met de familie Sassi. 10 minuten voor ze ons kwamen halen zeiden ze opeens. 'ow ja, we gaan naar een restaurant en je moet voor jezelf betalen' WAT??!! het was 12 euro per persoon. Als zendeling heb je daar helemaal geen geld voor! Het eten was niet eens lekker... ach ja.
Zaterdag besloten we om even langs te gaan bij de familie Furia. Het idee was om gewoon een kaartje af te geven dat we hadden gemaakt. Maar ze was helemaal blij om ons te zien en liet ons toen ook even binnen en gaf ons een stukje cake. Lief he.
Zondag was een normale dag: kerk, wat mensen proberen te vinden. Maaar niemand was thuis...
Maandag was district meeting. We moesten een roll play doen, waarbij we iemand moesten uitnodigen om te stoppen met roken. Onze ''onderzoeker'' Zei op het einde 'ik zal het proberen' Dat antwoord wil je nooit krijgen, want dat betekend dat ze het niet zullen doen of niet 100% zullen geven. Dus haalde ik een trucje naar boven die ik van mijn eerste zoneleader heb geleerd. Ik legde een pen op de grond en zei toen 'probeer deze pen op te rapen'. Hij leunde naar voren en raapte bijna de pen op. 'Nee, alleen proberen!!' Hij realiseerde toen dat je nooit iets kan bereiken als je het alleen maar probeert. Hahahah Anziano Sanchez was zo verbaasd van dit voorbeeld dat hij zelfs even uit zijn rol ging :)
na district meeting heb ik mijn lekkere/vieze jelly beans gedeeld. Hahaha, het was erg grappig om iedereens reacties te zien!
Dinsdag hadden we een afspraak met de Familie Sassi om de les voor zondag voor te bereiden, daarna gingen we naar de kerk voor correlatie met Gabrielle. Toen we daar aankwamen merkten we dat ze in de kerk hebben ingebroken. Ze hebben de tv, dvd speler, de speakers en de computer gejat. Alleen het vreemde is dat geen enkele deur of raam is geforceerd.... Echt raar en ook wel een beetje eng. De dag ervoor gingen wij samen met de anziani rond 8 uur weg en even later is de kerk beroofd. Wij waren gelukkig niet de laatste die de kerk verlieten and besides, we hadden alles afgesloten, ik ben zelfs nog een keer terug naar binnen gegaan om een raam dicht te doen.
Tijdens correlatie zei Gabrielle opeens dat af en toe de gedachte in zijn hoofd komt om weer de lessen te krijgen, maar dat die gedachte dan weer weg gaat. Ik greep gelijk mijn kans en zei dat dat een geweldig idee is en dat we dat zeker zullen doen. We zullen hem dus samen met de anziani opnieuw onderwijzen. Ook kreeg ik hem bijna zover om het gebed te zeggen, maar zoals gewoonlijk deed anziano Diego zijn mond weer open en verpeste alles.. Ach ja..
Na correlation gingen we nog naar instituut en toen snel naar huis. Gabrielle reed ons bijna in een ongeluk maar we zijn veilig aangekomen.
Vandaag hebben we helemaal niets gedaan. Alleen het huis grondig schoongemaakt omdat we om 3 uur inspectie hadden. Daardoor hebben we helemaal niks kunnen doen, maar ons appartement is nu wel heel schoon.
Donderdag waren we al onze #alleluia kaartjes aan het uitdelen en op een gegeven moment namen we even een pauze in een speeltuintje. We zaten op een bankje te genieten van de zon voor een momentje, toen er opeens een me rouw naar ons toe kwam. Ze zei dat ze heel erg het gevoel had om met ons te gaan praten en zeggen dat we dichter tot Christus moeten komen. Ze zei dat we op het juiste pad waren, maar dat we ons meer moeten verdiepen in het evangelie van Christus. Ik zei dar wij lesgeven in het evangelie van Christus, maar toen Seine dat we ons meer moeten verdiepen in Christus. Ze was heel erg aardig enzo, maar het was wel een beetje vreemd. Ik verstond ook niet voor 100% alles wat ze ze, maar dit was ongeveer wat ik eruit haalde...
Donderdagavond kregen we opeens een telefoontje van de anziani dat er de volgende dag een mevrouw van de media naar de kerk zou komen en dat ze met ons wil praten over het jeugd programma dat de kerk in Collegno heeft. Dus de volgende dag kwam deze mevrouw (Anna) naar de kerk. De zoneleaders hadden de public relations meneer van deze ring gebeld die altijd met de media praat als het om de kerk gaat. Nou Anna was dus niet echt van de media, maar ze werkt voor de stad Collegno en organiseert activiteiten voor jongeren en ze wou weten wat wij precies doen met de jeugd. We (nouja, de public relations meneer) hebben de kerk een beetje globaal uitgelegd. Hoe het is ontstaan enzo. Op het eind ging ze weg met een boek van Mormon en wat Liahona's. Ze leek erg geïnteresseerd. Het enige probleem os dat ze eigenlijk niet in ons gebied woont, maar in Torino, ze werkt alleen in Collegno.... Maar het was echt een goed gesprek en Anna is echt tof!
Zaterdag wouden we een van onze zelfgemaakte kaartjes droppen bij de bisschop. We hadden zijn adres opgezocht: via Crea 53. 3 KEER hebben we de straat doorgewandeld, maar er was geen nummer 53 te bekennen. Uiteindelijk hebben we dan maar opgegeven, want zuster Tonon nam jaar telefoon ook niet op. Maar toen ontdekten we dat we heel dicht waren bij het appartement van de sorelle in Torino (dat komt omdat ons gebied ook een stukje van Torino bevat en de sorelle wonen vlak bij de grens van de 2 gebieden), dus besloten we om even snel naar hun huis te wandelen en een #alleluia kaartje in hun brievenbus te doen. :) Maandag kregen we helemaal blij een telefoontje dat ze ons kaartje hadden gevonden XD
Zondag gaven we dan maar het kaartje aan Sorella Tonon in de kerk. Ze was er zooooo blij mee! Het was zo lief om te zien dat een kleine daad zoveel emoties teweeg kan brengen. Ze zei dat ze een leeg plekje in haar huis gaat zoeken en het daar gaat ophangen :). Verder hebben we die dag 2 gezinnen bezocht (leden), waarvan eentje een momber present lesson was XD
Maandag was district meeting en Sorella Smith en ik moesten de training geven. Het ging best goed. Ik hou ervan om "in charge" te zijn hahaha. Die dag hadden we ook interviews met de zendingspresident, dat gebeurd ieder andere transfer. Halverwege onze training werd Sorella Smith naar binnen geroepen voor haar gesprek en na een tijdje ik. Dus voor een tijdje was ik ook alleen de training aan het geven. Maar het ging erg goed. Ik heb aan president dibb gevraagd of ik mijn naam kan veranderen naar Sorella Bonnicolli.p, maar hij wist niet of dat kon, hij zou het aan iemand vragen. Dus wie weet krijg ik binnenkort een naamplaatje met Sorella Bonnicolli erop XD.
In de avond hadden we correlatie met de wijk zendings leider Gabrielle. In mijn vorige email heb ik jullie over hem verteld. Hij is dus inactief, maar houdt nog steeds van de zendelingen en wil ons ook echt helpen. Ik heb meer interesse in hem helpen, maarja... Het was een goede correlation en naderhand heeft hij pizza voor ons gekocht. Hij neemt ons altijd mee uit eten. We bieden altijd aan om te betalen, maar dat wil hij niet. Hahaha ook Gabrielle.
Dinsdag hadden we een les met de familie Tribastone. De vrouw vroeg ons opeens "hoe is jullie relatie met jullie moeder?" We zeiden dat die goed was en vroegen waarom. Toen kwam er een heel verhaal dat haar dochter denkt dat ze haar haat en ze is heel onrespectvol tegen haar en ze maken veel ruzie terwijl de mama haar dochter alleen maar puberteit te helpen en dat soort dingen. Ze begon zelfs te huilen! Ik had het echt met haar te doen, maar wist ook niet echt wat ik nou moest zeggen om haar te kunnen helpen. Sorella Smith bleef stil, dus toen zei ik kaar iets doms als "hmmmm ja dat is moeilijk" toen begon ze weer een half uur te praten. Uiteindelijk liet ik haar een filmpje zien "de hoop van een moeder" en zo kwam de rust toch weer een beetje terug kn het huis. In totaal waren we daar voor 3 uur! Maar ze had het nodig om gewoon even alles eruit te gooien. Dus dan wil ik haar graag helpen, door gewoon te luisteren. Maar omdat we daar zo lang waren, konden we niet meer naar onze andere afspraak gaan, dus gingen we maar naar de kerk voor instituut. Gabrielle was daar ook weer. Ieder keer als ik hem zie voel ik me rot omdat ik zo erg met hem meeleef. Ik voel al zijn woede en naja het maakt me een beetje depressief om hem in zoveel pijn te zien.... Ach ja. We proberen hem te helpen.
Vandaag zijn we samen met de Torino sorelle naar Aosta gegaan. Echt prachtig daar!! Er was ook een soort Colosseum en allemaal kleine kasteeltjes, super mooi en oud en gewoon Italië!! We hebben veel foto's gemaakt en ik heb me vermaakt. Het was ook echt mooi weer, dus we hadden geluk.
Vrijdag hadden we zonetraining. Ik was nog steeds wat ziekjes, dus heb ik er niet zo heel erg van kunnen genieten omdat zonetrainingen altijd erg druk zijn, met al die zendelingen, maar ondanks dat was het toch nog steeds goed. Ik leer altijd wel wat :) We hebben het voornamelijk gehad over de Christofferson Conference van de week ervoor. Er was 1 companionship die daar niet naartoe kon gaan, dus het was best wel sneu voor hen haha oh well...
Nou Zaterdag hebben we dus naar de eerste sessie van de conferentie gekeken. gelukkig konden wij zendelingen die in het Engels kijken, dus dat was erg fijn. Mijn eerste week in het zendingsveld was ook generale conferentie en die keken we dus in het Italiaans. Ik snapte er helemaal NIKS van. Nu ben ik wel al tot het punt gekomen dat ik alles zou kunnen begrijpen als ik oplet, maar Engels is toch fijner.
Zondag was weer een hele dag conferentie kijken. Arme Thomas S Monson, hij ziet er echt niet goed uit, volgens mij was dit zijn laatste toespraak in een conferentie... Maar ik geniet er wel iedere keer van om naar hem en de andere apostelen te luisteren. Ze hebben altijd zo een sterke geest die ze overdragen. Het enige wat een beetje minder was is dat al dat gepraat over families enzo niet echt zendelingvriendelijk is, zoals Sem dat ooit eens heeft gezegd. Ik werd er een beetje trunky door.... Maar dat maakt niet uit!
Maandag was er zoals gewoonlijk weer district meeting. Na district meeting werden we door de Torino sorelle uitgenodigd om samen te lunchen. Dus gingen we gezellig mee naar hun (gigantisch) apartement en hebben we gezellig pasta gegeten. 1 Van de 2 is een groentje, dus ik ben niet meer de jongste (in de zending).
Daarna gingen we weer naar de kerk om de zondagavond sessie te kijken. De toespraak van Elder Holland vond ik echt geweldig!
Dinsdag hebben we eindelijk weer een les met een ''onderzoekster'' gehad. Eigenlijk gaan we gewoon naar haar huis om haar wat gezelschap te houden en proberen we een geestelijke boodschap met haar te delen. Ze leerde ons hoe we crema pasticciera (bakkerspudding ofzo) moesten maken. Suuuuuper lekker!! Ik ga dit zeker thuis maken. Het recept is opgeschreven, dus ik ben er klaar voor :). We hebben ook best wel een goede les met haar gehad, ze opende zowaar een beetje op (deze zin klopt voor geen meter hahah). Ik nodigde haar uit om naar de kerk te gaan en normaal gezien zegt ze nee, maar nu dacht ze er over na en keek zelfs op haar kalender of ze kon enzo. Deze week zal ze niet komen, maar ze zal proberen voor een andere zondag. Ik zie dit als vooruitgang.
Na Luciana gingen we naar de kerk en bleven we daar voor instituut. Gabriele furia was er ook. Hij is een inactief lid en ik heb het echt heel erg met hem te doen. Een paar jaar geleden is hij op zending gegaan, alles was goed en wel, maar toen hij terug thuis kwam, besloot zijn vriendin om hem te dumpen en zijn baan wou hem niet meer terug aannemen. Hij is nu heel boos op God en is al zijn geloof verloren. maar ergens vanbinnen weet hij toch nog dat in ieder geval (volgens hem) een deel waar is. De les ging over het plan van zaligheid en hij was het niet eens met bepaalde punten en dingen in het algemeen. de lerares probeerde hem te overtuigen, maar het werkte allemaal niet. Doorheen de hele les kon ik al zijn pijn en boosheid en verdriet gewoon VOELEN. Dat heb ik nog nooit met iemand gehad. Ik wil deze jongen echt helpen en denk ook dat ik dat kan. het enige probleem is, dat wij hem geen les mogen geven 1 op 1 omdat hij geen vrouw is. De anziani proberen bij hem langs te gaan, maar hij vindt de anziani maar niets. Het is allemaal gewoon zo frustrerend, omdat ik echt denk dat hij sorelle nodig heeft. Het raakt me echt tot diep in mijn hart...
Vandaag zijn we naar de kapper gegaan :)
ik heb mijn haar geknipt EN gekleurd.... of in ieder geval deel van mijn haar. zelf vind ik het er heel mooi uitzien :) Nu kan ik zeggen dat ik mijn haar heb laten knippen in Italie en erin ben geslaagd om te proberen zeggen wat ik wil in het Italiaans. Was nog best een uitdaging, omdat ze je geen kappers taal leren in de MTC hahaha.
nou dat was het weer voor deze week. Ik ben weer helemaal gezond en alles gaat goed. Er is nog steeds niets te doen hier, maar we proberen.
Jaja, alweer een week is voorbij, de tijd gaat best wel snel hoor!
Eens even kijken, wat is er allemaal gebeurd deze week?
Vrijdag en zaterdag hadden we een scambio, dus moesten Sorella Smith en ik HELEMAAL naar Milaan. Vanuit Collegno is dat zo een 3 uur reizen :O. Die ochtend ben ik een beetje ziekjes opgestaan en van die dag aan is het alleen maar erger geworden. Anyways, mijn nieuwe collega was
Sorella Stievens, ze is echt super lief en leuk, we konden het goe met elkaar vinden. Het was ook echt super leuk om weer eens afspraken te hebben en je niet de hele tijd nutteloos te voelen.
Zondag moest ik een toespraak geven in de kerk. Woensdag werd ik daarvoor gevraagd dus gelukkig had ik een aantal daagjes om het voor te bereiden. Ik ben erg tevreden over wat ik heb geschreven en zelf vond ik het een erg goede toespraak. Ik was alleen erg zenuwachtig tijdens het geven van de toespraak. Maar achteraf kreeg ik veel complimentjes dat ik een goede toespraak heb gegeven EN dat ik zonder accent sprak. Ze vonden dat ik klonk als een echte Italiaan. :) Dat is natuurlijk altijd fijn om te horen!!
Na de kerk gingen we met de familie Aramu mee om daar pasen te vieren. Er waren echt super veel mensen, dus het was allemaal erg gezellig. Alleen kon ik er niet zo goed van genieten omdat ik me echt niet zo goed voelde, ik had helemaal niet zo veel energie voor zoveel mensen. Maar ondanks dat heb ik me toch vermaakt. We kregen echt zoveel eten! Een echte Italiaanse lunch of dinner bestaat uit een aantal courses. Dus eerst een of ander voorgerecht, dan pasta, dan anti pasta, wat vlees en groenten zijn, dan salade, dan fruit en dan het toetje. Je moet echt leren om te eten in Italie. De eerste paar keer at ik veel pasta en dan komen ze met het vlees aanzetten en denk je NOOOOOO ik ga ontploffen als ik dat nog allemaal moet eten!! Hahaha, maar deze keer deed ik het goed. Ook als ze de verschillende gerechten met wat tijd ertussen aanbieden is het makkelijker om te eten.
Maandag was ik nog steeds ziek. We hadden een wijk activiteit in de kerk. Wat natuurlijk begon met lekker samen eten. Er waren iets van 16 mensen, dus een mooi klein groepje. Na het eten gingen we de stoelendans doen en daarna volleyballen. het was echt heel erg leuk en ik heb me vermaakt. Ik mis het om spelletjes te spelen. Tijdens het volleyballen moest ik denken aan het volleybal toernooi dat binnenkort zal gehouden worden in nederland, dus moest ik wel even aan thuis denken en aan hoe leuk dat was.
Na de activiteit bleven we in de kerk en hebben we naar Handel's "Messiah" gekeken. Het was een groot concert met de opera zangers en het mormon tabernacle coir. Echt super mooi en super lang hahaha het duurde wel 2,5 uur. Maar het was het waard.
Gisteren zijn we de hele dag binnengebleven zodat ik wat kon rusten. Vandaag voel ik me al een stuk beter, maar ben toch nog niet helemaal beter. Ach ja, life goes on.
dat was het voor deze week! Ik hoop dat jullie hebben kunnen genieten van deze paasdagen!
