woensdag in de tempel hebben we gekozen om
verzegelingen te doen. Ik vond dat echt heel leuk om te doen en wil dit zeker
vaker doen.
donderdag kreeg ik dus het bericht dat
bomma is overleden. Ik moest de front desc bellen en die zeiden dat ik naar hun
toe moest komen omdat een of andere president blablalba met mij wou praten. Ik
gelijk bezorgd dat ik iets verkeerds had gedaan ofzo en naar huis gestuurd zou
worden. Toen maakte ik het grapje: misschien is Sem dood. Omdat ik dat zei
dacht ik na en dacht ik dat bompa misschien overleden zou zijn. maar Bomma kwam
nooit in me op. Dus toen die president vertelde dat bomma was overleden schrok
ik een beetje omdat ik dat echt niet verwachte... Na mijn telefoongesprekje met
mama, wat trouwens echt heel fijn was, vingen, vangden? mijn collegas me goed
op en kon ik bij hen een beetje uithuilen. We gingen terug naar ons klaslokaal
en ik was nog steeds een beetje aan het huilen, om aan onze anziani te
vertellen wat er was gebeurd. Ik heb toen gelijk om een zegen gevraagd en dat
wouden ze maar al te graag doen. Elder Hogan sprak de zegen uit en het was
werkelijk een van de mooiste zegens die ik ooit heb gekregen. Ik voelde echt
dat hij de woorden van God uitsprak. Er kwam een golf van rust over me heen en
ik wist wat ik moest doen en dat alles goed zou komen. Dit zijn een paar zinnen
die hij zei: " Heavenly Father wants you to know that he loves you so
much, he knows exactly what you are going thru. He wants you to come to Him in
prayer to seek comfort.... The people in Italy NEED YOU... You are surrounded
by a district that loves you and are here for you during these hard times"
Ik heb door deze ervaring echt een getuigenis gekregen van het priesterschap en
van het plan van zaligheid.
vrijdag was ik heel moe omdat ik niet zo
goed had geslapen. Tijdens class, viel ik bijna in slaap, waardoor Fratello
(broeder) Gessel een stift naar me gooide :o haha
Hmm, laat ik maar wat vertellen over mijn
onderzoekers.
Julie (gespeeld door sorella Miles) is een
40 jarige afrikaanse vrouw. ze heeft veel geloof in God en tot nu toe neemt ze
alles zeer goed op. ze bid, wil het woord van wijsheid volgen, de sabat
heiligen, ze leest in het boek van mormon, maar dat vind ze moeilijk omdat ze
niet goed kan lezen, de bijbel is makkelijker voor haar omdat ze een
versimpelde versie heeft. maar ze probeert het in ieder geval wel. Tot nu
toe hebben we bij haar geen problemen gehad en wil ze gedoopt worden.
Sara (gespeeld door sorella Russel) is een
19 jarig meisje dat voorheen studeerde bij de jehova getuigen. Ze is zeer
geinteresseert, maar we liepen bij haar op het probleem dat ze vrienden had die
dingen op het internet hadden gevonden over onze kerk waar ze gewoon niet in
kon geloven en niet wist of ze nog verder met ons wou studeren. Wij uitleggen
dat de meeste dingen die je over onze kerk vindt op het internet niet waar zijn
en we vertelden haar dat ze zelf moest bidden om te weten of wat we haar leren
waar is of niet. Uiteindelijk is ze zondag meegegaan naar de kerk en hebben we
haar uitgenodigd om gedoopt te worden. zij zou het wel willen, maar ze moet het
eerst aan haar moeder vragen (dat gaat sowiso problemen geven)
Claudio (gespeeld door fratello Gessel) is
een inactief lid, hij zegt dat hij alles wel weet, maar hij doet er niks mee.
Zijn vrouw is katoliek en totaal tegen de kerk. HIj mag niks doen van haar of
ze word boos. Eerst dachten we dat dat het probleem was, maar nu weten we dat
zijn vrouw gewoon een excuus is om niks te doen. Hij heeft geen getuigenis. Dus
laatste les hebben we hem zover weten te krijgen dat hij in het boek van mormon
leest. yeey Claudio is heel moeilijk om les te geven en ik kijk er altijd een
beetje tegenop om het te onderwijzen. grappig verhaaltje: vorige les viel hij
in slaap hahah terwijl sorella Weidmann haar getuigenis gaf, dus zij schreeuwde
"CLAUDIO", hij schrok wakker en toen ging ze weer gewoon door. Ik
moest echt zooo hard lachen.
Er zitten vleermuizen in ons gebouw, waar we
slapen. dus gisteren was er paniek..... meisjes -_-
straks ga ik de nieuwe duitsers
verwelkomen en ze een rondleiding en orientatie geven, ik heb er echt zin in.
The perks of being a sister training leader. De andere zendelingen zijn jaloers
dat ze niet mee mogen. Alleen de sister training leaders en zone leaders
mogen mee.
we zijn halverwege de MTC!!!! hmmm wat heb ik deze week gedaan?
De tempel was weer zeer fijn, deze keer
heb ik gevraagd om de sessie in het Nederlands te horen. Ik begrijp alles wat
beter in het Nederlands, dus dat was fijn. Ik mis het echt om Nederlands te
horen en spreken. Ik praat af en toe wel eens Nederlands met de Nederlands
zendelingen, maar ze kunnen nog niet echt goed spreken.
Deze week was best een moeilijke week.
Iedere keer als mijn collega's en ik een les moesten voorbereiden, dan werden
we zo gefrustreerd, op onszelf en elkaar. Omdat we allemaal verchillende iedeen
hebben en gewoon niet tot 1 goede gedachte kunnen komen. We waren allemaal moe,
hadden heimwee, de taal lukte niet, enz. Onze leraars hadden dit in de gaten en
in plaats van les te geven hebben ze ons gewoon even neergezet om te praten. We
mochten klagen over de MTC, over wat moeilijk was enz. uiteindelijk ging het
gesprek over in Jezus Christus en zijn verzoening. Terwijl Sorella Russel het
had over de verzoening en wat hij voor ONS heeft gedaan keek ik naar mijn
scrift waar een afbeelding van Jezus op staat en ik voelde zijn liefde zoooo
sterk. de tranen kwamen in mijn ogen en het is een gevoel dat ik nooit zal
vergeten. Ik weet nu echt dat Jezus van mij houdt en altijd voor mij klaar
staat! een echte eye opener.
Sorella Weidmann moest vrijdag naar de
dokter voor een test, er is iets mis met haar galblaas en eigelijk willen ze
haar opereren en de galblaas verwijderen. Maar dat wil zij totaal niet doen
terwij ze nog in de MTC is, omdat de zorg in Zwitersland veel beter is!
anyways, terwijl wij moesten wachten tot ze klaar is heb ik het eerste visioen
in het Italiaans vanbuiten geleerd :) Ik ben zo trots dat ik het kan zeggen. Ik
kan ook ons zendingsdoel zeggen, de doopuitnodiging en mozes 1:39 :) jajaj ik
maak vooruitgang :)
Zondag was vastenzondag. En ik ben
aangesteld als de nieuwe sister training leader. Als film hebben we naar ' the
testament' gekeken en ja hoor, op het einde moest ik weer huilen, maakt niet
uit hoe vaak ik de film heb gezien. Het blijft GEWELDIG.
Dienstbetoon was zaterdag de vloer van de
badkamers dweilen en maandag de trap en waterfonteintjes schoonmaken.
De devotional dinsdag was weer geweldig.
De sprekers waren bisschop Causse en zijn vrouw. de geest was weer sterk
aanwezig. oeh tijdens het koor optreden kwam ik weer in beeld. (maar deze keer
werd het niet uitgezonden, dat is gewoon voor de rest van de zaal) euhm dat was het wel zo een beetje, er is
niet zo heel veel gebeurd.
Ik hou van jullie en mis jullie enorm!! Liefs Sorella Goethals
Woensdag zijn we naar de tempel gegaan
voor een sessie. Ik was echt zo moe dus ik moest echt vechten om wakker te
blijven, ik zat steeds te knikkebollen :o. Daar voel ik me een beetje schuldig
over omdat je toch werk aan het doen bent voor mensen en dan heb je niet eens
de kracht om echt wakker te blijven... Ik vind de Provo tempel niet zo heel
bijzonder, die van Den Haag vind ik tot nu toe de moooiste (vanbinnen, hmmmm
vanbuiten is ie ook mooi) ik hou van onze tempel.
Donderdag hebben we voor de laatste keer
Francesca les gegeven eeeeeeen... we hebben een "doop" woohoo!!
Iedereen van onze district heeft haar weten te committen tot doop.
zaterdag was Sorella Weidmann weer ziek.
Ze heeft guava sinaasappelsap gedronken en daar werd ze ziek van. ze kon haast
niet meer lopen dus hebben we de front desc gebeld en die hebben dan mensen
gestuurd om haar naar de dokter te brengen. Wij moesten natuurlijk mee.
Eigenlijk hadden we dienstbetoon, maar dat ging dus niet door.. wat erg...haha
:o Bij de dokter hebben ze dan wat testjes gedaan, blijkbaar is er iets mis met
haar galblaas. Na de dokter hebben ze ons afgezet bij de apotheker. Dat was in
een gewone winkel dus tijdens het wachten voelde ik me weer even normaal,
hahaha het was alsof ik nog nooit in een winkel was geweest ofzo haha. Ik wou
alles kopen! Maar had geen geld bij me jammer genoeg. En ze draaiden muziek dus
wij ongeneerd meezingen :). Toen we klaar waren was het busje dat ons had
afgezet er niet meer. De elders die meewaren zagen hem net wegrijden. Dus zijn
we maar naar de MTC terug gewandeld. Het was echt bloedheet en nog best een
eindje wandelen! Een goede voorbereiding voor de zomers in Italie. Toen we zo'n
200 meter van de MTC vandaan waren, kwam dat busje opeens weer. Wij instappen
en die man zei over de radio "I found them" hahaha ze waren ons
kwijt.
Zondag heeft de Heer me een lesje geleerd
in Exact obedience (gehoorzaamheid). Ik moest de les geven in de ZHV en dat heb
ik netjes voorbereid en dat ging ook goed. Ieder zondag moeten we een toespraak
van 5 minuten voorbereiden over een bepaald onderwerp. Omdat ik de les had
dacht ik 'ze zullen mij wel niet vragen om ook nog een toespraak te geven'. de
avondmaalsvergadering begon en... ja hoor... "we will now be hearing from
sister Goethals, elder soandso and elder soandso'. Ik dacht toen echt "are
you kidding me??? Serieus???' Ik moest natuurlijk ook als eerste dus had niet de
tijd om nog snel iets voor te bereiden. Ik heb dan maar de toespraak van
Sorella Bartsch voorgelezen. Dus het was niet zo een goede toespraak, want ik
kon het niet goed lezen. ik heb wel nog mijn getuigenis in het Nederlands
gedeeld. Dus vanaf nu EXACT OBEDIENCE!!
maandag hadden we weer dienstbetoon om
6:15 :o veel te vroeg... en ja hoor, we moesten ALWEER de toiletten
schoonmaken... dat is de 3e keer op rij! toiletten is het enigste wat we tot nu
toe hebben gedaan.
Gisteren had ik een wat mindere dag. Ik
was gewoon echt in een slecht humeur en ik wist niet waarom. Het heeft echt
lang geduurd voordat ik me eroverheen kon zetten. Ik had ook een misvertandje
met een van mijn collegas, maar na een goede companion inventory is alles
opgelost en zijn we weer de beste maatjes. Ik hou van mijn Sorelle!
OEH, gisteren hadden we een devotional die
live werd uitgezonden naar alle andere MTC's in de wereld. Ik zong mee in het
koor en kwam midden in het beeld terecht, dus alle MTC's hebben mij zien zingen
:) Ik heb het zelf niet gezien omdat we als koor niet naar het scherm mogen
kijken, want dat ziet er vreemd uit. Maar mijn district zei dat we midden in
het scherm waren. Ze zijn echt trots op ons aawhn zo lief. De reden waarom het
werd uitgezonden is omdat er een apostel kwam spreken en wel Elder Dallin H.
Oaks!! hoe cool is dat!! I heb gewoon een echte apostel gezien en gehoord! Toen
hij binnenkwam was het net alsof er een golf over me heen kwam, een golf van de
Heilige Geest. Daar heb ik het meest van genoten, de heilige geest en het
gevoel dat er echt een apostel van God voor ons stond. Echt een bijzonder
ervaring!
het italiaans begint langzaam te komen,
het is nog steeds lastig om zinnen te vormen, maar i merk dat ik vooruitgang
maak. het is alleen frutstrerend omdat ik wil dat het snelle rzou gaan en als
je dan iets wil zeggen maar niet weet hoe is dat frustrerend.
Het eten hier is ok, niet super lekker
maar wel lekker en ongezond.. ik eet 2 warme maaltijden per dag en ben ongeveer
een kilo aangekomen, ook al sport ik iedere dag
De dear elder mail is echt geweldig. Ik
krijg nu iedere dag een berichtje van jullie (2 brieven zelfs ) dat helpt me
echt enorm!!! het geeft me weer kracht voor de volgende dag. oh, het Unit
nummer is 39.
nou dat was het voor deze week. straks gaan
we weer naar de tempel, deze keer ga ik vragen voor een Nederlandse sessie,
want ik mis het om Nederlands te horen.
Het is eindelijk pday, ik kijk hier al de
hele week naar uit.
Alles gaat goed met mij.
daag!!
hahaha grapje!!
de MTC is geweldig! Toen ik hier aankwam
was de eerste elder die ik ontmoete iemand die naar Belgie/Nerderland gaat. En
de eerste zuster die ik ontmoete is nu mijn vaste collega.
Ik heb 2 collega's: Sorella (zuster)
Weidmann uit Zwitserland en Sorella Bartsch uit Duitsland. Wij zijn het
Europese trio :) Ze zijn echt super aardig en we hebben veel plezier samen, we
lachen echt super veel, soms iets TE veel...
De mtc is onderverdeeld in zones, die weer
zijn onderverdeeld in districts. Mijn zone bestaat uit alle nieuwe italianen en
4 personen die naar Romenie gaan. Er zijn its van 38 mensen in mijn zone. Mijn
district bestaat uit ik en mijn companions en 4 anziani (elders) (anziano
Hogan, Anderson, Mciver en Esmay). Ik hou van mijn district!! We zijn net een
familie, we hebben een goede tijd met elkaar, hebben goede gesprekken, leren
van elkaar en maken veel plezier. Onze Anziani zijn echt zo lief, als we gaan
eten dan komen ze bij ons zitten en als we dan klaar zijn dan pakken zij onze
trays om die dan weg te brengen. Ze houden ook deuren enzo voor ons open, echte
gentlemen!
Iedere dag gaan we sporten, ze hebben hier
een fitnesscenter met alles erop en eraan. tijdens je workout kan je dan ook
naar een mormon message kijken, the restauration, een toespraak enz. leuk he.
Ze hebben binnen ook een sporthal waar je kan volleyballen of basketbal kan
spelen. Buiten de MTC is er ook nog een veld waar we kunnen sporten en
spelletjes spelen. het is allemaal erg goed geregeld en ik hou ervan dat ik
iedere dag kan sporten. Alleen loop ik nu wel de hele tijd met spierpijn rond..
oh well...
De MTC is wel een rare plek voor je
emoties, het is net een achtbaan. Het ene moment ben je echt super blij en
gelukkig en het ander moment ben je sip en mis je je familie of voel je je niet
goed genoeg om hier te zijn...
Iedere dag gebeuren er wonderen hier,
kleintjes, maar nog steeds wonderen.
de 2e dag in de MTC moesten mijn collega's
en ik een les voorbereiden in het Italiaans voor onze "onderzoekster"
Francesca. We zaten echt heel lang te discussieren waarover we het moesten
hebben en wat we wouden vertellen. We zaten echt vast en het ging gewoon echt
niet vooruit. Ik kreeg het gevoel dat we moesten bidden om leiding en izicht te
krijgen van Hemelse vader en precies op dat moment zei sorella Weidmann
"ik denk dat we moeten bidden". Dus dat hebben we gedaan en zodra het
gebed was uitgeproken vloeide de les zo uit ons. het was echt leuk en mooi om
dat mee te maken. Alleen het vertalen van de les daarna was weer een ramp, maar
uiteindelijk is het wel gelukt.
iedere dag moeten we een les aan Francesca
geven. Ze is geen echte onderzoekster, maar dat speelt ze wel en voor ons is ze
wel een echt onderzoeker. Ze spreekt aleen maaar Italiaans en wij mogen alleen
maar Italiaans met haar praten.
Iedere disdag en zondag hebben we een
devotional van iemand buiten de MTC en soms is dat een algemene autoriteit,
zondag sprak er een 70er. Zijn toespraak was echt GEWELDIG!!! De geest was zo
sterk aanwezig! Ik heb veel geleerd en 1 van mijn vragen is beantwoord. Na die
devotional keken we een film: the character of Christ van David A Bednar. Het
is een toespraak die hij hier in de mtc een keer heeft gegeven.
GE.WEL.DIG!!!!!!!!!!!!!!! Die toespraak is echt amazing! De geest was weer echt
super sterk aanwezig en nog een vraag van me is beantwoord. dat zijn dus 2
vragen in 2 uur tijd!!! Ik leer zo veel hier.
zondag was mijn collega ziek, ze had veel
pijn en vroeg om een zegen. Een paar elders van mijn district, samen met onze
gemeentepresident hebben haar dan een zalving gegeven. Het was de eerste keer
dat de anziani een zegen gaven, ze waren zenuwachtig, maar hebben het echt goed
gedaan. De geest was ook super sterk aanwezig! het was echt een fijne ervaring
en het heeft ons als district nog dichter bij elkaar gebracht.
Het Italiaans leren is lastig. Ik kan het
best goed verstaan, alleen het spreken komt wat langzamer, ik heb het gevoel
dat ik niet zo veel vooruitgang maak. Maar mijn collegas en distirct zegt dat
ik echt heeel goed ben. Zo lief, mijn district steunt elkaar echt door dik en
dun. Ik heb al veel geleerd, maar ik vind dat het niet snel genoeg gaat, maarja
ik ben hier ook nog maar een week. Tot nu toe kan ik mezelf voorstellen, mijn
getuigenis delen heel simpel en een simpel gebed zeggen.
Strakjes gaan we naar de Provo tempel voor
een sessie. Ik ben benieuwd hoe het er vanbinnen uitziet. zondag zijn we er al
naartoe gewandeld en hebben we wat fotos genomen daar.
Nou dat was het dan voor deze week, ik zal
proberen nog wat fotootjes te sturen.
Hoe gaat het thuis? Nog spannende dingen
meegemaakt?
