Ik schrijf 30 aug als nieuwe datum met dikke stift in mijn agenda... Mijn afspraak ligt vast, mijn gedachten voor tattoo 2 nog veel meer... Nee mensen, het is niet iets impulsiefs, niet iets opzichtigs. Iets van mezelf voor mezelf... Als jullie dat al snappen?
Mister right heeft gebeld... Maar ons gesprek is niet zo vlot verlopen, ik heb hem het vuur aan de schenen gelegd, sterker dan mezelf... Kon het niet laten, moest weten waar ik sta! En het besluit is, dat ik met hem dus nergens sta... Hij heeft het niet met zoveel woorden gezegd, maar ik snap het allemaal wel hoor! Weeral een ontnuchtering...
Och ja, heb deze avond mijn gedachten kunnen verzetten... Eerst gezellig iets gaan drinken met mijn zus, cinemaatje meegepikt en dan vrienden opgezocht... Nog niet zo lang thuis, maar ik kon niet direct slapen... Het leuke hieraan is dat je nieuwe mensen leert kennen. Ik ben een babbelgat, dat geef ik grif toe 😉. Niet dat ik in bijzijn van onbekenden het hoogste woord ga voeren, maar ik praat wel graag snel mee...als het deftige praat is...
Nick heb ik vandaag wel veel gehoord wat ik super vind! Hij is toch een lieveke en dat zeg ik nu niet zomaar... Ook niet om hem te paaien omdat ik weet dat hij dit leest... Nee gewoon het is zo. Der zullen ook wel negatieve dingen aan zijn hoor, aan mij ook! Aan wie niet?
Nee, ik ga jullie niet verlaten hier. Deze blog helpt me op veel manieren gevoelens te verwerken! Vreugde, verdriet, opwinding, teleurstelling...en zoveel meer. Heb het al gezegd, ik ben een vat vol emoties...
Mijn titel heeft meer te maken met mister right. Mister right mist me blijkbaar niet. En moet toegeven, ik verteer het beter dan ik gedacht had!!! Waarom bij de pakken blijven zitten, onbeantwoorde liefde is niet waard om voor te vechten... Misschien wel voor efkes, maar ik vecht nu al meer dan twee jaar en raak het stilletjes aan moe. Moegestreden noemen ze dat zeker...
Morgen afspraak maken voor mijn tweede tattoo!!! I like it... Heb de smaak te pakken. Tot nu toe heb ik de eerste goed verborgen kunnen houden op mijn werk. Denk niet dat ze het in dank zouden afnemen. Eigenlijk erg dat je direct een stempel zou krijgen hé. Een tattoo hoort niet thuis in het soort werk ik doe... We gaan daar nu proberen verandering in te brengen 😀 Mijn mening is, als het niet té imposant is, dat best kan, ook op mijn werk. Mensen raken ruim denkender, so...
Bijna in verlof, jihaa... Nu nog hopen op mooi weer.
Morgen probeer ik nog eens vroeg op te staan om de beentjes te gaan strekken. Heb het deze morgen geprobeerd, maar is me dus niet gelukt 😉 . Geen karakter? 😉 Nee, gewoon geen zin!
Ben al beetje rustiger...😊 Vandaag een nieuwe dag, efkes diep ademhalen, verse lucht inademen. En zo starten we vandaag... Ga niet zeggen dat ik de teleurstelling van gisteren reeds verteerd heb, zeker niet. Maar ik besef heel goed dat ik er niets aan kan veranderen. Heeft geen zin je kop te laten hangen. Wat helpt je dat vooruit?!
Zalig ontwaken deze morgen met een smsje én telefoontje van Nick!!! Weet niet of hij beseft wat dat voor me betekent... Of misschien wel? Betekent heel veel voor me... Voila, 't is eruit... Maar lijkt me wel dat hij bang is om over gevoelens te praten... Ik kan super genieten van zijn spannende sms'jes, maar ook van een gewoon gesprek hoor!!! Voor mij moet het niet altijd over opwindende dingen zijn... Gewoon polsen naar je dag, hoe je je voelt... Ben dan ook maar een gewoon meisje hé 😉. Ofwel heeft hij me gewoon maar nodig voor zijn eigen opwinding, al weiger ik dit momenteel te geloven... Hoop dat ik meer inbreng heb in onze vriendschap dan alleen maar dat... Daarom ook dat ik het zo jammer vind, dat wij niet meer van alledaagse dingen praten.
Deze middag toen ik vernam van mister right niet kon komen, voelde ik me alleen, verlaten... Zijn sms overspoelde me met negatieve gevoelens. Laat ik met mijn voeten rammelen? Ben ik gewoonweg dom dat ik hem onder mijn huid laat kruipen... "Het is te moeilijk om te komen!" Als er bij mij iets NOOIT te moeilijk is, dan ik het tijd vrijmaken voor iemand die ik graag heb! Maar wie ben ik blijkbaar. Ik had zo een zin om hem allerhande verwijten naar zijn kop te slingeren, ja, ik was echt kwaad! Hij ziet me graag... Blijkbaar niet graag genoeg om af te komen!
Is het niet zo als je iemand graag ziet dat je er alles voor over hebt? Ik toch wel... Zou je niet dé stomste excuses uitvinden om bij die persoon te zijn? Ik toch wel... Is het nu zo moeilijk voor hem om een klein beetje veel moeite te doen? Ik zou het wel doen... Omdat IK het wel de moeite vind voor iemand te vechten.
Och, ben ik echt zo een domme trien?
Ja, ik had het echt lastig deze avond. En dan moet ik Nick danken voor zijn sms'jes, hij heeft me toch beetje kunnen opbeuren. Had het echt wel nodig... Veel heb ik niet genoten van mijn avond, de zin was ver te zoeken... Ik heb geen aan- en uit knop daarvoor. Jammer genoeg... Ik weet dat Nick het goed meende... Maar ik beloof dat ik mijn schade zal inhalen. 😛
Heeft inderdaad goud in de mond! Voel me super, energierijk...☺ Vroeg opgestaan om toerke te gaan lopen... Tweede keer deze week, voelt zalig aan in de frisse morgen. En als ik eerlijk mag zijn, vind ik het ferm straf van mezelf...
Maar nu terug over naar de orde van de dag 😊. Reeds gedouched, nu ontbijten...
Stond op, voelde doffe pijn aan mijn arm en dat herinnerde me aan mijn uitspatting van gisteren... Mijn kindjes zijn vereeuwigd op mijn pols!!! Nooit gedacht dat ik nog zotter kon worden met ouder worden 😉.
en nu mister right... Misschien komt hij dit weekend, misschien ook weer niet... Das dus een groot vraagteken. We zullen wel zien...
En ik die dacht dat ik deze morgen iemand met een leuk telefoontje kon wekken... Ben dus niet in mijn opzet geslaagd, jammer. Jaja, heb het over Nick. Och ja, niet erg, geen man over boord! Misschien komt er ooit nog zo een gelegenheid. Heb geen glazen bol, kon dus niet zien dat hij niet meer alleen was thuis... Hij had het beter laten weten, maar daar zegt hij nooit veel van... Soms antwoordt hij gewoon naast mijn vraag of opmerking. Daar kan ik het van krijgen... Misschien ga ik soms té privé. Denk dat dat normaal is als je elkaar beter leren kennen, niet?
Momenteel verslind ik boeken, das terug zo een periode blijkbaar... mijn volgende titel is "verdiept in jou" 😄😄😄 Wat ik ervan moet verwachten, weet ik niet... Weet het je te zeggen...
Maar nu moet ik verder doen of ik kom te laat op mijn werk...
Woensdagavond zal mijn eerste tattoo een feit zijn. Ben beetje nerveus (pijn?) maar ook opgewonden. Er gaat maanden denkwerk aan vooraf. Niet echt groot hoor, maar voor mij iets met heel veel betekenis. We zullen zien hoe ik het er vanaf breng en hoe mijn familie gaat reageren... (Alhoewel me dat minder kan schelen, ben groot genoeg om zelf zoiets te beslissen.) Als het beetje meeval, heb ik al een idee voor een tweede. Allé ja, we zullen zien... Hou je op de hoogte!
Mister right is serieus ziek geweest en is daardoor niet kunnen afkomen dit weekend! Heb zo het idee dat het me echt niet gegund is gelukkig te worden of zelfs het te zijn, ook al is het maar voor een korte periode! Ik weet wel dat hij er niet aan kan doen, maar het doet me denken aan vorig jaar, toen hetzelfde bleef voorvallen: telkens kwam er iets tussen... Niets aan te doen zeker?
Moet nu Nick ook nog missen opdat hij in verlof is. Tja, hij kan dan natuurlijk niet veel sturen... Ppff... Zijn plots lange dagen. Mis onze smsen wel! Of zijn het niet alleen zijn sms'en ?
Kids zijn terug naar hun vader na enkele leuke weken bij mij. Wat mis ik die kleine schatten toch. Maar een grote troost, als ze terug komen, ga ik samen met hen de laatste weken genieten van ons verlof samen!!!
Ja, ze verdienen hier eens een titel! 😊 Soms ben je er es flink boos op, maar ze blijven onvoorwaardelijk van je houden en omgekeerd zeker!!! Deze avond verliep terug vlot, beide flink geweest, moest niet alles drie keer herhalen, zoals soms nodig is... Nu nog klein beetje tv kijken en dan naar hun bed. Volgende week terug bij hun vader. Zullen terug stille dagen zijn! Ga die proberen op te vangen door veel af te spreken met maatjes en veel te gaan joggen, kan het wel gebruiken!!! Laatste weken maar één keer per week een 5tal km gaan joggen, maar das voor mij niet voldoende hoor. Ik kan erdoor mijn gedachten op een rij zetten! Mijn koppeke legen...
Just lang telefoontje gehad van mr right, altijd leuk hem te horen, maar ik probeer me er niet téveel aan te hechten... Hij was wel ontzettende lief, maar zijn niet alle mannen zo als ze iets willen bekomen? 😉 Sorry als ik met deze woorden enkelen onder jullie "kwets"... Maar nee, ik ben geen mannenhater, ik heb jullie teveel nodig! Zelfs Nick heb ik heel graag, wij delen iets wat zelfs onze persoonlijke vrienden niet zouden aanvaarden of begrijpen... Ja, denk dat hij het niet beseft wat hij voor mij betekent! Voel me op een speciale manier verbonden met hem...
Wat een B A A L D A G !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Nothing goes right! I should have gone left!!!
Mister right raakt er niet dit weekend. Zal het terug beginnen? Dit is echt balen hoor. Maar mss beter zo, anders zouden mijn kids hem gezien hebben en zich vragen gaan stellen zijn... Kwil ook niet dat ze zich aan hem zouden hechten, je weet nooit dat hij zijn gezin boven mij verkiest in de toekomst en dan is dat voor hen terug een opdoffer. Maar ik vraag me af hoeveel tegenslagen ik nog kan incasseren. Een vriend zegt: maak je niet teveel zorgen en geniet van je kids! Das gemakkelijk gezegd hé, van een persoon die alles heeft om gelukkig van te zijn!!! Mijn kids zijn mijn grote geluk, maar mijn leven voelt niet compleet aan. Klinkt dit dom? Ben ik niet dankbaar genoeg voor wat ik heb? Wil ik teveel?
Jullie vragen je waarschijnlijk ook af hoe het met Nick is. Goed hoop ik, ik denk gelukkig en berustend in zijn situatie... (wat is dat toch met die mannen...) Maar hij heeft ook laatste dagen niet veel van hem laten horen. Gisteren niets! Vraag me af, moest ik deze morgen niet spontaan iets gestuurd hebben, of ik hem nog gehoord ging hebben...
Ik heb soms het idee dat iedereen mij graag heeft. Misschien oprechte gevoelens, misschien ook weer niet, wie zal het zeggen. Soms lijkt het dat ik gebruikt word als speelbal... En dat voelt echt niet fijn aan... Maar waarom laat ik het toe? Verslaving aan hen? Geven zij mij klein beetje het gevoel van geliefd, gekoesterd te worden vanop afstand? Wil ik of zoek ik bevestiging dat ik nog door iemand geliefd kan zijn??? Dat kan, ben er nog niet uit. En ik weet zolang ik er niet uit ben, ik er ook niet los van kan geraken... Dan komt volgende vraag naar boven, wil ik er wel los van raken? Ook dit weet ik niet zeker!!!
Ppff...allemaal hersenspinsels...
Mijn probleem is dat ik véél té gevoelig ben, ben een vat explosieven op gebied van emoties...
Hoe ist met mij gesteld? Goed eigenlijk. ☺ Kids zijn bij mij voor 3 weken, dan terug 2 weken naar hun vader en nadien ben ik ben ik samen met hen in verlof!!! Dan gaan we ervan genieten hoor! Samen leuke dingen doen. Ze hebben al een lijstje mogen aanleggen en elke dag kiezen we iets uit. Dus op dat vlak gaat alles super. Hun vader heeft een nieuwe relatie en dat vind ik best voor hem! Hoop alleen dat hij er de kids in het begin nu niet teveel bij betrekt tot hij er beetje stabiliteit in vindt. Zou niet willen dat ze zich nestelen bij haar om dan kort nadien terug afscheid te moeten nemen... Eerst wast een Cindy, nu een Veerle... Moet niet meer zeggen zeker!
Op mijn werk loopt alles als een trein, heel veel nieuwe dingen die op me afkomen! Vraagt heel veel concentratie, maar ik wil het echt en dan ga ik er ook voor... Nieuw collega's vallen super goed mee... Mis mijn oude collega's wel enorm hoor, konden alles delen... Dat mis ik wel beetje, dat moet terug groeien. Je moet terug uitzoeken wie je kan vertrouwen in je privézaken... Niet altijd simpel! Maar uit het oog, is bij mij zeker niet uit het hart. Als je jaren veel tijd samen doorbrengt, dan ken je elkaar wel tamelijk goed...
En dan, mijn venten... Das andere koek... Mister right is terug in mijn leven... Nog niet helemaal zoals ik wil, maar hij heeft al serieus wat moeite getoond! Elke dag bellen, elke week zien... Met beetje moeite van twee kanten, zou dit wel eens kunnen lukken. We zullen wel zien... Ik loop niet te hard van stapel, maar ik geniet wel. Niemand kan me dat kwalijk nemen, denk ik... Ik heb echt geprobeerd hem te vergeten, hebben zelfs een maand helemaal geen contact meer gehad. Had er echt een streep onder getrokken, toen hij plots terugkwam met hangende pootjes... Hij weet wat ik wil, en hij weet dat ik geen jaar meer zal wachten... De bal ligt in zijn kamp. Maar ik laat niet over me lopen hoor, dat ligt totaal niet in mijn aard. Ik zie hem echt graag, dat geef ik grif toe, maar anderzijds, als hij niet genoeg moeite doet in de toekomst, zal ik toch van mijn hart een steen moeten maken... Als er iemand langskomt én blijft die de moeite waard is om te leren kennen zal ik dat niet laten... Hij woont ook nog samen per zijn vriendin... Ben wel niet op zoek naar iemand anders, dat heb ik eigenlijk nooit gedaan. Iemand die me de moeite vindt, zal zijn best doen om te blijven...( en me niet aan het lijntje houden...)
Ja, ik weet het, ik heb mijn trouwe lezers verwaarloosd... Ik had eigenlijk niet gedacht hier terug te komen. Zat met mixed feelings, nog altijd, het raakt maar niet opgelost! Soms is dat knap vervelend hoor! Vraag mij af waarom alles net met mij moet gebeuren...
Maar nu slapen, alhoewel 😉😉😉, soms kom ik nu ook klaarwakker, of springlevend 😛...
Sinds gisterenavond zijn de kids bij hun vader, de nieuwe regeling (5-9) is gestart! Ferm lastig al zeg ik het zelf! Maar we later er ons hoofd niet door hangen.
Dan maar beetje huishoudelijke taken uitgevoerd. En de loopschoentjes uitgehaald, wel niet te ver gelopen, benen zaten echt niet goed en ik was beetje moe. (en 't begon hard te regenen) Eén van de voordelen nu, is, dat ik beetje langer kan uitslapen in de morgen en dat ik hier nu tijd voor heb... Maar dat weegt niet op tegen het gemis van mijn kleine prinsen om me heen!
En op het ander vlak is het erg rustig... Veel te rustig naar mijn gedacht, heb het gevoel dat ik hem kwijt ga spelen... Just of hij aan het afbouwen is? Kweet het niet hoor, kan ook mis zijn!
Allé, we gaan ons verder klaarmaken voor het werk.
Dan bedoel ik windstil in het schrijven van nieuwe blogposten. Niet op basis van mijn gevoelsleven...
Weet totaal niet waar het met mij naartoe gaat en ik haat het om je leven voor een stuk niet in handen te hebben. Ik wil verder, iets opbouwen, is dat nu allemaal teveel gevraagd. Waarom kan ik niet eens geluk vinden en verder daarop bouwen.
Omdat je daarvoor met twee moet zijn zeker?!
Och ja, we geven de moed niet op, maar soms heb je daar natuurlijk wel eens flink zin in.
Vandaag is één van die baalmaandags, vraag me niet waarom, is gewoon zo... Ben opgestaan met een raar gevoel, dan ook nog eens een strontweer, ppff... een mens zou van minder eens zijn hoofd laten hangen zeker!
Nog snel iets neerpennen voor we vertrekken. Vriendin gaan oppikken met haar gasten en dan richting Ardennen. Hopelijk is het weer ook zoals hier!!! En het zullen dagen zijn van relaxen hoor!
Jammer dat ik alleen moet gaan zonder... je weet wel...
Man man man, wat heb ik slecht geslapen. Ben super verkouden, snotter snotter snotter... En dan nog eens een kleine spruit in mijn bed die tamelijk woelt ... Gelukt ben ik thuis vanaf vandaag voor een verlengd weekend!
Vandaag een uitstap voor de kids met hun sportclub, heb speciaal verlof genomen, dus hoop dat het weer blijft zoals het nu is. Morgen een communiefeest van vrienden. En vrijdag vertrekken we op weekend met andere vrienden!!! Dan is het tijd voor mij om toch beetje te relaxen en proberen te genieten.
Wat Nick betreft, tja, zoals verwacht! Hij heeft genoten (waar ik natuurlijk blij voor ben, ik zou dat ook doen, en ik gun het hem ook van harte, versta me niet verkeerd hé..) Maar het is en blijft een ontgoocheling omdat een mens dacht iets meer te weten te komen. Denk ook wel niet dat hij van plan was om nu iets te beslissen, wie kan dat op een korte periode! Misschien is het tijd voor mij om van het toneel te verdwijnen, dit zal toch waarschijnlijk op niets uitdraaien??? Wat zouden jullie doen? Heb mezelf voorgelegd dat ik mijn leven niet op hold ga zetten om op iemand te wachten, maar kan ik dat?
Zal hier nog eens goed over moeten nadenken... Moeilijk, moeilijk, moeilijk...
4 Dagen totaal niets gehoord van Nick. Hij heeft wel een stalen karakter, lijkt me. Of het wil zeggen dat hij gekozen heeft???
Nee, Sophie, hij heeft toch gezegd dat hij deze week ging nemen om te kijken hoe het liep tussen zijn vrouw en hem. Je moet er je niets negatiefs bij voorstellen (probeer ik mezelf wijs te maken), maar het is moeilijk, dat geef ik toe... Kan wel geloven dat hij tijd nodig heeft om alles op een rij te zetten... Maar zal deze week genoeg zijn, na de voorbije maanden dan ook? Heeft hij daar eigenlijk nu al voldoende tijd voor gehad? Zal hij nog meer tijd nodig hebben? Dat kan goed zijn! En eigenlijk ben ik al voorbereid op het ergste. (( Versta me niet verkeerd hé, ik wil dat niet! Ik zou Nick wel beter willen kennen, veel meer tijd met hem doorbrengen. Maar de kans zit erin dat hij dat niet wil! En dan??? Is het dan geen tijd voor mij om alles proberen te vergeten??? Hoe moeilijk dit ook zal zijn. Wees maar zeker dat het pijn zal doen. Ik heb ooit mijn leven voor een jaar op een zijspoor gezet voor iemand. Nadien blijkt dat hij geen stap verder kon zetten. Voor zijn kids, voor zijn huis. Ja, ik snap dat allemaal wel hoor, maar neem dan een beslissing, hoe hard die ook is! Al zie ik iemand nog zo graag, ze mogen dat niet terug van mij verwachten. Ofwel kies je om je huidige relatie nieuw adem in te blazen ofwel kies je voor een nieuwe wind in je leven!
Wat zal het worden? Het worden nog bange uurtjes!!!
Weekend!!! en wat voor één... De zon is van de partij, het kwik schiet de hoogte in... Topjes en rokjes uit de kast, ligzetel vanonder het stof gehaald, gras afgereden, tuin beetje meer in orde! Straks ga ik genieten van alle vitamine D die de zon me wil geven ...
Kids zijn bij de papa... Stil in huis.
Vrijdag een etentje met mijn oude werk. Op terrasje gezeten tot 21uur, weliswaar met een trui, maar 't was zalig! Gisteren met mijn mama beetje gaan shoppen, had nog zomer gerief nodig voor de kids! En 's avonds stond er weer een etentje op het programma met vrienden...
Hoe zou Nick het stellen? Hopelijk heeft hij ook beetje mooi weer. Lastig hoor, niets te horen van hem. Maar ja, we gaan er niet dood van gaan. Ik mis hem wel, hopelijk hij me ook! En als hij me niet mist, dan weet hij direct hoe laat het is zeker... Maar daaraan wil ik momenteel nog niet denken. Zit veel te denken, wat zouden ze nu aant doen zijn? Genieten ze van een romantisch etentje, een romantische wandeling. Genieten ze van elkaar... Ga dat stoppen, want terg er enkel mezelf mee...
Gisteren super dag gehad, gestart in mijn "nieuwe" functie. 's Morgens in roulement geraakt, allerhande dingen in orde brengen om operationeel te zijn. Met hulp van de collega's daar! Die hebben me door de morgen geloodst... En dan lag plots al het eerste dossier op mijn buro! Like it. Voor stuk beetje nieuwe materie! Een uitdaging! Maar daar hou ik wel van!
Wat een smsjes en mailtjes met "succes"!!! Was echt lief van iedereen, blijkbaar hebben veel mensen aan mijn gedacht gisteren! Dat geeft echt een super gevoel!!!
En vooral dat ene smsje deed me smilen ... Ik die dacht dat hij het vergeten was... Blijkbaar was niets minder waar! Dikke merci Nick! Mijn avond kon niet meer stuk ...
En nu op naar die nieuwe dag! Jihaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!
Morgen een nieuw hoofdstuk in mijn leven: een nieuwe uitdaging in mijn job! Zie het volledig zitten. Nog veel te leren maar dat wil ik net!!! Misschien was het juist hét moment hiervoor. Meer dan een anderhalf jaar na mijn breuk kan ik zeggen dat ik er klaar voor ben! Het is nu het moment om me verder te bewijzen als ik hogerop wil! En nu mijn kids groter worden, heb ik daar meer dan ooit de tijd voor. Meer tijd om me op iets nieuw te concentreren... Dus we nemen de nieuwe kans met open armen aan. Ooit heeft er eens een collega tegen mij gezegd (en dat is me altijd bij gebleven) : maak dat je uniek bent in wat je doet, met je enthousiasme en je kunde!!! Dat enthousiasme is er nog steeds, zou jammer zijn moest het er niet meer zijn. Anders was het tijd voor iets anders! En kunde, ja, dat kan je alle dagen opbouwen....
Waar een wil is, is een weg!!!
Slaapzacht, Sophietjee xxx
Misschien dat Nick eens aan me gaat denken morgen??? Alhoewel, kan dat niet verwachten, in zijn verlof zal hij wel iets anders aan zijn hoofd hebben zeker...
...
((
