Hoe ist met mij gesteld? Goed eigenlijk. ☺ Kids zijn bij mij voor 3 weken, dan terug 2 weken naar hun vader en nadien ben ik ben ik samen met hen in verlof!!! Dan gaan we ervan genieten hoor! Samen leuke dingen doen. Ze hebben al een lijstje mogen aanleggen en elke dag kiezen we iets uit. Dus op dat vlak gaat alles super. Hun vader heeft een nieuwe relatie en dat vind ik best voor hem! Hoop alleen dat hij er de kids in het begin nu niet teveel bij betrekt tot hij er beetje stabiliteit in vindt. Zou niet willen dat ze zich nestelen bij haar om dan kort nadien terug afscheid te moeten nemen... Eerst wast een Cindy, nu een Veerle... Moet niet meer zeggen zeker!
Op mijn werk loopt alles als een trein, heel veel nieuwe dingen die op me afkomen! Vraagt heel veel concentratie, maar ik wil het echt en dan ga ik er ook voor... Nieuw collega's vallen super goed mee... Mis mijn oude collega's wel enorm hoor, konden alles delen... Dat mis ik wel beetje, dat moet terug groeien. Je moet terug uitzoeken wie je kan vertrouwen in je privézaken... Niet altijd simpel! Maar uit het oog, is bij mij zeker niet uit het hart. Als je jaren veel tijd samen doorbrengt, dan ken je elkaar wel tamelijk goed...
En dan, mijn venten... Das andere koek... Mister right is terug in mijn leven... Nog niet helemaal zoals ik wil, maar hij heeft al serieus wat moeite getoond! Elke dag bellen, elke week zien... Met beetje moeite van twee kanten, zou dit wel eens kunnen lukken. We zullen wel zien... Ik loop niet te hard van stapel, maar ik geniet wel. Niemand kan me dat kwalijk nemen, denk ik... Ik heb echt geprobeerd hem te vergeten, hebben zelfs een maand helemaal geen contact meer gehad. Had er echt een streep onder getrokken, toen hij plots terugkwam met hangende pootjes... Hij weet wat ik wil, en hij weet dat ik geen jaar meer zal wachten... De bal ligt in zijn kamp. Maar ik laat niet over me lopen hoor, dat ligt totaal niet in mijn aard. Ik zie hem echt graag, dat geef ik grif toe, maar anderzijds, als hij niet genoeg moeite doet in de toekomst, zal ik toch van mijn hart een steen moeten maken... Als er iemand langskomt én blijft die de moeite waard is om te leren kennen zal ik dat niet laten... Hij woont ook nog samen per zijn vriendin... Ben wel niet op zoek naar iemand anders, dat heb ik eigenlijk nooit gedaan. Iemand die me de moeite vindt, zal zijn best doen om te blijven...( en me niet aan het lijntje houden...)
Ja, ik weet het, ik heb mijn trouwe lezers verwaarloosd... Ik had eigenlijk niet gedacht hier terug te komen. Zat met mixed feelings, nog altijd, het raakt maar niet opgelost! Soms is dat knap vervelend hoor! Vraag mij af waarom alles net met mij moet gebeuren...
Maar nu slapen, alhoewel 😉😉😉, soms kom ik nu ook klaarwakker, of springlevend 😛...
Sinds gisterenavond zijn de kids bij hun vader, de nieuwe regeling (5-9) is gestart! Ferm lastig al zeg ik het zelf! Maar we later er ons hoofd niet door hangen.
Dan maar beetje huishoudelijke taken uitgevoerd. En de loopschoentjes uitgehaald, wel niet te ver gelopen, benen zaten echt niet goed en ik was beetje moe. (en 't begon hard te regenen) Eén van de voordelen nu, is, dat ik beetje langer kan uitslapen in de morgen en dat ik hier nu tijd voor heb... Maar dat weegt niet op tegen het gemis van mijn kleine prinsen om me heen!
En op het ander vlak is het erg rustig... Veel te rustig naar mijn gedacht, heb het gevoel dat ik hem kwijt ga spelen... Just of hij aan het afbouwen is? Kweet het niet hoor, kan ook mis zijn!
Allé, we gaan ons verder klaarmaken voor het werk.
Dan bedoel ik windstil in het schrijven van nieuwe blogposten. Niet op basis van mijn gevoelsleven...
Weet totaal niet waar het met mij naartoe gaat en ik haat het om je leven voor een stuk niet in handen te hebben. Ik wil verder, iets opbouwen, is dat nu allemaal teveel gevraagd. Waarom kan ik niet eens geluk vinden en verder daarop bouwen.
Omdat je daarvoor met twee moet zijn zeker?!
Och ja, we geven de moed niet op, maar soms heb je daar natuurlijk wel eens flink zin in.
Vandaag is één van die baalmaandags, vraag me niet waarom, is gewoon zo... Ben opgestaan met een raar gevoel, dan ook nog eens een strontweer, ppff... een mens zou van minder eens zijn hoofd laten hangen zeker!
Nog snel iets neerpennen voor we vertrekken. Vriendin gaan oppikken met haar gasten en dan richting Ardennen. Hopelijk is het weer ook zoals hier!!! En het zullen dagen zijn van relaxen hoor!
Jammer dat ik alleen moet gaan zonder... je weet wel...
Man man man, wat heb ik slecht geslapen. Ben super verkouden, snotter snotter snotter... En dan nog eens een kleine spruit in mijn bed die tamelijk woelt ... Gelukt ben ik thuis vanaf vandaag voor een verlengd weekend!
Vandaag een uitstap voor de kids met hun sportclub, heb speciaal verlof genomen, dus hoop dat het weer blijft zoals het nu is. Morgen een communiefeest van vrienden. En vrijdag vertrekken we op weekend met andere vrienden!!! Dan is het tijd voor mij om toch beetje te relaxen en proberen te genieten.
Wat Nick betreft, tja, zoals verwacht! Hij heeft genoten (waar ik natuurlijk blij voor ben, ik zou dat ook doen, en ik gun het hem ook van harte, versta me niet verkeerd hé..) Maar het is en blijft een ontgoocheling omdat een mens dacht iets meer te weten te komen. Denk ook wel niet dat hij van plan was om nu iets te beslissen, wie kan dat op een korte periode! Misschien is het tijd voor mij om van het toneel te verdwijnen, dit zal toch waarschijnlijk op niets uitdraaien??? Wat zouden jullie doen? Heb mezelf voorgelegd dat ik mijn leven niet op hold ga zetten om op iemand te wachten, maar kan ik dat?
Zal hier nog eens goed over moeten nadenken... Moeilijk, moeilijk, moeilijk...
4 Dagen totaal niets gehoord van Nick. Hij heeft wel een stalen karakter, lijkt me. Of het wil zeggen dat hij gekozen heeft???
Nee, Sophie, hij heeft toch gezegd dat hij deze week ging nemen om te kijken hoe het liep tussen zijn vrouw en hem. Je moet er je niets negatiefs bij voorstellen (probeer ik mezelf wijs te maken), maar het is moeilijk, dat geef ik toe... Kan wel geloven dat hij tijd nodig heeft om alles op een rij te zetten... Maar zal deze week genoeg zijn, na de voorbije maanden dan ook? Heeft hij daar eigenlijk nu al voldoende tijd voor gehad? Zal hij nog meer tijd nodig hebben? Dat kan goed zijn! En eigenlijk ben ik al voorbereid op het ergste. (( Versta me niet verkeerd hé, ik wil dat niet! Ik zou Nick wel beter willen kennen, veel meer tijd met hem doorbrengen. Maar de kans zit erin dat hij dat niet wil! En dan??? Is het dan geen tijd voor mij om alles proberen te vergeten??? Hoe moeilijk dit ook zal zijn. Wees maar zeker dat het pijn zal doen. Ik heb ooit mijn leven voor een jaar op een zijspoor gezet voor iemand. Nadien blijkt dat hij geen stap verder kon zetten. Voor zijn kids, voor zijn huis. Ja, ik snap dat allemaal wel hoor, maar neem dan een beslissing, hoe hard die ook is! Al zie ik iemand nog zo graag, ze mogen dat niet terug van mij verwachten. Ofwel kies je om je huidige relatie nieuw adem in te blazen ofwel kies je voor een nieuwe wind in je leven!
Wat zal het worden? Het worden nog bange uurtjes!!!
Weekend!!! en wat voor één... De zon is van de partij, het kwik schiet de hoogte in... Topjes en rokjes uit de kast, ligzetel vanonder het stof gehaald, gras afgereden, tuin beetje meer in orde! Straks ga ik genieten van alle vitamine D die de zon me wil geven ...
Kids zijn bij de papa... Stil in huis.
Vrijdag een etentje met mijn oude werk. Op terrasje gezeten tot 21uur, weliswaar met een trui, maar 't was zalig! Gisteren met mijn mama beetje gaan shoppen, had nog zomer gerief nodig voor de kids! En 's avonds stond er weer een etentje op het programma met vrienden...
Hoe zou Nick het stellen? Hopelijk heeft hij ook beetje mooi weer. Lastig hoor, niets te horen van hem. Maar ja, we gaan er niet dood van gaan. Ik mis hem wel, hopelijk hij me ook! En als hij me niet mist, dan weet hij direct hoe laat het is zeker... Maar daaraan wil ik momenteel nog niet denken. Zit veel te denken, wat zouden ze nu aant doen zijn? Genieten ze van een romantisch etentje, een romantische wandeling. Genieten ze van elkaar... Ga dat stoppen, want terg er enkel mezelf mee...
Gisteren super dag gehad, gestart in mijn "nieuwe" functie. 's Morgens in roulement geraakt, allerhande dingen in orde brengen om operationeel te zijn. Met hulp van de collega's daar! Die hebben me door de morgen geloodst... En dan lag plots al het eerste dossier op mijn buro! Like it. Voor stuk beetje nieuwe materie! Een uitdaging! Maar daar hou ik wel van!
Wat een smsjes en mailtjes met "succes"!!! Was echt lief van iedereen, blijkbaar hebben veel mensen aan mijn gedacht gisteren! Dat geeft echt een super gevoel!!!
En vooral dat ene smsje deed me smilen ... Ik die dacht dat hij het vergeten was... Blijkbaar was niets minder waar! Dikke merci Nick! Mijn avond kon niet meer stuk ...
En nu op naar die nieuwe dag! Jihaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!
Morgen een nieuw hoofdstuk in mijn leven: een nieuwe uitdaging in mijn job! Zie het volledig zitten. Nog veel te leren maar dat wil ik net!!! Misschien was het juist hét moment hiervoor. Meer dan een anderhalf jaar na mijn breuk kan ik zeggen dat ik er klaar voor ben! Het is nu het moment om me verder te bewijzen als ik hogerop wil! En nu mijn kids groter worden, heb ik daar meer dan ooit de tijd voor. Meer tijd om me op iets nieuw te concentreren... Dus we nemen de nieuwe kans met open armen aan. Ooit heeft er eens een collega tegen mij gezegd (en dat is me altijd bij gebleven) : maak dat je uniek bent in wat je doet, met je enthousiasme en je kunde!!! Dat enthousiasme is er nog steeds, zou jammer zijn moest het er niet meer zijn. Anders was het tijd voor iets anders! En kunde, ja, dat kan je alle dagen opbouwen....
Waar een wil is, is een weg!!!
Slaapzacht, Sophietjee xxx
Misschien dat Nick eens aan me gaat denken morgen??? Alhoewel, kan dat niet verwachten, in zijn verlof zal hij wel iets anders aan zijn hoofd hebben zeker...
De reden van mijn blog: mister wrong en mister wright is al lang vervlogen en verleden tijd... Nee, niets meer op dat vlak te beleven. Raar hoe een mens zijn leven kan veranderen in een aantal maanden. Eigenlijk was dat ook niet echt ik... Denk dat ik gewoon nood had aan een genre van bevestiging, bevestiging dat iemand me nog graag kon zien, dat ik nog iemand graag kon zien! Ja, mister wright had ik graag, maar iemand niet zien voor 11 maand, dat kan ik niet verdragen. Hoor hem wel nog af en toe, dat wel, maar het is anders. Waar is de tijd dat we plannen aant maken waren voor de toekomst, ging naar daar verhuizen, mijn overplaatsing aanvragen op mijn werk. Iets zoeken om te huren of eventueel te kopen samen... Ja, allemaal mooie plannen, maar eigenlijk een luchtballon die al spoedig doorprikt werd! Dit is helemaal niet mogelijk in korte periode. We moesten elkaar nog leren kennen!!! Mister wright zal wel altijd iets speciaals hebben, gewoon omdat hij er was toen ik heel diep in de put zat bij mijn relatiebreuk! Hij heeft me toen wel enorm veel geholpen, hij was er toen voor me. En dat vergeet ik wel nooit! Maar eigenlijk was hij meer mijn houvast dienen tijd dan een geliefde???
Mister wrong was zo verschrikkelijk wrong, goed om als vriend te hebben, maar zeker niet meer.
Waarom pen ik dit eigenlijk nu neer? Weet het eigenlijk zelf niet goed. Misschien omdat Nick er achter vroeg gisteren.
Nu is Nick er ook niet! Vakantie met zijn vrouw... Raar hoe ik nu achterblijf met toch wel een leeg gevoel. Heb er ook geen goed gevoel bij. Mis hem echt wel! ppff... Na deze week zal hij misschien weten waar zijn relatie naartoe gaat. Maar ik zit er toch mee in! Ik gun het hem van harte als hij verder wil met haar. Alhoewel het wel pijn zal doen. Maar ja, dat zal ik dan ook weer overleven zeker??? Zal wel moeten! Is het niet zo dat je beide, als je in verlof bent, je anders gedraagd, losser bent, veel meer ontspannen... Dan kan het toch niet anders dan dat hij voor haar zal kiezen. Ze zal nu wel extra haar best doen! Zou ik toch doen! Tja, aanvaarden zal ik moeten, hij is tenslotte met haar getrouwd. Dus ons sms verkeer gisteren, ons telefoontje gisteren, was mss de laatste keer, het was misschien een afscheid. Blij dat ik zijn stem nog eens gehoord heb. Hij vroeg me, herken je me stem nog? Wat een vraag, hoe zou ik dat kunnen vergeten...
Een leven is als een boek, veel pagina's, veel hoofdstukken. Wou wel voor eens dat ik een nieuw deftig hoofdstuk kon beginnen, het liefste met, ja je weet wel...
Maar ondertussen schijnt het zonnetje hier volop! Samen met mijn kids ga ik genieten. Straks naar voetbal gaan kijken met als afsluiter van het seizoen een BBQ!
Waarom laat je iemand zo dicht bij je hart komen als je weet dat het weer kan vertrappeld worden??? Misschien omdat je moet blijven proberen het ultieme geluk te vinden! Misschien omdat die iemand je zo betoverd heeft! Misschien omdat je meer dan ooit voelt dat dit hét wel eens kan zijn! Misschien omdat je meer voelt voor die persoon dan jezelf wilt of durft toegeven! Misschien omdat die persoon je kop zo zot maakt en je het dan ook nog eens graag hebt! Ja, het is de moeite je terug kwetsbaar op te stellen, ook al kan het slecht aflopen. De fijne momenten heb je dan toch maar gehad, die kunnen ze je niet meer afnemen, nooit meer!!!
Wat doet een mens op een dagje vrijaf? - boodschappen - strijken - bezoek ouders - vergadering bijwonen - klein uurtje genieten van het zonneke
Misschien morgen beetje meer genieten van de rust in huis, alhoewel het gras nog zou moeten afgereden worden en het huisje onder handen genomen worden!!! Een vriendin heeft ook gevraagd of ik nog eens zou langskomen in haar laatste dagen zwangerschapsverlof. Tja, een dag telt voor mij soms te weinig uren!!! Of het moest zijn dat de kabouters deze nacht op bezoek komen! ...
Och ja, binnenkort terug verlengd weekendje. En dan trek ik er eens op uit met mijn kleinste spruit en vrienden!!! Dat wordt dan eens echt genieten. Als je thuis bent, komt het er toch niet van, je ziet wel altijd iets liggen van werk!
Morgen nog een laatste dag dat ik Nick zal horen voor hij op verlof trekt . Sophietjee sad!!! Hoop wel dat hij zich amuseert en dat het weer ook beetje meewil! Dat amuseren zal wel lukken, daar twijfel ik niet aan... Maar ik geef toe, het zal raar doen!
Jihaa, zaterdag en wat voor ene, wat een mooi weertje om de dag te beginnen!!! De zon piept al flink door het venster! Straks met de kids naar het zwemmen.
Gisteren huisjes gaan kijken, op iets gevallen om te kopen aan deftige prijs... Binnenkant viel ook goed mee maar ik zou nog wel stukje van de prijs willen afdoen. Kwestie prijs-kwaliteit volgens mij gelijk te schakelen . Ik zie het als investering, misschien niet om zelf in te gaan wonen, alhoewel misschien tot ik richting krijg in mijn leven. Eerst eens mijn pa meenemen, die weet nog altijd meer van electrische en andere installaties dan ikke... Kwil gewoon niet heel mijn leven huren, jaren eigenaar geweest en zo wil ik het terug! Een appel voor de dorst, iets van mezelf! Afwachten...
En dan Nick, mmm... Nick vertrekt bijna op verlof, ppff... Ik hun het hem van harte, maar ik ga hem wel missen, dat geef ik eerlijk toe. En wat nadien? Dat moeten we afwachten!!! Zullen bange tijden worden. Maar misschien is het beter dat ik hem de eerste week van mei niet veel zal horen, kan me dan volledig op mijn nieuwe werk smijten. Denk dat dat zal nodig zijn.
Alhoewel één smsje van hem me vleugels kan geven!!!
Weeral een week geleden dat ik Nick gezien heb. Een week geleden dat ik hem kon vastpakken... Ja, ik ben een knuffelbeest... Eigenlijk is dit een mooie omschrijving ... Ik knuffel graag aan de ene kant, maar ik ben ook graag een beest in bed;.. hahaha... bloos bloos... Ik smacht wel naar genegenheid, liefde, lekkere sex... En ik weet wat hij graag heeft, hij weet het ook van mij. Zal het er ooit van komen? Dat is een vraagteken. Ondertussen moet ik maar voor mezelf zorgen, bij gebrek aan beter.
Al eens gehad dat je zo naar iets verlangd, dat het eigenlijk pijn doet te weten dat het misschien nooit zal gebeuren. Ik weet nu al dat het heel moeilijk zal worden ditzelfde te ervaren met gelijk wie er eventueel later mijn pad zal kruisen. Je bouwt een verlangen op, de climax stijgt altijd maar verder. Soms gevoel op ontploffen te staan. Hoeveel verder kan die climax gaan?
Wetende dat ik hem heel graag heb, natuurlijk ken ik hem nog niet helemaal. Toch voel je een soort van gebondenheid, we kunnen praten over van alles... Maar veelal eindigen onze smsjes, onze telefoontjes met erotische gedachten... terug die opwinding. Blijkbaar veroorzaken wij die gevoelens en die verlangens bij elkaar!!! Raar maar waar!!!
Je leert wel omgaan met het verlangen, omdat je niet anders kan. Elke dag opnieuw...
Juist zitten knuffelen in de zetel met de kids na hun weekendje bij hun papa! Ook met volle teugen genoten van mijn weekendje... Vrijdag na mijn werk snel doorgereden naar de training, maar die was natuurlijk al afgelopen tegen dat ik er aan kwam. Dan maar genoten van de after-training ... Maar alles binnen perken hoor, moest werken zaterdagvoormiddag!!! Kan het me dan echt niet permitteren om met een zwaar hoofd aanwezig te zijn. Nadien gaan eten met la mama en nadien beetje gaan shoppen, moet naar communie dus reden voor iets nieuws ;-)... En natuurlijk iets gevonden! Zaterdagavond vrienden over de vloer gehad...
Vandaag potje basket gespeeld met andere mama's... leuke ervaring en voor herhaling vatbaar!!!
Vond dat Nick gisteren beetje afwezig leek tussen onze smsjes door... Heb hem niet zoveel gehoord als anders... Heeft hij spijt van eergisteren? Had hij het druk? Wie zal het zeggen? Of zie ik spoken? Ja dat kan ook, beetje typisch een vrouw zeker, dingen zien die er niet zijn??? Bewijst gewoon maar nog eens dat ik om hem geef.
Vandaag eindelijk dé dag dat ik Nick terug zag, EINDELIJK !!!
Genoten van het samenzijn. Genoten van de babbel. Genoten van zijn aanrakingen. Genoten van zijn knuffels. Genoten van zijn kussen. Gewoon genoten...
Onze date was niet volgens zijn principes, maar kan niet echt zeggen dat ik daar rouwig om ben, sorry!!! Ben gewoon eerlijk en oprecht daarin. Je was voor twee uur bij mij, dus je was twee uur van mij!!! Noem me bezitterig, I don't care... Het doet me enkel verlangen naar meer, veel veel meer!!!
Op naar de volgende ontmoeting zou ik zeggen en hoe sneller ik hem weer zie, hoe liever ik het zou hebben... Maar ja, we zijn beide twee bezige bijen. Dus afwachten wanneer dat nog eens zal kunnen.
Eén ding weet ik zeker, niemand kan deze dag nog vergallen...
...
((
