Hoi piepeloi!

Ben hier dus terug met het tweede deel van mijn reisverslag. Helaas zit het reisje er nu al op, maar ben toch blij dat ik terug tussen mijn kindjes ben. Ze waren zo blij toen we terug waren. Vlogen ons allemaal rond de hals om te knuffelen.

Waar waren we gebleven...bij vorige week zaterdag denk ik. Na ons wijnig avondje en het internetcafe zijn we dan ons bedje ingedoken. Zaterdagmorgen, toen iedereen wakker was, met de auto richting Cape Point en Cape of Good Hope vertrokken. Onderweg gestopt in Houtbay omdat Paula zei dat het een gezellig plaatsje was. En gelijk had ze. Daar dan ook een boottochtje gemaakt om zeehondjes te gaan bekijken. Op de boot was het supersjiek. Gekke foto's gemaakt met nog gekkere poses terwijl we op en neer gingen op de zee. Bij een miniem eilandje (eigenlijk waren het enkele rotsblokken in zee) hebben we dan halt gehouden om de zeehondjes te bewonderen. Ik zou beter zeehonden zeggen want de mannetjes kunnen tot 350 kg wegen en zijn echt gigantisch. Als ze net uit het water komen zijn het best wel mooie diertjes want hun velletje blinkt dan en oogt mooi zwart, maar eens ze opgedroogd zijn komt hun pels lelijk bruingrijs. Dan lijken ze ook meer op honden. Snap nu waar de naam zeeHONDEN vandaan komt ;-) Daarna doorgevaren naar het wrak van een oud schip en vanuit die positie hadden we ook een prachtig overzicht over de Tafelberg. Toen we terugkeerden sprongen voor onze neus enkele dolfijnen uit de zee. Machtig gewoon. Dat zijn pas koddige beestjes en supermooi. Sommige kunnen behoorlijk hoog springen. Jammergenoeg geen foto kunnen nemen want dolfijnen zijn supervlug en mijn fototoestel nu eenmaal niet zo snel. Na de middag dan terug voet aan wal gezet om naar onze uiteindelijke bestemming te gaan. Was wel nog een lastige beklimming om helemaal tot aan Capepoint te raken. En sporten ben ik helemaal niet meer gewoon, al geleden van in augustus... Maar na veel zwoegen (en vooral zweten want het Zuid-Afrikaanse zonnetje schijnt verschrikkelijk hard) de top bereikt en van daar hadden we een prachtig overzicht. Na het bewonderen de afdaling gemaakt, wat vanzelfsprekend heel wat eenvoudiger was. Ons dan gehaast naar de nieuwe backpacker want 's avonds gingen we in Mama Africa gaan eten. Een traditioneel restaurant. Njammie!!!
Zondagmorgen lang geslapen. Was weer vroeger op dan de anderen en heb me dan wat bezig gehouden met postkaartjes schrijven. Tegen de middag (toen de anderen eindelijk uit dromenland kwamen) dan naar het strand geweest. De zee was heel wat kouder hier want het is de Atlantische Oceaan en niet meer de Indische, maar Paula en ik hebben toch een duik in het water genomen. Lekker fris. Gelukkig droog je snel van de zon. In de namiddag zijn we dan gaan shoppen aan het Waterfront in Capetown en 's avonds hebben we daar ook in een lekker visrestaurant gegeten. Mossels in een sausje van witte wijn met look in. Heerlijk!
Maandagmorgen vroeg opgestaan om richting Stellenbosch te gaan. Daar gestopt in enkele winefarms (wijnboerderijen klinkt zo bloot) om wijnproeven te doen. Zalig gewoon. En we hadden een mannelijke chauffeur dus alle meisjes konden erop los drinken. Superveel verschillende wijnen geproefd. Gelukkig krijg je van elke wijn maar een superklein glaasje want anders ging het 1 dronken bedoening geweest zijn. Nu was het een tipsy bedoening. Na het wijnproeven dan de lange toch verdergezet want we wilden in Oudtshoorn overnachten en dat was toch een stukje rijden, maar we hebben het gehaald. Onderweg ook een hotel tegengekomen met de naam 'Soetje'. Natuurlijk gestopt om een foto te maken want dat is toch wel supergrappig.
Dinsdagmorgen naar Mosselbay gegaan want Annette was haar trui vergeten in de backpacker daar. Gelukkig lag het op onze route. Daarna doorgereden naar Plettenbergbay om van onze laatste stranddag daar te genieten. Dit was weer de Indische Oceaan dus het water was gelukkig een stukje warmer. Ook superveel pret gemaakt in golven daar en genoten van de surfers.
Woensdag was het tijd om terug te keren naar Port Elisabeth want om 18.10 uur hadden we ons vliegtuig terug naar Johannesburg. We waren veel te vroeg daar dus besloten om dan maar voor de allerlaatste keer te gaan zonnen op het strand. Zo was dit eigenlijk onze laatste stranddag, niet dat ik het erg vind hoor. 's Avonds dan het vliegtuig genomen om terug naar 'huis' te gaan. Zo zat ons zalig reisje erop.
Donderdag terug naar Nkosi's Haven gekomen en de kindjes vlogen ons om de nek. Allemaal blij dat we terug waren. En eigenlijk ben ik ook wel blij. De trip was super maar heb de boelies toch wel gemist. Alleen twee negatieve puntjes...regen in Jo'burg en mijn koddige boelie is weg. Lucy en Umphile zijn terug naar hun huis gegaan. Snif snif!!

Nu ben ik het typen beu...heb je waarschijnlijk wel gemerkt naar het einde van mijn verslag toe waar de dagen precies korter werden...

Iemand geinteresseerd in het project dat ik hier doe...aarzel niet om een te surfen naar www.nkosi.iafrica.com. Er is ook een boek geschreven over Nkosi Johnson en dat is genaamd 'We are all the same' en geschreven door Jim Wooten.

Een hele lieve zoen uit het verre Afrika! Soetie

P.S. Mag hier bijna mijn 100 dagen vieren...snif snif!!

31-03-2007 om 11:06 geschreven door Soet