Ben net terug van een prachtig verrassingsweekendje, mij aangeboden door Johan. Boswandeling in het Muziekbos, momenteel pronkend met de mooiste herfstkleuren. Daarna overnachting in de Horta Villa Carpentier in Ronse. Het toppunt van art deco in Vlaanderen! (en nu nog betaalbaar! Koop Milo in november, er staat een special van 32 pgs in, met bekende Vlamingen). Alle kleuren, alle geuren, alle stoffen, zo romantisch, zo mooi, zo zacht, het leek wel een tweede huwelijksreis (na die eerste die we nooit gehad hebben wegens nooit getrouwd). Daarna art-deco wandeling in Ronse en fantastisch gastronomisch diner. Een aanrader Foto-verslag volgt.
Als je eens echt lekker Thais wil eten dan moet je in de Papaya song zijn. (Krijgslaan 277, hoek van Galglaan en Elfjulistraat, vroeger de Campus) Zondagavond na het namiddagconcert in de Bijloke - zie blog - dachten wij zowat als enigen in het restaurant te zullen zitten, maar tot onze verbazing liep de zaak vol. Niet te verwonderen, want je kan er bijzonder lekker eten. Ik nam een fantastisch lekkere kip in rode curry met knapperig vers fruit (zelfs met een aardbeitje) en Bil2 heeft goede herinneringen aan een heerlijke massaman aan de oevers van de Kwai rivier en ging dus voor de lamscurry, allebei met witte rijst. 't Was zo lekker dat wij alles opgesmikkeld hebben, ik 1/3 en Bil2 de rest . Grote eters kunnen misschien een voorgerechtje nemen of een extra portie gebakken noedels. Het makkelijke bij de Thai is dat je zonder problemen een schotel kan delen. Het huiswijntje, een merlot, was van prima kwaliteit. De prijsklasse : vanaf 10 euro voor een voorgerecht en vanaf 15 euro voor een hoofdgerecht. Wij betaalden voor een aperitiefke, 2 schotels en een karafke wijn 49 euro. Voor de vis-schaaldier-veggies is er ook een zeer ruim aanbod. Schotelverwarmers, daar doen ze niet aan mee. In Thailand trouwens ook niet, daar wordt alles zelfs een beetje lauw opgediend omdat de smaken dan beter tot hun recht komen. En als je een Singha pintje vraagt, dan zit het flesje in een Thais koelhoudertje. 't Is er echt aangenaam zitten, niet te veel stijve Thaise poespas zoals in sommige andere resto's, 't is er gewoon gezellig. Wat ons betreft, een van de beste Thais in Gent. En open op zondagavond ! Benieuwd of sis3 en bil3 hier al geweest zijn, op wandelafstand van bij hen.
Niet alleen Britse kunst in het MSK, maar ook Britse muziek in de Bijloke. British Vision olv David Atherton was het eerste van de vijf concerten van het VRO (Vlaams Radio Orkest) dit seizoen.De vernieuwde Bijloke is er een stuk publieksvriendelijker op geworden en biedt een mooi evenwicht tussen hedendaagse en Middeleeuwse architectuur. Veel volk was er niet (sic), 15u zondagnamiddag, herfstvakantie én 20ste eeuwse Britse muziek. Er zitten al niet veel vissen in de vijver van de klassieke muziekliefhebbers, laat staan dat ze storm lopen voor Malcom Arnold (bekend ? als oscarwinnaar filmmuziek 'Bridge on the river Kwai'), Benjamin Britten of Edward Elgar (bekend ? van Land of hope and Glory). Wij waren er bij, op de eerste rij van het balkon, Kristiens stoel bleef leeg. Maar wie is er altijd paraat ? Juist, nonkel Adrien ! Met plezier heeft hij na de pauze Kristiens plaats ingenomen. Het was een fantastisch concert, de Enigma Variaties van Elgar waren het hoogtepunt, maar enkele stukjes uit de opera 'Peter Grimes' van Benjamin Britten waren ook niet mis. Ook heel wat onbekende en prachtige Britse muziek gehoord. Rare jongens, die Britten, ze bleven lustig romantische en impressionistische muziek schrijven tot ver in de 20ste eeuw. We hebben dan ook onze appreciatie geuit door heel hard te applaudisseren en met onze voeten te stampen op de houten vloer en nonkel Adrien heeft 'Bravo !' geroepen, omdat ze dat in den Bozar ook altijd doen, gniffelde hij. Maar het heeft niet mogen zijn, een bis-nummerke zat er helaas niet in. Altijd leuk, ons abo in de Bijloke, gegarandeerd dat nonkel Adrien ook van de partij is, hij weet gewoon dat wij ook grote fans zijn van het steengoede maar eigenzinnige VRO.
Een vraagje: wie gaat er nog naar het etentje woensdagavond in Gentbrugge, van Marij, Wak en Co ? Ik heb net ingeschreven voor bil1 en mij, want voor de eerste keer is er ook een vegetarisch alternatief.
Wat kan een mens beter doen op een grijze herfstzondagnamiddag dan gaan zingen met Jukebox 2000 in de Stadsschouwburg ? 4 hoog en droog, want warm, maar voor een zangoptreden van Tine Embrechts, Nele Bauwens en Lucas Van den Eynde kan dat wel. Een heel gemengd publiek, wat zich ook weerspiegelde in de muziekkeuze: van Witte Rozen (Willy Derby), over Oempalapapero (Marva), Dag Vreemde man (Ann Christy), en El Bandido (Will Tura), tot Mia (Gorki) en Kronenburgpark (Frank Boeyen), met Pastorale van Liesbet List en Ramses Shaffy als een van de hoogtepunten; leuk, maar ook ontroerend met een paar kippevelmomenten. Singhet en weset vro ! (maar dat is in Brussel, eind december).
beste sis4, kijk niet in je brievenbus want het kaartje van sis1 is nog niet eens geschreven, maar op de blog is sis1 wel de eerste om sis4 geluk te wensen met haar ... birthday ! HIEP HIEP HIEP HOERA ! We vieren jou weldra !
Voor de Kyoto liefhebbers onder ons : hoe laat je een vrachtwagen rijden zonder dat die ook maar iets van CO2 uitstoot ? Op aardgas ? Op electriciteit ? Op zonne-energie ? Met de wind ?
Nee hoor, 't is véééél eenvoudiger ! Zet hem gewoon op een andere vrachtwagen....
Niet zo lang geleden gezien in Gent ! Met mijn excuses dat ik die meneer z'n rug gefotografeerd heb, maar 't is zo al moeilijk genoeg om handsfree te rijden en tegelijk te fotograferen...
Vorig weekend hadden Sis2 en Bil2 eindelijk eens dezelfde dagen vrij en boekten een studio in Bourscheid-Luxemburg.
We namen vrijdag de scenic route (vijf uur) want Sis houdt niet zo van autosnelwegen. Nu ja , scenic, mist van start tot aankomst. Dan boek je al eens op de bovenste verdieping voor het panorama en het zonneterras. Zo hoog mogelijk had ik gevraagd, wij maar lachen dat we waarschijnlijk niet eens de grond zouden kunnen zien.
Na een korte verkenning van Bourscheid, een gat waar niets te beleven valt, maar ideale uitvalsbasis voor vele wandelingen, rijden we naar Diekirch en Ettelbrück. Diekirch is een gezellig stadje met enkele verkeersvrije winkelstraatjes en een mooi klooster, in het letzenbergs kluuster. We zien daar ook een spuerkeess (spaarkas), nu weten we het. Crabtree uit "Allo Allo" is een Luxemburger.
Ettelbrück is iets kleiner maar best gezellig, terwijl we ons Letzenbergs oefenen, een mengeling van Gents, Brugs, Limburgs, Frans, en Duits, een dieventaaltje dus, maar voor ons goed verstaanbaar, wandelen we van de Haapstrooss naar de Duerfstrooss waar Hanz Wurtz een metzlerei (slagerij) openhoudt. Grappig taaltje dat Letzenbergs.
Het gebouw "Les Laurentides" , waar we logeren, doet ons denken aan de verblijven tijdens de bosklassen uit onze kinderjaren of de kartonnen dozenreizen van de mutualiteit. De studio is ruim, heeft een groot zonnig terras. Het interieur is sinds de sixties niet veel veranderd, leuk dus.
We werden er goed ontvangen door een Hasselaar op leeftijd.
Op de tweede dag was de lucht volledig opgeklaard. We combineerden enkele aangeduide wandelingen door bos en veld. In de namiddag was het warm genoeg om in t-shirt te lopen.
s Avonds gingen we uit eten in café-restaurant "Le Grange", van de zelfde eigenaars als "Les Laurentides" in het nabijgelegen Dirbach. Héél lekker en veel, voor Sis een immens bord vol-au-vent en voor Bil een steak van goed 300 gram. De daarbij geserveerde zelfgemaakte frieten zijn overheerlijk.
De laatste dag cruisden we richting Gent met hier en daar een tussenstop zoals Dasburg (op de grens met Duitsland), Houffalize, Achouffe (waar we er inderdaad eentje dronken) en Yvoir.
Het weekend sloten we af met een grillmix in de Mezzebar.
Als jullie in Brugge eens lekker Italiaans willen eten, zonder veel geld kwijt te zijn, ga dan naar La Romagna; Braambergstraat 8, Tel: +32 (0)50 33 51 43. Een echte Italiaanse patron, lekkere gerechten, menuutjes van 11 of 15 Euro (slaatje met zeevruchten, gebakken sardines en tiramisu), spaghetti vongole met overvloedig veel schelpen (4 maal zo veel als in andere restaurants, volgens mar1), echte espresso's, het was een ideale sfeermaker als voorbereiding van de venetiëtrip van sis1, bil1, en 3co. En als je eens in de hel van brugge wil belanden, ga daarna naar het Lucifernum, in de Twijnstraat 6-8. Enkel open op zaterdagavond, en aanbellen. Een belevenis, met deze keer een oude rocker, en keuze uit veel rum-drankjes; Rum Méringue en Mojito zijn de favorieten van bill1 en sis1, voor telkens 5 goed gespendeerde euro's.
Hoera ! Morgen gaan wij voor 3 dagen naar Bourscheid, een dorpje in het exotische Luxemburg ! Daar gaan wij wandelen, lekkere streekgerechten en -drankjes uitproberen en ons eens goed ontspannen. Voila ! Ik heb de zonnecrème al ingepakt, want Frankske heeft een zonnig weekend voorspeld.
4 maand 3 weken en 2 dagen...... Zo lang zouden we depri lopen na het bekijken van deze Gouden Palm winnaar. We zijn dus maar "Hairspray" gaan bekijken. Een parodie op verfilmde musicals zoals Fame, Flashdance en vooral Grease. Travolta willen ze nomineren als beste, tja mannelijke of vrouwelijke hoofdrol, daar zijn ze bij de Academy nog niet uit. Er was een jaar nodig om hem te overtuigen de film te doen, "zoveelste travestierol?", neen ! "John, niet zoals Tootsie of Mrs Doubtfire gaat het over verklede mannen, speel een vrouw. En ja, de supermacho Danny(help) uit Grease zet hier een overtuigende bezorgde moeder met een overgewichtprobleempje weer. Pfeiffer die in Grease 2 het onnozel wicht mocht spelen, is nu de "bitch" van het verhaal. Christopher Walken, "One shot", de aan Russische roulette verslaafde Vietnamveteraan uit De Deer Hunter, nu als slof van een vader. En de ontdekking van 2006, Nikki Blonski, 1,50 meter groot en bijna even breed. Maar wat een charisma ! Die krijgt zeker filmscenarios op haar "lijf" geschreven. En dan...Queen Latifah, Sis 2 had er nog nooit van gehoord, Sis 4 zal die zeker wel kennen. Als tweede keuze na Franklin(heeft geweigerd) kon ze toch maar mijn nekhaar rechtkrijgen bij het zingen. Soul, Jazz, R&B, ze kan het. Hoedje af voor de muziek van Marc Shaiman die nieuwe nummers schreef voor de film maar die O zo leken op die oude sixties nummers.
Wij zagen de film in het kleinste zaaltje van Studio Skoop en waren er in totaal met vier kijkers. En toch, dit wordt een tweede rocky horror show, meezingen, meedansen en boe roepen naar Michelle Pfeiffer. Moet kunnen toch ?
Sister 4 - altijd bereid iets bij te leren had cursus in Brussel. Zij heeft dan ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om een tentoonstelling mee te pikken in het museum voor kunst en geschiedenis. De tenstoonstelling - Onder dak in China - bevat oude architectuurmodellen uit het Henan museum. Het gaat om kleimodellen van huizen, vee, voorwerpen ed die in de graven werden mee gegeven. Iets gelijkaardigs als bij de oude egyptenaren, zeg maar. Wel mensen, in 1 woord => prachtig. Zeker een aanrader. Niet te groot maar met een aantal zeer mooie stukken, gaande van een simpele boerenhofstee tot het meest luxueuze paleis, lustpavillioen, buitenverblijf,...Met detail voor keuken, veestapel, opslag van voedsel, belastingsinning (jawel - ook toen al !!). Ze loopt nog tot april 2008 dacht ik.
Als je een keiharde, maar prachtige film wil zien, moet je zeker naar Ben X gaan kijken; heel speciaal verfilmd ook, met de mix van computerspelbeelden en gewone filmbeelden.
Een overvloed aan dieren (in tegenstelling met het Krugerpark in Zuid-Afrika), waar we veel langer rondreden voor we dieren ontdekten) geeft een overvloed aan foto's.
We zaten in de jeep, bestuurd door onze prima chauffeur Elpidius (Espérance), samen met een familie franstalige brusselaars, die ook birdwatchers waren, en die ook al vroeger op safari waren geweest.
Jarig? Kaartje sturen! 6 december - Axel 23 december - Adrien 3 januari - Leen 11 maart - Danny 12 maart - Johan 31 maart - Annie 3 april - Lieve 23 april - Michaël 9 mei - mil1 15 mei - Kristien 27 juni - Gerda 6 juli - nicht Martine 9 augustus - fil1 21 september - Pol A. 30 september - Jean 29 oktober - Mady
. Grote eters kunnen misschien een voorgerechtje nemen of een extra portie gebakken noedels. Het makkelijke bij de Thai is dat je zonder problemen een schotel kan delen.
