Voor de Kyoto liefhebbers onder ons : hoe laat je een vrachtwagen rijden zonder dat die ook maar iets van CO2 uitstoot ? Op aardgas ? Op electriciteit ? Op zonne-energie ? Met de wind ?
Nee hoor, 't is véééél eenvoudiger ! Zet hem gewoon op een andere vrachtwagen....
Niet zo lang geleden gezien in Gent ! Met mijn excuses dat ik die meneer z'n rug gefotografeerd heb, maar 't is zo al moeilijk genoeg om handsfree te rijden en tegelijk te fotograferen...
Vorig weekend hadden Sis2 en Bil2 eindelijk eens dezelfde dagen vrij en boekten een studio in Bourscheid-Luxemburg.
We namen vrijdag de scenic route (vijf uur) want Sis houdt niet zo van autosnelwegen. Nu ja , scenic, mist van start tot aankomst. Dan boek je al eens op de bovenste verdieping voor het panorama en het zonneterras. Zo hoog mogelijk had ik gevraagd, wij maar lachen dat we waarschijnlijk niet eens de grond zouden kunnen zien.
Na een korte verkenning van Bourscheid, een gat waar niets te beleven valt, maar ideale uitvalsbasis voor vele wandelingen, rijden we naar Diekirch en Ettelbrück. Diekirch is een gezellig stadje met enkele verkeersvrije winkelstraatjes en een mooi klooster, in het letzenbergs kluuster. We zien daar ook een spuerkeess (spaarkas), nu weten we het. Crabtree uit "Allo Allo" is een Luxemburger.
Ettelbrück is iets kleiner maar best gezellig, terwijl we ons Letzenbergs oefenen, een mengeling van Gents, Brugs, Limburgs, Frans, en Duits, een dieventaaltje dus, maar voor ons goed verstaanbaar, wandelen we van de Haapstrooss naar de Duerfstrooss waar Hanz Wurtz een metzlerei (slagerij) openhoudt. Grappig taaltje dat Letzenbergs.
Het gebouw "Les Laurentides" , waar we logeren, doet ons denken aan de verblijven tijdens de bosklassen uit onze kinderjaren of de kartonnen dozenreizen van de mutualiteit. De studio is ruim, heeft een groot zonnig terras. Het interieur is sinds de sixties niet veel veranderd, leuk dus.
We werden er goed ontvangen door een Hasselaar op leeftijd.
Op de tweede dag was de lucht volledig opgeklaard. We combineerden enkele aangeduide wandelingen door bos en veld. In de namiddag was het warm genoeg om in t-shirt te lopen.
s Avonds gingen we uit eten in café-restaurant "Le Grange", van de zelfde eigenaars als "Les Laurentides" in het nabijgelegen Dirbach. Héél lekker en veel, voor Sis een immens bord vol-au-vent en voor Bil een steak van goed 300 gram. De daarbij geserveerde zelfgemaakte frieten zijn overheerlijk.
De laatste dag cruisden we richting Gent met hier en daar een tussenstop zoals Dasburg (op de grens met Duitsland), Houffalize, Achouffe (waar we er inderdaad eentje dronken) en Yvoir.
Het weekend sloten we af met een grillmix in de Mezzebar.
Als jullie in Brugge eens lekker Italiaans willen eten, zonder veel geld kwijt te zijn, ga dan naar La Romagna; Braambergstraat 8, Tel: +32 (0)50 33 51 43. Een echte Italiaanse patron, lekkere gerechten, menuutjes van 11 of 15 Euro (slaatje met zeevruchten, gebakken sardines en tiramisu), spaghetti vongole met overvloedig veel schelpen (4 maal zo veel als in andere restaurants, volgens mar1), echte espresso's, het was een ideale sfeermaker als voorbereiding van de venetiëtrip van sis1, bil1, en 3co. En als je eens in de hel van brugge wil belanden, ga daarna naar het Lucifernum, in de Twijnstraat 6-8. Enkel open op zaterdagavond, en aanbellen. Een belevenis, met deze keer een oude rocker, en keuze uit veel rum-drankjes; Rum Méringue en Mojito zijn de favorieten van bill1 en sis1, voor telkens 5 goed gespendeerde euro's.
Hoera ! Morgen gaan wij voor 3 dagen naar Bourscheid, een dorpje in het exotische Luxemburg ! Daar gaan wij wandelen, lekkere streekgerechten en -drankjes uitproberen en ons eens goed ontspannen. Voila ! Ik heb de zonnecrème al ingepakt, want Frankske heeft een zonnig weekend voorspeld.
4 maand 3 weken en 2 dagen...... Zo lang zouden we depri lopen na het bekijken van deze Gouden Palm winnaar. We zijn dus maar "Hairspray" gaan bekijken. Een parodie op verfilmde musicals zoals Fame, Flashdance en vooral Grease. Travolta willen ze nomineren als beste, tja mannelijke of vrouwelijke hoofdrol, daar zijn ze bij de Academy nog niet uit. Er was een jaar nodig om hem te overtuigen de film te doen, "zoveelste travestierol?", neen ! "John, niet zoals Tootsie of Mrs Doubtfire gaat het over verklede mannen, speel een vrouw. En ja, de supermacho Danny(help) uit Grease zet hier een overtuigende bezorgde moeder met een overgewichtprobleempje weer. Pfeiffer die in Grease 2 het onnozel wicht mocht spelen, is nu de "bitch" van het verhaal. Christopher Walken, "One shot", de aan Russische roulette verslaafde Vietnamveteraan uit De Deer Hunter, nu als slof van een vader. En de ontdekking van 2006, Nikki Blonski, 1,50 meter groot en bijna even breed. Maar wat een charisma ! Die krijgt zeker filmscenarios op haar "lijf" geschreven. En dan...Queen Latifah, Sis 2 had er nog nooit van gehoord, Sis 4 zal die zeker wel kennen. Als tweede keuze na Franklin(heeft geweigerd) kon ze toch maar mijn nekhaar rechtkrijgen bij het zingen. Soul, Jazz, R&B, ze kan het. Hoedje af voor de muziek van Marc Shaiman die nieuwe nummers schreef voor de film maar die O zo leken op die oude sixties nummers.
Wij zagen de film in het kleinste zaaltje van Studio Skoop en waren er in totaal met vier kijkers. En toch, dit wordt een tweede rocky horror show, meezingen, meedansen en boe roepen naar Michelle Pfeiffer. Moet kunnen toch ?
Sister 4 - altijd bereid iets bij te leren had cursus in Brussel. Zij heeft dan ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om een tentoonstelling mee te pikken in het museum voor kunst en geschiedenis. De tenstoonstelling - Onder dak in China - bevat oude architectuurmodellen uit het Henan museum. Het gaat om kleimodellen van huizen, vee, voorwerpen ed die in de graven werden mee gegeven. Iets gelijkaardigs als bij de oude egyptenaren, zeg maar. Wel mensen, in 1 woord => prachtig. Zeker een aanrader. Niet te groot maar met een aantal zeer mooie stukken, gaande van een simpele boerenhofstee tot het meest luxueuze paleis, lustpavillioen, buitenverblijf,...Met detail voor keuken, veestapel, opslag van voedsel, belastingsinning (jawel - ook toen al !!). Ze loopt nog tot april 2008 dacht ik.
Als je een keiharde, maar prachtige film wil zien, moet je zeker naar Ben X gaan kijken; heel speciaal verfilmd ook, met de mix van computerspelbeelden en gewone filmbeelden.
Een overvloed aan dieren (in tegenstelling met het Krugerpark in Zuid-Afrika), waar we veel langer rondreden voor we dieren ontdekten) geeft een overvloed aan foto's.
We zaten in de jeep, bestuurd door onze prima chauffeur Elpidius (Espérance), samen met een familie franstalige brusselaars, die ook birdwatchers waren, en die ook al vroeger op safari waren geweest.
Het eerste natuurpark dat we bezocht hebben in Tanzania was het Tarangirepark. We waren er in de ochtend, en het was er rustig; we reden er quasi alleen door. Kijk mee en geniet.
Hier zijn ze dan eindelijk, de lang verwachte foto's van onze reis naar Kenia en Tanzania ! We starten bij het begin, en de doop van Michaël, die voor de eerste keer de evenaar overschrijdt (een traditie in de scheepvaart). Na een overnachting in een stadshotel in Mombassa deden we onze eerste voetsafari in Kenia. Van de nachtsafari, met zware lampen om de dieren te zoeken, hebben we spijtig genoeg geen foto's.
Een superlange zaterdag in Gent : - de begrafenis van Wardje, met veel mooie herinneringen aan Ward, zijn kracht en zijn levenslust, en de feesten die hij gaf voor zijn 60ste en zijn 65ste verjaardag, en een aperitief ter ere van Ward, met een zonnestraal die plots door de hemel prikt; - een wandeling met Mieke en haar mama in de buurt van de Floridastraat, en een koffietje, en een onverwacht etentje met aperitiefhapjes, pasta, groenten en vleesvervangers uit de Bioplanet; - een fuif in de Centrale, samen met Marita, op uitnodiging van klasgenote Marlien, en daar Ivo ontmoeten, die ook deze week 50 is geworden en de 4 sissen en de bils uitnodigt op een fuif in de haven van gent op 24 november; - life goes on ?
Veel natuurdocumentaires die je ziet op tv worden gefilmd in het Serengetipark. Ook mijn 2 collega's die er geweest zijn hebben wrede taferelen gezien: leeuwen die gazelles verscheuren ...
Vorige dinsdag is Wardje gestorven; hij is 67 jaar geworden. Maandag ging hij nog geld wisselen voor zijn reis samen met zijn zus naar Malta. Hij voelde zich niet goed, ging naar de huisdokter, die hem doorstuurde naar het ziekenhuis, waar hij is opgenomen in intensieve. Dinsdag is hij gestorven aan een zware infectie. Hij was de laatste tijd wel vermagerd omdat hij slikproblemen had en woog nog zo'n 40 kilo. Ik heb hem zelf nog gezien twee weken geleden in Brugge, op de braderij van de Ezelstraat, waar hij samen met zijn zus wandelde. Hij zag er stralend uit, en zoals steeds was hij heel modern en assorti gekleed. We hebben nog over zijn reis eind deze maand naar Malta gepraat, en het aantal landen in de wereld (bijna 20, meen ik mij te herinneren) waar hij al geweest is. Hij ging na zijn reis nog eens op bezoek komen. Morgen zaterdag wordt Wardje uit de Engelstraat, waar de duveltjes wonen, zoals hij zelf zegde, begraven.
Jarig? Kaartje sturen! 6 december - Axel 23 december - Adrien 3 januari - Leen 11 maart - Danny 12 maart - Johan 31 maart - Annie 3 april - Lieve 23 april - Michaël 9 mei - mil1 15 mei - Kristien 27 juni - Gerda 6 juli - nicht Martine 9 augustus - fil1 21 september - Pol A. 30 september - Jean 29 oktober - Mady