Het is weer een harde week geweest. 3 dagen koorts, ijlen, zweten, helse pijnen doorstaan...we zijn weer een beetje bijgehard en een aantal kilo's lichter, dus hoeraaa! Ik heb nog exact 27 uren de tijd om van een half zieke, naar volledig gezonde mens over te gaan. Een moeilijke taak, maar we gaan ervoor. En waarom? Wel... vorige zondag heb ik tijdens het uitgaan een zeer mooi en lekker exemplaar leren kennen, uit de west vlaamse contreien, die weliswaar een dikke 10 jaar jonger is, maar daarom niet minder interessant. Het resultaat van die korte ontmoeting inclusief vonken, is een date morgen. Er wordt niet gesproken over wat we gaan doen, maar mijn op hol geslagen fantasie vertelt me alvast wat we zeker WEL gaan doen...Het lekker ding vertelde me gisteren, met een smachtende stem (doch onverstaanbaar accent, dus hopelijk heb ik het goed verstaan ;-) ) dat hij enorm naar me verlangt, zelfs al kennen we elkaar nog niet! Zalig toch als ze zo verhullend dingen zeggen terwijl je weet dat hij liever zou willen zeggen 'ik wil je zo snel mogelijk neuken, als't kan zelfs al in de auto'. Maar nee, ondanks de (piep)jonge leeftijd weten ze toch nog het spel te spelen en alles mooi in te kleden. We hebben er anderen gekend hoor, die snel snel kwamen (letterlijk en figuurlijk). Neje, geef mij dan maar een kerel die nog een beetje moeite doet om het gezellig te maken. Ik moet wel zeggen, hij had zondag een vriendje bij, meer mijn leeftijd (maar o zo getrouwd) die ik ook wel tussen mijn kiezen had willen steken. Die gaan we binnen 2 weken eens een bezoekje brengen in zijn zaak...kwestie van wat spanning in ons o zo boring life te brengen hé... Dus, nu ga ik een vitamineboost nemen, veel rusten en zorgen dat ik morgen barst van energie zodanig dat het niet opvalt dat ik toch wel een dagje ouder begin te worden...
Het leven van de single vrouw is spannend. Nooit ongemaquilleerd de deur uitgaan (ook al is het maar snel even uit en in om je post uit de brievenbus te halen), elke dag weer je benen en oksels gladscheren en niet te vergeten de landingsbaan netjes getrimd houden, geen vuil ondergoed in je appartementje laten rondslingeren, ervoor zorgen dat je karretje 'singleness' uitstraalt in de supermarkt, frisse-adem-kauwgum altijd binnen handbereik in de handtas (het idee *gniffel*, ooit al eens iets binnen de seconde uit dat rommeltasje kunnen vissen?). De vrijgezelle vrouw moet altijd goed voorbereid door het leven gaan, want who knows... today you might bump into the Man! Was het maar zo gemakkelijk niewaar? Waar zitten al die vrijgezellen waar wij hunkerend naar smachten? Vandaag deel I in onze verbijsterend interessante reeks "Ontmoetingsplaatsen" voor de 'hoping soon to be hooked' onder ons: de datingsites. Niet moeilijk dat we vandaag de dag in real life niemand meer tegenkomen, tegenwoordig zit iedereen blijkbaar thuis, vastgekluisterd voor de pc. Rendez-vous, relatieplanet, meetic, match.com, en zo kan ik nog even verdergaan. Ooit had ik door deze toestanden een goeie vriend die plots geen zin meer had om uit te gaan. Waarom ook, veel meer keus op internet dan op café. Zijn enthousiasme was aanstekelijk en voor ik het wist had ik mezelf ook een profieltje aangemaakt. Wat een visvijver! Hengelen hoefde zelfs niet, ze sprongen gewoon gezwind in mijn netje. Die eerste dag had ik al over de 300 bezoekers, waarvan er zo'n hondertal een berichtje in mijn mailbox gedumpt hadden (later heb ik trouwens eens een vergelijkende studie gedaan zonder foto, en dat aantal was meteen gereduceerd tot twee wanhopigen). En ja, een aantal dagen later had ik "beet". Gescheiden man, jonge dertiger, twee kindjes, bruin warrig krullekopje, blauwe ogen, sexy volle lippen die smeekten om gekust te worden, wreed schone job, kortom, alles erop en eraan. Tientallen gevoelige mailtjes en een paar urenlange telefoongesprekjes later had ik mijn perfecte match. Die eerste date ... *zucht*... een koude winterwandeling die eindigde in een kus op het meest romantisch betoverende plekje van Gent, het brugje over de gras-en de korenlei. ("mèèèèmorieees" kweelt Barbara Streisand nu door mijn koppie). Nog geen week later vroeg hij mij of hij enkele onderbroekjes bij mij mocht achterlaten, en voor ik het wist was de helft van mijn kast ingepalmd. Geen probleem, het was een heerlijke tijd. Zoals ik al zei had hij een suksevolle job in de financiële wereld, en jammer genoeg moest hij door de afsluiting van het boekjaar veel late uurtjes kloppen. Maar steeds stond zijn potje klaar als hij thuis kwam, ook al was het na elven. In de uurtjes daarvoor had ik tijd genoeg om ook zijn was en plas te doen en alles netjes gestreken in de ene helft van de ingepalmde kast te hangen. Alles met plezier gedaan, want ik was tot over mijn oren verliefd, and so was he. Hij had zelf eigenlijk een huurappartementje in Brussel, waar hij bijna nooit kwam omdat hij het zo ongezellig vond. Bovendien woonden zijn kindjes bij de mama in één van de Gentse deelgemeenten, en mijn eigen stulpje was voor hem een stuk dichterbij voor een snel bezoekje. We hadden elkaar leren kennen via RDV en ik merkte al snel dat hij nog dagelijks ging inloggen op zijn profieltje. Dat zat me natuurlijk helemaal niet lekker. Wat had hij daar nog te zoeken terwijl we allebei zo overduidelijk perfect gelukkig waren met elkaar? Toen ik hem de vraag stelde reageerde hij bijzonder geagiteerd en zei hij dat het gewoon "curiositeit" was. Toen ik hem duidelijk maakte dat hij mij zo het gevoel gaf dat hij ondertussen precies nog "naar beter" op zoek was hield hij ermee op, maar wel duidelijk tegen zijn zin, want hij zag er eigenlijk geen graten in (hallo?). Een paar weken later, na tienen, op één van die avonden dat ik geduldig met het eten in de oven op zijn thuiskomst aan het wachten was, checkte ik mijn emailtjes op hotmail en bovenaan de website zag ik een banner staan van Meetic. Was het mijn 6th sense ik weet het niet, maar voor ik het wist zat ik op die website zijn nickname die hij ook gebruikte op RDV in te tikken, om even later zijn fotootje te zien te verschijnen. Méér nog, hij zat online... Overwerken noemen ze dat! Om een lang verhaal kort te maken, toen hij na elven die avond thuiskwam en met deze feiten geconfronteerd werd, liep hij kokend van woede naar de voor de helft ingepalmde kleerkast en pakte zijn boeltje, stilzwijgend. Het enige wat hij nog zei, tien minuten later terwijl hij mijn voordeur voor de laatste keer achter zich dichttrok was "ik sta trouwens actief op wel nog 10 andere datingsites". Die vriend trouwens, door wie ik op RDV terechtgekomen was, komt tegenwoordig zelfs NIET meer buiten. Het IS verslavend, dat heb ik zelf gemerkt. En nee, hij is niet meer op zoek naar "de ware". Nee hoor, hij is 'zelfstandige' geworden, een geroutineerde specialist die met een gezonde regelmaat van 2 à 3 afspraakjes in de week zijn first dates door de opgebouwde ervaring al meteen het bed in krijgt, dit gecombineerd met de reeds gemaakte slachtoffertjes (oftewel jonge moedertjes voor wie het niet zo makkelijk is iemand te vinden of anderzijds de minder- of meer (in size) - bedeelden van moedertje natuur) die nog niets in de gaten hebben en -verliefd (naïef maar gelukkig) als ze zijn- wekelijks terugkomen. Ook al is hij lelijk als de nacht, vrouwen vallen nog steeds voor humoristische, gevoelige mannen, en eenmaal je dit weet is acteren niet echt moeilijk. RDV is voor hem ondertussen geëvolueerd van een datingsite naar een 'poepertjes'site. Een gat is een gat. Waarom nog een commitment aangaan als het zonder de bijkomende zorgen gratis en voor niets voor het grijpen ligt? De kers op de taart: hij tapet alles met een verborgen cameraatje dat niet te zien is tussen zijn al even zwarte dvd recorder en stereo-installatie. Zo kan hij in die twee dagen in de week dat hij bewust geen date heeft, ook nog doorgenieten. Just for the record, een vriend is hij al lang niet meer...uit respect voor het vrouwelijk ras, ook al zijn we zelf in al onze onschuld, schuldig aan het willen blind zijn. Datingsites? Nee, dank u. En natuurlijk zijn ze niet allemaal slecht, de datingsite-males, maar geef mij toch maar de spontaneïteit, en het genot van het verleid worden op de ouderwetse manier. Het duurt misschien allemaal wat langer, maar moeilijk gaat ook, en laat ze maar eens een "efforeke" doen, we zijn het tot voor slot waard, niet?
Zo goed als ongebruikt?? hihihi Die zelfde dag ben ik, toevallig een uur na Mrs T haar loodgietersbezoekje (om te leidingen te ontstoppen, hehe), ook mij laten onderwerpen aan een onderzoek 'down under'. Ik heb ook te horen gekregen dat ik er weer flink tegenaan mocht gaan, want dat alles spik en span was. Dat lieten we ons geen 2 keren zeggen en nog geen 3 uren later, na een gezellig bioscoopbezoekje en dito romantisch hand-in-hand moment, mocht Mr Big 2 mij 'down under' verder inspecteren. Net zoals de week voordien was het wederom een zalig ritje met zijn 'limo'. Verschil nu was dat hij romantischer, attenter en geinteresseerder was. De morgen nadien mocht ik, met mijn lenzen nog in mijn handen ipv in mijn ogen, mij terug in mijn zetel zetten om nogmaals een uitgebreid onderzoek te mogen krijgen. Mr Big 2 was, zoals ik vorige week gevoeld heb, duidelijk meer dan big, hij was huge! Ik heb deze keer de zaak eens grondig bestudeerd en tot welke conclusie kwam ik ? Dat hij besneden is! Neje, het is geen arabier en neje, ook geen jood. Een doodgewone Belg, zonder afwijkingen of raar bijgeloof/geloof. En ja...ik moet, voor de 3e keer bevestigen : een besneden *tuuuuut* is toch wel stukken mooier en - believe me - stukken lekkerder om eens te proeven. Geen rare bijsmaakjes, geen strak vel dat tussen je tandvlees blijft steken (voordeel : je tanden zijn ineens geflost), maar gewoon een mooi instrument waar je met plezier een deuntje op zou willen spelen, mochten er gaatjes in zijn en je notenleer gevolgd hebben... Maar ja...romantisch, heftig, geinteresseerd : het resultaat blijft steeds hetzelfde. Ze vertrekken met een snelle kus, zeggen 'tot gauw' en that's it. Een smsje of een kort berichtje een halve dag later, om even te checken of alles nog op zijn plaats zit. Maar geen 'i love you' of 'ik mis je' of 'wanneer zie ik je terug?' Neje. Ik ben tot de conclusie gekomen dat zowel een 24-als 34-jarige de mentaliteit van een 4-jarige bezitten. Het is kortom hopeloos om een kerel te vinden die het meent of de moeite wil doen om je beter te leren kennen als persoon en niet als stoeipoes. Ontnuchtering volgt steeds na het orgasme... I rest my case.
Ik kom net terug van mijn jaarlijks bezoekje bij de gynaecoloog. Met een stralende lach zei ze me "alles in prima staat daarbeneden!" Tjah... hoe zou het ook maar kunnen versleten geraakt zijn? 't Is nog zo goed als ongebruikt!
Vandaag heb ik gemerkt dat het schizofrene gedrag zich niet alleen onder hetero-exemplaren van onze mannelijke medemens bevindt, maar ook onder de homo's(-erectus klaarduidelijk). Mijn lieve kameraad J. full-time homo en liefhebber van trillend speelgoed, wist me te vertellen dat hij steeds op de chat gaat onder een pseudoniem : een kerel van 23, looks van een fotomodel, werkt als tandartsassistent en houdt er van oudere, rijke mannen gek te maken. Onder dit pseudoniem zoekt hij leuke toys op, hoort ze uit, verdwijnt dan met zijn pseudoniem naar NeverNeverland en begint nadien te chatten onder zijn eigen naam en foto met deze kerel (want hijzelf mag er best wel wezen, meer nog : hij is echt wel een lekkere kerel ...jaja, DE vraag : waarom zijn alle knappe mannen bezet ofwel homo??)...en ergens tijdens het verhaal ben ik de draad kwijtgeraak, want ik vraag me af wat in godsnaam het nut en doel hiervan is..euhm?? En nog niet zo lang geleden is een reeds lang brandende vraag eindelijk beantwoord geweest : 'Wisselen homo's af tijdens het sexen?' Niet altijd dus! Er is wel degelijk een man/vrouw rol die toegewezen is. Of toegeëigend, weet ik veel. Blijkbaar zijn er 'macho'-homo's die niet 'in hun gat laten zitten', want ze zijn toch wel echte venten zeker! (zelf mogen horen van een homo) Maar ze vergeten wel even dat ze in het gat van een andere kerel hun ding doen...echte venten zeggen ze toch? En ja hoor, ook de orale sex wordt NIET afgewisseld, want sommigen vinden het zelfs goor om 'dat ding' in hun mond te nemen. Ze vinden het dan wel niet goor dat het 'ding' in hun kont steekt... Soms als ik een kus op mijn wang krijg van één van de gay-buddies, dan vraag ik me af 'brrrrr, waar heeft die mond gezeten, WAT heeft er ingezeten?'. Maar dit is totaal hypocriet! Want als je evengoed een kus van een hetero krijgt, dan kan je je hetzelfde afvragen. Is het minder vies dat die kerel met zijn tong in iemands spleet gezeten heeft??? Don't think so....! Puuuufffff, sinds ik bevriend ben met homo's heb ik veel bijgeleerd, maar ben ik ook ergens de draad kwijtgeraakt...
Na het zien van de prachtige, onschuldige en o zo rrrrrrrr...yummie Josh Hartnett op tv, moet ik mezelf op de vingers tikken omdat ik weer bedenk 'wanneer ga ik nog eens sex hebben?' O ja...donderdag! M'n Franse lover, die 2 weken geleden met zijn broek half opgetrokken als een angsthaas - net niet gillend - gaan lopen is, blijkt na een half jaar pret te hebben gehad met mij, er dan toch definitief de brui aan gegeven te hebben. Voorlopig kan ik rekenen op een toch wel geduchtig tegenstander/opvolger, weliswaar een dikke 10 jaar ouder dan zijn voorganger, maar daarom niet minder bedreven in hetgeen hij hoort te doen. Waarna we natuurlijk komen tot onze 'top-pik' van deze week : Mr Big 2. Na mijn relatie van 4 jaar met M. wist ik hoegenaamd niet meer hoe het was om om te gaan met een +20-er...neje, niet de leeftijd (want dat weten we wel ), wel de centimeters. Toen ik een blik wierp op de 20+, moest ik even slikken (neje, nog niet wegslikken hoor) en het eerste waaraan ik dacht 'Ik wil GEEN gescheurde mondhoeken zoals mijn oostvlaamse buddddddy!', waarna ik mezelf schrap zette en na enkele minuten, met enige schroom, moest toegeven dat hij toch wel erg mmmmmm...lekker aanvoelde. Zo lekker zelfs, dat na een uur intensieve arbeid (arbeid adelt, neem het van mij aan ) mijn bed zodanig uit elkaar hing, dat zelfs de schroothandelaar geen interesse meer had om het gratis op te halen. Mijn matras, die nadien kosteloos tot 'watermatras' omgetoverd leek, kreeg hij er nochtans als extraatje bovenop Deze week is part II - the Revenge en hopelijk blijft de rest van mijn meubilair wat gespaard, alsook mijn arme lijf en lenden, dat zich alsweer schrap dient te zetten voor een aanval van testosteron en vele centimeters... We spugen in onze handen, kraken onze nek en vingers, want we hebben al voor hetere vuren gestaan...
En dit kan ik enkel maar beamen een jaar verder en wat kunnen we delen : een vriendschap voor het leven, enkele ex-vriendjes die tot de categorie wanhopige sukkels kunnen gerekend worden, enkele bedvriendjes die we in 2 categorieën kunnen indelen : de jonge lekkere hengsten en de jonge lekkere loosers.
We beginnen nu aan een nieuw jaar en alsook een nieuwe categorie : de hengsten en loosers van middelbare leeftijd, lees : onze leeftijd J
Uiteraard gaan we de jongeren (lees 22-tot 30-jarigen) nog niet direct verwaarlozen, aangezien ons onderzoek over de kunde en onkunde van de man zich niet mag beperken tot een bepaalde leeftijdsgroep. Discriminatie is nog steeds uit den boze.
Mrs T, wat denk je dat we naast onze dagelijkse pittige verhaaltjes ook wekelijks een hot-topic zullen aansnijden? Laten we misschien starten met Hoe om te gaan met een te groot geschapen kerel wat uiteraard ook als gevolg heeft Hoe om te gaan met een te klein geschapen kerel. Mrs T kan alvast van start gaan met item 1, gezien de meest recente opgedane ervaring, waarbij de mondhoeken ernstige schade opgelopen hebben kuch
Er waren eens... twee fantastische meiden, bored like hell, èn een artikel uit de Humo. De combinatie van de drie leidde tot de ultieme ontmoeting op Second Life (neenee, niet allen daarheen, evenzo booooring!!). Er ontstond een mooie vriendschap (de lesbo fanatiekelingen mogen nu afhaken, we deelden wel één bed, maar ook niet meer dan dat!), pendelend tussen Gent en Antwerpen, en msn die de afstand tussen ons dagelijks overbrugt zonder hoge 'naftekosten', en zowaar..., in ons af en aan single-schap bestoken we elkaar nu reeds een jaar met lief (niet letterlijk) en leed. Wij houden veel recht, en niet alleen elkaar, hence de pittige verhaaltjes... Een heel palmares met ups and downs, en me dunkt, het wordt hoog tijd om al die andere single vrouwen eens een hart onder de riem te steken. Single Women United! Dus aan alle broekschijters der lage landen... be ware...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Topic (of in dit geval "top-pik") van de week: Mr Big
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Zo goed als ongebruikt?? hihihi
Don't think so....!
), wel de centimeters. 
) mijn bed zodanig uit elkaar hing, dat zelfs de schroothandelaar geen interesse meer had om het gratis op te halen.
