Met een hart vol verdriet meld ik u het trieste verscheiden van Mrs F. Ook al is het een magere troost, haar heengaan gebeurde op dezelfde wijze als zij haar ganse korte bestaan doorbracht: avontuurlijk! In het kort zijn dit de laatste dagen uit haar leven, wat meteen ook een verklaring zal geven voor de stilte op deze blog: vorige week is zij uit België gevlucht. Ja je leest het goed, letterlijk gevlucht om te ontsnappen aan het aanhoudende stalkende gemail van een naar zelfverheerlijking neigende fan die geen nee wou horen ("nee is nee", was nog een kleine wink om deze wanhoopsdaad te kunnen verijdelen, maar blijkbaar was de hint net iets te subtiel (ja ik had het moeten weten, vrouwen willen het altijd te beschaafd aanpakken om gekwetsten te vermijden, maar het is en blijft een vent, die kunnen blijkbaar niet tussen de regels door lezen)). Met haar oude aftandse mobiletteke bereikte zij na drie pannes (een vuile bougie, een lekke band en ja, ook één keer zonder naft gevallen (een vrouw en een benzinemeter *zucht*)) ongedeerd maar duidelijk overstressed de luchthaven in Zaventem, alwaar zij het eerste allerbeste vliegtuig nam met een exotische bestemming (tja, haar verslaving aan zuiderse types kennende verbaast dat ons niet) : Paraguay. Bagage inchecken hoefde niet, want in haar haast had zij slechts een rugzakje met enkele hoogstnoodzakelijke spulletjes meegenomen: 24 condooms, tandpoetsgerief, 2 tangaatjes en een drie liter pot vaseline. Deze laatste moest zij natuurlijk aan de controle afgeven, want vloeistoffen mogen niet langer mee in de handbagage. Weer een tegenslag! Maar een half uur later al ging zij voor een laatste keer van de grond, met het vliegtuig wel te verstaan. Eenmaal in Paraguay aangekomen wou zij naar de standplaats voor taxi's stappen die haar naar Asuncion city kon brengen, toen zij daar toch wel niet ongelukkig ten val kwam door met haar naaldhak te blijven haperen aan de leiband van de straathond van een Paraguyese straatzanger die er net een ballade zat te zingen om geld bijeen te verzamelen voor zijn penisverkleining. Ze kwam met haar volle gewicht recht op die arme 'baylrarlabamba' zingende kerel terecht, die twee minuten later met loeiende sirenes moest afgevoerd worden naar het dichtsbijzijnde hospitaal. Groothartig als ze is, heeft Mrs F die stumperd zijn hond, zijn 2.5 dollarcenten en zijn kapotte gitaar bijeengeraapt en is zij hem gaan opzoeken in het hospitaal. Zoals meestal bij deze toevallige ontmoetingen gebeurt, bloeide er iets moois tussen die twee. Ook al had zij zijn beide benen gebroken en had de stakker zijn stembanden gescheurd door de kapotte tanden die hij door de inslag inslikte, Pablo (ja, want zo heette hij) zijn hart zwol van liefde voor Mrs F, en dat was niet het enige die overmatig groeide... Verdere details zal ik jullie besparen, 't is niet voor gevoelige lezers, maar ik geef wel nog mee dat die pot vaseline die haar in Zaventem afgenomen werd had kunnen voorkomen dat die arme meid doodbloedde... We overwegen nog een klacht wegens onopzettelijke doodslag tegen de belgische overheid, maar dat lezen jullie verder wel in de krant... De fan in kwestie die de oorzaak is van al dit leed zullen we maar met rust laten, anders krijgt hij misschien nog ruzie met zijn vrouw als ze zijn onrespectloze door eigenbelang geïnspireerde uitlatingen te weten komt, begrijpelijk, wij wilden deze ook niet horen. In naam van onze principes... women united!
Vaarwel Mrs F, waar je ook bent, we miss you!!! <snotter>
