Jazeker, mijn woorden waren nog maar lauw, halfwarm, halfkoud, of ik kreeg een sms van the french lover with his pants on his heals. Of ik 'het nodig had'. Ja tuurlijk heb ik het nodig!!! Is Antarctica aan't smelten? Uhuuu. We smsen wat over en't weer, wat lachen en grappen, tot ik hem vraag of hij nog single is en hij me opbelt. Neen zegt hij, hij is niet single. Sinds 2 weken een vriendin. Hallo?? What the fuck zoek je dan bij mij?? Ah ja, ik ben de beste hé, die ander is ni veel soeps. Als een mens kon koken, dan was ik het eerste prototype dat de 100graden letterlijk bereikt heeft! Ik heb hem een uitbrander gegeven en tussen mijn engelse scheldwoorden door herinnert hij me er aan dat hij wel heel eerlijk tegenover me is en dat hij ergens denkt dat ik niet eerlijk ben tegenover hem...goh..even denken...sinds ik hem laatst zag, zijn er 3 de revue gepasseerd. Bwo, is dat wel het opnoemen waard? Neje, toch maar niets over gezegd. Enfin, blijkbaar is dat kind toch niet wat het moet zijn, volgens hem. Maar ondertussen noemt hij ze wel zijn 'vriendin' en ben ik 'de beste'. Leuke trofee... and the price goes to Mrs F for being the best Fuck of the Year 2007. *applaus*!!! Ik wil godverdomme die klootzak zijn vriendin zijn, niet zijn beste neukpartij sinds hij uit zijn kinderbox gekropen is. Maar goed. Ondertussen zitten we weggekropen onder de kussens, met slechts het licht van de tv aan. Verscholen voor de beestige sex die zich vandaag of morgen aan mijn deur gaat aanbieden. Ik moet het weerstaan! Het MOET gewoon. Maar of het lukt...
Ja wel, voor het eerste in lange tijd zitten we in rustige vaarwateren. Geen vriendje, zelfs geen weekendvriendje, neje ZELFS geen sex-for-an-hour-vriendje. Gewoon complete rust...Stilte voor de storm zal het wel zijn, aan mijn water te voelen. Ja inderdaad...vorige vrijdag met Mrs T effe gaan hangen in de zeteltjes in een loungebar in Antwerpen en de opperlul(letje) die ik een maand voordien heb leren kennen (ik zou zoooo graag naam, adres, telefoonnummer en afmetingen hier bij willen zetten...) passeert ons met één of andere goedkope lelijke del om zich zo ver mogelijk uit ons zicht in een hoekje weg te steken. 't was dus duidelijk dat hij me gezien moet hebben. Na veel heen en weergeschuif van mezelf, heb ik na een vol uur kakelend en zenuwachtig rondlopen, mijzelf tot de orde geroepen en ben op hem afgestapt. Den broekschijter wist niet beter dan zenuwachtig te draaien en als eerste - intelligente - woorden te gebruiken : 'stout van mij hé...'. Als dat tegenwoordig de manier van jezelf 'eruitpraten' is...bravo dan. Na een ongemakkelijke conversatie van 120 seconden hebben we hem kort maar bondig op zijn plaats gezet en is hij met stille trom afgedropen naar het zeteltje waar zijn visoogvriendinnetje met een versteven glimlach ons zat aan te staren. Ochotte het kind, wat moet ze niet gedacht hebben? Maar uiteindelijk was het een blondje, dus hij zal haar wel een mooi verhaal opgedist hebben over 2 'oudere' vrouwen die hem stalken tot zelfs in Antwerpen en dat ze zich geen zorgen hoeft te maken. Yeah right... Maar goed...zo'n streek vraagt om acties natuurlijk. Spijtig voor de lul dat hij me nog niet kent, anders had hij wel beter geweten dan tegen mij te liegen EN me te bedriegen. Of is het haar bedriegen met mij? Whatever... Hem een hak zetten, dat zal zeker en vast gebeuren. En oooo...'s avonds zit ik als een hopeloze puber te staren naar foto's van mijn idool : the french guy. Hij zat de laatste maand altijd in mijn achterhoofd. Sinds oudejaar - toen hij met zijn broek half opgetrokken - gaan lopen is, heb ik hem niet meer gehoord. En vorige week zat ik weer te mijmeren over de on-voor-stel-bare beestige sex die ik met hem had *diepe zucht* en alsof hij mijn gedachten kon horen of mijn lustgevoelens kon euhm...ruiken?? kreeg ik donderdag een smsje, kort en bondig om te vragen hoe het met me was. Ondertussen ken ik hem al een tijdje en weet ik dat het codetaal is voor 'do you wanna fuck?', dus ik schrijf in mijn codetaal terug dat alles ok met me is en vraag of hij al gaan verhuizen is. In zijn morsetekens antwoordt hij 'ja, ben gaan verhuizen. wil je mijn nieuw appartement komen zien?' en fuck !!! Had ik toch wel geen auto zekers en was mijn zoontje toch wel bij mij zekers...al mijn verlangens weeral moeten bijeen rapen en terug wegstoppen. Bleek dat hij de dag nadien een week naar het buitenland moest. Dus ja...afwachten tot hij terug is. En tja...zou ik hem zelf berichten deze keer of weer als een triest hondje zitten wachten tot het baasje thuiskomt om dan kwispelend van blijdschap op te springen als hij er is... Wat heeft die kerel toch dat mij zo aan hem vasthangt. Als ik zijn foto's bekijk, dan probeer ik walging en afgrijzen op te roepen bij mezelf, maar het enige dat ik opgeroepen krijg, is geilheid en het verlangen naar ne koude douche om mijn onkuise gedachten weg te spoelen... damned...
Mijn laatste post dateert weer van 3 weken geleden. Shame on me! Reden: status not single. En ja, je mag 3 x raden waarom ik nu wel aan het posten ben... Reden: status single! Het is toch godgeklaagd. Same old, same old... all over again: een plus dertiger die in geen vijf jaar een relatie heeft gehad. Verschrikkelijk moeilijk hoor dat ras, geloof me maar. Dan gun je ze alle tijd die ze nodig hebben omdat ze zo vastgeroest zitten in hun routineleventje waarin ze absoluut geen rekening hoeven te houden met iemand, en ook al zie je ze dan nog maar twee keer in de week omdat je je absoluut niet wilt opdringen en omdat je echt wilt dat het deze keer lukt, en op één of andere manier voelen ze zich toch nog "versmacht". Zaterdag was ik uitgenodigd op een etentje bij vrienden. Je bent nog maar drie weken samen, dus je zou toch denken dat je nog naar elkaar verlangd in zo'n prille relatie en toch zo veel mogelijk bij elkaar wilt zijn. Maar nee, een etentje thuis bij vrienden van mij vond hij te saai. Liever ging hij dan met wat vrienden 'eens' op stap. Dus ja, geen probleem, kan ik volledig begrip voor opbrengen, dus ik verzin een smoes voor hem en klamp mij vast aan het feit dat ik hem dan toch nog de vrijdagavond zal zien. Een schrale troost voor een weekend waarin je zogezegd eindelijk eens wat tijd kunt vrijmaken voor elkaar. Zelf was ik al een paar keer -op zijn uitdrukkelijke wens- in mijn auto gesprongen, 's avonds na tienen in de week, en die 60 kilometer rijden op dat late uur waren het mij absoluut waard om hem toch maar 2 uurtjes te kunnen zien. Waar liefde toch niet toe in staat is. Maar het moet niet steeds van één kant komen, en ik hoopte toch op eens een "efforeke" van zijn kant, wat ik hem ook heel lief maar toch kordaat heb verteld. Die bewuste vrijdag dus, gingen we samen eten met mijn absolute top-vriendin Mrs F, u wel bekend. Mijn woorden waren dus nog geen dag oud, maar toen ik bij hem thuis aankwam, lag hij in zijn bed. De avond ervoor te diep in het glas gekeken, en aan zijn status te zien 24 uur later, vermoed ik dat het vijf liter glazen moeten geweest zijn, toch wel een stuk of dertig. Dan is het eindelijk weekend, en je hebt zo naar die avond verlangd, eindelijk eventjes tijd voor elkaar, ook al duurt het maar tot de zaterdagmiddag, en dan laat hij je toch nog stikken. Mrs F en ik hebben er toch nog een leuke avond van gemaakt, zonder de boyfriends. Want de hare werd dat weekend verzwolgen van het werk en daardoor kon hij jammer genoeg niet afspreken met haar. Ochere, laat ons allemaal even een moment stilte houden uit compassie voor het hardwerkende plebs, want dat hadden wij toen ook. Totdat de hare ons plots toch parmantig voorbij wandelde terwijl er een blonde del met kikkerogen aan zijn arm bleek vast te hangen. Maar dat verhaal laat ik met plezier aan haar prachtige zelf over. Die nacht ben ik de 60 kilometer terug naar Gent gereden, nadat ik hem slaap zacht gekust had en hem had gezegd dat hij beter ging kunnen rusten en uit'zieken' zonder mij en hij zo op zijn minst de volgende avond terug in topform kon zijn voor zijn avondje uit (tja, die steek kon ik toch niet laten liggen). Tot zover het prettige weekend samen waar ik zo naar gehunkerd had. Ook de volgende dag bleef ik hunkeren naar een telefoontje of sms'je van hem. Dat was toch niet te veel verwacht, of vinden jullie van wel meiden? Een vrouw mag zich toch graag een beetje begeerd voelen, niet? Dus tegen een uur of vijf 's avonds bel ik hem toch maar zelf op. Ik was diep teleurgesteld en mijn hart ligt altijd op mijn tong, en zo geschiedde ook. Geen scène, geen ruzie, geen discussie zelfs, gewoon rustig gezegd hoe hij mij deed voelen. Waar haal ik toch het lef! Om kort te zijn, en hier komt het gewoon op neer, ben ik dus gestraft omdat ik durfde te zeggen dat ik hem miste (en dan zwijgen we nog van het feit dat ik hem daar alleen 'ziek' aan zijn lot heb overgelaten, ooo oooo ooooo!). Een vrouw van bijna 34 mag blijkbaar geen eigen mening hebben. Zwijgen en mooi zijn, dat is het ideaalbeeld die de nieuwe dertiger man van de vrouw heeft, en ik denk niet dat ik in beide heel erg goed ben. Kom, laat ons die mannen "en masse" terug naar de middeleeuwen flitsen, daar horen ze blijkbaar thuis.
Ik heb toch even een week nodig gehad om over mijn avonturen van afgelopen weekend te geraken : een trio dat op een fiasco is uitgedraaid, met een kwaai vriendje dat de benen genomen heeft en zijn lekkere kameraad die in mijn bed is blijven hangen. Tja...wat wilden ze nu dat ik deed? 2 jonge snaken van 24 die met een brede grijns voor mijn neus komen verkondigen dat ze best wel een trio willen doen...dan hap je toch toe zekers!! Met als resultaat dat mijn nieuwste aanwinst in een franse colére geschoten is aangezien zijn buddy meer aandacht vroeg dan hij zelf kreeg. Ja hey! Ik heb ook maar 2 handen hé! Een hele emotionele bedoening, met de nodige tranen en liefdesverkondigingen de dag daarop. De brave jongen bleek toch meer gevoelens voor mij te hebben dan hij zelf dacht te hebben. Goh...zoveel uiting van emoties heeft me toch wel innerlijk beroerd en ik moet met een dwee gevoel toegeven dat hij me niet koud laat. Maar ja...daar zitten we hé, met een kerel van 10 jaar jonger en 100km ver weg. Hopeloze situatie zou ik zo zeggen. Ik zou hem zoooo graag willen knuffelen nu en zeggen dat ik tot over mijn oren verliefd ben. Maar ik kan en mag het niet doen. Want dan valt mijn 'harnas' weg en blijf ik onbeschermd in de kou achter. Een illusie armer en een ervaring rijker. Ik wacht maar af wat de komende weken zal brengen. Veel zal het niet zijn, vrees ik Maar kom...er zijn leuke vooruitzichten naar een spannend weekend : een onvervalste, niet te evenaren fetisjparty in Amsterdam! mijn eerste (en misschien na een zware shock ook laatste) SM-instuif! Mijn side-kick en homo-buddy die me gaat vergezellen is al in alle staten. Niet omdat hij DE anale ervaring van 2008 zal ervaren, maar wel uit pure angst voor gangbangs, verkrachtingen door vrouwen (DE gruwel van elke homo) en darkrooms die zelfs menig hardcore supporter doet sidderen van angst. Ondertussen hebben we elkaar zoveel vrees ingeboezemd, dat we er sterk over denken om ons te bewapenen met zwepen en andere atributen om mogelijke geilaards uit onze buurt te houden. Als dat maar goed afloopt....
Waarom evolueren vrouwen en lijken mannen terug naar de homo sapiens toestand af te zakken?
Wel mijn lief vriendinnetje...ik kan het alleen maar beamen : verliefdheid is zoooo leuk en lekker, maar die twijfels en onzekerheid die ermee gepaard gaan, die kunnen we missen als kiespijn. Ongeremd verliefd zijn...wanneer hebben we dat nog eens meegemaakt? Toen we 16 waren? Nu is het niet meer mogelijk, want blijkbaar is deze aardbodem bevolkt met mannelijke wezens die hun oerinstinct laten gelden en zoveel mogelijk wijfjes in hun net willen strikken. Zijn we geevolueerd? De vrouwen misschien wel, tot achterdochtige wezens, met een overontwikkeld 6e zintuig. De mannen daarentegen hebben tegenwoordig textiel aan, dat is het verschil met 1 miljoen jaar geleden. Evolution my ass... Maar goed...we hebben dus het mooi, jong exemplaar dat zich - voorstuwend door zijn hormonen - volle gas van 2 provincies verder, naar mij toe haast. En weer moeten we ogen op onze rug hebben, luisterend naar ons 6e, 7e en mss zelfs 8e zintuig, want tja...wat is het jong exemplaar van plan? Kan hij geen leuk poepertje in zijn eigen velden vinden? In eerste instantie, toen ik hem leerde kennen, dacht ik bij mezelf dat het een leuk speeltje is voor bij de rest van de poppekast te voegen. Maar blijkbaar speelt hij het spel 'grof' en kan het niet nalaten me elke dag 2 x te bellen, lieve smsen te sturen en met smachtende stem verkondigen dat hij uitkijkt om me te knuffelen en tegen me aan te hangen. Euhm...zo veel ervaring heb ik nog niet met het vrijgezellenleven, maar hoort dit bij een 'sexrelatie'? Als hij dat wil, dan mag hij me dat eerlijk zeggen,dan weet ik of ik mijn ice-queen maskerade moet opzetten of niet. 3 keren heeft hij gebeld vandaag : hoe gaat het? wat doe je? we zien elkaar straks, jeeeej! Ik vraag me af of dit part of his game is...zo ja, dan is hij one twisted mind. Er spookt al een aantal dagen door mijn hoofd of ik hem eens goed moet gebruiken (of misbruiken) en dan dumpen ofwel gewoon mij heeeeel even open te stellen, maar wel op een kiertje, en zien of hij er gevoelig voor is. Ook speelt, voor mij, de leeftijd wel parten. Ik moet me steeds bedenken, dat wanneer ik mijn ja-woord gaf, hij wel doodleuk met zijn Playmobil en lego zat te spelen...best wel een gore gedachte. Wat vinden die jonge kerels zo tof aan een oudere vrouw? Ervaring? pfff, bullshit. Jonge meisjes tegenwoordig hebben al meer ervaring dan een raamprostituee tegen ze 20 zijn. Of misschien is het gewoon nieuwsgierigheid : zou bij een vrouw van 35 alles nog strak zitten of niet? Want ja hoor, die opmerking kreeg ik vorige week : hij vond dat ik 'voor mijn leeftijd' (hallo???) een mooi strak lichaam heb, een buik die niet aangetast is door striemen en borsten die nog op de juiste hoogte hangen en mijn knieen nog niet raken. Djezes...naar mijn mening komen deze veranderingen pas als je 50 passeert, of ben ik verkeerd? Dus, zo redeneren jonge kerels , een vrouw van 35 is een mysterie ; wat schuilt er achter die kledij? Is alles nog niet uitgerokken en de vervaldatum overschreden? Maar goed...er staan me 48 uren met een jonge snaak te wachten. Ergens ben ik blij, want het is een leuke kerel (en lekkerrrrrr!!!), maar aan de andere kant steekt het me tegen, want ook hier gaat een einde aan komen. Redenen genoeg die hem snel gaan beletten nog een weekend op te offeren : leeftijd, afstand, werk,... Och ja..na de zoveelste 'nederlaag' haal je eens je schouders op, recht je je rug en gaat verder. Onze slaap laten we er al lang niet meer voor...
Ergens tussen mijn drukke 60-uren werkweek door ben ik er toch in geslaagd om op een paar dagen tijd twee, jaaa Twéééé, mannen te kussen! En nee, dit is niet een povere poging om mijn wilde puberteit te herbeleven, toen het nog mode was om onder elkaar wedstrijdjes te organiseren "om ter meest jongens binnendraaien" op de gemeentelijke tienerfuif. Noem het eerder toeval, en de twee desbetreffende mannen Eddy en Freddy. Eddy dus, mijn grote liefde die enkele jaren bij mij woonde zonder dat hij mij iets kon betalen voor huur of eten, omdat hij maar een schamel ambtenarenloontje had. Tot uiteindelijk bleek dat de reden waarom hij niet veel centen (over)had, was omdat hij wekelijks schaamteloos (en zonder mij dus) een bezoekje bracht aan de parenclub en daarvoor wèl telkens zonder schroom 100 euro entrée kon neertellen. En dan zwijg ik nog niet over al zijn andere avontuurtjes, maar dan ben ik hier morgen nog bezig. Toch heb ik met hem onnoemelijk veel plezier beleefd. Hij kon ongelooflijk onnozel doen, kon knuffelen en teder zijn en was een beest in bed. Jaren heb ik dus nodig gehad om over hem te geraken, en in die tijd weigerde ik elk contact. Logisch ook me dunkt, ik was razend! Ik haatte hem omdat ik mij dankzij hem 3 x moeten laten testen heb op Aids en mijn zelfbeeld en mijn beeld tov van elke man gezakt was tot 2O° onder nul. Maar zo'n dingen slijten. Met het nieuwe jaar probeerde hij voor de zoveelste keer mij weer te contacteren en tot mijn grote verbazing is hij daar na al die jaren deze keer wel in gelukt. Ik kwam tot de vaststelling dat ik hem niet meer haatte, en dat hij mij eigenlijk ook niets, helemaal niets, nul komma nul meer deed. Wekenlang hebben we gekletst met elkaar, aan de telefoon, en ik vond het eerlijk gezegd wel leuk om toch aandacht te krijgen van een man, nadat ik net gedumpt was door mijn vorige vriendje. Het hielp mijn gedachten verzetten en hij werd mijn welkome break-over guy. Deze week stemde ik uiteindelijk toe om hem nog eens te zien, waarop hij mij waarempel trakteerde op een etentje en ongelooflijk galant en nog steeds zo ongelooflijk grappig was. Ik heb me kostelijk geamuseerd en op het einde van de avond kroop hij in de auto tegen me aan en gaf mij nog één van zijn memorabele knuffels en slaagde er maar niet in mij los te laten. Hij probeerde mij te zoenen en hoewel ik steeds mijn gezicht wegdraaide heb ik het toch niet kunnen laten om nog een paar keer op zijn lekkere lipjes te sabbelen. For good old times. *Grijns*. Awel, ik moet zeggen, het deed mij NIETS meer! Bovendien deed het mij ongelooflijk genoegen om de dagen nadien, op al zijn lieve berichtjes pas laat en koel of zelfs helemaal niet te reageren. Tja daar had hij toch niet op gerekend, aangezien hij zichzelf Mr Popular waant en het helemaal niet gewoon is om een blauwtje te lopen. Zijn verdiende les. Zijn missie als break-over guy was geslaagd en daar was het mij om te doen. Met resultaat, want gisteren ging ik totaal onverwachts met een leuke knul, Freddy dus, een glas drinken. Hij is zo ongelooflijk grappig en kan zo geanimeerd vertellen dat ik bijna mijn huigje uit mijn keel gelachen heb. Op een bepaald moment gebaarde hij mij dat hij iets in mijn oor wou fluisteren, en toen ik die dus gewillig naar zijn lippen toedraaide nieuwsgierig naar dat grote geheim, greep hij mijn kin beet en gaf hij mij daar toch wel een niet te evenaren en oooo zoooo passionele kus!!!! WoooOoooOooo! We hebben elkaar zo zitten aflebberen dat mijn kin vandaag op een purperen overrijpe tomaat lijkt (tja stoppelbaardjes)(dus meiden, hou ook maar steeds uw baardje netjes getrimd). Een echte knapperd is hij niet, maar eigenlijk is dat ook het laatste wat ik wil, zulke mannen moet je toch steeds "delen". Maar hij heeft zo'n mooie uitstraling en hij is zo ongelooflijk grappig en lief... Een prachtvent, but then again, hoeveel keren heb ik dat al niet gedacht? Ik doe het weer in mijn broek dat ik binnen enkele maanden weer een break-over guy nodig zal hebben. Verliefdheid is iets ongelooflijks. Je voelt je supergoed, je straalt van geluk, en tegelijkertijd zit je met een vingerknip weer met al die zorgen en vraagtekens in je koppie, bang om weer maar eens gekwetst te worden. En maar staren naar die gsm, hunkerend naar een berichtje. hihihi! Ik heb er wel eentje gekregen hoor, superlief... *zucht*... maar toch, die risico's die we nemen! Is het niet véél veiliger om happy single te blijven?
Het is weer een harde week geweest. 3 dagen koorts, ijlen, zweten, helse pijnen doorstaan...we zijn weer een beetje bijgehard en een aantal kilo's lichter, dus hoeraaa! Ik heb nog exact 27 uren de tijd om van een half zieke, naar volledig gezonde mens over te gaan. Een moeilijke taak, maar we gaan ervoor. En waarom? Wel... vorige zondag heb ik tijdens het uitgaan een zeer mooi en lekker exemplaar leren kennen, uit de west vlaamse contreien, die weliswaar een dikke 10 jaar jonger is, maar daarom niet minder interessant. Het resultaat van die korte ontmoeting inclusief vonken, is een date morgen. Er wordt niet gesproken over wat we gaan doen, maar mijn op hol geslagen fantasie vertelt me alvast wat we zeker WEL gaan doen...Het lekker ding vertelde me gisteren, met een smachtende stem (doch onverstaanbaar accent, dus hopelijk heb ik het goed verstaan ;-) ) dat hij enorm naar me verlangt, zelfs al kennen we elkaar nog niet! Zalig toch als ze zo verhullend dingen zeggen terwijl je weet dat hij liever zou willen zeggen 'ik wil je zo snel mogelijk neuken, als't kan zelfs al in de auto'. Maar nee, ondanks de (piep)jonge leeftijd weten ze toch nog het spel te spelen en alles mooi in te kleden. We hebben er anderen gekend hoor, die snel snel kwamen (letterlijk en figuurlijk). Neje, geef mij dan maar een kerel die nog een beetje moeite doet om het gezellig te maken. Ik moet wel zeggen, hij had zondag een vriendje bij, meer mijn leeftijd (maar o zo getrouwd) die ik ook wel tussen mijn kiezen had willen steken. Die gaan we binnen 2 weken eens een bezoekje brengen in zijn zaak...kwestie van wat spanning in ons o zo boring life te brengen hé... Dus, nu ga ik een vitamineboost nemen, veel rusten en zorgen dat ik morgen barst van energie zodanig dat het niet opvalt dat ik toch wel een dagje ouder begin te worden...
Het leven van de single vrouw is spannend. Nooit ongemaquilleerd de deur uitgaan (ook al is het maar snel even uit en in om je post uit de brievenbus te halen), elke dag weer je benen en oksels gladscheren en niet te vergeten de landingsbaan netjes getrimd houden, geen vuil ondergoed in je appartementje laten rondslingeren, ervoor zorgen dat je karretje 'singleness' uitstraalt in de supermarkt, frisse-adem-kauwgum altijd binnen handbereik in de handtas (het idee *gniffel*, ooit al eens iets binnen de seconde uit dat rommeltasje kunnen vissen?). De vrijgezelle vrouw moet altijd goed voorbereid door het leven gaan, want who knows... today you might bump into the Man! Was het maar zo gemakkelijk niewaar? Waar zitten al die vrijgezellen waar wij hunkerend naar smachten? Vandaag deel I in onze verbijsterend interessante reeks "Ontmoetingsplaatsen" voor de 'hoping soon to be hooked' onder ons: de datingsites. Niet moeilijk dat we vandaag de dag in real life niemand meer tegenkomen, tegenwoordig zit iedereen blijkbaar thuis, vastgekluisterd voor de pc. Rendez-vous, relatieplanet, meetic, match.com, en zo kan ik nog even verdergaan. Ooit had ik door deze toestanden een goeie vriend die plots geen zin meer had om uit te gaan. Waarom ook, veel meer keus op internet dan op café. Zijn enthousiasme was aanstekelijk en voor ik het wist had ik mezelf ook een profieltje aangemaakt. Wat een visvijver! Hengelen hoefde zelfs niet, ze sprongen gewoon gezwind in mijn netje. Die eerste dag had ik al over de 300 bezoekers, waarvan er zo'n hondertal een berichtje in mijn mailbox gedumpt hadden (later heb ik trouwens eens een vergelijkende studie gedaan zonder foto, en dat aantal was meteen gereduceerd tot twee wanhopigen). En ja, een aantal dagen later had ik "beet". Gescheiden man, jonge dertiger, twee kindjes, bruin warrig krullekopje, blauwe ogen, sexy volle lippen die smeekten om gekust te worden, wreed schone job, kortom, alles erop en eraan. Tientallen gevoelige mailtjes en een paar urenlange telefoongesprekjes later had ik mijn perfecte match. Die eerste date ... *zucht*... een koude winterwandeling die eindigde in een kus op het meest romantisch betoverende plekje van Gent, het brugje over de gras-en de korenlei. ("mèèèèmorieees" kweelt Barbara Streisand nu door mijn koppie). Nog geen week later vroeg hij mij of hij enkele onderbroekjes bij mij mocht achterlaten, en voor ik het wist was de helft van mijn kast ingepalmd. Geen probleem, het was een heerlijke tijd. Zoals ik al zei had hij een suksevolle job in de financiële wereld, en jammer genoeg moest hij door de afsluiting van het boekjaar veel late uurtjes kloppen. Maar steeds stond zijn potje klaar als hij thuis kwam, ook al was het na elven. In de uurtjes daarvoor had ik tijd genoeg om ook zijn was en plas te doen en alles netjes gestreken in de ene helft van de ingepalmde kast te hangen. Alles met plezier gedaan, want ik was tot over mijn oren verliefd, and so was he. Hij had zelf eigenlijk een huurappartementje in Brussel, waar hij bijna nooit kwam omdat hij het zo ongezellig vond. Bovendien woonden zijn kindjes bij de mama in één van de Gentse deelgemeenten, en mijn eigen stulpje was voor hem een stuk dichterbij voor een snel bezoekje. We hadden elkaar leren kennen via RDV en ik merkte al snel dat hij nog dagelijks ging inloggen op zijn profieltje. Dat zat me natuurlijk helemaal niet lekker. Wat had hij daar nog te zoeken terwijl we allebei zo overduidelijk perfect gelukkig waren met elkaar? Toen ik hem de vraag stelde reageerde hij bijzonder geagiteerd en zei hij dat het gewoon "curiositeit" was. Toen ik hem duidelijk maakte dat hij mij zo het gevoel gaf dat hij ondertussen precies nog "naar beter" op zoek was hield hij ermee op, maar wel duidelijk tegen zijn zin, want hij zag er eigenlijk geen graten in (hallo?). Een paar weken later, na tienen, op één van die avonden dat ik geduldig met het eten in de oven op zijn thuiskomst aan het wachten was, checkte ik mijn emailtjes op hotmail en bovenaan de website zag ik een banner staan van Meetic. Was het mijn 6th sense ik weet het niet, maar voor ik het wist zat ik op die website zijn nickname die hij ook gebruikte op RDV in te tikken, om even later zijn fotootje te zien te verschijnen. Méér nog, hij zat online... Overwerken noemen ze dat! Om een lang verhaal kort te maken, toen hij na elven die avond thuiskwam en met deze feiten geconfronteerd werd, liep hij kokend van woede naar de voor de helft ingepalmde kleerkast en pakte zijn boeltje, stilzwijgend. Het enige wat hij nog zei, tien minuten later terwijl hij mijn voordeur voor de laatste keer achter zich dichttrok was "ik sta trouwens actief op wel nog 10 andere datingsites". Die vriend trouwens, door wie ik op RDV terechtgekomen was, komt tegenwoordig zelfs NIET meer buiten. Het IS verslavend, dat heb ik zelf gemerkt. En nee, hij is niet meer op zoek naar "de ware". Nee hoor, hij is 'zelfstandige' geworden, een geroutineerde specialist die met een gezonde regelmaat van 2 à 3 afspraakjes in de week zijn first dates door de opgebouwde ervaring al meteen het bed in krijgt, dit gecombineerd met de reeds gemaakte slachtoffertjes (oftewel jonge moedertjes voor wie het niet zo makkelijk is iemand te vinden of anderzijds de minder- of meer (in size) - bedeelden van moedertje natuur) die nog niets in de gaten hebben en -verliefd (naïef maar gelukkig) als ze zijn- wekelijks terugkomen. Ook al is hij lelijk als de nacht, vrouwen vallen nog steeds voor humoristische, gevoelige mannen, en eenmaal je dit weet is acteren niet echt moeilijk. RDV is voor hem ondertussen geëvolueerd van een datingsite naar een 'poepertjes'site. Een gat is een gat. Waarom nog een commitment aangaan als het zonder de bijkomende zorgen gratis en voor niets voor het grijpen ligt? De kers op de taart: hij tapet alles met een verborgen cameraatje dat niet te zien is tussen zijn al even zwarte dvd recorder en stereo-installatie. Zo kan hij in die twee dagen in de week dat hij bewust geen date heeft, ook nog doorgenieten. Just for the record, een vriend is hij al lang niet meer...uit respect voor het vrouwelijk ras, ook al zijn we zelf in al onze onschuld, schuldig aan het willen blind zijn. Datingsites? Nee, dank u. En natuurlijk zijn ze niet allemaal slecht, de datingsite-males, maar geef mij toch maar de spontaneïteit, en het genot van het verleid worden op de ouderwetse manier. Het duurt misschien allemaal wat langer, maar moeilijk gaat ook, en laat ze maar eens een "efforeke" doen, we zijn het tot voor slot waard, niet?
Zo goed als ongebruikt?? hihihi Die zelfde dag ben ik, toevallig een uur na Mrs T haar loodgietersbezoekje (om te leidingen te ontstoppen, hehe), ook mij laten onderwerpen aan een onderzoek 'down under'. Ik heb ook te horen gekregen dat ik er weer flink tegenaan mocht gaan, want dat alles spik en span was. Dat lieten we ons geen 2 keren zeggen en nog geen 3 uren later, na een gezellig bioscoopbezoekje en dito romantisch hand-in-hand moment, mocht Mr Big 2 mij 'down under' verder inspecteren. Net zoals de week voordien was het wederom een zalig ritje met zijn 'limo'. Verschil nu was dat hij romantischer, attenter en geinteresseerder was. De morgen nadien mocht ik, met mijn lenzen nog in mijn handen ipv in mijn ogen, mij terug in mijn zetel zetten om nogmaals een uitgebreid onderzoek te mogen krijgen. Mr Big 2 was, zoals ik vorige week gevoeld heb, duidelijk meer dan big, hij was huge! Ik heb deze keer de zaak eens grondig bestudeerd en tot welke conclusie kwam ik ? Dat hij besneden is! Neje, het is geen arabier en neje, ook geen jood. Een doodgewone Belg, zonder afwijkingen of raar bijgeloof/geloof. En ja...ik moet, voor de 3e keer bevestigen : een besneden *tuuuuut* is toch wel stukken mooier en - believe me - stukken lekkerder om eens te proeven. Geen rare bijsmaakjes, geen strak vel dat tussen je tandvlees blijft steken (voordeel : je tanden zijn ineens geflost), maar gewoon een mooi instrument waar je met plezier een deuntje op zou willen spelen, mochten er gaatjes in zijn en je notenleer gevolgd hebben... Maar ja...romantisch, heftig, geinteresseerd : het resultaat blijft steeds hetzelfde. Ze vertrekken met een snelle kus, zeggen 'tot gauw' en that's it. Een smsje of een kort berichtje een halve dag later, om even te checken of alles nog op zijn plaats zit. Maar geen 'i love you' of 'ik mis je' of 'wanneer zie ik je terug?' Neje. Ik ben tot de conclusie gekomen dat zowel een 24-als 34-jarige de mentaliteit van een 4-jarige bezitten. Het is kortom hopeloos om een kerel te vinden die het meent of de moeite wil doen om je beter te leren kennen als persoon en niet als stoeipoes. Ontnuchtering volgt steeds na het orgasme... I rest my case.
Ik kom net terug van mijn jaarlijks bezoekje bij de gynaecoloog. Met een stralende lach zei ze me "alles in prima staat daarbeneden!" Tjah... hoe zou het ook maar kunnen versleten geraakt zijn? 't Is nog zo goed als ongebruikt!
Vandaag heb ik gemerkt dat het schizofrene gedrag zich niet alleen onder hetero-exemplaren van onze mannelijke medemens bevindt, maar ook onder de homo's(-erectus klaarduidelijk). Mijn lieve kameraad J. full-time homo en liefhebber van trillend speelgoed, wist me te vertellen dat hij steeds op de chat gaat onder een pseudoniem : een kerel van 23, looks van een fotomodel, werkt als tandartsassistent en houdt er van oudere, rijke mannen gek te maken. Onder dit pseudoniem zoekt hij leuke toys op, hoort ze uit, verdwijnt dan met zijn pseudoniem naar NeverNeverland en begint nadien te chatten onder zijn eigen naam en foto met deze kerel (want hijzelf mag er best wel wezen, meer nog : hij is echt wel een lekkere kerel ...jaja, DE vraag : waarom zijn alle knappe mannen bezet ofwel homo??)...en ergens tijdens het verhaal ben ik de draad kwijtgeraak, want ik vraag me af wat in godsnaam het nut en doel hiervan is..euhm?? En nog niet zo lang geleden is een reeds lang brandende vraag eindelijk beantwoord geweest : 'Wisselen homo's af tijdens het sexen?' Niet altijd dus! Er is wel degelijk een man/vrouw rol die toegewezen is. Of toegeëigend, weet ik veel. Blijkbaar zijn er 'macho'-homo's die niet 'in hun gat laten zitten', want ze zijn toch wel echte venten zeker! (zelf mogen horen van een homo) Maar ze vergeten wel even dat ze in het gat van een andere kerel hun ding doen...echte venten zeggen ze toch? En ja hoor, ook de orale sex wordt NIET afgewisseld, want sommigen vinden het zelfs goor om 'dat ding' in hun mond te nemen. Ze vinden het dan wel niet goor dat het 'ding' in hun kont steekt... Soms als ik een kus op mijn wang krijg van één van de gay-buddies, dan vraag ik me af 'brrrrr, waar heeft die mond gezeten, WAT heeft er ingezeten?'. Maar dit is totaal hypocriet! Want als je evengoed een kus van een hetero krijgt, dan kan je je hetzelfde afvragen. Is het minder vies dat die kerel met zijn tong in iemands spleet gezeten heeft??? Don't think so....! Puuuufffff, sinds ik bevriend ben met homo's heb ik veel bijgeleerd, maar ben ik ook ergens de draad kwijtgeraakt...
Na het zien van de prachtige, onschuldige en o zo rrrrrrrr...yummie Josh Hartnett op tv, moet ik mezelf op de vingers tikken omdat ik weer bedenk 'wanneer ga ik nog eens sex hebben?' O ja...donderdag! M'n Franse lover, die 2 weken geleden met zijn broek half opgetrokken als een angsthaas - net niet gillend - gaan lopen is, blijkt na een half jaar pret te hebben gehad met mij, er dan toch definitief de brui aan gegeven te hebben. Voorlopig kan ik rekenen op een toch wel geduchtig tegenstander/opvolger, weliswaar een dikke 10 jaar ouder dan zijn voorganger, maar daarom niet minder bedreven in hetgeen hij hoort te doen. Waarna we natuurlijk komen tot onze 'top-pik' van deze week : Mr Big 2. Na mijn relatie van 4 jaar met M. wist ik hoegenaamd niet meer hoe het was om om te gaan met een +20-er...neje, niet de leeftijd (want dat weten we wel ), wel de centimeters. Toen ik een blik wierp op de 20+, moest ik even slikken (neje, nog niet wegslikken hoor) en het eerste waaraan ik dacht 'Ik wil GEEN gescheurde mondhoeken zoals mijn oostvlaamse buddddddy!', waarna ik mezelf schrap zette en na enkele minuten, met enige schroom, moest toegeven dat hij toch wel erg mmmmmm...lekker aanvoelde. Zo lekker zelfs, dat na een uur intensieve arbeid (arbeid adelt, neem het van mij aan ) mijn bed zodanig uit elkaar hing, dat zelfs de schroothandelaar geen interesse meer had om het gratis op te halen. Mijn matras, die nadien kosteloos tot 'watermatras' omgetoverd leek, kreeg hij er nochtans als extraatje bovenop Deze week is part II - the Revenge en hopelijk blijft de rest van mijn meubilair wat gespaard, alsook mijn arme lijf en lenden, dat zich alsweer schrap dient te zetten voor een aanval van testosteron en vele centimeters... We spugen in onze handen, kraken onze nek en vingers, want we hebben al voor hetere vuren gestaan...
En dit kan ik enkel maar beamen een jaar verder en wat kunnen we delen : een vriendschap voor het leven, enkele ex-vriendjes die tot de categorie wanhopige sukkels kunnen gerekend worden, enkele bedvriendjes die we in 2 categorieën kunnen indelen : de jonge lekkere hengsten en de jonge lekkere loosers.
We beginnen nu aan een nieuw jaar en alsook een nieuwe categorie : de hengsten en loosers van middelbare leeftijd, lees : onze leeftijd J
Uiteraard gaan we de jongeren (lees 22-tot 30-jarigen) nog niet direct verwaarlozen, aangezien ons onderzoek over de kunde en onkunde van de man zich niet mag beperken tot een bepaalde leeftijdsgroep. Discriminatie is nog steeds uit den boze.
Mrs T, wat denk je dat we naast onze dagelijkse pittige verhaaltjes ook wekelijks een hot-topic zullen aansnijden? Laten we misschien starten met Hoe om te gaan met een te groot geschapen kerel wat uiteraard ook als gevolg heeft Hoe om te gaan met een te klein geschapen kerel. Mrs T kan alvast van start gaan met item 1, gezien de meest recente opgedane ervaring, waarbij de mondhoeken ernstige schade opgelopen hebben kuch
Er waren eens... twee fantastische meiden, bored like hell, èn een artikel uit de Humo. De combinatie van de drie leidde tot de ultieme ontmoeting op Second Life (neenee, niet allen daarheen, evenzo booooring!!). Er ontstond een mooie vriendschap (de lesbo fanatiekelingen mogen nu afhaken, we deelden wel één bed, maar ook niet meer dan dat!), pendelend tussen Gent en Antwerpen, en msn die de afstand tussen ons dagelijks overbrugt zonder hoge 'naftekosten', en zowaar..., in ons af en aan single-schap bestoken we elkaar nu reeds een jaar met lief (niet letterlijk) en leed. Wij houden veel recht, en niet alleen elkaar, hence de pittige verhaaltjes... Een heel palmares met ups and downs, en me dunkt, het wordt hoog tijd om al die andere single vrouwen eens een hart onder de riem te steken. Single Women United! Dus aan alle broekschijters der lage landen... be ware...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Topic (of in dit geval "top-pik") van de week: Mr Big
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Ik heb toch even een week nodig gehad om over mijn avonturen van afgelopen weekend te geraken : een trio dat op een fiasco is uitgedraaid, met een kwaai vriendje dat de benen genomen heeft en zijn lekkere kameraad die in mijn bed is blijven hangen. Tja...wat wilden ze nu dat ik deed? 2 jonge snaken van 24 die met een brede grijns voor mijn neus komen verkondigen dat ze best wel een trio willen doen...dan hap je toch toe zekers!! Met als resultaat dat mijn nieuwste aanwinst in een franse colére geschoten is aangezien zijn buddy meer aandacht vroeg dan hij zelf kreeg. Ja hey! Ik heb ook maar 2 handen hé! 
Don't think so....!
), wel de centimeters. 
) mijn bed zodanig uit elkaar hing, dat zelfs de schroothandelaar geen interesse meer had om het gratis op te halen.
