Er is terug contact. Niet veel maar het is er toch. De eerste keer heeft ze zelf contact gezocht via msn. Ik was al tevreden dat ze zelf de eerste stap heeft gezet, maar ik heb het gevoel dat het toch niet lekker loopt. Het gaat allemaal zo stug. Zou het zijn omdat ze niet wil dat ik denk dat we een relatie kunnen opbouwen? Ik denk dat ik nu vaker het initiatief zal nemen. Misschien zal het dan allemaal wel vlotter gaan verlopen. Nu ja, ik ben een hopend mens en dat kan mijn ondergang betekenen. Mijn relatie met mensen is altijd te groot. Wanneer het dan zo groot is begin ik meer te voelen waardoor het ongemakkelijk wordt. Ik weet nog hoe het in het begin zat. Voor mij was het liefde op het eerste gezicht. Eens je dat hebt probeer je contact te zoeken. Je probeert haar mailadres te verkrijgen wat later haar telefoonnummer en dan kan het contact beginnen. Het is zeer opbouwend gegaan. Eerst wat msn gesprekken, dan wat smsjes en dit werd meer en meer. Het persoonlijk contact bleef ook steeds groeien. Dit tot ik ze niet meer kon missen. Nu het contact wat flauw is doet dit bij mij pijn. Maar nu is het misschien terug een begin. Moeten we het contact terug opbouwen tot een vast gegeven. Ze zal nu afgestudeerd zijn en we zullen elkaar minder zien. Zou de vriendschap die er tussen ons is ook weggaan. Zullen we elkaar vergeten? Zal zij iemand anders leren kennen en ik ook. Geen mens die de toekomst kan voorspellen. Het leven gaat verder en hopelijk positief!
