Soms mis ik onze ouden tijden

Onze grappen en ons verdriet

Het lijkt nu allemaal zo anders

En vraag me af of jij het net zo ziet.

Onze wegen lijken gescheiden

Lopen niet meer op één lijn

Het is anders dan vroeger

En soms doet dat een beetje pijn.

Ik weet dat het zo beter is

Om niet zo in te gaan op elkaars verdriet

Maar het voelt of er een muur tussen zit

En dat gevoel dat wil ik niet.

Geloof me ik zou je nooit kunnen missen

En ik hou van je met heel mijn hart

Maar soms mis ik onze oude tijden

En maakt het me een beetje verward.

15-11-2008 om 12:03 geschreven door Sietje  

Soms weten mensen mijn hart te raken
maar dan zijn jou lieve woorden er weer
om mijn dag weer goed te maken

Dan voel ik me weer even goed
zodat ik op mijn eigen manier
weer door zoeken kan naar moed

Vaak wil ik de moed opgeven
maar dan bij jij weer daar
en laat me zien waarvoor ik moet leven

Als jij er soms niet was geweest
had ik veel te veel keer
voor mijn leven gevreesd

Ik wou dat ik de woorden kon zeggen
die ik echt tegen je zeggen wil
maar die woorden zijn niet uit te leggen

Je bent een prachtige meid
met een hart van goud
die wil mijn hart nooit meer kwijt

Weet dat ik er ook altijd voor jou zal zijn
niet alleen in tijden van geluk
maar ook in tijden van verdriet en pijn

15-11-2008 om 11:58 geschreven door Sietje  

De ellende van je afschrijven
is dat de oplossing
Niet gespannen blijven
wachten op verlossing.

De zon in je leven
het kon zo mooi zijn
Mij is dat nog niet gegeven
Ik leef nog met de pijn.

Ik weet dat het hard knokken is
een gevecht elke dag.
Het gaat nog vaak mis,
maar ik hoop dat ik die dag nog eens beleven mag.

13-11-2008 om 21:38 geschreven door Sietje  

Tranen van vreugde

Tranen van verdriet

Tranen van ontroering

Tranen die niemand ziet

Tranen van blijdschap

Tranen van pijn

Tranen van boosheid

fijn dat tranen er zijn

13-11-2008 om 21:26 geschreven door Sietje  

Soms heel even

bekruipt mij het gevoel,

dat mensen niet snappen

hoe ik me voel.

Voor de buitenwereld iemand

die altijd loopt te stralen,

maar niemand ziet

dat ik blijk te verdwalen.

Verdwalen in emoties,

gevoelens van vreugde en verdriet,

die vreugde laat ik zien

maar het verdriet niet.

Dus oordeel niet te snel

over iemands vreugde of verdriet

soms is de waarheid anders

dan je aan de buitenkant ziet.

13-11-2008 om 21:21 geschreven door Sietje