altijd maar doen alsof

je zo gelukkig bent

een grote lach opgezet

niemand die jou achter dat masker kent..

veel lachen en druk doen
dan merken ze niks van je pijn
diep van binnen,voel je eenzaamheid
hoor je niet zo te zijn..

niemand die weet wat je voelt
niemand ziet wie jij bent van binnen,
ik sta er alleen voor
mijn gevoel valt niet uit te leggen,in woorden of zinnen..

26-09-2008 om 13:56 geschreven door Sietje  

een ziekte diep in mij
duizend vragen
hou je nog van me, hoor ik er nog wel bij,... ?
'ik wil niet dat je me verlaat'
dat je zonder wat te zeggen
opeens bij me weg gaat
hou me alsjeblief even vast
nee... geef maar toe
ik ben je tot last
weer een bui, ik sla op hol
ik kan niet meer rustig doen
mijn hoofd is te vol
gevoelens onherkenbaar
gedachten niet te sturen
ben even onrembaar
niets dat ik er meer van kan maken
ik ben het gewoon kwijt.
altijd maar wachten tot het over gaat.
maar veel te lang duurt die tijd
in die tijd maak ik zoveel kapot.
mijn mond staat op schreeuwen
maar mijn hart gaat op slot.

26-09-2008 om 13:40 geschreven door Sietje  

Gedachten, ze zijn zo dubbel
emoties, ik kan ze niet in bedwang houden
Als ik lach dan huil ik tegelijk.
Ik voel me zo naar,
Een uitbarsting, soms kan ik het niet in bedwang houden.
Ik zoek een muur, breek hem af.. ga hem weer op bouwen.
Wil zo graag praten, maar dat lukt me zo moeilijk nu
   Telkens opnieuw probeer ik het, maar het gaat niet !
            Het lijkt als een straf,het doet pijn,heel diep van binnen
                                                                 Lijden doe ik, ik wil niet weg glijden.

Is het echt borderline dat ik heb ?

26-09-2008 om 13:32 geschreven door Sietje