|
Hallo allemaal!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik kan het echt niet geloven dat het hier, op duizenden kilometers van mijn Belgische thuis verwijderd, zo goed met mij gaat. Ik heb echt een ongelooflijk goede week achter de rug en ik hoop dat ik er zo nog veel mag meemaken. Niet dat er zoveel speciale dingen gebeurd zijn, maar ik voel mij hier thuis, ik maak eindelijk vrienden, de taal begint wat meer te lukken, ik heb een super goede familie die veel wilt reizen met mij en ik heb gisteren het beste feestje ooit gehad!
Deze week waren het allemaal gewone (soms saaie) lesdagen, maar dinsdagochtend had ik mij verslapen en ik dacht dat ik te laat ging zijn voor mijn vervoer. Omdat ik mij moest haasten, liep ik van mijn thuis tot aan de ingang van mijn condominio, maar helaas heb ik de ingang niet gehaald
Ik ben met mijn stomme kop gestruikeld over een stuk hout en ben er (natuurlijk) over gevallen, waardoor mijn linkerknie en mijn rechterhand er nu heel mooi uitzien. Maar, zoals elk ongeluk ook een beetje een geluk met zich meebrengt, is door dit incident, mijne vocabulaire weer uitgebreider geworden( want ik heb het verhaal zeker twintig keer opnieuw mogen vertellen en nu weet ik woorden zoals : vallen, dom, verband, bloed,
). s Avonds ben ik samen met Barbara, Paulo (haar vriend) en Sabrina inkopen gaan doen voor het AFS-feestje van gisteren, waar ik later nog op terugkom.
Woensdag had een meisje van mijn klas, Thailã gevraagd of ik s avonds mee wilde gaan naar de les in Salvador, samen met nog 10 andere klasgenoten. In het begin had ik echt geen zin om s avonds nog eens mijn tijd te verdoen door de les filosofie en biologie bij te wonen, maar ik wilde het langs de andere kant toch eens meemaken. En hoeveel te sneller ik het deed, hoeveel te sneller ik ervan af was. En wat was dat een goede keuze! Rond half 5 in de namiddag ben ik naar school gewandeld en heb daar, samen met nog 11 andere klasgenoten een mini privé busje genomen, op weg naar Salvador. Er stond een dvd op van exaltasamba, een bekende sambaband hier. Iedereen zong mee en er was zoveel sfeer! Echt zalig! Na een uurtje onderweg geweest te zijn, kwamen we aan. Ik had voor de eerste keer het gevoel dat ik één van hun was. We zijn samen Beiju gaan eten, iets wat ik zelfs nog nooit had gezien. Een soort rond deeg dat ze warm maken en waar ze van alle soorten ingrediënten (dat ik zelf mocht kiezen) instoppen, om daarna toe te plooien en op te eten. HEERLIJK! Toen de les begon, wat in een aula plaatsvond, vond ik het eigenlijk helemaal niet zo erg. Ik kon nog steeds praten en mij bezig houden (zo heeft Thailã tekeningen op mijn nagels gelakt). Ook heeft 1 meisje en 1 jongen mij alle vuile woorden geleerd (enfin, opgeschreven zodat ik ze kan leren), zodat ik wat gewapend ben voor de oh-zo-grappige vuile mopjes. Om kwart voor 11 s avonds pikte het minibusje ons terug op. Om 12 uur lag ik eindelijk in mijn bed, om de volgende ochtend opnieuw om tien voor zes op te staan. Maar nee, ik loop niet meer om mijn transport op tijd te kunnen halen!
Vrijdagavond ben ik met 4 klasgenoten pizza gaan eten. Hier is het zo dat je gewoon een tarief betaalt (9,80 real, dus ongeveer 4,00 euro) en dat je zoveel pizza mag eten als je wil. En ze komen rond met wel 20 verschillende soorten pizzas, heerlijk! Later op de avond kwamen er vrienden van mijn klasgenoten aan en wat zag ik? NE VETTIGE JOHNNY! Met 2 diamanten oorbellen, een marcelleke, stoere praat, roken en echt zuipen. Ben ik even blij dat dit niet alleen in België bestaat!
Zaterdagnamiddag ben ik gaan helpen om alles klaar te zetten voor het AFS-feestje. Iedere AFS-student van het buitenland moest iets typisch van zijn land meebrengen en verkopen. Ik had boeken, bier en croissants met chocolade meegebracht, njammie. Er waren nog 5 andere AFS-studenten aanwezig van Duitsland, Italië en Turkije. Ook alle families en de AFS-studenten van Brazilië die volgend jaar naar het buitenland vertrekken waren er. Maar die avond was ik ook uitgenodigd op een verjaardagsfeestje van een klasgenoot. Hij werd 18 jaar en gaf dus een groot feest. EN DAT WAS ECHT HET BESTE FEESTJE OOIT! Ik heb mij ongelooflijk zalig goed geamuseerd. Het was in een soort lounge huis met 3 verdiepingen, waar obers rondliepen met hapjes, cava, cachaça, sushi, taart,
(eten, eten en nog eens eten)! Daarna heb ik mij begeven op de dansvloer en ik ben er niet meer vanaf gekomen tot kwart na 3 s nachts. Het was een mix van Braziliaanse muziek (man, sommige Brazilianen kunnen toch zo ongelooflijk goed dansen!) en R&B. Zalig, zalig, zalig! Ik heb ook forro (uitgesproken als foho) gedanst, samen met een klasgenoot. Ik voelde mij echt een beginneling (natuurlijk, dit was nog maar de tweede keer dat ik forro danste) en hij kon het zo goed! Maar ja, dat hoort erbij! Het was echt geweldig!
(dit is de Johnny waar ik het over had. Dit was alleen gisterenavond op het feestje... Vandaar het mooie hemd)
Deze week heb ik ook een paar blunders gemaakt
Ze vroegen mij heb je al ooit cachorro quente gegeten? (cachorro quente = hete hond). En ik legde de link niet met hotdog, dus ik zei neen, ik dacht dat ze dat alleen maar in Azië aten. Nu ja, dat was wel het mopje van de dag! Of ook: mijn papa vroeg of we kippen en hanen hadden in België (wat is dat nu voor een vraag eigenlijk!). En ik had mij niet goed uitgedrukt, want het kwam er op neer dat ik zei dat we geen kippen hebben in België (tot nu toe weet ik nog steeds niet hoe ik dat klaargespeeld heb). En een paar uur daarna vroeg hij: Maar als jullie geen kippen hebben, hoe hebben jullie dan eieren?. Haha. En over het ficaren (kusvriendje en meer), waar ik het in mijn allereerste blogbericht over had
Een jongen vroeg mij gisteren of ik dat wilde, maar ficar is ook het werkwoord of iemand wil blijven (in mijn geval toen op de dansvloer) of naar buiten gaan. En ik zei dat ik graag wilde ficaren (blijven dus op de dansvloer!!) en ik vroeg of hij het ook wilde. En hij zei heel graag, waardoor ik toen ook door had dat het ficaren in de andere betekenis was. Ik zei toen dat ik het liever niet wilde, en toen heeft hij zich op een andere prooi gegooid, haha.
Tot volgende week!
|