|
15 en 16 juli
We zijn de hele dag bezig met de boot aan de kant te doen en hem schoon te maken. Het is zwaar bewolkt en af en toe regent het, maar het is niet koud. Reine is een aangenaam plaatsje om te vertoeven. We maken een ferme wandeling en genieten van het uitzicht. Er staan hier massas houten rekken waar men in de winter de vis aan hangt te drogen. Nu staan ze er als verlaten klimrekken bij. Hier en daar hangt er nog een dode meeuw aan vastgemaakt, om de anderen af te schrikken.
Reine ligt in een baai en is als het ware omgeven door groengrijze spitsige rotsen. We liggen op een goede plaats en hebben zicht op de ingang van de baai. Het is er wel heel ondiep en het was puzzelen om tot aan het ponton te geraken, want overal zijn er onder water rotsmassas.
Men voorspelt niet veel goeds voor vanavond, horen we van een andere schipper : de wind gaat aanwakkeren en zal zeer hevig worden. Maar we liggen goed als we horen uit welke richting hij verwacht wordt. We zijn er gerust in
s Avonds regent het vollen bak, uren aan een stuk en we gaan slapen rond middernacht met het gekletter als slaapmuziekje. We willen morgen om 6 uur opstaan en heel vroeg vertrekken naar Kabelvaag, zon 35 mijl hier vandaan. We willen er vroeg aankomen omdat we het oude vissersmuseum willen gaan bezoeken, dat nogal befaamd is. Stamsund, zoals eerder gepland zal voor een volgende keer zijn, maar er zijn nog zoveel plekjes die voor de volgende keren zullen zijn
Om 1u30 s nacht worden we letterlijk wakkergeschud! Het is net of we midden op zee zitten. De boot schudt van de ene kant naar de andere, terwijl het water met een oorverdovend lawaai tegen de boot gesmakt wordt, dit onder een hels geloei en gehuil van de wind. We beseffen niet goed wat er gaande is, en ik spring uit mijn bed om toch eens te gaan kijken, want dit is niet meer normaal! Serge is nog niet goed wakker en mompelt enkel dat hij morgen wat langer gaat blijven liggen, want dat we toch niet zullen kunnen vertrekken. Ik snap niet goed dat hij ook niet uit bed springt, maar niet panikeren is zijn motto!
Wanneer ik boven kom zie ik terzelfdertijd alle schippers uit hun boot komen. Er is algemene bedrijvigheid in de haven. Halfaangeklede mannen en er zijn er zelfs op blote voeten haasten zich om hun schip met extra landvasten te beveiligen.
Plots komt mijn ventje in zijn blootje ook eens zijn kop boven steken. Ja, wat is me dat!
De wind zwelt altijd maar aan en aan, en ik ben echt niet op mijn gemak want onze boot ligt onder helling, niet te geloven! De wind komt uit de tegengestelde richting dan die die werd voorspeld, en maakt dat we letterlijk met volle kracht tegen het ponton gesmakt worden. De kracht is zo hevig dat hij er voor zorgt dat we onder helling liggen!
In de baai zijn er overal schuimkoppen op het water en de hemel ziet er zwart en onheilspellend uit. We voelen echt dat we telkens tegen het ponton geduwd worden en het verbetert er niet op. Extra fenders? OK, maar die krijgen we er nooit tussen, want we kunnen de boot niet afduwen van de wind. Onze overbuur steekt een handje toe en het lukt toch op het moment dat de wind iets afneemt om dan weer met volle kracht aan te zwellen.
Ons bijbootje dat achteraan onze boot is vastgemaakt wordt ook telkens tegen het ponton gesmakt. Gelukkig vangt een van de roeispanen telkens de klap op, want beter een roeispaan stuk dan het rubber van de bijboot.
De storm houdt het bijna een vol uur uit vooraleer het wat kalmer wordt. Kalmer in die zin dat de windkracht iets is afgenomen, en dat we niet meer onder helling liggen.
We zijn natuurlijk klaar wakker en met het klotsen van het water en de aanhoudende wind lukt het niet om onmiddellijk terug in te slapen.
Morgen om 6 uur op, dat mogen we vergeten, als de wind zo blijft aanhouden en uit dezelfde richting geraken we gewoon niet weg van dit ponton.
Om half negen worden we spontaan wakker. Slecht en te weinig geslapen. En de wind? Het is nog goed aan het blazen maar de wind is 180° gedraaid. Nu worden we weggeduwd van het ponton, dus als we het zien zitten, kunnen we zeker weg.
We ontbijten en kijken een beetje de kat uit de boom, maar uiteindelijk beslissen we toch van te vertrekken.
Er staat inderdaad heel veel wind, maar voor ons is hij achterlijk tot ruim, dus van zodra we de haven uit zijn, draaien we de rolfok open en gaat de motor uit.
De storm heeft zijn sporen achtergelaten op de zee, want er zijn serieuze golven die onze boot telkens een stuk meesleuren om ons uiteindelijk van links naar rechts en omgekeerd te laten tollen. Comfortabel is anders! Maar we lopen 6 knopen, dus het gaat wel vooruit!
In de verte zien we de hemel opklaren en het is net of we vlak voor de donkere wolken zeilen die boven Reine hangen. Ze achtervolgen ons en het wordt een race tegen de regen. Exact 5 minuutjes regen krijgen we en hoe langer we zeilen hoe duidelijker het wordt dat het slechte weer achter ons blijft.
We kunnen 4 uur aan een stuk zeilen, maar dan vermindert de wind teveel en moeten we motor bijgeven. Het is prachtig weer en omdat we nu heel dicht bij de kust varen kunnen we de verschillende haventjes die we voorbijvaren goed zien. Ze liggen half verscholen achter lager gelegen rotsen waar het telkens puzzelen is om de havens aan te lopen. Het is leuk niettegenstaande de deining er nog altijd inzit, maar het zicht maakt echt veel goed.
Om 16u30 lopen we onder een stralende blauwe hemel Kabelvaag aan. Het is een kleine havenkom met weer maar 1 ponton die al volledig bezet is. Ook de Bor uit Nederland is weer van de partij. We leggen ons naast een Sun Odysee 42 voet (ferme machine) en we zijn tevreden dat we er zijn. Het was een bewogen dag!
We doen wat inkopen (voor het eerst een grote supermarkt) en maken een spaghetti zoals thuis klaar. Vanavond staat er niet veel meer op het programma, maar morgen om 9uur opent het museum en daar willen we eerst naar toe. Daarna willen we nog vertrekken naar het Trollenfjord hier niet zodanig ver van, en van daaruit weten we het nog niet, misschien Risvaer, maar dat zal afhangen van de omstandigheden, want wat de weergoden in petto hebben, dat weet je nooit en uiteindelijk ben je daar een groot deel afhankelijk van met een zeilboot.
|
