05-07-2008

Weinig geslapen vannacht want de wind giert onophoudelijk en het water klotst constant tegen de boot. Het is een klankspel van jewelste en je wordt dan nog heen en weer gewiegd ook! Maar Serge heeft geslapen als een roos…en gesnurkt!

Het weer ziet er weer goed uit en we hebben het gevoel dat de wind wat afgezwakt is. We gaan met de bijboot naar de kant. Dit is een gammelig, oud haventje en dringend aan vernieuwing toe, maar dit zal de Noren een zorg wezen. Van zodra we buiten het havengebied komen worden we verwend door het prachtige uitzicht! Hele mooie grote huizen, met al even mooie tuinen, met een overvloed aan bloemen. Je kan duidelijk zien dat hier veel energie gestoken wordt in het onderhouden van de tuin. We moeten een helling op en komen voorbij een compleet nieuwgebouwde kleuterschool, heel modern zelfs een design-ontwerp zou ik zeggen. Wat een tegenstelling met de jachthaven!

Van boven is het zicht adembenemend. Je kan de volledige baai aanschouwen met het water dat donkerblauw gekleurd is en omringd wordt door hoge rotsen. We kunnen de toppen van de rotsen niet zien want een dikke partij sneeuwwitte wolken hangt er net boven en lijkt net een donsdeken die de toppen toedekt. Het is een prachtig zicht, echt waar.

Kort na de middag vertrekken we richting Sommaroy. Ik heb er iets over gelezen en wou toch graag eens gaan zien. Voor Serge is het OK zolang het maar op de weg naar de Lofoten ligt.

De wind is inderdaad wat afgezwakt en de zon kan wat meer van haar warmte weggeven. Dat is meegenomen, want dit is de eerste keer dat we het niet koud hebben. De temperaturen liggen zeker 10 à 15° lager dan vorig jaar. Dus we genieten terwijl we de smalle fjord terug uitvaren op weg naar Sommaroy.

Maar het genieten is van korte duur want we moeten een stuk buitenom op open zee. De wind is er terug in volle glorie en neemt hoe langer hoe meer in kracht toe. We hadden echter niet verwacht dat het zo hevig ging zijn. De boot sloeg van de ene kant naar de andere en omdat ik er niet op voorbereid was, hoorde ik binnen toch het één en ander tegen de grond vliegen. We moesten ons echt wel goed vasthouden want het was een vieze zee. Onze puppy lag te slapen beneden in haar mandje en ik vreesde dat ik het mandje ging zien schuiven. Maar niets was minder waar, want onze Fien lag te ronken en trok zich niets aan van het gestommel en gewiebel van de boot. Gelukkig maar, en vanaf nu wordt ze omgedoopt tot "zeehond"!

We moesten nog even volhouden aan dezelfde koers en het was jammer dat ik geen foto’s kon maken. Het was te wild en ik moest mij vasthouden, maar het zicht was ongelooflijk mooi. De zon probeerde haar best te doen om door de wolken heen te breken en slaagde daar af en toe in. Dit gaf een schitterend effect op het water omdat door de weerkaatsing de schuimkopjes nog witter leken. We waren in een gebied waar je als het ware omringd wordt door rotsenmassa’s; de één al groter dan de andere. En het was heel opvallend dat de wolken zich samenpakten en zich als het ware rond de toppen van die rotsen gingen nestelen. Alleen rond de toppen van de rotsbergen zag je een lint van wolken. Maar het bleef droog en dat was voor ons het voornaamste. Het was wel barkoud!

De aanloop van Sommaroy was niet simpel. Ik had er weer een plekje uitgekozen! Allereerst hadden we de brug. Kunnen wij eronder? Ik gauw even de Norske Los geraadpleegd en met mijn beperkte kennis van het Noors dacht ik toch dat de brug 20m onderdoorgang had. Dus met ons 17 m masthoogte zou dat geen probleem mogen zijn. Maar hoe dichter we bij die brug kwamen, hoe meer ik begon te twijfelen aan mijn beperkte Noorse kennis. Serge vertrouwde het ook niet helemaal, maar om de haven te bereiken was dit de enige toegang…dus zéér op het gemakske altijd een beetje dichter naar de brug toe… en maar kijken naar omhoog en hopen dat we eronder konden. Het was bangelijk maar ik had er een goed oog in en toen ik een knikje van Serge kreeg en hij de motor versnelde wist ik dat het OK was. Véél was er niet over en ik vermoed dat de Noorse meters wat kleiner zijn dan de onze, want ik had wel goed gelezen: 20m!

Maar toen begon het nog maar : het was ongelooflijk mooi, echt waar, maar ik denk dat Serge mijn keuze toch vervloekt heeft. Het was een doolhof van kleine rotsjes die net de kop boven staken en waar we moesten tussen slalommen. Super prachtige stroken met strandjes en waar hier en daar zelfs een huis op stond. Dit is hier echt wel de moeite waard om te zien. En het heeft moeite gekost om er te komen want mijn ventje moest super geconcentreerd blijven. Ik daarentegen heb ondertussen heel wat mooie foto’s kunnen nemen, ik kon er niet genoeg van krijgen.

Versteven van de kou zijn we hier gaan aanleggen op het einde van een steiger in een lege box. De wind blies ons gewoon tegen de steiger en al goed dat we al onze fenders gebruikt hebben. Het is nu 21u30 en we hebben net gegeten. De wind giert hier en de boot beweegt constant. We hebben hem nochtans heel goed vastgemaakt omdat we wat rustiger zouden liggen vannacht maar het zal niet veel zin gehad hebben, vrees ik.

Onze verwarming staat op maar het is hier maar 17° binnen. We krijgen het niet warmer omdat het veel te koud is.

Misschien blijven we hier een dagje, misschien ook weer niet, maar we willen hier wel uitgebreid op verkenning gaan en Serge wil hier ook wat vissen, dus…. We zien wel.

05-07-2008, 21:54 geschreven door passion  

04-07-2008

We hebben schandalig lang geslapen vandaag, niettegenstaande we gepland hadden om vroeg te vertrekken. Na een uitgebreid ontbijt starten we dan uiteindelijk de motor. Het is ondertussen al 13u30!

Het weer ziet er goed uit, ik zeg wel ziet er goed uit. De hemel is op een paar schapewolkjes felblauw en de zon laat haar zien van haar beste kant. De spelbreker is de stevige polarwind die de warme stralen van de zon in het niets doen verdwijnen. Het is verdorie heel koud en de golven geven aan dat de wind heel krachtig is.

Maar we zijn goed gekleed en we zitten volledig uit de wind met onze nieuwe buiskap die we volledig kunnen sluiten. Dat is wel een luxe hoor!

We zijn op weg naar een plaatsje dat Kjosen heet met coördinaten 69°41,2 N en 18°44,4 O. Een kleine baai met een kleine jachthaven waar we plannen te overnachten.

Via de Vengsoyfjorden, langs beide zijden geflankeerd door rijkelijk begroeide rotsen varen we op het gemak in een vrij breed vaarwater. Hier en daar ontdekken we wat huizen en we vermoeden dat het vrij eenzaam wonen moet zijn. Het weer blijft de ganse namiddag zonnig, maar de noorderwind die nog aanwakkert bederft de pret. De omgeving echter maakt dat ruimschoots goed.

Tegen een uur of acht naderen we ons einddoel. We moeten helemaal tot op het eind door een al veel smaller fjord om de jachthaven te bereiken. Er zijn inderdaad 2 aanlegsteigers waar een aantal oude vissersbootjes aanliggen en een veel kleinere waar we vermoeden dat het niet diep genoeg is voor onze boot. Dus we kiezen ervoor om helemaal aan de kop te gaan liggen omdat die steiger er nog het best uitziet. Het aanleggen gaat vrij vlot en van zodra de klus geklaard is willen we op verkenning gaan. Maar het zit tegen want het blijkt dat er geen mogelijkheid is om van de steiger te geraken. Een grote ijzeren deur in traliewerk met een kanjer van een slot aan zorgt ervoor dat we maar één kant uitkunnen en dat is terug naar de boot. Gelukkig hebben we dit jaar de bijboot mee, en stelt Serge voor om hem maar meteen op te pompen en met de bijboot naar het kleine steigertje te gaan waar we wel aan wal kunnen.

Ik maak ondertussen het eten klaar en na lekkere bolletjes in de tomatensaus met champignons en rijst, zijn we allebei uitgeteld. We zullen dan morgenvroeg maar aan wal gaan….

05-07-2008, 21:51 geschreven door passion  

26 juni 2008

Rond 15u30 aangekomen in Tromso zonder enige vertraging van de vluchten. De reis is goed verlopen en de puppy heeft zich ongelooflijk goed gedragen. Ik had het anders verwacht, maar neen, het was precies of dat kleine ding al jaren gewoon was van te reizen.

Vlotjes door de douane geraakt, na een grondige check van de puppy en al de documenten.

Toen ik de luchthaven verliet gaf Tromso een triestige, grijze en vooral zeer koude indruk.

Het was droog maar de hemel beloofde weinig goeds.

Ik nam een taxi en liet mij naar de jachthaven brengen, want ik wou eerst naar de boot.

Het viel mij op dat er nog heel veel sneeuw lag op de toppen van de bergen, veel meer dan vorig jaar, maar met een temperatuur van 4° was dat wel logisch!

Versteven van de kou aan boord gekomen en onmiddellijk de stroom aan de kade ingeschakeld. Snel de verwarming aangezet en de donsdekens uitgepakt omdat ik merkte dat de puppy het wel heel erg koud had.

Ik had honger maar in mijn zoektocht naar iets eetbaars moest ik vaststellen dat er niets bruikbaars aan boord was.

Na een uurtje ben ik dan met aangepaste kledij naar de moeder van Serge gegaan om ze te laten weten dat ik er was. Daar even gebeld naar mijn ventje om te weten waar hij ondertussen al was. Hij had nog een 750 km voor de boeg dus ik kon hem de volgende dag opwachten. Na een lekkere kop koffie en wat geklets heb ik wat proviand ingedaan en ben ik terug naar de boot gegaan. Verdorie wat was het koud! En zoals ik verwacht had, hadden de hemelsluizen zich geopend.

Ik was moe en ben met 2 donsdekens op mij, volledig ingeduffeld, met de puppy vrij vroeg gaan slapen.

27 juni 2008

De ingebouwde wekker zorgt ervoor dat ik reeds om 6uur wakker ben. Het ziet er nog altijd grijs uit buiten, maar de regen is opgehouden.

Snel water opzetten want ik snak naar een kop verse koffie. Het geeft een fijn gevoel om weer op de boot te zijn, en terwijl ik mijn koffie opdrink, geniet ik van de vertrouwde geluiden die ik zo lang niet meer gehoord heb : het klapperen van de vlagjes, het kreunen van de landvasten die door het bewegen van de boot tegen het ponton schuren, het klotsen van het water tegen de onderkant van de boot, en natuurlijk het geschreeuw van de meeuwen, die weer in grote getale van de partij zijn.

Ik kleed me warm aan maar heb toch het gevoel dat het iets warmer is dan gisteren. Ja, het is nu 6°, dat is toch al iets beter. Ik ga een wandeling maken met de puppy, maar niet te lang want het beestje rilt van de kou. Dit zal misschien wel een probleem worden, denk ik, want ze is toch nog klein. Maar ze huppelt vrolijk rond en vindt het reuze dat ze eens de benen kan strekken.

Terwijl ik wat verder op aan het wandelen ben, zie ik plots een welbekende wagen de haven binnenrijden. Ik kan het niet geloven, maar inderdaad, daar was Serge al! Het was nog maar 8.30u! Super!!

Hij was doodop en na een biefstuk met boterhammen, zijn we samen terug in bed gekropen om een paar uur te slapen.

28-29 juni 2008

Lang uitgeslapen zaterdag, uitgebreid ontbijt genomen en dan de wagen leeggehaald en alles gesorteerd en in de kasten gestopt. Het is weer wat zoeken maar je bent het zo weer gewoon.

We zijn super lui en Serge is nog niet volledig uitgerust. We gaan het rustig aan doen vandaag en plannen om de stad in te trekken. Op de markt is er vandaag iets speciaals te doen. Er zijn tientallen eetkraampjes waar je streekgerechten kan proeven uit voornamelijk Oosterse landen. Dat spreekt ons wel aan, en de geur die er hangt doet ons watertanden. We proeven van verschillende “dingen” maar het valt eigenlijk wel wat tegen : weinig gekruid, niet warm, niet speciaal, kortom de moeite niet waard.

We gaan dan maar een terrasje doen, want inderdaad de zon is van de partij! Het is nog koud, maar veel aangenamer met de zon erbij. Trouwens, men voorspelt beter weer!

Zondag wakker geworden met een stralende blauwe hemel en een volle zon! Het is zo’n 12 ° maar het verschil is zo groot dat wij vinden dat het al goed weer is. Alles is gesloten vandaag en we beslissen om op te lijsten wat we nog allemaal moeten doen voor we kunnen vertrekken, en om vandaag toch een wandeling te maken.

Serge ligt momenteel te slapen want hij is nog altijd niet volledig uitgerust. Fientje slaapt ook al een tijdje, want die was doodop na de wandeling.

Straks maken we zelf Thais, en dat zal smaken. We hebben nog afgesproken met Michel (broer Serge) en gaan daar naar de finale van het EK kijken.

Morgen gaan we de zeilmaker aanporren omdat die nog een aanpassing moet doen aan de buiskap (aan het gedeelte waarmee we de boot volledig kunnen overkappen). We zouden dit wel graag in orde hebben omdat we vermoeden dat we ze zullen kunnen gebruiken. We vrezen dat we niet de zomer van vorig jaar zullen hebben, maar kom als het maar droog is, zijn we al blij. We gaan ook op zoek naar campinggas, want dat is hier moeilijk te vinden.

Ik hoop dat we dinsdag kunnen vertrekken richting Lofoten, ik kijk er echt naar uit.

Passion

01-07-2008, 13:21 geschreven door passion