21 juli 2008

Vandaag vroeg uit de veren want we hebben een eind te gaan. Beter uitgerust vertrekken we om 07 uur weerom onder een stralende zon. We groeten Engenes en zeker “tot weerziens!” We vermoeden dat het weer warm zal worden want op dit vroege uur heb je met een t-shirt meer dan voldoende aan.

We varen inderdaad onder een stralende zon eerst naar Djupvagen 68°09’76 N en 18°06’71 en komen al rond 11u15 toe. Klein, super klein maar wel een degelijke steiger waar we makkelijk aankunnen. Een paar bootjes maar toch ook 2 zeilboten liggen hier te kijk.

Fientje wil al van boord, dus ik rep mij om met haar de directe omgeving te verkennen en van haar sporen te voorzien. Ook hier is het ongewoon stil en staan er maar enkele huizen. Het valt mij op dat ze vrij groot zijn. Aan elke balk waar men een nagel kan inslaan, heeft men een bloempot hangen. Alle formaten, in ieder hoekje, aan iedere venster minstens 3, zelfs op elke trede van de trap naar de ingang. Gelukkig heeft men gekozen voor fleurige bloemen die allemaal in hetzelfde kleurassortiment zijn als de wel honderd lupines die de voortuin lila, roze en paars kleuren. Lupines zijn trouwens bloemen die we hier overal in overvloed in de tuinen kan vinden.

Ik kom voorbij een houten bord op 2 palen waar net geteld 13 brievenbussen aan vastgemaakt zijn. Ook dit is hier een vertrouwd beeld en geeft aan dat dit een manier is om het de postbodes was makkelijker te maken en veel tijd uit te sparen. Iedereen komt hier gewoon zelf zijn post ophalen want de huizen liggen te ver van mekaar verwijderd.

Rond 15u trekken we verder en tot ons groot genoegen is de wind komen opsteken. Het zit echter niet mee want we krijgen hem pal op kop, dus van zeilen is er absoluut geen sprake.

Een uur of 3 verder wakkert de wind aan tot 25 knopen en het lijkt wel of we zitten op de Westerschelde. De zon is op slag weg en de wolken zakken zienderogen lager en lager zodat we nog enkel de oevers duidelijk kunnen zien. Het lijkt wel of we in de mist opbonken tegen de golfslag!

Normaal gezien zouden we rond 20.00u een kleine haven moeten bereiken waar we gepland hebben te overnachten. Serge merkt op dat hij blij zal zijn als we er zijn, want dat hij eigenlijk verlangt naar een rustige avond als afsluiter. Ik trouwens ook en we zijn al op weg van 07.00u deze morgen, dus het mag wel.

Wanneer we de haven (die we trouwens in de Norske Los teruggevonden hebben) bereiken, lijkt het een klein beetje op te klaren, althans die indruk krijgen we.

We maken ons klaar om aan te leggen en ons Fientje heeft het al onmiddellijk in de gaten, en laat weten dat het niet te lang moet duren.

Waarom de Norske Los dit een haven noemt, is ons een raadsel. Er ligt inderdaad een pier, opgebouwd uit grote rotsstenen en aangezien wij niets zien, vermoeden we dat we nog wat verder achter de pier binnen kunnen varen. De dieptemeter begint heel snel te dalen en we zien onmiddellijk dat er niets achter die pier is. Voor de pier ligt er inderdaad een heel klein aanlegsteigertje (2m) die de gjestekai moet voorstellen. Dit is niks en wordt niks!

We maken rechtsomkeer tot groot ongenoegen van Fien…en van Serge!

Normaal gezien is er een B-plan voor zulke gevallen, maar uitzonderlijk in deze fjorden hier zijn er bitter weinig aanlegplaatsen, laat staan jachthavens of zelfs vissershavens.

Op het ogenblik dat we beseffen dat het niks wordt hier, beseffen we ook dat we nu nog een lang eind te gaan hebben.

Daar gaat onze afsluiter!

We beslissen om maar meteen koers te zetten naar Tromso, onze thuishaven, en rekenen uit dat we daar rond middernacht kunnen toekomen. Dat valt nog mee, want voor dat uur zitten we gewoonlijk toch niet in bed.

We krijgen ruime wind (20 knopen) en draaien onmiddellijk de rolfok uit. We glijden door het water en lopen een dikke 6 knopen. In de hoop dat dit nog lang blijft duren, zitten we allebei te genieten omdat we niet langer het geronk van de motor moeten aanhoren.

Maar ons geluk is van korte duur. Net geteld 20 minuten kunnen we zeilen en dan plots valt de wind van de ene seconde op de andere weg. Het zeil hangt te flapperen en we zijn genoodzaakt om de motor weer op te starten. Verdorie toch!

We krijgen nog vrij helder weer, maar voelen duidelijk dat de temperatuur toch afneemt hoe meer je naar het noorden gaat. We trekken de fleezen aan, en zetten binnen zelfs de verwarming op, en dat is toch al een tijdje geleden dat we dat moeten doen hebben.

Om 23u45 lopen we Skatora binnen en leggen we aan. We zijn moe want hebben vandaag toch wel weer een 14u gevaren.

Morgen slapen we uit, gegarandeerd! Daarna met Fientje naar de dierenarts om haar inenting tegen rabbies (ze is dan net 3 maanden) en dat is verplicht.

Dan hebben we nog 1 dag om onze boot schoon te maken zodat we Réné, Carina en hun dochter Vicky kunnen ontvangen die hier letterlijk en figuurlijk binnen een paar dagen het roer gaan overnemen en met de Passion gaan rondtoeren.

23-07-2008, 22:56 geschreven door passion  

20 juli 2008

We slapen ongeveer tot 10u30 en ik ga onmiddellijk aan wal met Fientje. We krijgen een blauwe hemel en het is verdorie heel warm! Buiten de aanlegplaats is het even rommelig als in de haven. Ik moet bij wijze van spreken mijn weg zoeken door het struikgewas om aan de smalle rijweg te komen. Er staan enkele huizen waar alles heel stil lijkt en verder is er niets, gewoon niets. Als je richting water kijkt daarentegen krijg je het gevoel of je aan de Azurenkust zit. Het water is door de felle zon in combinatie met de overvloedig groene bergen turquoise van kleur. Het doet me denken aan die keer in het Lysefjord een paar jaar geleden.

We vertrekken daar zo snel mogelijk want moeten nog een heel eind. We willen eerst naar Engenes hier een 25 mijl verder, dan wat rusten en daarna toch nog een paar uur varen.

We vertrekken om 14u in de blakende zon, zonder een zuchtje wind, én met de stroming mee. Rond 17u 30 liggen we al vast in een kleine heel mooie baai met een fraai klein haventje. Alles is er heel netjes en we liggen aan een degelijke steiger. Engenes stond op het verlanglijstje vorig jaar maar lag toen te ver uit de richting die we gingen, nu komen we er praktisch langs, dus we moeten ervan profiteren.

We hebben er geen spijt van want na het avondeten beslissen we om hier toch te overnachten en morgen heel vroeg te vertrekken. We zijn nog moe van vorige nacht en hebben allebei zin in een goede nachtrust.

Om 23u gaan we nog een avondwandeling maken in de omgeving en we krijgen er op de koop toe een schitterende bijna-zonsondergang bij. De kleine haven ligt net op een punt waar verschillende fjorden bij elkaar samenkomen, waardoor een hele grote vlakte net voor de haven ingenomen is door het water. Het lijkt of al de bergen er in een halve cirkel rond liggen en de toppen worden door de speling van de zonnestralen als het ware verlicht. Mooi echt waar!

23-07-2008, 22:54 geschreven door passion