benieuwd naar onze reiservaringen? scrol dan naar beneden daar kan je alles meebeleven van onze afgelopen reis naar Senegal 2011! en onze recente reis dec. 2014 eveneens kan je de foto's bekijken!
09-03-2011
vrijdag 11 maart dag zes
Even uitslapen vandaag, we vertrekken pas rond 10u15, ver rijden is het niet deze keer, we gaan met het busje de markt en de vishaven bezoeken in Mbour. Het is heel warm vandaag, alweer staat een gids paraat om ons alles piekfijn uit te leggen, wat een drukte in de vishaven, we weten echt niet waar eerst te kijken, we zien bootjes aankomen, de vis wordt uitgeladen, het strand is propvol , ze zijn de vis proper aan het maken en aan het schrobben, we zien allerlei soorten, vooral soorten die we nog nooit eerder zagen, meer nog we wisten nog niet dat die bestonden! Allerlei soorten groot , klein en enorm groot! Rita heeft haar petje vergeten en de zon brandt enorm, ik vraag aan onze gids of hij ons straks op de markt kan tonen waar men petjes verkoopt, maar .dat is al helemaal geen enkel probleem Rita krijgt direct zijn pet op haar kop gezet haha, toch lief he! En ja Rita had liever een nieuw petje gehad maar je kan dat ventje toch niet afronteren he ! ach ja weet je wat we zijn in Senegal he en dat hoort er bij gewoon! Van de vis gaan we naar de afdeling kruiden, allerlei soorten zien we daar, dan de winkeltjes die zijn overdekt, daar wil lolita zo een puntige schoenen, even kijken naar de maat en zo en dan gaan we gezellig iets gaan drinken, ondertussen gaat de gids op stap en haalt hij soorten schoenen, die brengt hij bij Lolita ze moet enkel passen en kiezen, wat een luxe zeg! Daarna gaan we naar Nianing want Sophie en haar zus gaan lolita haar haren invlechten, maar eerst gaan wij kijken om wat te eten! We zijn wel aan de late kant, rijst is er nog te verkrijgen maar verder niks geen vis geen kip, Paul stelt voor om naar het restaurant te gaan beetje verder een europees restaurant wanneer we daar binnen stappen merkt men het ook meteen, het doet zelfs een beetje raar om wat luxe te ondervinden, maar goed we hebben gewoon honger, we bestellen iets kleins, want savonds hebben we ons eten in ons hotel, een hamburger vinden we prima met frietjes, mmm dat is superlekker er zit zowat van alles tussen groentjes, zelfs een eitje, en ook de frietjes zitten ertussen! Dat smaakt echt! Terwijl daarna lolita bij Sophie gaat gaan Rita en ik te voet naar het huis van ons Fatouke, want vandaag moesten we langs gaan voor mijn jurk! Even alleen op stap zeg! Maar niet voor lang Marleeeeeeeeeeeen .we kijken om en ja hoor daar is onze bodygard om ons te vergezellen en te beschermen! Dar komen we aan bij Fatou, ze herkennen ons nu al meteen, De papa komt ons meteen de hand schudden en zegt dat mijn kleed af is, en nog een surprise hij maakte in dezelfde stof een hemd voor Eddy, dat doet me weer wat vind ik zo erg lief, ook onze tafelnapjes zijn gedaan! Ik zie hem nu ook voor het eerst na het sterfgeval van zijn baby, ik weet niet zo goed wat ik erover moet zeggen, ik wens veel beterschap voor zijn vrouw, en misschien is het voor hem een troost wanneer ik hem zeg dat ik ook het meterschap neem van zen jongste zoontje Assane die vier jaar wordt in augustus dit jaar,ik hoop dat dit even iets positiefs mag zijn na de moelijke periode die hij doormaakte de laatste dagen. Hij vraagt me of we Thee willen drinken, ik weet niet meteen wat ik moet zeggen ik weet dat ze het heel erg moeilijk hebben, en aan de andere kant wil ik hem ook niet teleurstellen! Ik zeg dat hij echt geen moeite moet doen, maar dat is geen moeite zegt hij , ok dan maar! We krijgen een stoel aangeboden, en we zitten allen gezellig in de schaduw van een grote boom We voelen ons weer goed bij de kleintjes, we nemen fotos van de kleine Assane en natuurlijk ook van fatou en de andere kleintjes. Het duurt een tijdje vooraleer we de thee te zien krijgen, maar al vlug weten we waarom, hij was die moeten gaan halen in de winkel, we krijgen elk nog 2 kleine zakjes nootjes ook zijn kinderen krijgen een klein zakje, die eten ze gretig op, nu en dan valt er eentje in het zand wat helemaal geen probleem blijkt te zijn, ze rapen die op en hop in de mond ermee, even later gaan ze drinken aan een keteltje(een moor) die langs het muurtje staat in de felle zon, elk om beurt drinken ze aan het teutje, en daar is hij met onze thee, wat voelen wij ons schuldig, nadat wij die leeg hebben, komt hij de glaasjes halen en even later krijgen bakary(onze bodygard) en de tante van de kindjes ook elk een thee, waarschijnlijk hebben ze maar gepast glazen denken wij. Dan is het stillaan tijd om onze weg terug te gaan we gaan nog even het winkeltje binnen bij Bacary en kopen nog enige souveniertjes , aangezien onze keel vrij droog staat door het warme weer besluiten we van nog ergens iets te drinken, we willen ergens binnengaan maar Bacary zegt nenee we gaan ergens anders binnen daar is het veel goedkoper, voor ons maakt het niet uit als we maar kunnen drinken, we gaan daar een soort terrasje op Rita en ik kijken elkaar aan, we waren weer ergens beland hoor! Tja tis zo moeilijk uit te leggen, maar het is weer een belevenis op zen eigen, we drinken er een cola uit de fles, en hebben bepaald moment de slappe lach als we rond ons heen kijken en beseffen en denken waar zitten wij weer! Haha Onze dorst is gelaaft en we zetten onze tocht verder tot bij Sophie, daar zijn ze bezig aan de laatste lokken van Lolita, het is even wennen als we haar zien, maar wel mooi gedaan. En de avond komt er aan tijd om naar het hotel te gaan! Weer is een dag voorbij, vandaag gaan we vroeg naar onze kamer op tijd het bed in . Toch alweer 00:06 wanneer ik het licht uitdoe, ik ben namelijk stiekem iets aan het schrijven in dichtvorm als afscheid voor de groep en daar komt denkwerk aan te pas slaapwel!
Deze morgen doen we het rustig aan, We nemen een dagje verlof in ons verlof, goed he! langdradig ontbijten, genieten van onze pannekoekjes, Dan maken we een kleine wandeling, nie te ver het is erg warm vandaag, nog paar fotos nemen van paar winkeltjes,we besluiten samen om terug te keren naar ons hotel en even later zitten we op terras te genieten van een aperitiefke zalig is het gewoon, we zien paar hagedissen over de terrasstenen lopen ze zijn niet eens schuw maar toch snel, ik heb zowat drie vierden van de terrasstenen getrokken vooraleer ik die hagedis op foto had staan . We nemen nog paar fotos van ons hotel! En daar is ons eten spaghetti voor Lolita, Rita en ik eten scampis in de look mmm het smaakt ons wel. als dessert nemen we elk een ijsje! Even later liggen we languit in een ligzetel in de buurt van het zwembad onder de parasol, want het is snikheet, 33° in de schaduw,we ontdekken ook twee gepensioneerden in onze buurt,we beleven ook wel erg grappige momenten haha, wanneer het ons te warm komt gaan we aan de rand van het zwembad zitten en bengelen we met onze benen in het water, nadien ook een frisse duik terwijl ik toe kijk. Rond 17u drinken we een Gazelle (dubbel biertje) ja we hebben tijd zat vandaag. We bezoeken nog even het winkeltje van ons hotel. Dan nemen we ook even de tijd maken om onze valiezen te bekijken, en zien of we alles mee krijgen! We dachten een valies over te hebben maar ..onze souvenierkes vullen de lege plaatsen! Het wordt dan ook beetje duwen om alles erin te krijgen. We douchen en we doen ons senegalees kleed ondertussen komt de rest van de groep ook weer aan in ons hotel, het is onze laatste avond, tussen het eten door, wordt door rita ons afscheid voor gelezen, iedereen komt aan de beurt, maar in het bijzonder Jean-Pierre & Lea want wat die twee in dertig jaar hebben verwezenlijkt , daar zijn geen woorden voor! Er wordt hier en daar een dikke traan weggepinkt maar een orgelist brengt er de sfeer terug in,Mama Lea & Papa Jean-Pierre zetten de dans in onder een daverend applaus al vlug zit de ambiance er goed in, voor we naar onze kamer gaan wordt er een groepsfoto gemaakt, het wordt een avond om nooit te vergeten zoals gans onze reis trouwens. Toch gaat iedereen op tijd gaan slapen want morgen is er weer een belangrijke dag, dan nemen we afscheid van de kleintjes met hun familie en daar kijken we erg naar uit.
zondag, we kunnen het niet geloven, onze week zit erop, maar vandaag gaan we nog een heel bijzondere dag tegemoet! de thermometer in de kamer duidt 25° aan, nu is het menens na het ontbijt is het zover om onze kamer volledig te ontruimen, onze valiezen krijgen onderdak in de kamer van Lea & Jean-Pierre, We gaan nu een Senegalese mis bijwonen, we lopen het zanderig straatje uit van het hotel tot aan de hoofdbaan, waar we een Taxi instappen tot aan de mis! Weer is het lachen, met vier mensen achteraan, beetje schranken dat moet lukken, ene tegen de zetel , de andere vooruit enz Vooraan de chauffeur met twee passagiers op de voorzetel haha grappig en daar is dat allemaal normaal hoor! Al vlug zijn we aan de kerk, het is een groot gebouw en er zijn reeds veel aanwezigen wij schuiven aan achteraan, het zijn houten zitbanken, het is een buitengewoon prachtige mis moet je zeker eens meegemaakt hebben ook, tussendoor wordt er gezongen door het meisjes en het jongenskoor begeleid door djembes, wat een stemmen zeg je wordt er echt wel stil van! Wat later gaan we nog wat op verkenning in de omgeving van de kerk die net aan de voet van het strand ligt, erg rustig is het daar en heel heel mooi! Na de mis gaan we bij Belgische vrienden langs, dit is in de buurt van Fatou, ik ga even goeiendag zeggen, met de mama zou het nu terug iets beter gaan! Maar ikzelf ben er niet gerust in. Dan gaan we terug en krijgen we iets verfrissend te drinken bij die vrienden, Iets later brengen ze Fatou ze krijgt ook een bekertje cola, ze drinkt dit in één keer uit zo genieten dat ze ervan doet, ze mag namelijk mee we zijn uitgenodigd bij samba, de mamas komen er met de mete- en petekindjes om afscheid te nemen gezellig genieten we allen samen van onze laatste senegalees gerecht! De kleintjes eten gretig door ze eten wel dagelijks rijst maar veel vlees en zo zullen ze weinig te zien krijgen, Ze genieten ongelooflijk van de maaltijd en de enorme kom is in drie tellen leeg !Er wordt nog een toespraak gehouden, een bedanking omdat wij steunen en daardoor de kleintjes de kans krijgen om naar school te gaan! Opnieuw is hun dankbaarheid heel groot, alles is er trouwens heel mooi versiert speciaal voor onze komst, in de namiddag is dan helaas het uur van afscheid gekomen! Dit gaat gepaard met een naar gevoel, aangezien we de richting uit moeten van Fatou rijdt ze nog mee tot waar ze woont, ik stap mee uit en ga afscheid gaan nemen van de familie, er is enkel de Oma de papa zal wel in ziekenhuis zijn bij zijn vrouw, daar moeten ze zelf eten bereiden en naar het ziekenhuis dragen. Ik krijg een heel warme omhelzing, en met krop in de keel neem ik ook afscheid van Fatou! Dit doet echt wel raar allemaal dan weer richting hotel onze valiezen startklaar zetten. Om 16u komt Paul om ons naar vlieghaven van Dakar te brengen, we zitten nog even samen bij onze groep, wat raar doet nu het afscheid dichtbij staat! En dan is het zover, allen gaan ze mee om ons uit te wuiven, oei het is niet met de taxibus maar een gewone auto taxi, hu? Moeten al die valiezen daar in? En wij erbij? Met een bang hart zien we hoe onze valiezen in de auto koffer en op de achterbank geprest worden! We denken allen hetzelfde als er maar niet kapot gaat van hetgeen we kochten Na afscheid van iedereen met de krop in de keel gaat Rita op de achterbank, ik ernaast ook geprest zeg maar, nog wat kleine tassen op onze schoot en tussen onze benen, lolita vooraan! En weg zijn wij, we zwaaien tot we niemand meer kunnen zien, raar we zitten alléén met een onbekende in het verre Senegal iets totaals onbekend ook nog voor ons die vlieghaven! De weg is lang zo een goed twee uur rijden, we zijn nog niet zo heel ver of hij moet tanken, hij vraagt ons geld!?! Hu geld? Zijn we niet op voorzien nu, enkel tgeld voor als we aankomen in de vlieghaven maar verder .. we tellen en rekenen er op los, er is wat heen en weer gepraat met de chauffeur tegen de tankbediende die zijn geld wil natuurlijk. Rita geeft euros, ze kan enkel een briefke geven, wanneer ze terugkrijgt in sefas tellen we eerst alles na voor we vertrekken oeps we zien we dat we te weinig terug krijgen, Dan vraagt hij om te betalen in sefas ik heb nog wat senegalees geld over wat we gingen spenderen om iets te eten in de vlieghaven!ik geef het hem en nu schijnt alles in orde, voor we vertrekken willen we weten of dit bedrag afgetrokken wordt van hetgeen we op het einde moeten betalen aan hem, ja dus we noteren dit op een briefje. En we zijn weer weg! Het is druk op de weg nu, door de boxen op de achterbank klinkt er muziek??keiluiddd dat is helemaal geen muziek toch maar roepen steeds hetzelfde hij zal da graag horen zekers, ik kijk naar Rita en Rita kijkt naar mij, we denken beiden hetzelfde effe volhouden nog straks komt er wel mooier muziek. Dat effe duurt nog heeeel lang maar toch wordt er aan de knop gedraaid oef geduld was een schone deugd op dit moment! Dan zien we eindelijk de pijltjes staan naar de luchthaven, daar aangekomen wil iedereen ons weer helpen, maar we beslissen om dit zelf wel te doen nu! We betalen de chauffeur die niet kan teruggeven hij moet proberen te wisselen, ondertussen staan we te wachten maar besluiten we samen dat hij het geld mag houden, Lolita gaat het hem zeggen waar hij natuurlijk blij mee is. En nu waar moeten we heen? Valiezen inchechen? Eventjes vragen hier ze wijzen ons de weg! Zo dit hebben we al achter de rug, de vlieghaven is niet zo groot, maar we moeten wel zien dat we op de juiste vlieger zitten he haha! stel je voor! We moeten nog een papiertje invullen om af te geven aan de douane, waar ook wij gechekt worden en onze handbagage! Dit gaat vlot oef ! Nu belanden we bij de winkeltjes we kijken eerst waar we heen moeten om straks in te schepen, aa hier Brussel! Nu we dat weten kunnen we een hapje gaan eten nog, ons vliegtuig is pas om 22u30 (23u30 belgische tijd) we vinden al vlug een tafeltje, even kijken op de kaart wat de pot schaft! Een pizza en frietjes staan er ook op hm tot we aan den toog komen, geen frietjes , niet dit niet dat, cola light is er nie meer! We bestellen wat er is dan maar, het smaakt ons wel moet ik zeggen! hierna schuimen we nog wat de winkeltjes af en wachten we tot we horen dat we mogen inschepen! O we zitten aan het raam joepyy, maar Rita moet eind verder gaan zitten! Dat is wat minder zes uur niet bij ons zitten, nochtans samen geboekt!? Maar lolita zit er niet mee in om op Rita haar plaats te gaan zitten! Het is een goeie vlucht, we kunnen alles meevolgen hoe hoog hij vliegt 10400 hoogte speed tussen 800 en 1000 en max min 49°, Na ons avondeten proberen we te slapen maar bij mij lukt dat niet!Tegen de morgen toe krijgen we een doosje met ons ontbijt, en erop goeiemorgen, was wel tof en lekkere koffie! Vroeger dan verwacht zijn we in zaventem, waar we nog wat moeten ronddwarrelen, er is geen parking tegen 5 u zijn we dan uiteindelijk geland! En ja daar zien we onze mannen weer, we weten niet wat eerst te vertellen .we drinken allen samen nog een koffie, nemen ook afscheid van elkaar, ieder gaat weer zen eigen weg op, we zeggen je geen vaarwel Senegal maar tot weerziens, het is mooi geweest!
Nog een woord van dank aan Lea en Jean-Pierre die onze reis perfect organiseerden en in het bijzonder de laatste dag die we samen konden doorbrengen met onze kindjes! ook dank aan onze groep jullie waren één voor één schitterend gezelschap! en dan mag ik mijn twee kamergenoten niet vergeten, Rita & Lolita bedankt voor de fijne week die we samen doorbrachten! dit is zeker voor herhaling vatbaar!
