benieuwd naar onze reiservaringen? scrol dan naar beneden daar kan je alles meebeleven van onze afgelopen reis naar Senegal 2011! en onze recente reis dec. 2014 eveneens kan je de foto's bekijken!
07-03-2011
zondag 13 maart dag acht
zondag, we kunnen het niet geloven, onze week zit erop, maar vandaag gaan we nog een heel bijzondere dag tegemoet! de thermometer in de kamer duidt 25° aan, nu is het menens na het ontbijt is het zover om onze kamer volledig te ontruimen, onze valiezen krijgen onderdak in de kamer van Lea & Jean-Pierre, We gaan nu een Senegalese mis bijwonen, we lopen het zanderig straatje uit van het hotel tot aan de hoofdbaan, waar we een Taxi instappen tot aan de mis! Weer is het lachen, met vier mensen achteraan, beetje schranken dat moet lukken, ene tegen de zetel , de andere vooruit enz Vooraan de chauffeur met twee passagiers op de voorzetel haha grappig en daar is dat allemaal normaal hoor! Al vlug zijn we aan de kerk, het is een groot gebouw en er zijn reeds veel aanwezigen wij schuiven aan achteraan, het zijn houten zitbanken, het is een buitengewoon prachtige mis moet je zeker eens meegemaakt hebben ook, tussendoor wordt er gezongen door het meisjes en het jongenskoor begeleid door djembes, wat een stemmen zeg je wordt er echt wel stil van! Wat later gaan we nog wat op verkenning in de omgeving van de kerk die net aan de voet van het strand ligt, erg rustig is het daar en heel heel mooi! Na de mis gaan we bij Belgische vrienden langs, dit is in de buurt van Fatou, ik ga even goeiendag zeggen, met de mama zou het nu terug iets beter gaan! Maar ikzelf ben er niet gerust in. Dan gaan we terug en krijgen we iets verfrissend te drinken bij die vrienden, Iets later brengen ze Fatou ze krijgt ook een bekertje cola, ze drinkt dit in één keer uit zo genieten dat ze ervan doet, ze mag namelijk mee we zijn uitgenodigd bij samba, de mamas komen er met de mete- en petekindjes om afscheid te nemen gezellig genieten we allen samen van onze laatste senegalees gerecht! De kleintjes eten gretig door ze eten wel dagelijks rijst maar veel vlees en zo zullen ze weinig te zien krijgen, Ze genieten ongelooflijk van de maaltijd en de enorme kom is in drie tellen leeg !Er wordt nog een toespraak gehouden, een bedanking omdat wij steunen en daardoor de kleintjes de kans krijgen om naar school te gaan! Opnieuw is hun dankbaarheid heel groot, alles is er trouwens heel mooi versiert speciaal voor onze komst, in de namiddag is dan helaas het uur van afscheid gekomen! Dit gaat gepaard met een naar gevoel, aangezien we de richting uit moeten van Fatou rijdt ze nog mee tot waar ze woont, ik stap mee uit en ga afscheid gaan nemen van de familie, er is enkel de Oma de papa zal wel in ziekenhuis zijn bij zijn vrouw, daar moeten ze zelf eten bereiden en naar het ziekenhuis dragen. Ik krijg een heel warme omhelzing, en met krop in de keel neem ik ook afscheid van Fatou! Dit doet echt wel raar allemaal dan weer richting hotel onze valiezen startklaar zetten. Om 16u komt Paul om ons naar vlieghaven van Dakar te brengen, we zitten nog even samen bij onze groep, wat raar doet nu het afscheid dichtbij staat! En dan is het zover, allen gaan ze mee om ons uit te wuiven, oei het is niet met de taxibus maar een gewone auto taxi, hu? Moeten al die valiezen daar in? En wij erbij? Met een bang hart zien we hoe onze valiezen in de auto koffer en op de achterbank geprest worden! We denken allen hetzelfde als er maar niet kapot gaat van hetgeen we kochten Na afscheid van iedereen met de krop in de keel gaat Rita op de achterbank, ik ernaast ook geprest zeg maar, nog wat kleine tassen op onze schoot en tussen onze benen, lolita vooraan! En weg zijn wij, we zwaaien tot we niemand meer kunnen zien, raar we zitten alléén met een onbekende in het verre Senegal iets totaals onbekend ook nog voor ons die vlieghaven! De weg is lang zo een goed twee uur rijden, we zijn nog niet zo heel ver of hij moet tanken, hij vraagt ons geld!?! Hu geld? Zijn we niet op voorzien nu, enkel tgeld voor als we aankomen in de vlieghaven maar verder .. we tellen en rekenen er op los, er is wat heen en weer gepraat met de chauffeur tegen de tankbediende die zijn geld wil natuurlijk. Rita geeft euros, ze kan enkel een briefke geven, wanneer ze terugkrijgt in sefas tellen we eerst alles na voor we vertrekken oeps we zien we dat we te weinig terug krijgen, Dan vraagt hij om te betalen in sefas ik heb nog wat senegalees geld over wat we gingen spenderen om iets te eten in de vlieghaven!ik geef het hem en nu schijnt alles in orde, voor we vertrekken willen we weten of dit bedrag afgetrokken wordt van hetgeen we op het einde moeten betalen aan hem, ja dus we noteren dit op een briefje. En we zijn weer weg! Het is druk op de weg nu, door de boxen op de achterbank klinkt er muziek??keiluiddd dat is helemaal geen muziek toch maar roepen steeds hetzelfde hij zal da graag horen zekers, ik kijk naar Rita en Rita kijkt naar mij, we denken beiden hetzelfde effe volhouden nog straks komt er wel mooier muziek. Dat effe duurt nog heeeel lang maar toch wordt er aan de knop gedraaid oef geduld was een schone deugd op dit moment! Dan zien we eindelijk de pijltjes staan naar de luchthaven, daar aangekomen wil iedereen ons weer helpen, maar we beslissen om dit zelf wel te doen nu! We betalen de chauffeur die niet kan teruggeven hij moet proberen te wisselen, ondertussen staan we te wachten maar besluiten we samen dat hij het geld mag houden, Lolita gaat het hem zeggen waar hij natuurlijk blij mee is. En nu waar moeten we heen? Valiezen inchechen? Eventjes vragen hier ze wijzen ons de weg! Zo dit hebben we al achter de rug, de vlieghaven is niet zo groot, maar we moeten wel zien dat we op de juiste vlieger zitten he haha! stel je voor! We moeten nog een papiertje invullen om af te geven aan de douane, waar ook wij gechekt worden en onze handbagage! Dit gaat vlot oef ! Nu belanden we bij de winkeltjes we kijken eerst waar we heen moeten om straks in te schepen, aa hier Brussel! Nu we dat weten kunnen we een hapje gaan eten nog, ons vliegtuig is pas om 22u30 (23u30 belgische tijd) we vinden al vlug een tafeltje, even kijken op de kaart wat de pot schaft! Een pizza en frietjes staan er ook op hm tot we aan den toog komen, geen frietjes , niet dit niet dat, cola light is er nie meer! We bestellen wat er is dan maar, het smaakt ons wel moet ik zeggen! hierna schuimen we nog wat de winkeltjes af en wachten we tot we horen dat we mogen inschepen! O we zitten aan het raam joepyy, maar Rita moet eind verder gaan zitten! Dat is wat minder zes uur niet bij ons zitten, nochtans samen geboekt!? Maar lolita zit er niet mee in om op Rita haar plaats te gaan zitten! Het is een goeie vlucht, we kunnen alles meevolgen hoe hoog hij vliegt 10400 hoogte speed tussen 800 en 1000 en max min 49°, Na ons avondeten proberen we te slapen maar bij mij lukt dat niet!Tegen de morgen toe krijgen we een doosje met ons ontbijt, en erop goeiemorgen, was wel tof en lekkere koffie! Vroeger dan verwacht zijn we in zaventem, waar we nog wat moeten ronddwarrelen, er is geen parking tegen 5 u zijn we dan uiteindelijk geland! En ja daar zien we onze mannen weer, we weten niet wat eerst te vertellen .we drinken allen samen nog een koffie, nemen ook afscheid van elkaar, ieder gaat weer zen eigen weg op, we zeggen je geen vaarwel Senegal maar tot weerziens, het is mooi geweest!
Reacties op bericht (2)
02-08-2013
dankjewel Petra!
dank Petra voor de reactie op mijn reiservaring!
02-08-2013 om 17:21
geschreven door marleen
30-07-2013
Mevr.
Enorm aangrijpend om deze dagboek te lezen!!!! Niet te geloven dat er kindjes zijn die in zulke omstandigheden nog leven. Nog veel succes!!!
