Je t'offre mon petit coeur qui bat, qui bat quand tu me dis je t'aime souvent, souvent
je t'offre des bisous des tas, des tas à toi maman, que j'aime à toi aussi papa j'envoie de gros je t'aime à mammy et papy je veux dire je t'aime à tous mes petits amis
12 op kalender, doet me altijd terugdenken aan die ochtend in augustus. Astrid die ook in Nieuwerkerken sliep, de sms'jes die ik stuurde 'vlieg met ons mee', alle toffe reacties daarop...En kijk, ineens zijn we 6 maanden verder en nu we 2010 goed begonnen zijn, staat de kalender goed gevuld met bezoekers (ik heb niets liever natuurlijk ).
Morgen is 't zover : de eersten zijn daar ! 3 fantastische vriendinnen met baby'tje. Het lot bepaalde wel dat Hassan net in België zal zijn deze dagen (14-17 febr), dus ik sta er ook alleen voor om Sara en Driss van en naar school te brengen, maar met de hulp van die 3 feeën moet dat wel lukken. We hebben de auto ter onze beschikking, nu alleen nog een chauffeur vinden
Januari was al bij al toch een natte maand, natuurlijk gaan we niet te veel klagen en gelukkig regende het vooral 's nachts, maar af en toe was het toch frisjes buiten. Vandaag niet : de zon schijnt, de was hangt buiten en als er straks tijd over is, zet ik me met mijn smoel in de zon (kwestie van morgen nog wat af te steken tegen die witte sneeuwmensen ;)).
Deze ochtend al oudercontact gehad voor Driss en de juf heeft geen woorden genoeg om hem te bewieroken, leuk om dat als mama te horen, maar hij heeft hier thuis af en toe toch wel wat andere kantjes ...Sara had gisteren sportdag én de dag van haar schoolleven : ze was kapitein van haar ploeg en telkens haar ploegje won, werd ze de lucht ingegooid...ze straalde toen ze thuis kwam van school ! Ben blij dat ze eindelijk eens een activiteit deed in dat eerste schooljaar. Leren en steeds met de leerstof bezig zijn staan hier op de eerste plaats, voor de rest is er geen tijd of interesse. Zo anders is de (kleuter) school van Driss : pannenkoeken bakken, carnaval vieren, uitstapjes naar postkantoor en vandaag helemaal in 't rood gekleed om Saint-Valentin te vieren. Ik heb de klas van Driss uitgenodigd om eens op de trampoline te komen springen, benieuwd of ze hier gevolg zullen aan geven...
In België start straks de krokusvakantie - Sara en Driss hebben nog één week les en dan zijn ze zelfs 2 weken vrij (mijn ouders en tante en nonkel komen naar hier !). Met gemengde gevoelens lezen we de berichtjes op facebook : zoveel gekenden die zich klaarmaken voor Oilsjt carnaval, maar vele dichte familieleden gaan skiën, dus het zou toch niet hetzelfde zijn, mochten we erbij zijn. Aan iederen wens ik wel een denderende carnaval en ik ?
12 januari ben ik vergeten van iets te schrijven, hoewel dat de datum is dat ik in 't oog hou. Maar misschien doordat we net in België waren, deden die 5 maanden weg me niets.
Ondertussen hebben we hier al sneeuwpret gehad in Ifrane, op zo'n 300 km van Casablanca (maar op 60 km van Meknès, thuis van Hassan) : daar lag 40 cm sneeuw, de ergste sneeuwval in 5 jaar tijd. Ook Noord-Afrika werd getroffen door het koudefront dat jullie lastigviel. We hebben ons die week (8 jan) een elektrische chauffage gekocht, om 's avonds dat kille gevoel uit huis te krijgen. Toen we dat eerste weekend weggingen, hebben we dus een bewaker ingehuurd : een jongeman die 's nachts in de keuken (afgezonderd van de rest van het huis) kwam slapen en ...mooi meegenomen : hij is een tuinman en heeft dus meteen alle planten en hagen gesnoeid - tegen betaling natuurlijk maar handenarbeid kost hier niet veel...
En van noord naar zuid gereden : in Marrakech (op 210 km van Casa) hebben we al genoten van 26° ...zalig om die zomerse kledij aan te trekken, terwijl de Marokkanen met hun winterse outfit blijven rondlopen (januari zal in hun hoofd tot de wintermaanden behoren, zeker ?).
Sara en Driss gingen zonder probleem opnieuw naar school, ik had het anders verwacht want de vakantie was ook heel intens geweest met hun vriendjes en familie. Misschien een teken aan de wand dat ik de juiste beslissing nam om naar hier te komen en als gezin samen te zijn. 2010 mag voor mij wel een bezigheid brengen, daarom dat ik zooooo uitkijk naar alle bezoekers ! Over 3 weken zijn de eersten er al : joepiejee !
Zaterdag 2 januari namen we de vlieger terug naar Casablanca, na een meer dan geslaagde kerstvakantie ! Familie en vrienden deden er alles aan opdat we ons opnieuw 'thuis' zouden voelen bij hen : van groot tot klein, bij iedereen voelden we warmte en dat tijdens de koude dagen. We werden zelfs getrakteerd op sneeuw en dat maakte de 2-daagse in Malmédy tot een topper met langlaufen, sleeën en sneeuwbalgevechten. Maar ook de momenten in Leuven hebben ons verwarmd ! We boffen maar met zulke goede vrienden. Terug thuis kregen we een koude douche : bezoek van nachtelijke inbrekers. We reden onze straat in en zagen licht in de tuin, de sleutel kreeg het tuinpoortje niet open. Door de brievenbus zagen we alle deuren geopend en lichten aan (behalve in de living)...Hassan kroop over de garagepoort en deed tuinpoortje open (langs binnen vergrendeld). Stap voor stap binnen en telkens blij en opgelucht dat er niets weg was. 2 sloten doorgezaagd en één kastdeur geforceerd uitgetrokken...alle kasten en schuiven opengetrokken, maar niets meegenomen. De buurman heeft ze opgeschrikt de nacht van donderdag op vrijdag...gelukkig maar ! Vanaf nu huren we een bewaker , zoals de betere buren...Hun jeansjas en 2 zagen hebben ze als souvenir achtergelaten in de tuin. 2010 is al memorabel gestart...
Je kan hier ook overal kerstversiering kopen, dat had ik vooraf nooit zo kunnen inschatten. Bij Driss passeert donderdag zelfs de kerstman op school en hij moet volledig in 't rood gekleed zijn, dus heb ik de kids ook een kerstmuts gekocht (en dan te zeggen dat er thuis in Nieuwerkerken zoveel liggen !)... Een grote sneeuwpop staat op de poort van zijn school, stel je voor...mooi ineengeknutseld maar voor vele kinderen moet dat toch echt uit de lucht komen vallen (wat de bedoeling is bij sneeuw, zeker ?)
Nu goed, een echte boom kost hier 55, dus daar zou ik al eens goed moeten over nadenken en dan denk ik dat alle ballen in China of Vietnam geproduceerd zijn en hier dus spotgoedkoop zijn. Maar eerlijk, je voelt die sfeer hier niet...Te warm, nog steeds 22°, al voorspellen ze regen de komende dagen...Geef me dan toch maar de koude in België...we zullen ons moeten aanpassen, af en toe dragen we een gilet ('s ochtends vroeg bv) maar echte winterkledij hebben we nog niet aangehad. Driss en en ik hebben zelfs geen winterjas meer !
Nog 7 keer slapen en we zijn er...dit is het laatste weekend van 2009 op Marokkaanse bodem...het kort af !
een maand dat velen doet aftellen... - naar de komst van de Sint - naar het zetten van de kerstboom - naar het einde van de examens - naar de eerste sneeuw - naar de vakantie - naar de feestdagen - naar ...
Wij tellen mee af ....gewoon, omdat we naar België komen ! - om jullie (familie en vrienden) terug te zien - om die sfeer van Kerst en Nieuw vast te houden - om bij te praten - om....thuis te komen
Zoals vermeld in vorig blogbericht, vierden we afgelopen weekend het offerfeest, het grootste religieuze islamfeest. Wie kan zorgt dat die op dat moment in Mekka is voor de hadj, wij gingen naar Meknès. Vorige week zag je overal in de straten kudden schapen die op alle mogelijke manieren vervoerd werden : op een brommer, op een camionette, in de kofferbak , vastgebonden voortgetrokken worden...Aan vele huizen lagen er ook balen stro, want éénmaal je beest gekocht, moet je 't ook levend houden tot de dag van het offerfeest. Op TV kreeg je uitleg over de slachting en waarop je moet letten na de slachting (plekjes op organen bv.)Vele families staan er immers op om die beesten zelf te doden, maar hebben geen specialisten ter zake...Vorige vrijdag stonden overal mannen met materiaal om messen te slijpen...gekke toestanden gezien, want alles was goed om een wiel te doen draaien...manueel, gezeten op een oude fiets met geen band op het wiel...Hassan moest mee lachen ! In Marokko waren 7 miljoenen schapen slachtrijp en 5 miljoen zijn er naar schatting gedood, de familie Sefrioui heeft er 3 voor zijn rekening genomen. Eigenlijk ging dat heel snel...keel over, laatste zucht of scheet (van dat beest hé), vel stropen, open en ingewanden eruit halen. Bij het eerste exemplaar keken Sara en Driss de andere kant op, nadien kwamen ze steeds dichterbij en voelden aan de longen en het nog warme hart... Het vet werd aan de wasdraad gehangen, darmen gekuist (inhoud details weten ? toen heb ik me moeten omdraaien...) De lever ging meteen de barbecue op, maar wat verder in de tuin werd er vuur gestookt om de koppen van die beesten te grillen ! Nadien zaten ze dan dat 'vlees' (?) eraf te plukken....dat beeld vergeet ik niet. De andere activiteiten vond ik veel leuker : we hebben de olijven binnen gehaald, oma hoopt om er zo'n 50 l olie uit te persen. Hassan sloeg op de bomen en de kinderen verzamelden de afgevallen olijven in hun mandje. Nadien werd de sinaasappelboom geplunderd en kreeg elk gezin zijn deel mee naar huis. Wie van jullie drinkt er in december dagelijks vers geperst fruitsap van eigen boom ?
ja, dat was misschien het eerste wat ik deze morgen tegen de kinderen zei : vandaag één maand gaan we naar België. We hebben vorige week een vis gekocht en ik heb een aftelkalender gemaakt naar 19 december toe, met om de 2 dagen een S of een D zodat ze weten wie de vis moet eten geven en tegelijk zien ze die datum dichterbij komen. Gisteren 18 november, geen school : feest van de onafhankelijkheid. Sara had een feestje in CrazyPark, op zo'n 20 min rijden van Casa dus bleven we daar om met Driss de dag door te brengen. Hij mocht zelfs meedoen (hopelijk is dat hier geen gewoonte want ik doe de verjaardagsfeestjes thuis en heb geen ruimte om alle broers en zussen ook te ontvangen !). Selma, de jarige, werd zoals de Marokkaanse bruid rondgedragen door 2 jongens, gezeten op een troon...dat heeft indruk gemaakt bij Sara. Na de friet, hamburgers en taart kreeg elk kind 16 kaartjes die toegang gaven tot de attracties. Om 18.00 werd het donker, sloot het park en wij met suikerspin en popcorn naar huis. November was hier prima gestart : 2 bevriende koppels met hun kinderen op bezoek. 1 bepaalde nacht sliepen we hier met 13 bij ons thuis en ik ga daar géén reclame voor maken, gelukkig waren het 7 kinderen onder de 7 jaar want volwassenen krijg ik niet gelegd (zelfs niet op de Marokkaanse manier ) Met Katleen, Geert, Rune, Marit en Maud hebben we wat sightseeing gedaan : Meknès, Fez, Moulay Idriss, Rabat, Casa zelf en El Jadida. Hassan begrijpt dat niet goed dat ik daar nog steeds kan van genieten om Marokko te ontdekken en te herbeleven, maar er is zoveel te zien dat je telkens iets nieuws oppikt. De reis was op het ritme van de kids : met calèche in Meknès, op de taxi (lees ezel) door de medina van Fez, naar het bos, op kanonnen klauteren...En hoewel we zieke kinderen hadden (ze wisselden elkaar af) konden we ons voorziene programma afwerken...Met Anne-France, Ryme en Kamil zelfs een middagje zee, op de koudste dag van de week. Nu, zet kinderen op 't strand en die amuseren zich wel, voor de stilzittende (hmm) mama's was het gebrek aan zon minder leuk ! Een geslaagde herfstvakantie : de kids leefden helemaal op en ik kon bijpraten, heb ontzettend veel gelachen...Ongelofelijk toch dat die Belgen naar hier komen afgezakt. Bedankt allemaal ! Dinsdag 10 november hebben we geskypet met Sint-Maarten die beloofde om ook tot in Marokko te komen en die goede man heeft woord gehouden : toen we de volgende ochtend wakker werden, stond de keukentafel vol lekkers en speelgoed... Nu staat er geen bezoek meer gepland in 2009, maar kijken we zelf uit naar de kerstvakantie...Soms beangstigt het me : ik wil zoveel doen en zovele mensen zien in die 2 weken dat de tijd te kort zal zijn, ik pleit hier sterk voor 3 weken vakantie ! Volgend weekend zullen we voor de eerste keer het offerfeest in Marokko beleven. Sara en Driss willen geen schaap doden, parce que c'est mon ami, zei Sara...
Een mens heeft nood aan afwisseling en dus gingen we ipv naar zee, naar 't bos, hoewel het 27° was. Driss was fier, want hij kon ons tonen waar naartoe, gezien hij hier met de klas reeds op uitstap geweest was. Drank en cake mee, maar het picknickdeken vergeten. Gelukkig stonden er hier en daar banken, natuurlijk geen vuilniszakken met als gevolg dat de speeltuin voor kids (een goeie poging tot speeltuin, in hout gemaakt, fijn gekaderd in het bos) er als een stort bij lag. Maar dat kon de kinderen niet storen. Hun dag was helemaal geslaagd toen ze ook nog eens op een paardje mochten zitten (rijden is een te groot woord) en konden verbroerderen met de plaatselijke jeugd en hun ezels (de jongens gingen zelfs mee op de foto, wat je niet vaak tegenkomt !). Tijdens de wandeling raapten Sara en Driss bossouvenirs om thuis mee aan de slag te gaan. In het bos rook je al voedsel. 'Hmm', zei Hassan, 'tagine!'...Zijn dag kon niet meer stuk toen we eetstalletjes zagen aan de rand van het bos en daar de tagines konden keuren. Na keuze, hebben we met z'n allen lekker gegeten. En ik kocht een gekleurde mand, zodat we allevier content waren. De kids hebben een compositie gemaakt met hun herfstspullen en mama heeft die opgekleefd. Ook hier start de laatste lesweek, met een oudercontact 's morgensvroeg ! Wanneer we Driss brachten, kon je met zijn juf praten vanaf 8.00...En het moet gezegd, geen wachtenden voor ons. We kregen alle werkjes van hem te zien, ondersteund met foto's van de activiteiten. Dat wordt een knap boek ! Geen makkelijke opdrachten voor Driss die het er schitterend vanaf bracht en nu hij de taal onder de knie krijgt, zal het schoolleven alleen maar beteren voor hem. De juf blij en wij blij, meer moet dat niet zijn !
Sinds 2 dagen zijn we opnieuw alleen en loopt alles zoals voorheen : de kids op tijd naar bed en naar school en mama Hilde die de huishoudelijke taken doet, zich in de zon nestelt (24° vandaag), af en toe achter (of voor) de Pc zit... Het bezoek heeft deugd gedaan : fijn bijgepraat, echt de toerist uitgehangen : de oude medina, de Hassan II moskee bezocht... Gisteren ben ik hier voor de eerste keer naar de kapper geweest, meneer sprak gebrekkig Frans maar Hassan was erbij om instructies te geven...heel gemakkelijk en goedkoop : zonder afspraak voor 5.5 ! En het is geknipt zoals we vroegen...dus we mogen niet klagen. Sara en Driss hadden het meteen opgemerkt. Driss gaat makkelijker naar school, volgende week vrijdag moet hij in 't oranje gekleed zijn want ze vieren hier ook halloween ; bizar, maar wel fijn voor mijn kids ,want dat is dan toch een stuk herkenning. Gisteren was Hassan privé-leraar van Sara ; de juf had hem aangesproken omdat ze wel wilt lezen , maar moeite heeft met het Arabische alfabet...ik vermoed dat ik dat vader-dochtertafereel nog veel zal zien...Ik wil veel doen, maar met Arabisch kan ik haar niet helpen. Morgen gaat Sara naar een verjaardagsfeestje, blijkt dat vriendinnetje hier 2 straten verder te wonen, wat deuren opent naar speelmiddagen..ik ga de mama erover aanspreken. Nog één week en we hebben hier ook herfstvakantie, zelfs tot en met 11 november. we tellen af naar de komst van de vrienden !
jaja, alweer een 12de op de kalender en vandaag zeggen we hieperdehiep voor Maroc telecom : na alle miserie werkt - eindelijk - alles : TV (100 kanalen, geeneen in het Nederlands), internet en telefoon...We hebben dat op 18/8 aangevraagd, ze zijn er snel mee ! Ik zal deze week wat minder actief zijn op het net, want we krijgen vanaf woensdag Belgisch bezoek en ik zal die mensen wat entertainen door ze mee in Casa rond te trekken...
eventjes komen bijlezen in een cybercafé, want ik zit sinds vrijdag al zonder internet thuis...grr, een stukje van de wereld afgesneden, maar hé, we leven nog ! Blijkbaar is het al fris, voor sommigen zelfs koud in België...hier niet, deze ochtend zei Driss om half negen : mama, je bent nat en dat was niet omdat ik in de emmer water gevallen was, maar wel gedaan had met dweilen...Zaterdag met de kids naar 't strand geweest, het is hier toch 26° ; zondag naar circustheater, maar daar hebben we nu onze buik vol van...2 slechte zondagen na elkaar is voldoende voor een tijdje ! Hopelijk heb ik vandaag of morgen opnieuw internet, dan kan ik mailen, skypen, facebooken...druk programma !
Maandagochtend, kids naar school, brieven gepost, het huis is gedweild en de werkmannen zijn bezig om roofing aan te brengen ( we hadden immers een lek in de salon, gemerkt na mijn 190 l water in de keuken)....tijd om deze blog up te daten. Zaterdag zijn we met Hassan meegereden naar Rabat, waar hij 2 klanten moest bezoeken, daar in de Mac Do gegeten en tegen 15.00 waren we in Casa terug. Nog wat bricospulletjes gekocht zodat we 's avonds aan de slag konden. Zondagochtend gingen de kids en ik naar het theater 'Belle et la bête' : schoon affiche met de gekende gele Belle van Walt Disney, dus Sara vond dat we in 't geel gekleed moesten gaan. Bij de ticketverkoop zaterdag vroeg ik nog in welke taal het zou uitgevoerd worden : oui oui madan, bilingue (Frans-Arabisch dus). Het theater was voor 3/4 gevuld (700 zitplaatsen - in 2006 door zijn Majesteit Mohamed VI geopend en veel te veel geld gekost), nu goed 7 voor ons drietjes is geen geld voor 2 uur show. Maar wat te zien kregen, was van geen niveau : verschrikkelijke kledij, geen beest zei Sara wel een monsterlijk wrattenzwijn( een masker van een zwijn droeg het beest - Belle in het wit)..;een algemene repetitie was dit : stem stond op band, allerlei tekens moesten gedaan worden om rekwisieten en /of muziek op het prodium te krijgen...ik had hartkloppingen in hun plaats ! En collega's, als wij soms denken dat de lln zich niet weten te gedragen : de kids lopen hier zomaar rond, ouders zitten gezellig bij te praten met de buren of via gsm's...er werd gegeten en gedronken tijdens de voorstelling...Ik probeerde nog met 'ssjjtt', maar dat hielp natuurlijk niet ! Gelukkig was het niet zo erg om het verhaal te volgen, want alles gebeurde slechts in één taal : het Arabisch, dus we konden met ons drietjes alleen maar kijken, begrijpen deden we toch niet. Oh ja, in deze Marokkaanse versie is het beest ook gestorven, geen happy ending dus ! Voor en na de show waren er clowns en een optreden van een copy Michael Jackson (moet zijn broer zijn, zei Sara, zo goed deed die jongen dat !) en dat wisten de kids wel te waarderen...Volgende week zondag is er trouwens een circusvoorstelling op zondagochtend en daar gaan we dan ook heen. 's Middags de plaatselijke winkeltjes (groot woord voor deze overdekte stalletjes) ontdekt en een rustige zondagavond thuis, met DVD's voor de kids. Tante Els heeft vanop afstand een stadsspel georganiseerd voor ons : vanavond moeten we een collega van nonkel Jo opzoeken in zijn hotel die een pakje voor ons heeft. En hoewel ik vermoed dat het voor de kids zal zijn, vind ik dit toch spannend..ik hou jullie op de hoogte !
Een drukke week achter de rug : vorige vrijdag naar Meknès gereden om met de familie het einde van de Ramadan en het suikerfeest te vieren. Achteraf zijn de kids wat ontgoocheld omdat ze het woord 'feest' een andere inhoud geven (cfr. feestjes Molemclan), maar we hebben er toch een mooie 4-daagse opzitten : de kids worden verwend met feestelijke tenten opgezet in elke straat waar ze 'verkleed' als een arabische prins/prinses worden gefotografeerd, een hannetattoo kregen (er werd met Driss gelachen dat ie er ook één wou, maar er pronkt nu toch maar een mooie schorpioen op zijn arm, met het geluksoog erbij) en we hebben maandag afgesloten met een bezoek aan de kermis...mijn maag draaide om in het reuzenrad, ik heb het wel gehad met die attracties ! Dinsdag was het dan een gehol van hier naar daar : eerst terug naar Casa, toch 4 uur rijden, koffer leegmaken, meteen naar de supermarkt Marjane, auto leegmaken en frigoproducten op z'n plaats gezet...meteen door naar de luchthaven waar om 15.30 de eerste Belgische bezoekers landden : mijn achterneef Kris en vrouw Inge die, zaterdag pas getrouwd, hun huwelijksreis hier plannen. 's Avonds met hen eens naar la Corniche gereden en de moskee verlicht bekeken, hun eerste indruk was positief ! Woensdag met hen een huurauto gaan boeken en dan gingen ze verder alleen op pad in Casa...'s Middags had ik de kinderen natuurlijk thuis : tennis, getimmerd, kamer opgeruimd... Na de spaghetti met z'n allen opnieuw naar la Corniche iets gaan drinken en pas om 21.30 lagen de kids in bed, om vandaag hun eerste 'normale' lesdag te hebben na de ramadan : Sara van 8.30 tot 17.30, Driss van 9.00 tot 17.00. Ik ben eens benieuwd, want dat zijn toch wel lange dagen. Hassan en ik hebben dan Inge en Kris uitgewuifd, vanaf nu ontdekken ze Marokko alleen...Ze hebben ons telefoonnummer mee, maar ik hoop echt ze niet te horen want dat is echt 'geen nieuws, goed nieuws'... De zon droogt de was, vandaag hebben we opnieuw de 30° bereikt. Dit weekend zal het iets minder zijn maar ik denk toch dat we naar 't strand gaan...
Vandaag echt tijd voor mezelf genomen : anderhalf uur in het schoonheidsinstituut, voor het ongelofelijke bedrag van toch wel 8.5 ! Ik denk eraan om nog te gaan : een hele vriendelijke meid ( Wafa heet ze) die weet wat het is om familie in buitenland te hebben een zus woont in Canada met haar gezin), die makkelijk babbelt in het Frans, rustige instrumentale muziek op de achtergrond en geen Arabisch getjingel...ik lag daar goed. Moest ondertussen aan enkele collega's denken en ons jaarlijks uitstapje met de Flairbon...Spring op 't vliegtuig en we kunnen hier ook van die lage prijsjes genieten...
Driss is aan een beter week bezig, hij huilt alleen wanneer we de auto instappen, maar 's ochtends is hij thuis héél flink (mijn sticker-beloningssysteem werkt). Omdat ie opnieuw volle dagen gaat, beloonde ik ze allebei met een speelgoedje als cadeau...Ze zullen verwend worden de komende dagen : suikerfeest is ook speelgoed krijgen en als hun stickerkalender vol is, moeten we weer in de buidel tasten...nu goed, als het werkt ...
Vandaag kwam iemand van Maroc Telecom een Mtbox installeren : internet, tv en telefoon samen in één pakket. Die man heeft 1 1/2 uur gewerkt om ons dan achter te laten met alle materiaal waarvan niets werkt. Hij heeft ook de kabels van de DVD-speler d'eruit gehaald( ik had 2 avonden gezocht hoe die juist zaten om nog maar een dvd'ke te kunnen bekijken...grr) en nu werkt die dus ook niet meer...'t Strafste was nog dat we moesten tekenen dat de MTbox er staat...Hassan heeft zijn gsm-nummer gevraagd zodat die kan terugkomen, na contact met Maroc Telecom....echte Marokkaanse toestanden waar eens kan mee gelachen worden, maar het is hier wel bittere ernst...Die man kon haast niet lezen en al helemaal niet op een azerty-klavier werken...een dwergkabouter is er niks mee vergeleken...
Morgen rijden we naar de familie in Meknès, toch 250 km rijden om daar dan later dit weekend het suikerfeest te vieren : de maankalender zal dat nog bepalen en dus ook hoe de volgende week er zal uitzien : als het zondag feest is, moeten de kids dinsdag naar school, als het maandag pas feest is beginnen ze op woensdag...ik hou jullie op de hoogte !
Vandaag zijn we exact een maand weg...een hele tijd en toch voorbij gevlogen, hoewel het niet altijd makkelijk is. Misschien wel als de ramadan gedaan zal zijn, misschien als Driss 's ochtends graag naar school vertrekt...vele vraagtekens, nog geen antwoorden. de contacten met het thuisfront( zowel aalst als Leuven) doen deugd...We blijven op de hoogte...Pas op, de PC (of liever 't internet) is verslavend zenne : ik moet soms echt zeggen : Hilde, doe iets, ga weg van voor 't scherm...Als ze nu skypen en je bent er niet, proberen ze 't nog wel een keer...Ik vermoed dat dit een beginfase is, één keer mijn dagen gevuld zijn, zal dat wel afnemen. Maar, vandaag is er toch een wonder gebeurd : Hassan heeft gewerkt met een boormachine ! Ge ziet, als er geen familie uit Aalst aanwezig is, kan er veel ! De kaders in de keuken en slaapkamers hangen omhoog, het materiaal voor de tuin hangt netjes op...er moeten nog wat spulletjes omhoog, maar we hebben te weinig materiaal gekocht... dat is ook een beginnersfout waarschijnlijk !
Ongelofelijk wat ik deze morgen in de keuken aantrof ...We worden wakker, niets vermoedend maak ik de kids klaar en dan willen we samen naar de keuken gaan...een onmogelijke opdracht ! Zeker 3-4 cm water overal waar ik kon kijken in de keuken en al heel wat plekken die gedroogd maar vuil stonden ! Hassan moest zich dan maar verder over Sara en Driss ontfermen (cornflakes in slaapkamer eten) en hen naar school brengen, ik kon beginnen water scheppen ! In totaal heb ik er 190 liter uitgehaald en dan kon ik dweilen en vuiligheid opruimen...En dan te denken dat ik deze nacht zelfs opgestaan ben om naar het onweer te kijken : mooie bliksmeflitsen...ik was zelfs nog boos op mezelf dat ik mijn fototoestel niet meteen vond...geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht dat het keukenraam openstond... hiervoor verhuist ne mens dus naar een zuiders land, dat heb ik zelfs in regenlandje België nooit moeten doen (tenzij de badkamer eens dweilen na een watergevechtje)... En terwijl we dit schrijven, is het wel 23° maar het regent hier...
Dit verhaal in groot contrast met de enorme vreugde van Sara en Driss gisteren toen de eerste échte brief voor hen aankwam (die elektronische mails zeggen hen niet zoveel...) ! Tante Els had voor elk van hen Plopsakrantjes opgestuurd (8 dagen onderweg zeg ! dank je wel ! ) en meteen zaten ze buiten aan de tuintafel de opdrachtjes te maken...mooi om zien ! Meter verklapte al dat ook zij geschreven hebben, Sara en Driss kijken er naar uit...
Ik ga kijken of ik de spulletjes kan terugplaatsen in de keuken...
Ik zit hier flink te vloeken op de website Gisteren een lange epistel geschreven en foto's toegevoegd en dan maar wachten...er verscheen niets op de blog, ik onderneem vandaag een nieuwe poging en anders geef ik het op en mailen we opnieuw via de oude, vertrouwde manier ! Het schooljaar is voor Sara en Driss gestart : Driss ook op 1/9, eerste dag heel flink, maar dat heeft niet lang geduurd en nu dus elke morgen hetzelfde tafereel : mama, ik begrijp die taal niet, ik heb geen vriendjes...om 7.00 zit die al onder de keukentafel om niet te moeten gaan. Ik heb met de juf afgepsroken dat ie deze week maar halve dagen komt, zo is hij 's ochtends nog enigszins te motiveren en begint het huilen maar als ik hem loslaat in de klas. Sara daarentegen is goed begonnen ! Zij begint in het eerste leerjaar want scoorde onvoldoende op de controletest Frans (hoe zou dat komen ?) en als ze Frans onder de knie krijgt tegen Kerst, kan ze naar het 2de overgaan...Zij is heel enthousiast om te gaan, heeft wel al vriendinnetjes (met moeilijke namen , mama)...Gisteren was ze wel onder de indruk : de juf slaat de kindjes die niet luisteren : echt hard, hé mama, op hun rug, je hoort die kletsen ! Tijdens de ramadan zijn ook de schooluren aangepast, dus moet ze nu gaan van 9.00 tot 16.00, ook op woensdag maar is dan vrijdagmiddag klaar om 12.30. Anders wordt het van 8.15 tot 17.30 (middagpauze van 11.30 tot 14.15 !!!) Met de kids buiten probeer ik mijn dag invulling te geven : mail checken , keuken opruimen, strijken...huisvrouw zijn is niets voor mij, maar goed, ik wil er nu echt wel zijn voor de kids, dus we houden dit wel ene poosje vol. ondertussen kijk ik uit naar alle geplande bezoeken in de komende weken...dat zal me wel wat bezighouden ! Ons huis is nog niet helemaal klaar, maar voor 80% ben ik al tevreden ! Als je dan in Casa rondrijdt en je ziet hoe sommigen wonen, besef je wel hoe goed wij het hebben, ook als is niet alles zoals je wenste... Nu ga ik hier afronden, want ik krijg een crise cardiaque als ik dit opnieuw moet typen....
). 
Volgende week een verslag van de voorbije weken, beloofd !
! En het is geknipt zoals we vroegen...dus we mogen niet klagen. Sara en Driss hadden het meteen opgemerkt.
hiervoor verhuist ne mens dus naar een zuiders land, dat heb ik zelfs in regenlandje België nooit moeten doen (tenzij de badkamer eens dweilen na een watergevechtje)... En terwijl we dit schrijven, is het wel 23° maar het regent hier...
Gisteren een lange epistel geschreven en foto's toegevoegd en dan maar wachten...er verscheen niets op de blog, ik onderneem vandaag een nieuwe poging en anders geef ik het op en mailen we opnieuw via de oude, vertrouwde manier !
