Een mens heeft nood aan afwisseling en dus gingen we ipv naar zee, naar 't bos, hoewel het 27° was. Driss was fier, want hij kon ons tonen waar naartoe, gezien hij hier met de klas reeds op uitstap geweest was. Drank en cake mee, maar het picknickdeken vergeten. Gelukkig stonden er hier en daar banken, natuurlijk geen vuilniszakken met als gevolg dat de speeltuin voor kids (een goeie poging tot speeltuin, in hout gemaakt, fijn gekaderd in het bos) er als een stort bij lag. Maar dat kon de kinderen niet storen. Hun dag was helemaal geslaagd toen ze ook nog eens op een paardje mochten zitten (rijden is een te groot woord) en konden verbroerderen met de plaatselijke jeugd en hun ezels (de jongens gingen zelfs mee op de foto, wat je niet vaak tegenkomt !). Tijdens de wandeling raapten Sara en Driss bossouvenirs om thuis mee aan de slag te gaan. In het bos rook je al voedsel. 'Hmm', zei Hassan, 'tagine!'...Zijn dag kon niet meer stuk toen we eetstalletjes zagen aan de rand van het bos en daar de tagines konden keuren. Na keuze, hebben we met z'n allen lekker gegeten. En ik kocht een gekleurde mand, zodat we allevier content waren. De kids hebben een compositie gemaakt met hun herfstspullen en mama heeft die opgekleefd. Ook hier start de laatste lesweek, met een oudercontact 's morgensvroeg ! Wanneer we Driss brachten, kon je met zijn juf praten vanaf 8.00...En het moet gezegd, geen wachtenden voor ons. We kregen alle werkjes van hem te zien, ondersteund met foto's van de activiteiten. Dat wordt een knap boek ! Geen makkelijke opdrachten voor Driss die het er schitterend vanaf bracht en nu hij de taal onder de knie krijgt, zal het schoolleven alleen maar beteren voor hem. De juf blij en wij blij, meer moet dat niet zijn !
Sinds 2 dagen zijn we opnieuw alleen en loopt alles zoals voorheen : de kids op tijd naar bed en naar school en mama Hilde die de huishoudelijke taken doet, zich in de zon nestelt (24° vandaag), af en toe achter (of voor) de Pc zit... Het bezoek heeft deugd gedaan : fijn bijgepraat, echt de toerist uitgehangen : de oude medina, de Hassan II moskee bezocht... Gisteren ben ik hier voor de eerste keer naar de kapper geweest, meneer sprak gebrekkig Frans maar Hassan was erbij om instructies te geven...heel gemakkelijk en goedkoop : zonder afspraak voor 5.5 ! En het is geknipt zoals we vroegen...dus we mogen niet klagen. Sara en Driss hadden het meteen opgemerkt. Driss gaat makkelijker naar school, volgende week vrijdag moet hij in 't oranje gekleed zijn want ze vieren hier ook halloween ; bizar, maar wel fijn voor mijn kids ,want dat is dan toch een stuk herkenning. Gisteren was Hassan privé-leraar van Sara ; de juf had hem aangesproken omdat ze wel wilt lezen , maar moeite heeft met het Arabische alfabet...ik vermoed dat ik dat vader-dochtertafereel nog veel zal zien...Ik wil veel doen, maar met Arabisch kan ik haar niet helpen. Morgen gaat Sara naar een verjaardagsfeestje, blijkt dat vriendinnetje hier 2 straten verder te wonen, wat deuren opent naar speelmiddagen..ik ga de mama erover aanspreken. Nog één week en we hebben hier ook herfstvakantie, zelfs tot en met 11 november. we tellen af naar de komst van de vrienden !
jaja, alweer een 12de op de kalender en vandaag zeggen we hieperdehiep voor Maroc telecom : na alle miserie werkt - eindelijk - alles : TV (100 kanalen, geeneen in het Nederlands), internet en telefoon...We hebben dat op 18/8 aangevraagd, ze zijn er snel mee ! Ik zal deze week wat minder actief zijn op het net, want we krijgen vanaf woensdag Belgisch bezoek en ik zal die mensen wat entertainen door ze mee in Casa rond te trekken...
eventjes komen bijlezen in een cybercafé, want ik zit sinds vrijdag al zonder internet thuis...grr, een stukje van de wereld afgesneden, maar hé, we leven nog ! Blijkbaar is het al fris, voor sommigen zelfs koud in België...hier niet, deze ochtend zei Driss om half negen : mama, je bent nat en dat was niet omdat ik in de emmer water gevallen was, maar wel gedaan had met dweilen...Zaterdag met de kids naar 't strand geweest, het is hier toch 26° ; zondag naar circustheater, maar daar hebben we nu onze buik vol van...2 slechte zondagen na elkaar is voldoende voor een tijdje ! Hopelijk heb ik vandaag of morgen opnieuw internet, dan kan ik mailen, skypen, facebooken...druk programma !
Maandagochtend, kids naar school, brieven gepost, het huis is gedweild en de werkmannen zijn bezig om roofing aan te brengen ( we hadden immers een lek in de salon, gemerkt na mijn 190 l water in de keuken)....tijd om deze blog up te daten. Zaterdag zijn we met Hassan meegereden naar Rabat, waar hij 2 klanten moest bezoeken, daar in de Mac Do gegeten en tegen 15.00 waren we in Casa terug. Nog wat bricospulletjes gekocht zodat we 's avonds aan de slag konden. Zondagochtend gingen de kids en ik naar het theater 'Belle et la bête' : schoon affiche met de gekende gele Belle van Walt Disney, dus Sara vond dat we in 't geel gekleed moesten gaan. Bij de ticketverkoop zaterdag vroeg ik nog in welke taal het zou uitgevoerd worden : oui oui madan, bilingue (Frans-Arabisch dus). Het theater was voor 3/4 gevuld (700 zitplaatsen - in 2006 door zijn Majesteit Mohamed VI geopend en veel te veel geld gekost), nu goed 7 voor ons drietjes is geen geld voor 2 uur show. Maar wat te zien kregen, was van geen niveau : verschrikkelijke kledij, geen beest zei Sara wel een monsterlijk wrattenzwijn( een masker van een zwijn droeg het beest - Belle in het wit)..;een algemene repetitie was dit : stem stond op band, allerlei tekens moesten gedaan worden om rekwisieten en /of muziek op het prodium te krijgen...ik had hartkloppingen in hun plaats ! En collega's, als wij soms denken dat de lln zich niet weten te gedragen : de kids lopen hier zomaar rond, ouders zitten gezellig bij te praten met de buren of via gsm's...er werd gegeten en gedronken tijdens de voorstelling...Ik probeerde nog met 'ssjjtt', maar dat hielp natuurlijk niet ! Gelukkig was het niet zo erg om het verhaal te volgen, want alles gebeurde slechts in één taal : het Arabisch, dus we konden met ons drietjes alleen maar kijken, begrijpen deden we toch niet. Oh ja, in deze Marokkaanse versie is het beest ook gestorven, geen happy ending dus ! Voor en na de show waren er clowns en een optreden van een copy Michael Jackson (moet zijn broer zijn, zei Sara, zo goed deed die jongen dat !) en dat wisten de kids wel te waarderen...Volgende week zondag is er trouwens een circusvoorstelling op zondagochtend en daar gaan we dan ook heen. 's Middags de plaatselijke winkeltjes (groot woord voor deze overdekte stalletjes) ontdekt en een rustige zondagavond thuis, met DVD's voor de kids. Tante Els heeft vanop afstand een stadsspel georganiseerd voor ons : vanavond moeten we een collega van nonkel Jo opzoeken in zijn hotel die een pakje voor ons heeft. En hoewel ik vermoed dat het voor de kids zal zijn, vind ik dit toch spannend..ik hou jullie op de hoogte !
Een drukke week achter de rug : vorige vrijdag naar Meknès gereden om met de familie het einde van de Ramadan en het suikerfeest te vieren. Achteraf zijn de kids wat ontgoocheld omdat ze het woord 'feest' een andere inhoud geven (cfr. feestjes Molemclan), maar we hebben er toch een mooie 4-daagse opzitten : de kids worden verwend met feestelijke tenten opgezet in elke straat waar ze 'verkleed' als een arabische prins/prinses worden gefotografeerd, een hannetattoo kregen (er werd met Driss gelachen dat ie er ook één wou, maar er pronkt nu toch maar een mooie schorpioen op zijn arm, met het geluksoog erbij) en we hebben maandag afgesloten met een bezoek aan de kermis...mijn maag draaide om in het reuzenrad, ik heb het wel gehad met die attracties ! Dinsdag was het dan een gehol van hier naar daar : eerst terug naar Casa, toch 4 uur rijden, koffer leegmaken, meteen naar de supermarkt Marjane, auto leegmaken en frigoproducten op z'n plaats gezet...meteen door naar de luchthaven waar om 15.30 de eerste Belgische bezoekers landden : mijn achterneef Kris en vrouw Inge die, zaterdag pas getrouwd, hun huwelijksreis hier plannen. 's Avonds met hen eens naar la Corniche gereden en de moskee verlicht bekeken, hun eerste indruk was positief ! Woensdag met hen een huurauto gaan boeken en dan gingen ze verder alleen op pad in Casa...'s Middags had ik de kinderen natuurlijk thuis : tennis, getimmerd, kamer opgeruimd... Na de spaghetti met z'n allen opnieuw naar la Corniche iets gaan drinken en pas om 21.30 lagen de kids in bed, om vandaag hun eerste 'normale' lesdag te hebben na de ramadan : Sara van 8.30 tot 17.30, Driss van 9.00 tot 17.00. Ik ben eens benieuwd, want dat zijn toch wel lange dagen. Hassan en ik hebben dan Inge en Kris uitgewuifd, vanaf nu ontdekken ze Marokko alleen...Ze hebben ons telefoonnummer mee, maar ik hoop echt ze niet te horen want dat is echt 'geen nieuws, goed nieuws'... De zon droogt de was, vandaag hebben we opnieuw de 30° bereikt. Dit weekend zal het iets minder zijn maar ik denk toch dat we naar 't strand gaan...
Vandaag echt tijd voor mezelf genomen : anderhalf uur in het schoonheidsinstituut, voor het ongelofelijke bedrag van toch wel 8.5 ! Ik denk eraan om nog te gaan : een hele vriendelijke meid ( Wafa heet ze) die weet wat het is om familie in buitenland te hebben een zus woont in Canada met haar gezin), die makkelijk babbelt in het Frans, rustige instrumentale muziek op de achtergrond en geen Arabisch getjingel...ik lag daar goed. Moest ondertussen aan enkele collega's denken en ons jaarlijks uitstapje met de Flairbon...Spring op 't vliegtuig en we kunnen hier ook van die lage prijsjes genieten...
Driss is aan een beter week bezig, hij huilt alleen wanneer we de auto instappen, maar 's ochtends is hij thuis héél flink (mijn sticker-beloningssysteem werkt). Omdat ie opnieuw volle dagen gaat, beloonde ik ze allebei met een speelgoedje als cadeau...Ze zullen verwend worden de komende dagen : suikerfeest is ook speelgoed krijgen en als hun stickerkalender vol is, moeten we weer in de buidel tasten...nu goed, als het werkt ...
Vandaag kwam iemand van Maroc Telecom een Mtbox installeren : internet, tv en telefoon samen in één pakket. Die man heeft 1 1/2 uur gewerkt om ons dan achter te laten met alle materiaal waarvan niets werkt. Hij heeft ook de kabels van de DVD-speler d'eruit gehaald( ik had 2 avonden gezocht hoe die juist zaten om nog maar een dvd'ke te kunnen bekijken...grr) en nu werkt die dus ook niet meer...'t Strafste was nog dat we moesten tekenen dat de MTbox er staat...Hassan heeft zijn gsm-nummer gevraagd zodat die kan terugkomen, na contact met Maroc Telecom....echte Marokkaanse toestanden waar eens kan mee gelachen worden, maar het is hier wel bittere ernst...Die man kon haast niet lezen en al helemaal niet op een azerty-klavier werken...een dwergkabouter is er niks mee vergeleken...
Morgen rijden we naar de familie in Meknès, toch 250 km rijden om daar dan later dit weekend het suikerfeest te vieren : de maankalender zal dat nog bepalen en dus ook hoe de volgende week er zal uitzien : als het zondag feest is, moeten de kids dinsdag naar school, als het maandag pas feest is beginnen ze op woensdag...ik hou jullie op de hoogte !
Vandaag zijn we exact een maand weg...een hele tijd en toch voorbij gevlogen, hoewel het niet altijd makkelijk is. Misschien wel als de ramadan gedaan zal zijn, misschien als Driss 's ochtends graag naar school vertrekt...vele vraagtekens, nog geen antwoorden. de contacten met het thuisfront( zowel aalst als Leuven) doen deugd...We blijven op de hoogte...Pas op, de PC (of liever 't internet) is verslavend zenne : ik moet soms echt zeggen : Hilde, doe iets, ga weg van voor 't scherm...Als ze nu skypen en je bent er niet, proberen ze 't nog wel een keer...Ik vermoed dat dit een beginfase is, één keer mijn dagen gevuld zijn, zal dat wel afnemen. Maar, vandaag is er toch een wonder gebeurd : Hassan heeft gewerkt met een boormachine ! Ge ziet, als er geen familie uit Aalst aanwezig is, kan er veel ! De kaders in de keuken en slaapkamers hangen omhoog, het materiaal voor de tuin hangt netjes op...er moeten nog wat spulletjes omhoog, maar we hebben te weinig materiaal gekocht... dat is ook een beginnersfout waarschijnlijk !
Ongelofelijk wat ik deze morgen in de keuken aantrof ...We worden wakker, niets vermoedend maak ik de kids klaar en dan willen we samen naar de keuken gaan...een onmogelijke opdracht ! Zeker 3-4 cm water overal waar ik kon kijken in de keuken en al heel wat plekken die gedroogd maar vuil stonden ! Hassan moest zich dan maar verder over Sara en Driss ontfermen (cornflakes in slaapkamer eten) en hen naar school brengen, ik kon beginnen water scheppen ! In totaal heb ik er 190 liter uitgehaald en dan kon ik dweilen en vuiligheid opruimen...En dan te denken dat ik deze nacht zelfs opgestaan ben om naar het onweer te kijken : mooie bliksmeflitsen...ik was zelfs nog boos op mezelf dat ik mijn fototoestel niet meteen vond...geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht dat het keukenraam openstond... hiervoor verhuist ne mens dus naar een zuiders land, dat heb ik zelfs in regenlandje België nooit moeten doen (tenzij de badkamer eens dweilen na een watergevechtje)... En terwijl we dit schrijven, is het wel 23° maar het regent hier...
Dit verhaal in groot contrast met de enorme vreugde van Sara en Driss gisteren toen de eerste échte brief voor hen aankwam (die elektronische mails zeggen hen niet zoveel...) ! Tante Els had voor elk van hen Plopsakrantjes opgestuurd (8 dagen onderweg zeg ! dank je wel ! ) en meteen zaten ze buiten aan de tuintafel de opdrachtjes te maken...mooi om zien ! Meter verklapte al dat ook zij geschreven hebben, Sara en Driss kijken er naar uit...
Ik ga kijken of ik de spulletjes kan terugplaatsen in de keuken...
Ik zit hier flink te vloeken op de website Gisteren een lange epistel geschreven en foto's toegevoegd en dan maar wachten...er verscheen niets op de blog, ik onderneem vandaag een nieuwe poging en anders geef ik het op en mailen we opnieuw via de oude, vertrouwde manier ! Het schooljaar is voor Sara en Driss gestart : Driss ook op 1/9, eerste dag heel flink, maar dat heeft niet lang geduurd en nu dus elke morgen hetzelfde tafereel : mama, ik begrijp die taal niet, ik heb geen vriendjes...om 7.00 zit die al onder de keukentafel om niet te moeten gaan. Ik heb met de juf afgepsroken dat ie deze week maar halve dagen komt, zo is hij 's ochtends nog enigszins te motiveren en begint het huilen maar als ik hem loslaat in de klas. Sara daarentegen is goed begonnen ! Zij begint in het eerste leerjaar want scoorde onvoldoende op de controletest Frans (hoe zou dat komen ?) en als ze Frans onder de knie krijgt tegen Kerst, kan ze naar het 2de overgaan...Zij is heel enthousiast om te gaan, heeft wel al vriendinnetjes (met moeilijke namen , mama)...Gisteren was ze wel onder de indruk : de juf slaat de kindjes die niet luisteren : echt hard, hé mama, op hun rug, je hoort die kletsen ! Tijdens de ramadan zijn ook de schooluren aangepast, dus moet ze nu gaan van 9.00 tot 16.00, ook op woensdag maar is dan vrijdagmiddag klaar om 12.30. Anders wordt het van 8.15 tot 17.30 (middagpauze van 11.30 tot 14.15 !!!) Met de kids buiten probeer ik mijn dag invulling te geven : mail checken , keuken opruimen, strijken...huisvrouw zijn is niets voor mij, maar goed, ik wil er nu echt wel zijn voor de kids, dus we houden dit wel ene poosje vol. ondertussen kijk ik uit naar alle geplande bezoeken in de komende weken...dat zal me wel wat bezighouden ! Ons huis is nog niet helemaal klaar, maar voor 80% ben ik al tevreden ! Als je dan in Casa rondrijdt en je ziet hoe sommigen wonen, besef je wel hoe goed wij het hebben, ook als is niet alles zoals je wenste... Nu ga ik hier afronden, want ik krijg een crise cardiaque als ik dit opnieuw moet typen....
oké, dit werkt...van familie moet je't hebben...ik probere iets en meteen commentaar langs alle kanten dat ik het moet opsmukken...ik zal dat bij gelegenheid proberen, maar ga het nu bekend maken aan de mensen die het mogen weten...
Volgende week een verslag van de voorbije weken, beloofd !
! En het is geknipt zoals we vroegen...dus we mogen niet klagen. Sara en Driss hadden het meteen opgemerkt.
dat is ook een beginnersfout waarschijnlijk !
hiervoor verhuist ne mens dus naar een zuiders land, dat heb ik zelfs in regenlandje België nooit moeten doen (tenzij de badkamer eens dweilen na een watergevechtje)... En terwijl we dit schrijven, is het wel 23° maar het regent hier...
Gisteren een lange epistel geschreven en foto's toegevoegd en dan maar wachten...er verscheen niets op de blog, ik onderneem vandaag een nieuwe poging en anders geef ik het op en mailen we opnieuw via de oude, vertrouwde manier !
