Het mysterieuze leven en werk van prof. dr. Frank Archer.
26-11-2007
Het ontstaan van de maan!
Prof. dr. Frank Archer was een verwoed sterrenkijker. Naar verluid had hij daartoe een grote zelfgemaakte sterrenkijker opgesteld in zijn huis te Brugge. Een koperen gevaarte dat met wel 4 krachtige kerels diende verplaatst te worden en dat zich op een stalen gebinte op de zolder bevond. Tijdens de oorlog - toen Archer reeds verdwenen was - werd het zware ding door de Duitsers aangeslegen. In de nota's van Archer lezen we het volgende. Uit de stand van de planeten en manen kunnen we enorm veel afleiden. Door mijn talrijke speologische expedities kwam ik tot de vaststelling dat er zich binnen in de aarde op de overgang van de aardmantel naar de aardkern op zo'n 3.000 km diepte zoveel uranium en thorium moet zijn dat er een kernreactie kan optreden. Zo diep ben ik gelukkig nooit afgedaald want de druk en de hitte kent zijn grenzen. Volgens mijn wiskundige berekeningen en uit bodemstalen af te leiden kan dat miljaren jaren geleden hebben geleid tot een plaatselijke oververhitting. Daardoor werd een deel van de gesteenten zelf gasvormig, en brak het los als een bel materiaal, die in de ruimte weer condenseerde. Sindsdien bevindt die zogenaamde versteende bel zich in een baan om de aarde. Het leidt geen twijfel of de maan is vanbinnen een holle satteliet die mogelijks te vergelijken valt met een gigantische ijsgrot. Ooit zal de mens erin slagen om de maan te gebruiken als basis om verder de ruimte te exploren. Het verborgen ijswater zal mogelijks, mits de juiste technologie kunnen aangewend worden om de maan om te vormen naar een leefbare entiteit. Proefboringen op de maan zijn een eerste vereiste. Volgens Archer herbergt de Aarde nog altijd een dergelijke natuurlijke kernreactor in haar binnenste. Hij spreekt zich niet uit over de kans of zich ooit nog zo'n kernreactie zou kunnen voortdoen. Hij besluit zijn bevinden met de bemerking. Ik hoop alleen dat de mensheid tegen het jaar 2012 voldoende ver gevorderd is om de aarde te kunnen verlaten en buiten het zonnenstelsel te treden. Wat we daarbij moeten denken blijft voorlopig een raadsel.
Door de intense zoektocht naar de geheime dossiers van Frank Archer is het logisch dat heel wat neven informatie in mijn bezit komt. Enkele maanden terug kwam ik bij een antiquair te Parijs in het bezit van een aantekenboekje. De kaft was groen gemarmerd en dat charmeerde mij. Interaction des planètes et des sphères. Monsieur de Saint Colombes was de auteur. Ik kocht het voor een prikje en na lezing van enkele pagina's viel ik achterover van verbazing. Het was een vertaling in interpretatie uit oude Alexandrijnse perkamenten. Fragmenten uit de legendarische bibliotheek die volgens de geschiedenis in vlammen was opgegaan. De illustere monsieur de Saint Colombes kon wel eens doorgaan voor Frank Archer zelf. Het handschrift leek als twee druppels water op dat van Archer en ik begon aan een grondige studie van het werk. In de oudheid waren graancirkels een veelvuldige fenomeen die de bevolking toeschreef aan de goden. De egyptenaren lazen er geheime boodschappen in en de hoge priesters konden er een stuk toekomst in voorspellen. In ieder geval stond men open voor dergelijke fenomenen en er bestond zelf een soort van handboek dat alles kon verklaren. Volgens de auteur van het notaboekje werden de cirkels veroorzaakt door magnetische energie afkomstig van de zon en aangesterkt door een mysterieuze bron binnenin de aarde. Wellicht moeten er magnetisch geladen sferen ondergronds aanwezig zijn over diverse plaatsen op de aarde. Doorheen de eeuwen werden graancirkels waargenomen maar soms waren er periodes dat er geen enkele aan de oppervlakte kwamen. Grote klimatologische veranderingen gingen meestal samen met heel veel graancirkelformaties. Ook toenemende conflicten tussen volkeren was soms voorafgegaan door vele graancirkels. De rest van het boekje stond vol met tekeningen en verklaringen. Een van die cirkel formaties in bijlage wees op een grote intellectuele verandering bij de mens. EEn uitvinding of revolutionaire omwenteling werd meestal voorafgegaan door dat type van graancirkel. HEt is duidelijk dat graancirkels niet zomaar als het werk van enkele kwajongens mag worden beschouwd. Hier is veel meer aan de hand en ontdekkingen als deze wijzen eens te meer op het belang van goede research.
