Hallo iedereen!
De allerlaatste dagen zijn ingezet en het lijkt erop dat onze kleine Joosen ook aan het trappelen is om weer naar huis te gaan, want inds gisteren ben ik er zeker van; onze kleine draak beweegt! Ik schrok me een hoedje toen gisteren tijdens de lunch ik ineens een wiebel voelde. Het leek of er iemand over mijn buik wreef langs de binnenkant en vanmorgen na het ontbijt was ik zeker: dat is de baby die tuimelt en trappelt! Heel zachtjes, dat wel, maar het was de baby zonder twijfel. Heel geruststellend om dat te voelen, want eerlijk ... 6 weken van huis (en zonder controle) is toch wel lang, ook al waren ze fantastisch!! Vannacht voelde Phil zich niet lekker. Ik had ook al even last gehad van wat krampen en dia**** , maar was er na 1 nachtje terug vanaf. Phil had vannacht prijs en ... oh ... zo zielig... hij moest echt vertroeteld en verzorgd worden en heeft ook vandaag nog heel de dag gerust. (Beetje zoals Tom ook had, maar Phil had vanochtend geen koorts, dus dat is al goed.) Om iets te gaan eten zijn we wel het dorp ingegaan en vanavond had hij al weer veel praat, dus geen zorgen maken. Morgen hopelijk weer fris uit de veren!
We plannen de volgende dagen nog 2 witte zandstrandjes te bezoeken (Bloo Lagoon en het andere hier vlakbij) en dan pakken we onze zakken. Dat gaat een klusje worden om alle in onze zakken te passen. De 17de vertrekken we vroeg richting Kuta om onze laatste souvenirtjes in te slagen, langs de Harley Davidson shop te passeren ;) en op tijd in de luchthaven te zijn.
Wassen hebben we zo nu en dan met de hand gedaan of inderdaad beroep gedaan op de laundry service van de Balinezen, maar ik denk dat onze kleren best rechtstreeks van de zak de wasmachine in verdwijnen ;) ahum.
Als ik lees dat ons Rafke zo zwakjes is, kan ik het niet laten de tranen over mijn wangen te laten rollen. Arme schat
ik hoop dat ik hem nog even kan zien, maar hem nodeloos laten afzien, is niet nodig. Dan onthou ik hem liever zoals ik hem laatst zag. De opvolging moet eruitzien als een rafke, maar misschien moeten we Stella de naam laten kiezen. Hem ook Rafke noemen, das een beetje raar, niet? Soit. Zo ver is het nog niet, hé.
Ivm het babysitten heb je wel gelijk hoor Karen. We zullen Stella snel genoeg zien, toch?
Langs Tante Maria gaan is prima voor mij hoor, mama! Ik zie er wel naar uit haar nog eens te zien! t Is alweer een tijd geleden!
Okee lieve familie en vrienden. Geniet nog van jullie weekend. Voor je het weet zijn we terug!
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dikke zoen,
Sarah
|