Ik ben Sanne Verhagen
Ik ben een vrouw en woon in Merksplas (België) en mijn beroep is studente ergotherapie.
Ik ben geboren op 17/01/1989 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: genieten van de mooie dingen.
Adres Finland (hint, hint ;)
Sanne Verhagen,
Otokuja 2 A311
FI-90150 OULU, FINLAND.
Het leven zoals het is... Erasmus Via deze blog kunnen jullie mijn
Fins avontuur een beetje volgen.
Ik ga dan ook proberen om hier
regelmatig een berichtje en enkel
foto's te posten.
Ik kijk uit naar jullie reacties
en hoop natuurlijk ook dat jullie
mij een beetje op de hoogte
houden van de laatste nieuwtjes...
30-01-2011
Week 3
Hey,
Mijn 3de week Finland zit er zo goed als op en ik schrik ervan hoe vlug de tijd vliegt! Een drukke agenda helpt hier natuurlijk ook wel een beetje bij.
Ook deze week heb ik 3 dagen stage gelopen bij een zelfstandige ergotherapeute. Het feit dat je als ergotherapeut bij de mensen thuis komt, maakt dat je als therapeut dichter staat bij de mensen.Meestal worden we dan ook zeer hartelijk ontvangen! Eén van de cliënten mij laten proeven van rieska (een plat brood) met gerookt elandvlees. Best lekker! En toe ik hen vertelde dat ik het "hyvä" vond, kreeg ik meteen een blik in mijn handen geduwd om mee naar huis te nemen. Ik heb hen dan ook beloofd dat ik het blik zal openen wanneer mijn ouders op bezoek komen, zodat zij ook eens eland kunnen proeven.
Natuurlijk heb ik op mijn stage meer gedaan als alleen maar gegeten. Deze week heb ik ook voor de eerste keer een therapiesessie gegeven. Aangezien de taalbarrière groot is en de kinderen wat gedragsproblemen hadden, heb ik een sessie Sherborn gegeven. (zo kwam de cursus die ik vorig jaar gevolgd heb al meteen van pas ;) De sessie verliep redelijk vlot en het was mooi om te zien hoe de kinderen met elkaar omgingen.
Ondertussen zit mijn laatste les van de Finnish survival course erop en ik moet eerlijk gezegd toegeven dat mijn Fins niet veel verder komt dan "Terve", "Hyvä" en "Kiitos" Misschien dat mijn Fins nog wel wat beter wordt op de uitstap die we volgend weekend samen met de leerkracht gaan maken. Ben eens benieuwd wat dat gaat geven! We zijn in ieder geval al met een leuke bende op stap...
Ook het kotleven wordt ik stilaan wel gewoon. Er is hier altijd wel wat te beleven. Zo vertrek ik dadelijk met Kerstin naar de sauna (stiekem is dit een afleidingsmanoeuvre zodat de andere voor haar een verjaardagscake kunnen bakken) en zijn we vandaag al naar het centrum geweest om naar de rendierrace te gaan kijken. Hier heb ik dan ook geproefd van gerookt rendiervlees en een rendier-dog. Ik vond dit best smaken Gisterenavond was het dan weer een Belgische avond met frietjes.Spijtig genoeg viel de friteuse in pan, waardoor ik er zelf niet van heb kunnen proeven maar het was wel gezellig! Je hoort het dus, ik verveel me hier niet.
Zo genoeg gezeverd! Ik ga genieten van een zalige sauna! Enkele sfeerbeelden van de afgelopen week vind je in bijlage...
Zoals beloofd vind je in hieronder de link naar mijn webalbum met enkele sfeerbeelden van mijn leven hier in Oulu.
De afgelopen dagen is er niet echt veel gebeurd. Vrijdagavond heb ik met Hannah, Kerstin en Katkat een gezellige spelletjesavond gehad. Zaterdagmiddag zijn we vervolgens met een hele groep op de bus gestapt voor een sightseeing toer door Oulu, waarbij we op de bevroren zee hebben gestaan (hoewel je door de laag zand en sneeuw die erop lag bijna niet kon zien dat het de zee was) Dit was best wel interessant, maar volgens mij blijft een stadswandeling toch de beste manier om een stad echt te verkennen.
Gisterenavond hadden enkele Finse studenten ergotherapie mij uitgenodigd voor een gezellig avondje. En gezellig was het! We hebben heel wat af gebabbeld, een leuk maar stressvol spel gespeeld en hebben vervolgens ook nog een bezoekje gebracht aan een plaatselijke Ierse pub.
Sinds deze morgen heb ik trouwens ook een kamergenote, de Tsjechische Sandra. Normaal gezien zou ik een Hongaarse kamergenote krijgen, maar Sandra was dringend op zoek naar een andere kamer o.w.v. zeer lawaaierig kamergenotes. Aangezien ik nog een bedje vrij had, heeft ze aan de verantwoordelijke gevraagd of ze van kamer kon wisselen. Op het eerste zicht is het een heel vriendelijk en net meisje, dus ik denk wel dat het gaat klikken tussen ons.
We zullen wel zien wat het wordt! Voor de rest staat er vandaag niet veel meer op het programma. Gewoon een rustig dagje zodat ik morgen voldoende energie heb om aan mijn stageweek te beginnen.
Mitä kuuluu? Kiitos hyvää! Dit zijn zowat de enige Finse zinnetjes dat ik kan zeggen na 3 lessen Finnish survival course... Maar dat Fins is dan ook echt niet simpel!
De afgelopen week is echt voorbij gevlogen. Een drukke agenda helpt hier natuurlijk ook altijd wel een beetje bij ;)
Op maandag hebben Suzanne, Yoo-J, Yoori, Lee and Min mij verrast met enkele kleine cadeautjes voor mijn verjaardag. Waardoor het toch nog een beetje een speciale dag werd!
Dinsdag en woensdag heb ik stage gelopen bij Aulikki, een zelfstandige ergotherapeute. We hebben zowel therapie gegeven in enkele scholen als huisbezoeken gedaan. Het feit dat Aulikki met verschillende doelgroepen werkt, zorgt voor een leuke afwisseling. Tijdens de therapiesessies merkte ik wel dat er een grote taalbarrière is, aangezien ik geen Fins versta en de meeste patiënten ook geen Engels spreken. Gelukkig zijn er methodieken waarbij het verbaal communiceren een beetje op de achtergrond verdwijnt.
De Finse mensen zijn zeer gastvrij en op de meeste plaatsen krijgen we koffie met iets extra's aangeboden. Misschien is gaan sporten dan ook geen slecht idee... ;) Ook de leerkrachten in de school zijn heel vriendelijk. Ze doen echt moeite om hun beste Engels boven te halen en mij wat meer uitleg te geven over het schoolsysteem en de leerlingen.
Woensdagavond waren de nieuwe buitenlandse studenten uitgenodigd op het stadhuis. Waar we na een speech van de burgemeester met een hapje en een drankje wat konden kennismaken met elkaar. Dit was een leuke afsluiter van een lange dag! De dag erna werden we op school verwacht voor een oriëntatiedag, waar we wat uitleg kregen over de het studenten leven in Oulu. Gelukkig werd deze typische schooldag onderbroken door een bezoek aan de school waar we ons gezondheidsproject gaan doen. In het begin had ik totaal geen idee wat er van ons verwacht werd. Gelukkig krijgen we voldoende begeleiding bij de uitwerking, dus dat komt wel in orde.
Dit weekend staat er niet echt veel op het programma, enkel wat sightseeing in Oulu. En ik beloof dat ik dan mijn fototoestel zal bovenhalen, want dat is er tot nu toe nog niet van gekomen...
Bij deze wil ik jullie ook bedanken voor de vele reacties! Kiitos! Ik had dit echt niet verwacht!
Groetjes vanuit het niet zo koude noorden (momenteel is het -8°C en dat is echt wel goed te doen)
Gisteren heb ik al eens geprobeerd om een up-date te posten, maar net toen ik klaar was viel het internet weg. Laat ons hopen dat het deze keer wel lukt...
Maandag was het dan eindelijk zover. Tijd om afscheid te nemen en te vertrekken richting Oulu, Finland. De reis op zich viel goed mee, maar de aankomst in Oulu was iets minder. Er was beloofd dat er iemand mij zou opvangen bij mijn aankomst, maar dit was niet het geval. Daarnaast kreeg ik ook nog eens een vieze kamer toegewezen, waardoor ik al direct kon beginnen poetsen. Niet echt een leuk begin dus...
Gelukkig heeft Suzanne, mijn kotgenote, mij de volgende dag mee op sleeptouw genomen naar het centrum, de supermarkt en de school. Aangezien ik totaal geen idee had hoe koud het in Finland was, was ik veel te warm aangekleed (precies een privé-sauna ;) De eerst dagen in Finland viel te temperatuur goed mee, maar gisteren was het bijvoorbeeld -26° en dat is echt koud! Op school aangekomen heb ik wat meer uitleg gekregen, zo zal ik hier naast mijn eindwerkstage ook nog deelnemen aan een gezondheidsproject met 14/15-jarigen, een Health Course waarbij we verschillende werkveldbezoeken zullen doen en de Finnish survival course.
De eerste week is vooral een inloopweek, je krijgt de tijd om je te settelen en alles te regelen. Die tijd heb je echt wel nodig, aangezien Finnen voor alles hun tijd nemen en precies totaal geen stress kennen. Zo moet de Health Course die ik ga volgen nog gepland worden... Gisteren heb ik van deze tijd gebruik gemaakt om te gaan winkelen in het centrum voor een Fins gsm-nummer en nieuwe schoenen. Hierbij heb ik wel een beetje pech gehad, heb eerst 3 kwartier kunnen aanschuiven om dan te ontdekken dat ik naar een andere winkel moest omdat de simkaarten waren uitverkocht en op de terugweg had ik platte band. (Ik hoop dat hij niet kapot is!) Daarnaast heb ik ook al wat opzoekingswerk gedaan in de bib voor mijn eindwerk.
Natuurlijk heb ik deze week niet enkel gewerkt, ik heb ook kennisgemaakt met de andere studenten (de gang en sauna zijn ideale plaatsen om nieuwe mensen te leren kennen) Woensdag- en vrijdagavond zijn we met een paar studenten richting één van de danscafés in het centrum getrokken, dit was best gezellig. Het is trouwens waar wat ze zeggen van de Finnen, want hoewel alcohol hier duur is (voor 0,5 liter bier betaal je in een goedkope bar bijvoorbeeld 5,20 euro), zie je op uitgaansavonden veel zatte Finnen rondlopen.
Gisterenavond was het feestje op onze gang, omdat één van de studenten vandaag terug naar huis vertrok. De meeste zijn daarna nog doorgetrokken naar het centrum, maar omdat ik nog steeds moe was van de vorige avond, heb ik wijselijk besloten om in mijn bedje te kruipen en te genieten van de stilte in Otokylä. We wonen namelijk in een nogal gehorig appartementblok met 5-verdiepingen (waarvan 3 verdiepingen met buitenlandse studenten.
Momenteel deel ik mijn appartementje met Suzanne, een Hongaars meisje en Yoojeong, een Koreaanse. Momenteel heb ik een aparte slaapkamer, maar normaal gezien krijg ik ook nog een Hongaarse kamergenote (wanneer dit is weet niemand, want normaal gezien had ze hier al moeten zijn) Ik moet toegeven dat het voor wel mij even wennen is om met andere samen te wonen. Iedereen heeft namelijk zijn eigen normen en waarden, terwijl anderen belang hechten aan andere dingen. (zo heb ik het graag proper en ordelijk, terwijl mijn kotgenoten daar minder belang aan hechten)
Volgende week wordt het al wat drukker, ik start normaal gezien met mijn stage en de Finnish survival course (spannend!) En daarnaast is er ook nog vanalles gepland voor de buitenlandse studenten zoals een receptie op het stadhuis, een oriëntatiedag en een sightseeing tour. Stiekem kijk ik er naar uit om wat meer om handen te hebben en weer wat nieuwe mensen te leren kennen. Ik zal proberen om ook volgende week verslag uit te brengen van mijn 2de week Finland!
Groetjes
Sanne
P.S.: Op onderstaande link vind je nog enkele foto's van Otokylä, zodat jullie een beeld kunnen krijgen van hoe ik leef. Ik moet toegeven dat ik gisteren nog vlug enkele foto's getrokken heb, want meestal vergeet ik om mijn fototoestel boven te halen. En papa, speciaal voor jou heb ik ook een foto genomen van het uitzicht dat ik heb vanop mijn kamer ;)
Ik heb de afgelopen week echt genoten van mijn laatste daagjes in België De feestdagen zijn nu echter juist achter de rug, het vertrek komt dichterbij en de zenuwen beginnen op te spelen. "Heb ik mezelf wel genoeg voorbereidt? Wat moet ik meenemen? Wat laat ik beter thuis? ..."
En hoewel ik heel bewust de keuze heb gemaakt om deze kans met 2 handen vast te grijpen en er 100% voor te gaan, steken af en toe ook wel twijfels de kop op. "Is dit echt wel iets voor mij? Heb ik de juiste beslissing genomen? Zal ik in Finland mijn plan kunnen trekken?"
Allemaal vragen waarop ik pas achteraf een antwoord zal weten. Daarom ga ik proberen om mijn laatste dagen in België nog zoveel mogelijk te genieten om daarna met een opgeladen batterij en vol goede moed het onbekende tegemoet te gaan.