Yep, I know. Het is weer veel te lang geleden, maar er kruipt zoveel tijd in het up-to-date houden van je blog. Nu beginnen we er nog eens aan en deze keer in principe met foto´s. Ja, je hebt het nogal gehoord maar deze keer heb ik ze kunnen verkleinen en nu mag het zeker geen probleem meer zijn.
In mijn laatste up-date heb ik vermeld dat ik naar het zuiden trok. Nu ik ben naar het zuiden van Ecuador geweest maar niet tot in Peru. Vrienden hier vroegen me om aub terug te komen en met hen nog eens de jungle in te trekken. Nu de jungle bevalt me best dus ik kwam graag genoeg terug. Uiteindelijk ben ik niet 1 keer maar zelfs 2 keer terug gegaan maar de tweede keer met een andere vriend. Maar het junglegedeelte komt nog eerst het zuiden en de kust van Ecuador.
Ik ben ergens de derde week van oktober vertrokken uit Quito richting Baños. Baños is een stadje bijna volledig gericht op toeristen. Je kan daar echt vanalles doen: rafting, mountainbiken, paardrijden, met bugsters rijden, hiking,...en vooral gekend voor zijn warmwaterbronnen. Je kan hier heerlijk relaxen in zwembaden met hun natuurlijk warm water. Ik ben niet geweest want het was enorm warm de tijd dat ik er was en dan sta je nu niet direkt te springen om het nog warmer te hebben. Mijn hostel was echt perfekt. Proper, eigen badkamer,... en voor maar 8 dollar per nacht. Daarvoor kan je niet overnachten in België zene. Ik heb daar bij uitstek het beste bed gehad tot op vandaag maar bizar genoeg heb ik daar het slechtst van al geslapen. Ben misschien al gewoon aan de, in het algemeen, hele simpele bedden in Ecuador?? Maar Baños beviel me zeker en vast. Ligt helemaal omgegeven door bergen en watervallen. Natuur alom dus. Na Baños ging het verder naar Riobamba. Nu in Riobamba valt niet veel te zien behalve de trein naar de Nariz del Diablo. Dat dacht ik toch maar blijkt dat ze aan het werken zijn aan de spoorweg tussen Riobamba en Alausí en dus geen trein. Ik hebdan maar overnacht, heerlijk italiaans gegeten en de dag erna vroeg vertrokken richting Cuenca. Van Cuenca had ik gehoord dat het de mooiste stad van Ecuador was dus ik was enorm benieuwd en zou hier dan ook verschillende dagen blijven. Resultaat: heel veel regen en slecht weer maar Cuenca is voor mij de mooiste stad die ik in Ecuador gezien heb. Heel veel kerken, veel gezellige restaurants, mooie parkjes (hebben ze eigenlijk in elke stad in Ecuador), mooie gebouwen en National Park Cajas. Wat mijn verblijf er nog leuker opmaakte, was dat ik Urs tegengekomen ben.Urs zat in mijn spaanse klas in Quito. En als je alleen rondreist, is het leuk om een bekend gezicht gezien. Zijn dan ook samen een dagje gaan wandelen in National Park Cajas. Een park dat weer maar eens aangeeft dat op gebied van natuur Ecuador alles heeft. ´s Avonds iets gaan eten samen met een Amerikaan die Urs eerder had leren kennen. Op het weer na was Cuenca dus een topper. Vervolgens Guayaquil, de tweede grootste stad van Ecuador en tevens de grootste haven. Ik ben hier maar 1 dag geweest omdat het een dure stad is en men toch wel zegt om er voorzichtig te zijn. Ik heb dan ook vooral mijn dag gespendeerd met skypen naar het thuisfront en de wandelboulevard aan de rivier. Ik moet zeggen dat de Malécon 2000 een prachtige boulevard is en als ze in Antwerpen effectief de kaaien gaan heraanleggen, kunnen ze misschien daar ideeën opdoen. Heel origineel en de boulevard heeft alles. Een park, speeltuinen, restaurants, markt,...tot een cinema na. Maar het was voor mij toch vooral een tussenstop naar de kust. Zon en strand!!! Nu mijn tocht richting het populaire Montañita begon al slecht. Ik kwam aan in de busterminal om 7u en de bus was juist vertrokken. Volgende bus...13u!! Het was er ook enorm druk want ook in Ecuador "vieren" ze 1 en 2 november maar hier hebben de meesten dan een week vakantie. Op aanraden van een aantal heel vriendelijke mensen heb ik de bus genomen tot in Santa Elena en dan een tweede bus richting Montañita. En eigenlijk is dat heel goed meegevallen. Op 4 uur was ik in Montañita. Zon à volontè!! Montañita is 5 straten groot en elk gebouw is een hostel, een restaurant of een winkel waar ze souveniers verkopen. Nu niet direkt mijn ding. Maar ok, alles in mijn kamer zwieren en de enkele straten een beetje verkennen en een hapje eten. Alhoewel een hapJE niet bestaat in Ecuador hoor. De porties zijn gigantisch en de helft van de tijd kom ik toe met 2 keer eten. De dag erna was het richting strand. Quito is niet direkt de stad om kleur op te doen dus wou ik dat hier toch wel doen. Dus handdoek, zonnecréme, mp3 en hop naar het strand. Een hele rustige dag maar die wel resulteerde in stevig verbrande buik en voeten. Dat werd dus afzien want de dag erna vertrok ik richting Puerto Lopéz. Dit was dus niet mijn leukste trip want elke keer als ik mij moest bukken voor mijn rugzak of om te gaan zitten, schoot de pijn omhoog natuurlijk. Je kan stellen dat ik heel blij was toen ik mijn rugzak afdeed in mijn hostel. Een heel aangenaam hostel trouwens, met een binnenkoer met zetels en hangmatten. En Puerto Lopéz beviel heel wat meer dan Montañita. Prachtig strand, aan de rand van het strand vol cabañas waar ze fruitsappen en milkshakes verkopen en rustig ondanks dat er veel Ecuadoriaanse toeristen waren. Eens zo jammer dat ik niet ten volle kon genieten van het strand omdat ik verbrand was. Dus dan gaan we maar wandelen hé. Want nabij Puerto Lopéz heb je ook een nationaal park. Je hebt dagen nodig om het helemaal te verkennen dus was het kiezen. Ik lag op een dormitorio in mijn hostel samen met een Zwitser en een Duitser. De Duitser, Cédric, was de dag ervoor naar Las Freites in het nationale park geweest en ging de dag erna nog eens naar het park. Leuk want dan konden we de trip samen doen wat toch veel aangenamer is dan alleen. 5km heen en 5km terug. De dag was bewolkt dus niet te warm. Of dat dachten we toch want we waren nog maar juist aan onze trip begonnen en de zon kwam erdoor. Mannekes, ik denk dat ik het nog nooit zo warm gehad heb als die dag. En op de koop toe trok de wandeling op niets. Er was echt niets te zien. Alles was heel dor. Waarschijnlijk was dit niet de beste tijd om dat deel van het park te bezoeken. Ach ja, dan hebben we toch wat calorieën verbruikt. Eigenlijk met wat spijt vertrok ik in Puerto Lopéz. Laatste stop voor Quito: Manta. De grootste teleurstelling tot nog toe. Alles was gesloten. Je vond amper een restaurant open. Je had het strand maar ja, dat had ik al bijna heel de week dus dat was niets speciaals meer. Voor de rest was er echt niets te zien. Normaal ging ik er een volledige dag blijven maar het stak me zo tegen dat ik besloot om de dag erna terug naar Quito te trekken. Waar ik geen rekening mee gehouden had, was dat die dag de laatste dag van een week vakantie was en dat dus iedereen naar huis vertrok. Resultaat: geen plaats meer op de bussen. Sloeg dat even tegen. De morgen erna trok ik heel vroeg terug naar de busterminal in de hoop geluk te hebben en toch nog een ticket te bemachtigen. Eventueel naar een stad in de richting van Quito. En ik had geluk. Iemand toonde de weg naar een busmaatschappij die met chiquere bussen naar Quito reed. Een beetje duurder en op de laatste rij maar ik kon toch terug richting Quito. Uiteindelijk viel het heel goed mee want op de laatste rij bleek je meer plaats te hebben dan bij de andere plaatsen. Aangezien het een bustrip van 10 uur was, had ik er niets op tegen om extra plaats te hebben. Zo eindigt mijn reis door Ecuador dus terug in Quito.
Ik ga hier stoppen voor vandaag want ik heb afgesproken met een vriendin en ik wil toch al wat foto´s op mijn bog zetten. Morgen komt het vervolg.
Foto1, 2 en 3: Baños met zijn vele watervallen Foto 4: uitzicht vanuit mijn kamer Foto 5: Riuobambe - de weg naar El Nariz del Diablo die er nu dus niet is Foto 6 tot 9: Cuenca by night. Foto 6 -> nieuwe katedraal; 7 -> de oude katedraal Foto 10 tot 13: National Parque Cajas met zijn lama´s Foto 14 tot 16: een optocht vol folkore voor feestdag in Cuenca Foto 17 tot 20: Guayaquil Foto 21: uitzicht vanuit mijn kamer in Montañita Foto 22 en 23: Puerto Lopéz Foto 24 en 25: Manta
OK, we proberen nog eens een blog op het web te krijgen hetgeen blijkbaar niet zo simpel is. Mijn bericht met foto´s werd er gisteren na meer dan een uur typen eventjes doodleuk afgegooid. Dus laat ons hopen dat het nu beter gaat. Vandaag zal het wel zonder foto´s zijn. Morgen wordt dat goedgemaakt.
Bueno, het is lang geleden dus waar te beginnen. Na mijn trip naar de jungle had ik nog 3 weken spaanse les te gaan. Beviel me heel goed. Mijn spaans is er toch al deftig op vooruitgegaan. Alleen het verstaan is nog niet echt super. Vooral als men wat vlug praat. Maar het lukt me toch al aardig om een deftige conversatie te voeren. De leerkrachten in de school waren dan ook super. Precies of ze kenden ons al jaren. Heel relax en gemoedelijk. Naast de lessen waren er regelmatig uitstappen waar je kon voor inschrijven. Zo zijn we een paar keer plaatselijke gerechten gaan eten, zoals Chugchucarras (bevat onder andere het gefrituurde vel van een varken) en Cuy (cavia). Allebei superlekker! Heb hier eigenlijk nog niet echt slecht gegeten...alleen in bijna alles zit koriander en no me gusta mucho. We hebben natuurlijk niet alleen gegeten. Een kort overzichtje. 1. markten in Saquisilí: GAIA zou hier nogal werk hebben. Biggetjes en kippen die in een zak op de grond liggen. Volledig in paniek. Op de markt met voeding lag dan de vis en de stukken kip gewoon op een tafel met een beetje ijs. :) 2. warmwaterbronnen van Papallactas: ideaal om wat te relaxen. Verschillende baden met water op verschillende temperaturen. Van verschrikkelijk koud tot heet. Het was al de hele week slecht weer dus leuke afwisseling. 3. Mitad del Mundo: Ecuador ligt op de evenaar waarvan Quito op 0´0"0. Dus pal in het midden van de aarde. Hierrond hebben ze een museum gemaakt die uitleg geeft over het leven van de indigenas en kan je een aantal proeven doen die het bewijs van het midden van de wereld aan te tonen. Leuke proeven waar soms je mond van openvalt. 4. Beklimming vulkaan Pichincha: kapotgaan! We hebben 3u30 nodig gehad om boven te geraken wat blijkbaar nog goed is ook. We hebben wel afgezien. De hoogte speelde ons serieus parten. We zijn van zo´n 3900 meter opgeklommen tot een 4700 meter. Steile rotswand met daarvoor een enorm steile strook van zo´n 100 meter met alleen los zand. Je had echt het gevoel dat je ter plaatse stond te trappelen. Maar eens boven supercontent alhoewel we geen 2 meter verder konden zien van de mist.
Buiten de culturele en culinaire uitstappen kon sport toch niet ontbreken. Elke dinsdag zelf wat voetballen of wat er voor doorging. Na 5 minuten kapot. De hoogte hier liet ons (de studenten) niet echt toe om een uur aan een stuk vollen bak te lopen. In het begin was zelfs de trap naar het tweede verdiep goed genoeg om 5 minuten te staan uithijgen. Maar heb niet alleen zelf gevoetbald. Een aantal weken ben ik naar de heenronde van de kwartfinale van de Latijnsamerikaanse Champions League gaan zien. Liga de Quito tegen Independiente Argentina. Droogjes afgemaakt met 2-0. Leuke match. En dan 7 oktober was de interland Ecuador tegen Venezuela. De eerste wedstrijd voor het WK 2014 in Brazilië. 5 uur op voorhand zaten we in het stadion in blakende zon. Toch wel een beetje doodgaan zene. Wat een hitte. Als de zon hier schijnt, is dat direkt een heel hevige zon. Ze hebben hier faktor 100 (!) om maar eventjes te verduidelijken.
En dan zat de school erop en was het tijd om te verhuizen naar een hostel in La Mariscal of hier beter gekend als gringotown. Van daaruit ben ik een tijdje gaan rondtrekken in de buurt van Tena. Stad in de jungle of toch la segunda selva zoals ze hier zeggen. Niet zo volgroeid als in de primaire jungle. Een heel andere sfeer dan in Quito. Quito is echt een stad met enkel een aantal prachtige parken maar voor de rest gebouwen en wegen. Tena is volledig omringd door de jungle. De kleinere "dorpen" in de buurt zijn echt minuscuul vergeleken met het groen errond. Je hebt hier uitzichten die je nog nooit gezien hebt. Kan je naar blijven kijken. In het dorpje Masahuali lopen de apen gewoon in het rond. Prachtige waterval gezien. De weg ernaartoe was, laat ons zeggen avontuurlijk. Geen proper pad tot aan de waterval alleszins. Je zal wel zien op de foto´s. Maar prachtig. De weg terug hebben we langs de rivier afgelegd. Nog meer avontuur. Want hier kon je zelfs niet meer over een pad spreken. Enkel rotsen. Heb ik geen foto´s van. Teveel mijn aandacht nodig om niet op mijn gezicht te gaan. Maar je kan je niet voorstellen hoe verschillend dit land is qua natuur, qua de manier waarop de mensen leven.
Nu terug in Quito ben ik hier nog tot zaterdag denk ik en dan is het richting het zuiden. Baños, Cuenca en dan Peru. Ecuador is me tot hiertoe meer dan goed bevallen. Ik wordt hier wel elke moment bekeken want ja, ik kan hier echt wel over iedereen zien. De mensen zijn hier eigenlijk heel verlegen en bereidwillig om te helpen. Hun eetgewoontes kan ik wel niet helemaal aan wennen. Zeker van de Quichoas (van Oriente/jungle). Zij eten 3 keer per dag warm. Nu ik eet heel graag warm, maar een ontbijt van rijst met vis, banaan,... gaat me iets te ver. Heb het wel meer dan eens gedaan zene. Vis of kip als ontbijt maar geef me toch maar brood. Zij eten dan ook alles op. De kop, de poten,...voor die laatste 2 heb ik toch heel vriendelijk bedankt.
Voilà, zo heb ik jullie toch weer wat geup-dated. De foto´s volgen morgen en ik ga zeker mijn best doen om vlugger op mijn blog te schrijven.
Het werd wel eens tijd voor een verslagske hé. Ik ga mijn best doen om met zo weinig mogelijk typfouten te schrijven maar de letters staan hier anders en ben er nog niet gewoon aan.
Ik verblijf hier bij Norma Novillo, een dame van 63 jaar. Vriendelijk maar zeer verstrooid. Ze woont in de wijk La Carolina recht tegenover een enorm park. In deze wijk woont de midden- en rijkere klasse. Je moet hier in Quito wel weten waar je wanneer kan rondlopen. Want bv op zondag kan je La Mariscas (buurt van de toeristen en het uitgaansleven) best vermijden (zeker alleen), maar dan kan je wel terecht in het prachtige oude centrum want daar loopt veel politie rond. Er loopt echt heel veel politie rond in Quito en daarboven heb je nog een hele hoop veiligheidsmensen en bewakers aan alle mogelijke winkels en appartementsgebouwen zoals diegene waar ik verblijf. Verder kan je na een uur of 6 best met de taxi rondrijden. De quiteños doen dat zelf ook dus taxi´s met hopen hier. Als toerist is het hier niet duur als je weet waar naartoe. ´s Middags eten wij hier een hele menu voor 2 dollar. Vlakbij onze school heb je een shoppingcenter en jongens, duur! Het zijn dan ook allemaal winkels zoals Nike, North Face, Chanel, Benetton, Diesel,...maar je betaalt meer dan in België.
Mijn eerste weekend heb ik La Mariscas en het oude centrum al eens gaan bezichtigen maar zonder camera want het trekt teveel aandacht. Leuk en mooi maar ik was wel blij dat de lessen begonnen want op je eentje is toch maar alleen hoor. Doordat het nu laagseizoen is, heb je nu niet echt veel toeristen en ook niet veel studenten. Wat op zich super is, want je trekt direkt met elkaar op en ook het contact met de leerkrachten is losjes. Mijn eerste week waren we met 7 studenten op de school waarvan dan nog eens 3 in de namiddag. Dus zijn we altijd met ons vieren op stap. Ons vieren zijn Tamami uit Japan, Solène en Sandro uit Zwitserland en ikzelf. Naar de cinema, op woensdag met 2 Ecuadorianen gaan dansen in La Marisca,... Uitgaan is voor de vrouwen zeker interessant want die mogen meestal gratis drinken tot 24u. Mja, leuk voordeel om vrouw te zijn in Quito en zo zijn er nog.
Tamami en Solène zijn al langer op de school en zij hadden voor voorbije weekend via de school een vierdaagse trip geboekt naar de jungle (la Selva). Sandro en ik hebben ons daar bijgevoegd en we zijn dus donderdagnacht vertrokken om na vele busritten en een kanotocht van 2h30 tegen 15u aan te komen in onze lodge midden in de jungle van Ecuador. Samen met ons nog 2 Duitsers (Benedikt en Robert). Al direkt terug in de kano op zoek naar anaconda´s, allerlei soorten vogels, apen, dolfijnen,... Op de anaconda´s na met succes. Na het luieren in de hangmat en avondeten trokken we er te voet op uit in de jungle op zoek naar insecten, tarantula´s, slangen, vleermuizen... Ik was volledig op mijn gemak zene. 2 uur hebben we er rondgelopen en veel gezien inclusief 3 tarantula´s maar ik moet zeggen dat je op de duur vergeet dat je in de jungle met veel gevaarlijke dieren rondloopt. Btw de gevaarlijkste dieren zijn zeker niet de grote dieren. De andere zijn we een lokale gemeenschap gaan bezoeken, gaan zwemmen in de rivier, ´s nachts op kaaimannenjacht, piranha´s (proberen te) vangen, overdag junglewandeling, luieren in de hangmatten, feestje bouwen voor de jarige Sandro,... Het eten was er fantastisch. Die mannen mogen gerust bij mij thuis komen koken zene. Alleen viel soms hun zoutpotje om denk ik.
En nu zijn we dus terug in Quito en gaan we straks voetballen en morgen onze tickets kopen voor de interland Ecuador tegen Venzuela op 7 oktober. De eerste voor het WK Brazilië.
Mja, we trekken onze plan hier en na een trage start bevalt het mij hier super. En er zijn nog vele leuke dingen in het vooruitzicht hier. Dus ziet er goed uit. En ook heel belangrijk, ´mañana´ is belangrijker dan ´hoy´ dus no stress aquí.
Gisteren mijn laatste werkdag gehad.....ik had een zenuwachtige dag verwacht maar dat was het helemaal niet. Het dringt nog altijd niet helemaal door dat ik mijn collegaatjes een jaar lang niet zal zien. Dat zal nog wel komen.
Ze hebben me alleszins serieus in de watten gelegd. Mijn bureau was helemaal versierd en in de namiddag champagne en allemaal hapjes. Het was precies mijn verjaardag en kerstmis in één dag want ze hadden dan nog kadootjes er bovenop ook. Wat zakgeld en het beroemde dept. 04-woordenboek. Als ik eens een lastige dag heb, zal ik met veel plezier de bloopers van mijn collega's bovenhalen. Bedankt Wim voor de hele gulle bijdrage tot het blooperboek.
's Avonds moest ik dan al afscheid nemen van ons Anneke. Die is nu onderweg naar Toulouse om na 10 maanden als een volleerde Franse terug te komen. Mannekes, ik ga haar missen zene.
Et voilà, we zijn vertrokken aan ons jaar profiteren van het leven. Binnen 8 dagen zit ik op het vliegtuig naar Quito voor mijn avontuur in Latijnsamerika. Ben nog niet echt zenuwachtig maar dat gaat ongetwijfeld nog komen. Tot zover ga ik er nog van profiteren om iedereen zoveel mogelijk te zien dus het worden nog 8 drukke dagen.
Voilà! Mijn blog waarop mijn reis toch een beetje te volgen is en waar ik mijn verhalen en foto's zal posten.
Want binnen exact een maand kom ik nu bijna aan in Quito. Startplaats van mijn 10 maanden durende rondreis in Latijnsamerika. Een reis waar ik enorm naar uitkijk maar tegelijkertijd weet ik maar al te goed dat ik mijn familie en vrienden héél hard ga missen. Daarom ga ik volop genieten van mijn laatste maand in Amberes.
2 uur hebben we er rondgelopen en veel gezien inclusief 3 tarantula´s maar ik moet zeggen dat je op de duur vergeet dat je in de jungle met veel gevaarlijke dieren rondloopt. Btw de gevaarlijkste dieren zijn zeker niet de grote dieren. De andere zijn we een lokale gemeenschap gaan bezoeken, gaan zwemmen in de rivier, ´s nachts op kaaimannenjacht, piranha´s (proberen te) vangen, overdag junglewandeling, luieren in de hangmatten, feestje bouwen voor de jarige Sandro,... Het eten was er fantastisch. Die mannen mogen gerust bij mij thuis komen koken zene. Alleen viel soms hun zoutpotje om denk ik. 
