OK, we proberen nog eens een blog op het web te krijgen hetgeen blijkbaar niet zo simpel is. Mijn bericht met foto´s werd er gisteren na meer dan een uur typen eventjes doodleuk afgegooid. Dus laat ons hopen dat het nu beter gaat. Vandaag zal het wel zonder foto´s zijn. Morgen wordt dat goedgemaakt.
Bueno, het is lang geleden dus waar te beginnen. Na mijn trip naar de jungle had ik nog 3 weken spaanse les te gaan. Beviel me heel goed. Mijn spaans is er toch al deftig op vooruitgegaan. Alleen het verstaan is nog niet echt super. Vooral als men wat vlug praat. Maar het lukt me toch al aardig om een deftige conversatie te voeren. De leerkrachten in de school waren dan ook super. Precies of ze kenden ons al jaren. Heel relax en gemoedelijk. Naast de lessen waren er regelmatig uitstappen waar je kon voor inschrijven. Zo zijn we een paar keer plaatselijke gerechten gaan eten, zoals Chugchucarras (bevat onder andere het gefrituurde vel van een varken) en Cuy (cavia). Allebei superlekker! Heb hier eigenlijk nog niet echt slecht gegeten...alleen in bijna alles zit koriander en no me gusta mucho. We hebben natuurlijk niet alleen gegeten. Een kort overzichtje. 1. markten in Saquisilí: GAIA zou hier nogal werk hebben. Biggetjes en kippen die in een zak op de grond liggen. Volledig in paniek. Op de markt met voeding lag dan de vis en de stukken kip gewoon op een tafel met een beetje ijs. :) 2. warmwaterbronnen van Papallactas: ideaal om wat te relaxen. Verschillende baden met water op verschillende temperaturen. Van verschrikkelijk koud tot heet. Het was al de hele week slecht weer dus leuke afwisseling. 3. Mitad del Mundo: Ecuador ligt op de evenaar waarvan Quito op 0´0"0. Dus pal in het midden van de aarde. Hierrond hebben ze een museum gemaakt die uitleg geeft over het leven van de indigenas en kan je een aantal proeven doen die het bewijs van het midden van de wereld aan te tonen. Leuke proeven waar soms je mond van openvalt. 4. Beklimming vulkaan Pichincha: kapotgaan! We hebben 3u30 nodig gehad om boven te geraken wat blijkbaar nog goed is ook. We hebben wel afgezien. De hoogte speelde ons serieus parten. We zijn van zo´n 3900 meter opgeklommen tot een 4700 meter. Steile rotswand met daarvoor een enorm steile strook van zo´n 100 meter met alleen los zand. Je had echt het gevoel dat je ter plaatse stond te trappelen. Maar eens boven supercontent alhoewel we geen 2 meter verder konden zien van de mist.
Buiten de culturele en culinaire uitstappen kon sport toch niet ontbreken. Elke dinsdag zelf wat voetballen of wat er voor doorging. Na 5 minuten kapot. De hoogte hier liet ons (de studenten) niet echt toe om een uur aan een stuk vollen bak te lopen. In het begin was zelfs de trap naar het tweede verdiep goed genoeg om 5 minuten te staan uithijgen. Maar heb niet alleen zelf gevoetbald. Een aantal weken ben ik naar de heenronde van de kwartfinale van de Latijnsamerikaanse Champions League gaan zien. Liga de Quito tegen Independiente Argentina. Droogjes afgemaakt met 2-0. Leuke match. En dan 7 oktober was de interland Ecuador tegen Venezuela. De eerste wedstrijd voor het WK 2014 in Brazilië. 5 uur op voorhand zaten we in het stadion in blakende zon. Toch wel een beetje doodgaan zene. Wat een hitte. Als de zon hier schijnt, is dat direkt een heel hevige zon. Ze hebben hier faktor 100 (!) om maar eventjes te verduidelijken.
En dan zat de school erop en was het tijd om te verhuizen naar een hostel in La Mariscal of hier beter gekend als gringotown. Van daaruit ben ik een tijdje gaan rondtrekken in de buurt van Tena. Stad in de jungle of toch la segunda selva zoals ze hier zeggen. Niet zo volgroeid als in de primaire jungle. Een heel andere sfeer dan in Quito. Quito is echt een stad met enkel een aantal prachtige parken maar voor de rest gebouwen en wegen. Tena is volledig omringd door de jungle. De kleinere "dorpen" in de buurt zijn echt minuscuul vergeleken met het groen errond. Je hebt hier uitzichten die je nog nooit gezien hebt. Kan je naar blijven kijken. In het dorpje Masahuali lopen de apen gewoon in het rond. Prachtige waterval gezien. De weg ernaartoe was, laat ons zeggen avontuurlijk. Geen proper pad tot aan de waterval alleszins. Je zal wel zien op de foto´s. Maar prachtig. De weg terug hebben we langs de rivier afgelegd. Nog meer avontuur. Want hier kon je zelfs niet meer over een pad spreken. Enkel rotsen. Heb ik geen foto´s van. Teveel mijn aandacht nodig om niet op mijn gezicht te gaan. Maar je kan je niet voorstellen hoe verschillend dit land is qua natuur, qua de manier waarop de mensen leven.
Nu terug in Quito ben ik hier nog tot zaterdag denk ik en dan is het richting het zuiden. Baños, Cuenca en dan Peru. Ecuador is me tot hiertoe meer dan goed bevallen. Ik wordt hier wel elke moment bekeken want ja, ik kan hier echt wel over iedereen zien. De mensen zijn hier eigenlijk heel verlegen en bereidwillig om te helpen. Hun eetgewoontes kan ik wel niet helemaal aan wennen. Zeker van de Quichoas (van Oriente/jungle). Zij eten 3 keer per dag warm. Nu ik eet heel graag warm, maar een ontbijt van rijst met vis, banaan,... gaat me iets te ver. Heb het wel meer dan eens gedaan zene. Vis of kip als ontbijt maar geef me toch maar brood. Zij eten dan ook alles op. De kop, de poten,...voor die laatste 2 heb ik toch heel vriendelijk bedankt.
Voilà, zo heb ik jullie toch weer wat geup-dated. De foto´s volgen morgen en ik ga zeker mijn best doen om vlugger op mijn blog te schrijven.
