1-4: LaPaz met zijn San Franciscokerk en Calle Jaén 5-9: Sucre! 10: de straten in Uyuni 11: treinkerkhof 12-13: de zoutvlakte van Uyuni 14-17: gekke foto´s en de attributen die sommigen bijhadden 18-20: prachtige uitzichten in de Soliliwoestijn. 21: montaña del colores - prachtige kleuren, niet? 22: onze keuken met chef Bernard en het was telkens om van te smullen. 23-25: lagunes met zijn bewoners 26-27: grappige volkanische rotsformaties zoals hier bv een boom en een taart 28: een ander prachtige uitzicht. Zie die weerspiegeling! 29: Laguna Colorado. Zeg nu zelf. Prachtig, niet? 30: geisers 31-32: de warmwaterbronnen vroeg in de morgen 33: Tamami en op de achtergrond José en Jung-Me
En we zijn vertrokken uit Ecuador.....een maand geleden..... Ik was van plan om in LaPaz mijn blog aan te vullen maar de technologie stond het niet toe of ik had er misschien nu nog gezeten. :)
Midden januari ben ik dan vertrokken in Quito samen met een Japanse vriendin, Tamami. We hebben mekaar leren kennen in september in AGS Quito, spaanse school. Aangezien zij enkel tijd had om een maand te reizen, zijn we vlug door Peru gemoeten en momenteel is ze terug onderweg richting Quito. Dus als ik terug naar het noorden trek, neem ik meer mijn tijd in Peru om alles te bewonderen. OK, ons vertrek begon al fantastisch. De bus die eigenlijk elke zaterdag vertrekt, vertrok bij ons op maandag. Al 2 dagen verloren, maar goed dat is Zuid-Amerika. Eindelijk vertrokken op maandag voor direkt 32 uur bus tot in Lima. Eigenlijk heel vlot verlopen en in Lima was het lekker warm dus no worries. Lima is toch wel wat moderner dan Quito. Er wat rondgewandeld in Miraflores en het centrum maar zoals gezegd ga ik Lima heel wat beter verkennen op mijn terugweg. Want de volgende dag zaten we weer in de bus voor 20 uur richting Cuzco.
Cuzco hadden we voor een aantal dagen ingepland. De eerste dag was een dag waarin we alles geregeld hebben: de trein richting Machupicchu, onze tickets voor Machupicchu betaald, de bus van Cuzco naar Copacabana. Zo konden we de dagen erna rustig genieten van Cuzco en Machupicchu, denk je dan. De dag erna....ziek! Hoe slecht kan een mens zich voelen. Toch mijn best gedaan om wat in de stad rond te wandelen en ik heb het toch volgehouden tot een uur of 4 en dan gecrasht in mijn bed. Jammer want Cuzco is een mooie (dure) stad met vele oude gebouwen in perfekte staat. Veel om te bekijken. Maar we hadden nog een dag bij terugkomst na Machupicchu.
En dan 1 van dé hoofdattrakties in Zuid-Amerika: Machupicchu! Hier keek ik enorm naar uit want je hoort er veel over. De foto´s zien er toch altijd geweldig uit dus wil je dat zelf toch ook gezien hebben. Om de grote massa voor te zijn, besloten we om eerst een nacht te blijven slapen in Aguas Calientes, het vertrekpunt richting Machupicchu. Onbenullig klein met 2000 inwoners en enkel restaurants, souvenierwinkels en kleine buurtwinkeltjes. Toeristisch op en top. Na een goeie nacht slapen vertrokken we om 6u richting Machupicchu. Spijtig genoeg samen met ons vertrok ook de regen en de wolken richting Machupicchu. Resultaat: niets te zien. Het gaat toch niet waar zijn. Veel geld betalen om niets te zien! 2 uur hebben we in de regen en de wolken rondgelopen en dan daar was ze dan.....de zon! En het paradijs opent. Waaw! Wat een uitzichten. Niet enkel Machupicchu maar de omgeving ook. Omgeven door bergen en valleien. Gewoonweg prachtig! Ik voeg maar een paar foto´s toe maar ik heb er gemakkelijk een 60-tal getrokken. De dag erna was het terug richting Cuzco om daar nog een anderhalve dag de stad te verkennen en als afsluiter een Stellake te drinken. ;) 's Avonds vertrokken we dan richting Copacabana voor ons deel in Bolivië.
Copacabana....klinkt heel exotisch, niet? Neen, geen lange, witte stranden en palmbonen maar het vertrekpunt richting Isla del Sol dat ligt in Lake Titicaca, het hoogste en grootste meer in Zuid-Amerika (3811 meter boven zeeniveau). Isla del sol was zeker ook de moeite. Mooie uitzichten maar heel warm. Daarenboven was mijn reisgenote ziek en dus ging het heel traag. Maar na 3u30 hadden we het hele eiland doorkruist en zaten we terug op de boot richting Copacabana. Wat ons direkt opviel aan Bolivië....goedkoop! Bolivië is werkelijk het paradijs om koopjes te doen. Jammer van het gebrek aan plaats in mijn rugzak en dat mijn reis tch nog wel eventjes duurt.
Na Copacabana was LaPaz aan de beurt en dat is tot hiertoe mijn minste bestemming. De stad maakte helemaal geen indruk. Je kan zien dat er heel veel mooie gebouwen zijn maar allemaal verwaarloosd. Het is natuurlijk alles behalve het rijkste land maar als je dan Sucre ziet....wat een verschil. Het meest indrukwekkende is eigenlijk het binnenkomen met de bus. Het uitzicht over de stad is echt wel indrukwekkend. Natuurlijk zijn we er ook niet lang genoeg geweest om de stad volledig te bekijken maar de toeristische plaatsen moeten toch aanslaan en er waren er maar weinig. De San Franciscokerk was de moeite en de mooiste straat in heel LaPaz is ongetwijfeld Calle Jaén. LaPaz was goed om goedkoop souveniers te kopen wat mijn reisgenote dan ook volop gedaan heeft. :)
Nee, dan ben ik veel meer in de wolken over Sucre. Wat een mooie stad. Op de belangrijkste plaza staat geschreven: Sucre, la ciudad blanca (de witte stad) en dat is zeker waar. Des te meer is het jammer dat heel veel van de gebouwen beklad zijn met graffiti, maar het blijft een mooie stad. En wat hebben we er lekker gegeten! Daar hebben we voor de enige keer meer dan 10 dollar betaalt en dat is dan voor 2 personen. Dat was een restaurant dat gemakkelijk kon wedijveren met een goed restaurant in Europa en de wijn was heerlijk. En als een stad je goed bevalt, is het altijd jammer om te vertrekken. Maar de volgende bestemming zou ook zeker de moeite zijn: Uyuni.
Nu Uyuni stelt niets voor. Enkel straten die bij de minste regen onder water staan, slechte restaurants (in al mijn tijd hier heb ik niet slechter gegeten dan daar) en stampvol kleine reisbureau´s die allemaal hetzelfde aanbieden, namelijk een toer in de Salares de Uyuni en daarvoor kwamen we dan ook. Na het kiezen van 1 van de 80 reisbureaus dat er ons toch betrouwbaar uitzag, waren we klaar voor onze toer van 3 dagen die zou eindigen in San Pedro de Atacama in Chili. Dat is van de grootste zoutvlakte ter wereld naar de droogste woestijn ter wereld. Het is zo eens iets anders hé. We vertrokken op onze toer met 3 Koreanen, 1 Peruviaan en onze gids Bernard of zoals hij het liefst heeft amigo. In onze 4x4 vertrokken we richting het treinkerkhof. Effectief allemaal verroestte Briste en Franse treinen die oorspronkelijk het transport van het zout deden maar wegens te duur en te traag daar allemaal samen op het kerkhof geëindigd zijn. Nu...een speeltuin voor de toeristen met schommels en dergelijke. Doordat iedereen er bijna samen toekomt, hebben zij geen foto´s genomen van de schommel maar geloof me er zijn schomels. Vervolgens richting Playa Blanca voor een korte stop in het dorpje waar de mensen leven van de souveniers die de toeristen kopen en het werken op de zoutvlakte. Geloof me, daar wil je echt niet wonen hoor. Maar het was ook onze ingang naar de zoutvlakte. En daar begint het plezier. Deze tijd regent het er veel en dus staan de zoutvlaktes onder water. Je hebt er dus een geweldige weerspiegeling en iedereen staat er dan ook te springen en alle mogelijke gekke foto´s te maken. Er zijn er die alle mogelijke attributen meehebben (speelgoeddinosaurus, pringles, blik groenten,...) Grappig om te zien alvast. Maar buiten dat is de omgeving gewoonweg indrukwekkend. Voor zover je kan zien, zout, zout, zout,... Na de zoutvlaktes was het een rit van 2u30 richting onze primitieve slaapplaats en dat was dag 1. Dag 2 was de dag van de lagunes met zijn flamingo's, de Siloliwoestijn, de uitzichten op de besneeuwde bergtoppen en de vulkanen. Voor mij was Laguna Colorado de meest indrukwekkende. Water zo rood als het maar kan zijn en vol flamingo's. Maar in zijn geheel is het een dag vol oeh's en aah's. Foto´s zeggen gewoon alles. Opnieuw eindigde onze dag in een nog meer primitieve slaapplaats (betere bedden maar geen douche). Maar dat konden we echt niet aan ons hart laten komen, zoals de vorige avond hebben we ook deze avond volgebabbeld. :) Dag 3 begin heel vroeg (4u30) richting de geisers en de warmwaterbronnen. De geisers waren niet superindrukwekkend. Zoals je normaal op de foto´s kan zien, lijk je wel precies op een andere planeet te staan. Het uitzicht bij de termalen is iets anders. Opkomende zon, de stoom van de bronnen,....prachtig gewoon. Ook hier zeggen de foto´s voldoende. Na ons ontbijt daar zat de toer erop. Enkel nog een laatste rit tot aan de Boliviaanse grens en ons Boliviaans avontuur zat erop.
Nu ben ik dus in Chili waar ik mijn portie avontuur al wel gehad heb, maar dat is voor de volgende blog die er nu echt wel vlugger gaat zijn hoor.
Foto´s: 1-4: Lima met zijn stranden, katedraal by day en by night en het presidentieel paleis. 5-7: Cuzco met 1 van zijn vele kerken en gezellige straten. 8-9: Machupicchu bewolkt en met regen 10-13: Machupicchu met zon en al zijn pracht en praal 14-15: Copacabana 16-18: Isla del Sol
