Wij, Stéphane en Christel, delen hier onze passie voor het zeilen en voor onze zeilboot Saltwater II, een grijze Hanse 370 met thuishaven Wemeldinge aan de mooie Oosterschelde
Vrijdag 23 mei 2014 Onze kleren hangen klaar, de reisvoorbereidingen zijn gereed, ons humeur zit goed. We vertrekken zondag naar Palma de Mallorca om een catamaran over te brengen over de Middellandse Zee naar Montenegro. Althans, dat was het plan... Rond 14:00 krijgen we telefoon dat de boot wegens een verborgen gebrek niet klaar is om de oversteek aan te vangen. Het is niet veilig om er nu zo een lange reis mee aan te vangen. Daar gaat onze trip... :-( We twijfelen even om toch naar Palma af te reizen en daar een weekje op hotel door te brengen, maar dat wordt al snel afgewimpeld. Liever voegen we deze week dan toe aan ons verlof in juli, met onze eigen boot. We slikken de teleurstelling door en brengen een bezoekje aan Mandy die in de kliniek ligt wegens een operatie aan haar nek. Gelukkig is met haar wel alles OK. We besluiten om vanavond thuis te slapen en pas morgen naar Wemeldinge te gaan. Zaterdag 24 mei 2014 We staan op tijd op, hangen onze kleren terug in de kast en doen boodschappen. Rond de middag arriveren we in Wemeldinge. Hier worden we verwacht aan boord van de sleepboot Teunis, om mee het startsein te geven van de zeilwedstrijd van de Antwerpse Lion's Club. Het is prachtig zeilweer, even vinden we het jammer dat we niet zelf meezeilen, maar dit is weer even wat anders dus ook leuk. De meeste van de deelnemende schepen zijn niet gewend om wedstrijden te varen dus dat geeft rare taferelen bij het startsein. We volgen de wedstrijd vanop de Teunis en worden door schipper Adri verwend met hapjes en drankjes. Bij de finish wederom ongebruikelijke toestanden, maar het is een vriendschappelijke wedstrijd voor het goede doel dus er wordt veel door de vingers gekeken. Na een rondleiding op het prachtige sleepbootje zijn we om 18:00 terug aan boord van Saltwater. We twijfelen even of we nog uitvaren maar de buienradar doet ons beslissen om toch maar te blijven liggen, er is regen op komst. Na een lekkere spaghetti kijken we naar de finale van de Champions League. Zondag 25 mei 2014 Het zonnetje schijnt en het belooft een mooie dag te worden, doch dit zal anders uitdraaien... We eten ons fruitontbijt in de kuip en willen dan een wandeling langs de haven gaan doen. Een verschrikkelijke gebeurtenis doet ons echter afzien van dit plan. Vooraan onze steiger, op de plek waar wij tot vorig jaar onze ligplaats hadden, wordt het levenloze lichaam van onze toenmalige buurvrouw in het water gevonden. Al snel wordt de steiger door de politie afgesloten, niemand mag er meer op of af. Omdat wij niet van deze commotie houden en geen ramptoeristen willen zijn, zoeken we de rust van het water op en varen uit. We pikken onze vrienden Kees en Sarien op in de andere haven, want zij geraken door het hele gebeuren niet op hun eigen boot. Een rare sfeer aan boord, iedereen is ondersteboven. Toch doet het goed dat we er met z'n vier over kunnen praten, want de beelden die we onvermijdelijk gezien hebben staan op onze netvliezen gebrand. En hoewel we het getroffen koppel niet persoonlijk kenden leven we toch enorm met hen mee, niemand wil dit meemaken. Als we enkele uren later terug aanmeren is het akelig stil in de haven. De onderzoeken zijn afgesloten en de instanties zijn weer vertrokken. Normaal met dit mooie weer zit er bijna op elke boot wel een groepje mensen te keuvelen. Nu zijn de boten leeg, iedereen is vroegtijdig naar huis vertrokken. Het was een dag die we nooit meer zullen vergeten. RIP Ingrid.
