Op een nacht, te begeleiden mijn eenzame, dat beloof ik een goede statische
Nacht, koud water, koele aarde beven vingers over de zachte, luchtgekoelde kamer blijkt dat er een hint van eenzaamheid, als in een oogwenk bevriezing lucht. Zachte muziek slepende oor met diepe, zachte ingetoetst, rustig in het hart van Lan gegooid magnetron uitbarstingen, mis je zo onverwachts, de zwakke, het deeg, warme ... ... Online chatten is slecht nieuws deze dagen, vrienden, herinneringen zij hadden gezien en gehoord, niet geloven wat er is gebeurd waar is. Stel je het verdriet van hun dierbaren getroffen kijken, mbt shoes het hart van de verwarde en zeer pijnlijk, de pijn van het leven is zo kwetsbaar, zo haast haast alles van deze pijn. Kan het niet helpen, maar het hart wrok, haat, hemel geen ogen, haat het lot van de vergankelijkheid. Tot in het extreme depressie, verdriet, frustratie en zucht samen Chung hart. De doden zijn verdwenen, kunnen worden overgelaten aan de woonkamer is eindeloos verdriet, en zijn (haar) verlangen en onvoltooide dragen de verantwoordelijkheid om elf. Worstelen met verdriet vooruit, dat vergt veel moed en doorzettingsvermogen.
Kwetsbare kwetsbaar het leven is immers, mbt schoen jeugdige verschijningen, vluchtige bederfelijke, er zijn te veel onvoorziene toeval, laat ons contact met de minder schade toebrengt. Komen en gaan, maar waarom doen we de zorg zo veel Red.Geliefd, de pijn ook, is verloren hadden ook te mooi, triest leven ook ... ... vulling van Subway, door kale zandduinen, heerlijke smaak van gras, gevallen bloemen, de ervaring van de liefde en verdriet van het leven zijn er geen spijt van? Opeens voelt op dit moment dat hij zo blij, is blij te leven. Denk na over wie zinken en decadent, hoe belachelijk hij is. Wat kostbaarder dan het leven, zolang leven, alle hoop hebben, is het niet? Voor mezelf, voor de liefde levend, levend te houden van hun mensen, mbt schoenen er zijn te veel redenen. Sad Log
Winterkou zoals gebruikelijk, fijne, heldere Yurou, rustig, slechts af en toe laat een vleugje melancholie, en het licht lezen, en ruisen van de kou. In feite is dit het seizoen voor mij,mbt de lente charmante, warme zomer en de herfst om te sterven na een lange elf, uiteindelijk ook weer bloeien in de winter een dikke eenvoudig bleek. Ik weet dat dit stuk bleek, niets terug te krijgen van de betekenis van het leven en verlies, de realiteit van het bestaan en het is zeldzaam met waardevolle: Meiling crème Aoxue alleen open, tjilpende vogels twitter desolate winterstop, mensen onrustig regen zacht stemming, sneeuwvlokken nog steeds het land een puur en wit, de wind wakker die slapen gevoelloosheid van de ziel ... ...
Weet niet of ik kan als voorheen worden, alleen maar om de stemming te schrijven om u te zeggen rustig.
Niet van plan sensationele, emotionele, zelfs niet gedacht mbt shoes zo laag is. Neem de bus terug naar de weg, zal dat oog wordt nat
Orbital, verdrietig hart. Niet gebeurd. Alleen maar oppervlakkig naar de scène te maken in zicht komen langs de weg, zoals de gebeurtenissen uit het verleden
Flitste in mijn gedachten elf.
Tellen merk?
Bijna middernacht de tijd, viel en viel in mbt schoen slaap, hoewel het idee van willen altijd aan de stok in de uitholling van hun eigen overtuigingen.
Tellen merk?
Voorbestemd om zulk een kalme gemoedstoestand is eigenlijk heel wreed gezicht van de koude lucht stroom van het bewustzijn geschreven tekst.
Geen verdriet, geen verdriet, echt niet?
Als ik terug kijk, met uitzicht op de hele weg naar de grootmoedige en modderige,mbt schoenen verdachte nooit gestopt. Plotseling, de gedachte aan Pangu.
Weet dat als hun eigen staat er nu de chaos, ik zal de naam in een vorm van nostalgie en spijt gevoelens.
De tijd zal in het teken gegraveerd in mijn hart. In de smalle wegen, de wandeling was moeilijk. Op deze manier, al gezegd dat je ervaart met
Afgespeeld of niet ingediend, weet je, of niet kende het verhaal.mbtMeer en op geen enkele manier om de zogenaamde verbale schrijven
Waarneming of opnemen. Leven voor, en misschien leek altijd oppervlakkig en wereldse en onschuldig ondankbaar. Bang dat deze
"Jongeren hebben geen echte depressie weten, 'het woord profane leven, zoals de angst van godslastering, net als dwaas liefde.
10 dagen is een traditioneel Mid-Autumn Festival. Tot haar, maar er is geen betekenis, maar om een oppervlakkige vormen de telefoon, plus een paar woorden niet alleen met het intieme.
Terug in een paar maanden geleden, is sales manager taak is naar beneden.Als de omzet van het bedrijf van de elite, de baas herhaaldelijk benadrukt dat zij de steunpilaar,mbt is zeker niet klein, dus ze was zo belangrijk in zo'n belangrijke tijd om het te verlaten? Weet niet meer hoeveel Mid-Autumn Festival, hoeveel niet terug naar huis deze vakantie, en niemand had een Pakistaanse vader en moeder, zelfs de meest belangrijke Nieuwjaar, ook overhaast maar een paar dagen. Zo gewoon lang van tevoren op te geven ouders een ring, die doet alsof hij gemakkelijk iets dat ik niet terug naar u, opdat gij last van me zeggen, mijn moeder altijd heel attent om te zeggen, oke, jij bent de meer belangrijke industriële. Wilt u niet naar huis te gaan, niet weet niet of de export, zullen de ouders worden niet hoe teleurgesteld haar moeder hart, dat zucht te horen.
Mid-Autumn Festival, ter nagedachtenis van een heerlijke vakantie, mbt schoenen herinner ik me een kind om te eten maan taart is altijd leuk om te bezitten. Op dat moment hebben ze een bepaalde hoop vele, vele maan cake, kunt u brengen geluk aan de vele, vele mensen. Gewoon niet weet wanneer je moet beginnen, kan ze brengen naar anderen maan taart, maar het verlies van de oorspronkelijke gelukkig, niet weet wat de mensen die eten hun maan cake is niet gelukkig te zijn, maar hij was niet meer omdat de kleine maan cake en springen van vreugde.
Maak een telefoontje naar de mbt schoen moeder alleen maar al snel zei Mid-Autumn Festival, de moeder zou de zin te nemen. "Ik weet dat je bezig bent, goed terug te komen, is er geen relatie" In feite is dit soms zal maken doordachte mensen zijn erg van streek, zeer aanmatigend en soms de voorkeur aan geven hun mensen een reden om naar huis te gaan, soms misschien zelfs de reden voor onszelf, toch? Ondiep glimlach, gewoon de zin zeggen:?? "Mam, ik ging terug naar de Mid-Autumn",mbt shoes "echt" "Ah" "Wel, wel, een paar nummers die u terugkomt Mij en je vader halen u op You like? Ik maak dingen goed voor je "luisteren naar zijn moeder opgewonden stem, dacht ze, zelfs als de baas ontslagen, en nee, toch? Immers, de Mid-Autumn Festival is niet langer een persoon.
Sommige van de fragmenten, alleen in onze geest, flash, harde herinneringen, maar altijd onthouden, dat er iets ontbreekt, ten slotte, is in de bloedige tijd, zal alles worden gewekt, maar dit alle kosten, maar het is, kunnen we niet tolereren van de pijn. Dagen, langzaam wordt bedekt met een dunne crêpe, mbt shoes zo lijkt het, de wereld begon te vervagen, en we kunnen niet zien, die in het verleden. Soms is het 's nachts is het beste masker, donker in ons, kan niemand zien het litteken was.Daarom hebben we vaak te verbergen in de duisternis, likken hun wonden. Dagen zijn volledig donker is, was straatlantaarns, een na de ander, een landschap, bedekt met een zwarte sluier, net als vijf doen eindeloze afgrond.Stap voor stap, verder te gaan, denken, met bijna de donkere, maar het tempo van de vooruitgang, maar ze zijn in de rug, kunnen we nog steeds niet verbergen in het donker. Werkelijkheid, dwingen ons te worden blootgesteld aan de zon onder de zon, beer, brandwonden. Is het niet, sommige dingen altijd mbt schoen uitzien als de omtrek, en opgeslagen in onze geest? Die onbekende dingen, kunnen we nooit bekend worden. Toen, op slechts een nummer, al onze gevoelens zal lekken, wat resulteert in, kunnen we niet weer te herstellen. De wind op zijn gezicht, een beetje alsof je raakte een klap in het gezicht van de pijn, maar snijden in het hart. Net als, er zijn een hoop frustratie tussen ons. Maakt niet uit, hoe zich te ontdoen van,mbt schoenen alles tevergeefs. Onze kracht, klein, niet zelfs hun eigen armen. Sommige dingen altijd in het verleden soortgelijke past en stuipen met pijn uit het hart. Maar wij weten niet, misschien sommige dingen achter, zal er een de mensen niet luisteren naar hun verhalen te leren kennen. We liepen rustig, dutje tijd met,mbt maar niemand heeft ontdekt dat we altijd gelijke tred houden met het tempo van de tijd, waar de tijd niet kunnen verlaten van de wond. Is bijna september, is niet dat de val het? Het seizoen is altijd verandert voortdurend, en we altijd rustig is veranderd. We hebben laten liggen op de ... ... ... ... ... ...
Vruchtbaar, zon en maan draaien,mbt de tijd dat mijn vingers, net als het drijfzand in het algemeen, dunne vingers glijden langzaam weg van vandaag zijn wij niet jong meer, en vandaag zijn we niet langer een hoge moraal, het leven We hebben geen van het licht te brengen, vaak zittend in een donkere kamer, rustig na te denken over het leven, gevoelens of we kiezen als een manier van leven, wat zou er gebeuren voordat we kunnen mbt schoenen eenvoudig laten elkaar. Jaar is tijd dat je me veranderd,mbt schoen van de kou naar, warm van de vreemde om liefde, gewone mensen ervaren onaanvaardbaar gehard, hebben gedacht te laten gaan, want een persoon zou moeten houden van elkaar gelukkig, moet je makkelijk de andere , kan het laatste wat we verloren hebben onszelf verloren onze gevoelens, we elkaar passen, kan een diepe liefde elkaar diep gekwetst, want we zijn koud en ontmoette elkaar, mbt shoesom geleidelijk aan te trekken elkaars hartOnlangs hebben we ook kunnen fantasie, denken over leven en dood afhankelijkheid, verblijf bij ons tot een volmaakte liefde liefde land, waar het leven niet is ingewikkeld, en alleen wij, een gelukkige paradijs te bouwen.
Ongeacht de lente mist mistige, Qing Wu Seduction, herhaalde swing, dunne wolken, lezen als doping. Als ik niet aan dat de tijd vliegt voorbij te houden, waarom niet laat het oude te krijgen. Het is of mijn witte vleugels, verwijder ik mijn touw, naar mijn verleden. Opknoping gelaatstrekken, blik in de ogen, je haar kloof mbt shoes kleiner is dan de delicate touch, met de begeleiding, ik rende, alleen maar om u de geringste spoor. -
U of onbekend, ik allerlei reïncarnatie in deze wereld verdreven. Vluchtige angst, angst voor verwarring, mensen lachen naar me frivole onbevangen, schuld ik ook geobsedeerd door deze drijvende Huaban Sheng, het is alleen je gril. U kunt nog steeds herinner me de dag onsympathiek, Afgrond, je lachen, mbt schoen krijgt met lange mouwen te spelen, zal ik alles in het moeite om flick, instant, haastte zich terugtrekken, verstand. -
Deze wereld, nog steeds kalm en beheerst, als je zo. Eerder worden geboren ongelukkig onbedoelde resten van een stuk papier opgehangen, negen-delige gewoon papier met vliegende kwasten,mbt schoenen rustig wachten tot het wordt je geheugen glorie van Pearl, verspreid op de grond. -
Dit leven, ik ben geboren voor je kite, lijnen in je handen, als je loslaat, verloor ik de reden om te blijven op hun plaats, de wind, zwaaien in de wind en regen gefragmenteerd. -
Als het hiernamaals, geen onverwachte gebeurtenis, niet klagen is niet eenzaam,mbt niet War vervolgens door te gaan. -
Vandaag de dag weten niet waarom ... vreemd gevoel de hele dag ... ... Haar man vroeg me om een van zijn kleine broertje invoering van een vriendin, ik weet dat de meisjes rond, vond een aardig meisje, denk ik dat in de hedendaagse samenleving, vindt dit meisje mbt niet echt is een zeldzame situatie inderdaad ... ... 'S nachts, ik zag haar man op het Internet die een vriend, ik was het meisje met zijn mobiele telefoon om foto's te nemen om hem, maar toen hij de reactie las na foto's, dus ik was verrast ... ... Op dit punt dat ik weet echt niet wat te zeggen! Ik weet dat in de hedendaagse samenleving, mensen als hun vriendin of vrouw is een zachte en deugdzaam, slanke dame type, mbt shoes in feite het proces van het gesprek met hem, ik was depressief, hij niet als je vriendin een beetje dik, ik weet niet weten hoe uit te leggen aan hem, omdat hij te jong was, of zijn eigen liefde voor het sprookje visie op de wereld, dat hun favoriet is de beste ...? ? ? Ik heb eigenlijk heb ik een heleboel dingen te zeggen, maar ik weet niet hoe te zeggen ... Ik herinner me een keer mijn man en vrienden voor het diner tijd om mbt schoen te chatten, te drinken, en hij uitte een half-dronken half wakker heb ik hem gevraagd een groot aantal vragen ... ... Hij kan mijn vriendje zijn? Ik vroeg hem: mbt schoenen "Waarom heb je gekozen me Class zoveel mooie meiden, Waarom ik ik ben niet mooi, niet goed, niet uitstekend ... ik ...?" Hij zei, als een persoon zonder reden ... ...
Alleen liefde van de mensen maakt je lachen van de meest zoete, maar ook het meest trouw aan mijn pijn! Natuurlijk, droevige herinneringen zijn goed, als dit punt is de enige goede, mbt schoenen op de bodem van mijn hart voor altijd ... op zijn minst aan de collectie, ik reden om te lachen hebben! ! ! Elke dag in het geval van een levenservaring, In werkelijkheid, de droom van elke dag verspild, Ik voel me eenzaam. Net als u, is een pijn, flauw pijn! mbt schoen Zelden komen, maar aanhoudende, Net als u, is een pijn, onvergetelijke pijn! Zelden, de nog steeds diep! Had aangenomen dat na verloop van tijd, de liefde weg zal verwelken als als die 's nachts bloeiende cereus, maar ik zal toen in een informele, als een passerende wind hart, zoals een mes-achtig helder, net als u, uit de onvermoeibare, klinkt als een pijn! Onbewust zijn geïnfiltreerd in het bloed en de Heartbreakers ... Zo lang weg, eindelijk wakker uit een droom, bereid is om te mbt shoes begrijpen! Wil, zijn er slechts huizen, om te begrijpen waar geluk is neer te zetten! Ik was niet gelukkig, want ik heb niet neergezet, ondergedompeld in pijn, Ik heb geleerd om te vergeten nu, begrijpen dat alleen neergezet, zal ik gelukkig zijn! Pijnlijke dan in het verleden, maar vergeet niet! Herinneringen, maar soms verschijnen in de mond dat moment glimlach, glimlach vergeet het maar .... Tot slot, droog de tranen vallen voor jou, mbt en afscheid te nemen van gisteren, liefde, iets uit het verleden ..
Er zijn veel gevoelens die je niet kunt begrijpen, bijvoorbeeld, toen ik nog een man met een doos naar Shanghai tijd. Zoals u wellicht weet, ik ben zo sterk, ik ben niet bang veldslagen. Maar dan, net van school, vind ik deze vreemde stad vol angst, vol van angst voor een onzekere toekomst. Tijd op de trein, ga op dezelfde manier een vriend om mij te vergezellen die nacht, toen meer voor me aan te moedigen, in feite, hij is ook aan te moedigen mezelf.mbt schoenenTrein komt naar Shanghai, ik ineens in het bijzonder bang voor, ik niet in het bijzonder als de trein stopt nooit, nooit het einde bereiken. Natuurlijk, ik zo graag toen Ma zei, is lachen als, opslaan en maakte hem ook nerveus.
Angst, dacht ik, hoe lief je bent me niet.
Ik wist niet goed wat maakt mij gelukkig, een raise en geld uitgeven om hun eigen geluk te brengen mbt is erg kort. Je de dag af met een brief die de lange nacht afgesloten ging ik boodschappen naar een grote, in feite niet een grote winkel, gewoon kopen wat scherp geprijsde kleding, minder dan 50%, en te duur, ik was terughoudend te besteden. Bracht ook een totaal van vijf tot zes het. Zijn honderden stukken van niets, ga terug en vind deze dingen die ik hou niet van de spiegel te testen, bleek dat hoe langer op deze manier, mbt schoen wat leuk om niets te dragen, het spijt me. Maken zich zelfverzekerd, je bevestiging en bemoediging. Ik heb zitten denken, als we samen zijn, zeker waaronder enkele dagen je je goed voelt, mijn conditie goed is, voelt u zich de unieke charme van je kleine meisje.
In feite, je niet Chong Liu afgunst, en met hem, ik zou wel als nu, dat zou mijn arme spleet zijn, ik heb geen meer dan 100 kleding, Ik had nooit gedacht dat we zouden aankleden mooi, Ik ben vicieuze humeur en een laag gevoel van eigenwaarde, ik hou niet van die tijd van jezelf. In die tijd heb ik niet een lijn van het werk heb, ga ik naar huis om een trein Sijin fee-seat tickets, meerdere malen te krijgen, alleen krijg ik de tickets staan traag, kan in slaap vallen opstaan in de trein. Ik wil op mbt shoes subsidies te krijgen, overal waar ik naar huis om dat zegel te openen. Al ben ik studeren, maar ik heb geen goed gedaan, ik niet deelnemen aan groepsactiviteiten, niet naar school liefde, leraren niet bevalt hoe ik ben, ik was vooral eenzaam is, denken dat hun eigen, bijzondere verlegenheid gebracht te dragen ... ...
Ik heb een prachtig hart, je me gaf: Heb je medelijden met de ogen over mijn gezicht, zachtjes noem me dom meisje, je schuren mijn neus, zacht gezegd: je bent te eenvoudig, te gemakkelijk om te kwetsen, je licht kwam naar me toe lopen, arm micro-Yang, in mijn voorhoofd licht bom, het dragen van een witte zonnehoed, ik zat op de achterbank van uw fiets, lach Lang Lang, ik huilen als triest, een voorzichtig warm een klein stukje papier mbt overhandigd mijn handen .......
Plotseling een geluid gordijn, gebroken shock, puin verspreid over de grond dromen, maar ik wil een droom blijven, ik wil houden het mooi. Dus, ik paniek en knielen op de grond, in elkaar gezet een ban fragmenten ........ maar de droom is verbroken, geen sporen, hoe geef me hoop?
Ik denk dat de ......
Bushalte, je hebt besloten om weg te draaien,mbt shoes kijk niet om, als beslissend.Koude wind pijn mijn gezicht vol tranen, ook bevroren mijn hart meer en meer 凉. De middelbare school afstuderen diner, als gevolg van uw onverschilligheid, hief ik het glas bevroor in de lucht. Op dat moment, kijkend naar je koude gezicht, keek ik op leeg. Echter, in dit kleine glas wijn in me laten zien hoe de ontberingen verdunnen?
Ik heb gekeken aan jou vragen: Waarom? Is het omdat ik niet een prinses, en prins, zal altijd de prinses. Uw ondiepe glimlach: Nee, dwaas meisje, het was gewoon een sprookje alleen maar, we zijn vrienden, mbt schoen heel, heel goede vrienden.Dus ik rende weg te huilen. Ik begrijp het, echt begrijpen. Niet alle dingen in deze wereld zijn mijn verbeelding voor lief, net als licht in de duisternis, heeft de duisternis niet akkoord met de hetzelfde licht.
Klaver in het originele sprookje is echt niet zo jaar, om u te ontmoeten in de patch van klaver is gedoemd een vergissing, gedoemd Ik wil een pendeldienst tussen sprookje en de realiteit van de pijn.
Zo lang geleden dat ik aarzelend geweest,mbt schoenen bang gestoken in sleutelgat, alle herinneringen open je mij, hoe ik mijn tranen pakken?
Bloemen verborgen, en tranen zijn vergoten, dromen, heeft geweigerd om wakker te worden, dit alles, nooit in het verleden ......
Ik denk dat de komende dagen, hoe koud, maar altijd in een vurige sfeer als jij.
Vergeefme dat jeniet kunt vindensporenvan de geest, vergeefmevoor de schending vanuw inzet. Misschienherinneringen,hoe gelukkigwe hebben, misschiengeheugen,hoe gelukkigwe zijn. Maarvergeefme,ik ben nietals mbt schoenen je denkt...
Die dag, zeg jeikontspoord. Ik benheel boosik boosben opdie u niet vertrouwtme, ikgas dat umij de schuld... Huff,mijneigenzinnigeliep. Een auto,op dat moment,kwam dicht bijhet winnen vanmijn leven,ikgreepde kansom uit te leggen.
Maargoede tijdennooitlast,mbt schoen laterwakker, ik herinner meniets. Niet meer weet hoete spreken, nietmeer hoete lopen,weet niet meerhet Engels woordA naalles... Zelfs...Niet meer weetje.
Ik haat mezelf, waarom kanherinneren,en vanuitmijn bedweg. Je bent ergangstigen zou graagin de regenop zoek naareenspeciaalpunt van onzeherinneringen... Je de schuldzelfnietmevertrouwen...
Aan het eindvind jemij, maarhet spijt me. Voor nuben ikbezorgd,je echtvreemd,hem...mbt shoes Helemaalom te verblijven metmijn mensen.
Je bent ergtriest,en zelfs detranenvallenman. Zieje, mijn hartplotselingpijn,ik weet nietwaarom...
Later,Ik herinner me,mbt u diewasmijn favoriet. Maar jewanhopigte gaan... Je rug,eens zovertrouwd.
Chinese style, the aesthetic elegance to be in the end
Chinese style, the aesthetic elegance to be in the end Text / light singing China opened a rolling scroll of history, the scent of ink from the ink, various dynasties leading independent romantic, talented people in various fields, from the opening days of World War II Chi Xuan Yuan, shaking,mbt schoenen, control Kyushu, nine bottles of blue tripod as a warning, white pine deer permit, the Yellow Emperor passed away, Huangdi's still the Central Plains, talents, two Emperor Yao Shun, to create a civilization of its kind, and write a beautiful chapter in the Yangtze River Yellow River. - China China five thousand years of civilization accommodating flowing, stream, finished mbt schoen up nations of the world does not fall, like the Oriental Pearl standing in the world, becoming one of the four ancient civilizations, its economy, culture, history, architecture, Buddhism ... are the world made a great contribution to the ancient and mysterious country, the distribution of scholarly hazy atmosphere, the superb artistry, beautiful ink, Qiao won the day successful flash in the pan, decorate for the Chinese civilization Hanlin ink layer of strong interest. - To guide the Kyushu since the Korean generations, scholars of Confucianism off, if Ti romantic, dressed Su Yi, hand folding, uninhibited a grid, moon poems recited, songs slim movement, not for the world tour this world are tired, rest assured that Greenwater Mei, Ting Feng Yin Yue, boating on the river itself rocked, a pot of residual alcohol, Yisuoyanyu, magnanimous life, not for fame and profit busy to make bow, I hand my heart to record the dust of history. - Quietly Mosuo between the lines showing a strong aroma of Italian books, the characters look beautiful ink brush, gently listening to Jan's excellent temperament, sense of something natural that were pure, distant lands, the soul of the walk, then the ethereal marsh Juan Che night rain, the pan-blue admiral fell rhyme delicate fleeting, when armored gold halberd financial drain through the sand at the time, the passage of years, really lonely I can always write down the remaining beautiful poems. - Finally, an inspiration touched my heart easily broken strings, Fengchi and had Shaohua, Chilianmbt shoes a forgotten spring flowers in the month under face, the yellow left behind Dan, bears five thousand Indian story of civilization, men of letters, to show elegance, and sipped Qingming, drunken laughter, the dust has settled, exclusion of missing lug lamp in memory, holding a hoe Jing funeral flower, hate dawn dawn, blame the roots of the old trade. - Young green white hair flies, cardamom loss, finger grip cup is lonely, but years ago That horizon snow, through years of cold, buried in capsules of red beans in Acacia, who lament the fall of the partridge complain , with deep feelings, words and poems resonate in the mood, and the outpouring of grief Que out to sleep under the flowers, and green under the monument is not the old Love, Dramas Sentences. - Looking back on trend Songs of the South, in the Mi-water river, Quzai Huai Yu Jin grip, fall toward the drink dew, embrace elements Xi Mang, Lament an Fu, eternal farewell, the world the right way, leaving a lonely Yexing Ren, hair disheveled, walking slowly into the rolling waves, the annihilation, such as the Phoenix Fire Nirvana-like leisurely bath. Those who walk in the scattered fleeting own mysteries, as he was buried in the cold waters, with the dream of residual wing, to Jian Ning person, hang a heavy yoke, before dawn for the world to bring a trace of dawn. - Pale Shuangbin, Tao Qian grip hoe under the fence, blowing warm the phoenix, chrysanthemum spring tour next month, catkins Fen Yang stranger, Zhongnan mountain, watch the sunset Guihong static, wind bound in a league Yunshu, Xianting roof Whispering into the film, fishing boat sing the night, elegant prime ink, Zuiwo mbt chairs bar, beautiful butterflies shuttle bamboo, those who stay and then a dip on the dawn of the Chrysanthemum, Xiquan trickling flow, SOHU quietly drifting, moss covered Fengchi, but after the cinnabar, only poor stranger, the elegant bearish thing of the past, look back smiling, no non-Zhi Yuan quiet, non-indifferent to Ming. Boat shook and Qing Yang, the wind and blowing fluttering clothes, chairs the south window to send proud sentiment Clouds in Chuxiu mildly Qing Yue. -
Als we niet hadden ontmoet Tekst / maan Als we niet hadden ontmoet, de uitkomst van het verhaal, indien zij zouden worden mbt schoenenopgeroepen zodra de controle? Als we niet hadden ontmoet, het lot van het wiel, indien zij zouden worden het uitvoeren van de meest originele track? Als we niet hadden ontmoet, of de komende dagen zal niet zo veel als het? Linger in de koele aarde tijdens het regenseizoen in juni, met beide handen weven het verhaal afgelopen, en mijn hart een beetje verdrietig, maar ook een beetje huilen.Misschien hebben we tegenkomen is gedoemd tot het leven voorbij, zoals een bepaalde lens, op een bepaald perceel, terwijl het lot van de liefde voor elkaar om uiteindelijk worden gevoelloos aan elkaar. Hart op je geheugen stack en een stapel van de accumulatie, verdriet in de mbt schoen stilte van de nacht in ruiste rustig groei. Mijn gevoel van verlies gedachten, zoals wind en regen in de kiem van de knop, een heeft een bloem op de vingertoppen. De tijd verstrijkt langzaam, Love wandelde in het water-achtige, zelfs als die, die zijn geworden waar, zo leerde ik stil verdriet, alles in het verleden geleerd om de zwakke sporen van de tekst te blazen, is langzaam oud, langzaam vergeten ... ... Onlangs weet niet waarom, zal altijd degenen die hebben gedaan de droom herinneren, denken van degenen die zong de liederen, maar ook degenen die dachten dat de eed, overal, mijn hart zal altijd voor soort gevoel van pijn, de herinnering aan vroegere , vergeten, verdwenen, op vandaag het geheugen, verdoofd, en hartzeer. Ervaren zo vele wisselvalligheden, eindelijk besefte dat de oorspronkelijke, 's werelds meest onwillekeurig ding, niet het geheugen, het is ook niet de afstand, maar de herinneringen. Altijd geneigd om te denken, kon het niet helpen, maar stilte, kon het niet helpen, maar verdrietig mbt shoes, kon het niet helpen te veel, niet te vertellen, kan niet te interpreteren, alleen met bittere tranen, over en weer te het wordt gepresenteerd. De lucht, de regen zachtjes drijven met, zacht mijn eenzame figuur geborsteld, en ik op hem rustende zachte omhelzing te ontsnappen, ik stond daar stil en laat het spoor van lichte regen kus met warme tranen op mijn gezicht, terug in een string en een string van het hart. Once upon a time, genieten van je glimlach, Once upon a time, het verplaatsen in uw subtiele en attent. Vandaag de dag zijn ze geworden mijn verdriet bronnen, ongeacht hoe de-geblokkeerd is, zal er altijd een spoor van de kloof, stil gezet gedachten overstroomd, River of Sorrow. Mind leek niet te lang herinneringen hebben, als bevroren in van gisteren is zo duidelijk, denk er om samen met u stukje bij beetje, om gedachten van pijn en verstikking van de ziel, het origineel, de zegen van een glimlach meer dan schreeuw te onderdrukken brak onze harten om te blijven . Vaak zucht, als het leven dat ik niet heb je ontmoet, en je hoeft niet mij ontmoet, is dat we niet terug als voorheen, aan beide zijden nog steeds vrolijke jongens en meisjes. Aarde, de zogenaamde Als er te veel, omwille van de gezondheid en pijn, want mbt liefde en pijn. Misschien zijn we verward met, dwalen, kan hetzelfde verhaal, hoewel vergeelde erg vaag, maar altijd stof in de ogen, gevoel als verloren, gewond, gewoon zingen helemaal tot het einde van de liefde gordijn, met de stilte om het verdriet uit te leggen.
Elke boom zal blad Kind, zijn schouders als een berg, indrukwekkend en toch praktisch, hij nooit gokken, niet mbt schoenen drinken en roken. In mijn jeugd indruk, we zijn niet erg "volwassen", want in mijn eerste leerjaar tot zesde klas van dit proces, heeft hij niet aan mijn zijde, want van het werk, keerde hij terug naar huis om rond te rennen, totdat junior high school, voordat hij moeilijke jaren van die periode wist ik niet, kinderachtig weet ik huilen. Junior high school, had ik nooit een traan in zijn flow. - Hij is mijn vader, die vader van gewone en eenvoudig. - Tot de middelbare school, de eerste keer dat ik huilde voor hem, ik mbt schoen voel me erg eigen lagere school dom. - Ik ben in bed piercing huilen, meer dan de helft van het kussen nat was, kan ik niet Kuchu stem, bang voor wakker worden en ik was naast hem slapen. - In die tijd heb ik begonnen met dit, keerde ik terug naar zijn huis junior high school, en tenslotte, een herenigd! - "Vanavond, we slapen met de vader en zoon, lange tijd niet samen geslapen, en onthoud je altijd ernstige kind bang voor het donker, om een lange tijd coax huilen voordat je in slaap valt ook!" Hij glimlachte en zei tegen mij. - "Ah, ja." Ik ga samen met een verhoogde Jisi een glimlach. - Midden in de nacht, ik opende mijn ogen. Soort sloot zijn ogen, nog steeds de mond met een mbt shoes glimlach, kan bleke tempels hebben, dunner wordend haar en grijs, diepe rimpels op het voorhoofd en voor de hand liggende, alsof je Daoke meer dan zes jaar tijd, hoeveel hij slikte verweerde ? - Ik weet dat hij oud is. - De volgende dag, toen ik mijn ogen opende, is hij niet meer naast me en moeder gingen vroeg in de ochtend had hij werk. Waar hij sliep, is de quilt heel netjes opgevouwen, op zijn kussen, hechting Jisi haar. - "Je vader bitter ah te knipperen om de aanvallende middenvelder, hij is altijd zo vriendelijk om te verplaatsen van iemand anders dingen, en niet betalen ..." "Hij knippert terug naar hoe?" - "Toen ik uw plezier, spelen naast de motorfiets, al snel de motor instabiel viel, je vader te zien, en onmiddellijk rende om u te helpen blokkeren en hij lag hele veertien dagen, dan bent u slechts 6 jaar, de jaarlijkse winter, de oude pijn van zijn ernstige rug tot vandaag, maar hij kwam niet genezen, is het naar schatting in de tweede helft, maar ook meer pijn, hey ... " Ik huilde en omhelsde haar moeder Meng, voor hun eigen onwetendheid, ik eigenlijk weet mbt wat te doen kan alleen de kreet, dat is het enige wat ik kan doen te vergoeden. - In de avond kwam hij terug met een veel voedsel. - "Mijn zoon, kom een kijkje nemen, uw favoriete kind!" Hij zei opgewonden. - Ik ga uit hem te ontmoeten, hem te tillen iets te helpen, heb ik zijn hand aangeraakt, tot zeer ruw, geen jeugd zo glad, zijn kleren waren doorweekt van het zweet om de transparante kleur van de huid is duidelijk zichtbaar. Zijn dagen, om mij te helpen kopen deze heerlijke, warm weer, hij terug verdroeg pijn, moe op het einde in welke mate, dat gevoel, ik kan niet begrijpen, mijn neus is altijd zuur. Gescheiden van hem nu, ik heb hem niet gezien zes jaar. -
Onverschilligheid terug, Love the vergankelijk Zing een lied, ik zal uiteindelijk markeren het heengaan van de jeugd, de liefde van een persoon, naïef te denken dat is het leven. Zing een lied, herinner me dat ik uiteindelijk verloren liefde, een man, altijd lopen met u niet verlaten. Dim het licht, jaren lang, tijd ontspannen. Je vergeet mij, vergeet mbt schoenen mijn tijd. Toen ik een kind was, toen jaar zijn staande op de rand van de paranoia, om hun eigen eenvoudig geluk te grijpen. Maar de jaren moest me te gooien in de zee, verloren in de drukke straten van het zelf. Vloeiende menigte stond en vond dat ik zo hulpeloos. Die alle verscheen in de fantasie scènes zijn als een schaduw-achtige voor me bungelen. De werkelijkheid is steeds duidelijker geworden. Ik ben op de tweedejaars. Dit is een geen emotionele mbt schoen declaratieve zin. Maar mijn hart, maar omdat deze zin prachtige, eindeloze ups en downs. Ik wil de tweedejaars. Ik schreef dit essay een leraar in een poging om een persoon kan mijn hart ik weet dat wolken in de wind. De leraar duurde slechts twee dagen om de twintigste naar de samenstelling, het gezicht van mijn tranen merk, en ze, zoals gewoonlijk, keek ik geef een score. Uiteindelijk heb ik het zien aan de High School is een veel voorkomend geval, de hele wereld juichen, ik was alleen en moest moeite.Het is als het openen van een partij, partij allemaal dronken, alleen dat ik wakker ben.Dit was verlaten over de hele wereld alleen, is een onbeschrijfelijke tragedie. Dat een hoge een eindexamen nadat alle geneste voor Juanniao Ben naar huis. De eerste dag van de zomer vakantie ging ik om alleen te spelen in de stad, kocht een ticket naar het spookhuis, een persoon in diembt shoes donkere en angstaanjagende plaats. In de bange, ik natuurlijk het gevoel dat ik slecht voel, wat betekent dat ik in leven ben, dus ik was erg tevreden. Bij het streven naar dezelfde tijd te stimuleren, voel ik me nog in leven. Men dacht te hebben begeleid me in een vreselijke gat dat vreemd.Zoeken in mijn hoofd een lange tijd, niemand om mij te vergezellen. Ik denk dat ik alleen was. Na een jaar ervaring op de middelbare school, was ik nog een te gaan. In het spookhuis kwam, vond ik een plek waar niemand, wanhopig tranen. Ik wil niet te kwetsbaar zijn. Zelfs als niemand zag. Zij moedigen het oog, ze lachen slapstick, een voor een vrijgelaten in mijn gedachten, maar deze zijn allemaal niets te maken met mij. Ik denk dat ik de oude, in mijn achttien jaar toen hij oud wordt, is niet in staat om hen te voegen. Jonge ze spelen nog steeds huis zoals het spel, liefde, roken, vechten, mondvol van leugens, of van mannelijke ambitie, het volledig negeren van andere vreemde ogen. Misschien wachten tot jaren na de mbt hobbels barsten, ze zullen begrijpen als ze eenmaal zijn hoe naïef.
Missen,is de meest pijnlijkeontmoeting. -------------Inschrijving De tijd zalnietde gevoelenste stoppen, zal de tijdgewoonmbt schoenende wandeling,op een gegeven momentzal hetfietsen in dezachtsteplaatsje hart. Wie heeft er gelijkals in detijd voordatleek zobleek,leek zohulpeloos.Het kwam totmensen om je heenweg te nemende pijnen vreugde.
Trance,niet dezogenaamdegevoelens,die momenten vanmooieen ongewone, trance,eenfiguur,of zoeenzaam.Draai100terugmeer dan duizend Of terug naarde een na, de verzameling vanalle gedachten, alleverlorenin ballingschapplein.Echter,het gatin het hart, maar een soortvanniet bereid omde worstelendetourte financieren Naar onbekende plaatsen,weet nietstilte, waarnade ogen zijnnog steedsverdrietig mbt schoendaalt totnul.
Bloemenen de wereld,eenparadijs vooreenblad,de wind, dewindis een beetjewillekeurige gedachten, dit is debloeiseizoen,onder een boomhoe jeeen bloemliefhebberste maken?is Op deze maniervorige levens.
Laten webeginnen mette veelemotielotmissen.We altijdkunnen alleenstarenhetfladderenweg in derug,zoals de dichterschreefhet alseenmooi gedicht, Iemands leven,bepaalde herinneringen,zoals vlinders,zwaaienin de diepsteliefde.
Ik hebhet geluk, verlorenin mbt shoes mijn leven.Gemisteisniet verloren,ismeerretentie op lange termijnin dieer geen spijt vanhet gebrek aanschoonheid eneeuwigheid.die fouten Hadeenverwachtingvan schoonheidkan ook eengenot.Misschien dat sommigedingen die het levennietkan worden bereikt, zij diede schoonheidvan een handvolwierookgemistin de modder, hydraterenuw Het hart.Het leven kanniet zondertegenslagen, kande wegniet altijdsoepelbreed.Wanneerjemachteloosvoelt,wanneerje voelt dat desituatie mbt is zoniet, selecteer dan
Een zorgvuldigeverzorging vanmijn dromen,alsmbt schoenen mottenaan vuur, maar nooitdicht bij de vuurtoren,vernietiging.
Sommigekijken uit naarde toekomst,altijdzelfingenomenin mijn droomom te besteden,en dangeef jezelfeen wanhopigeklap.Sommige dingen, zoalshet altijderg goed, maar het beginiets verkeerd doetop de verkeerde manier, dus inmijnverwrongenen paranoïde,de verwaarlozinghad kunnen zijneen gelukkigwerkelijkheid.Was jong enzonder incidenten, en nutwee mensen zijnof no return mbt-Zhongtianvan spijt,geen enkele manierom de betalingterug te krijgen.
Net alstwee evenwijdige lijnenelkaar kruisennooit, kanniemand echtidentificeren metde pijnvan een anderpersoon.Jemoeilijkkluwen,ikverdrietigdoorzettingsvermogen,ismaar een ding mbt schoenmet elkaar.Ikwasop het punt omde hemelte worden,zijn de vogelsalvoorbij.
Iste laat omdeze zinte zien-?"Wiebepaalt datAssepoesterde prinszijn omop te slaanNietCinderellabereidvroegniemandhaar vroeg ofpatriottischeprins,lijkt het wenselijk, zolanghaar voetenom hetglazen muiltje,wij natuurlijkdankbaarmet de prinsHuiGong,en altijdgelukkig inangst enschroom."te laat,gemist,een fout heeft begaan.De tijd verstrijktvoorzichtig, jij en ikintrospectief.
Ikrichteen toneelstukpopspelen,TaotaoRanmeeslepende.Jij bent mbt shoes deheldelk spel, maar nietje wilt,dus als jescheurtwegwanneer de lijnrondgewikkeld,ikben de enigein de openarenabeneden,huilen,de interpretatie vande tragedie.Watiseencocon.
Ik weetdat de doodheeft plaatsgevonden,en vergetente wachtenterzijde, ikwederombegeerdedood.Als je nietmissen,vergeet het maarkrachtiger.Ik wil niette verliezen,ik wil niette vergeten.Laat alledingen overueenwarm enmooi gebaarbevriezen,blijvenin mijn geheugen.Ik woonin vrede, eten,drinken, slapen,en dan ineensdenkt dat je benthard,ende pijn die ikverstoppenonder het kussente huilen.Ik kan hetalleen doen:druk,stil.
Inde afgelopen dagenisop 9 julieneenmbt schoenengewone,bijzondere dag.Weverdeeldeneen jaar.De sloop,romantiekis het niet waardom te onthouden.Alleen op dedagvan de eerste liefdete herinneren.Enu houdt vandie persoon,die dingen,die dagenzijn de meestewaardigvan zijn levennaar de mooistenostalgieonthouden! Recallonze vorigestukje bij beetje,ikdenk dat wezo eenvoudigSentimental!De oorspronkelijkewekunnen ookniet begrijpen watik niet weethoe je eenmeisjehet hartwilt,altijdmaakt jeboos,maakt jeboosweet niet hoenadatje blijja, wanneerweleuk om te mbt schrijven, een weekeen hoopin tweehet!Brief, geschrevenop zijn of haareigenonuitsprekelijke, ofhun gevoelens.Is echterzodanig dat wehalfeensemesterhad. Vergeet nietvorigjaaris kerstavondding?Die middagheb ikniet naar schoolyeah!mbt schoenSinds ikwas deeerste keer dat zo'nfestival,maar ook, enzijn vriendin,ik weet nietwelk cadeauom ugoed?Een meisjebegon tevoelen als eenteddybeer,maar ik wasnietgenoeg geld omjete kopen.Laterhoorde ik datKerstavondis om te etenappels,dus kocht ikeenMacstuur je(eenjaarlaterhoorde ikeenvertegenwoordiger vanApple,betreur iknieteen paar vante kopen), maar ikbenhet kopen vanApplewerd,zageenman diemeteenmaïsroos,en toenikhaar gezichtschandeinde bloemenwinkelgekozen voor een, zodat zeingepakt.in eerste instantiezei ik,isom udrie geschenken, in feite,de laatste iseen beetjede kus.Wie weet wanneerje zoniet mbt shoes past,je gewoonnietsluit jeBiYanjing, als je echtBileyanjingwasbeschaamd datikjekus!Misschien zal ikookzoenen!! Herinner je deeerste keer dat jeuit elkaaren ik zeghet?Je zegt dat jeeenex-vriendom te komen totu, maarvraag jeeenwirwar vanvrienden,jevriendenje vertellentwee zijnniet,nietover praten.Ditis voor mijdat jeeerst in stukken opbreken.Echter,twee of drie dagenhadden weeen goede, nietbrekenyeah!!
