Staande op het einde van juli 's avonds,mbt schoenen  ik weer keek op en zag een verdwaalde uit de hemel, vliegende vogels, het is zo eenzaam.

Ik hou ook van het, hetzelfde blijven de hele dag als een gevangene slaapzalen, rustig en stil. Tot Fangfei schuur, Hong meteoriet Red, schemering enige metgezel, de voetstappen van wolken gevolgd, ga dan dichter in de richting van de ondergaande zon. Geniet van de stilte van de nacht, doen twee dromen van het drinken, eenzaamheid Tian Ran.

Yao Yao en juli had onbewust, in de lucht, maar houden ook haar zwakke geur. mbt shoes Deze maand, een ondiepe verdriet, er is langzaam groeiende, er zijn diepe gevoelens van spijt ... ... pendeldienst tussen de steegjes op dat juli, heb ik geprobeerd om deze vluchtige momenten op te halen, kan kijken in juli wasritme van de regen abrupt afgesneden, is de angst nooit meer gevonden als het ooit was.

Erg bang, hart onverklaarbare paniek, vaak in mbt schoen  uitbarstingen van de donder regen verstoppen in bed, te luisteren naar Yoga Lin's "liegen", alleen dwalen.

Het verleden zijn geweest om de naar zijn verdwenen. Ze sleepte de zware koffer, haastige voetstappen, een voet op weg naar huis, alleen ik, in dit eenzame op school, uitgegroeid tot een eenzaam persoon. Helaas, ik ben geen engel, zelfs dan vrome gebed, niet kan veranderen het leven traject.

30-07-2011 om 03:50 geschreven door huang  

Toen ik besloot niet na te denken mbt schoen over het verleden te maken van de tijd, maar ze kunnen gedragen worden tijd en ruimte staan ​​voor me, trots te pronken metwat ik boog was, laat me weten wat te doen. Zo verdrietig, maar je nooit wat lief en leed, over al de herinneringen, langzaam verdween in de tijd binnen. Ik hou van de smaak van een eenzame, maar dan mensen die graag fluisteren aan zichzelf. Mijn wereld, zelfs als je geen verhaal, zal ik nog steeds staan ​​recht naar voren.

Arrogant, zeg je dit is mijn indruk. Wie weet die kunnen worden als openbloemen in het stof, zoals Homecoming, herfst met een vleugje van de lente zal langzaam verdwijnen, aarzelend, na een aanraking van koude, dag weg, jij en ikniet zien, het verhaal ook gezien.

Voor dag en dauw benaderen, die gevuld met de onuitwisbare sporen na in het hart, mbt schoenen aanbiedingzal ik ernstig scheuren ze. Skimming over het oppervlak, de spanning van het wachten op een beslissing over leven en dood. Geen sterren in de nacht,met de hulp van de saaie tekst neer te slaan de rand van een dolende ziel in het leven. Dan chic vallen, vallen in de streamer waar de koude rimpelingen te trekken.

Ik heb altijd gezeur, vergeet dan niet om lachen als ik kijk, ik ontbinden al detederheid van zijn geschriften zijn, voorzichtig de zegen, met een factor eenspoor van vochtige missen, om de hele weg naar beneden de wind te bereikendat de verwachtingen van uw hand om de andere kant. Soms zal ik van zaligestilte, dag en nacht, ongeacht het seizoen, herinneringen zoals liefde, net alsomgekeerd, zijn gedachten ver weg, slepende, een namiddag in de herfst in de eindeloze rond te rennen, als tranen, als, draaide in de zee, die die tijd nog nooit een stilte.

30-07-2011 om 03:50 geschreven door huang  

Hou niet van, zeg je. Dan, mbt schoenen  op te breken, zei ik.

In feite, kon ik niet verdragen voor jou. Maar ik weet het, ik niet om u te houden. Nou, laat me in de verte stil naar je te kijken, dit is mijn geluk.

Ik was zo stil naar je te kijken, zie je gelukkig slapstick met vrienden, zien wanneer je de muur boos, zie, jou en haar.

Jij en haar samen, altijd lachen. De oude ik, maar nog nooit mbt shoes gezien je ziet er zogelukkig. Ze zei ja, je meer ah past. In feite kan ik niet worden verzoend. Maar wat kwalificaties heb ik bestrijd het? Ik hou van je en zij zijn de mensen ah. O, hoe ironisch. U wilt alleen maar haar geluk te geven betaalbaar, en mijn geluk is niet kijken naar uw geluk.

Ik heb het meest gedaan moedige ding is u te horen zeggen met een glimlachtussen u en haar geluk. Maar weet je wat? Ik moet veel moed te leggen mbt schoenen aanbieding dat detranen, die doen alsof ze vrijgevig te zeggen, je lijkt heel gelukkig, ah, ik heb geen zorgen te maken. Sterker nog, ik wens je geluk ik geef. Maar niet, ik benhaar niet, ook al maakt niet uit hoe hard ik, heb ik uiteindelijk niet haar. Liefde is niet die betalen veel meer, die innig, die in staat zijn om gelukkig te zijn.

30-07-2011 om 03:49 geschreven door huang  

Mensen in leven wonen, zal er te verward, te veel veranderingen, te veel keuzesvaak zo dat we niet kunnen kiezen. Er zijn een aantal dingen, wat liefde, altijd in een idee, maar in een mbt schoenen idee, zegt een hoop verdriet en hulpeloosheid. Weg van het geschreeuw van de menigte Xuan, zitten alleen, rustig zoals sommigedingen, er is geen reden, geen reden, onverklaarbare droefheid in mijn hart.Verdriet in mijn hart, verdrietig is er geen reden, geen reden is de grootstereden. Verdrietig omdat de eenvoudige, verdrietig omdat het onverschillig.

Net als aan die trieste woorden te zien, om van te genieten, voelen, willen dezetrieste woorden te horen, geleidelijk aan begon te voelen, om hen te luisteren.Ik dacht datmbt schoenen aanbieding verdrietig pijnlijk, zijn gekwetst, zal zich staan ​​sorry, kon het niet helpen, maar huilen.

De wereld, niemand is absoluut ons vertrouwen waardig, de lelijke kant van de menselijke natuur zijn, als degenen die blijven praten, praten met mensen die je wilt, al gepolijst op tijd om een nieuw object te vinden, en niet altijd alleen dat korte moment.

Ik wil altijd te veel emoties los verzonden, weet niet aan wie, hoe te doen, ik hou nietmbt schoen  van en niet nu, maar die niet kiezen van de juiste. Ik haat mezelf voor niets, ik mijn eigen machteloosheid haat, ik voel me verdrietig voor zichzelf, om meer triest triest hoe een persoon, ongeacht hoe het oppervlak van de zon, hoe briljant, alleen is de schaduw van mijn hart is in de regen, hoe interpreteren het hart bedroefd, en zijn wie begrepen.

30-07-2011 om 03:49 geschreven door huang  

U wilt poëzie schrijven, boek Sentimental zacht als je kijkt, mbt schoenen je wilt componeren,componeren nauwelijks slaap ik gisteravond ellendig.

Juli in de herfst voor geen enkele reden, plots willen alles verdorde schoonheid te zien, net als de bladeren in licht dans de dans bezig is, de dans is de wisselvalligheden van het leven.

Zachtjes pen op papier zetten, gewoon wit papier, mbt shoes prikkende mijn ogen, maarnog steeds moeilijk te geschreven. Kleine kring, hapsnap gedachten aan het bord geschilderd rommelig, heeft geen zin.

Yeliangrushui, Bise gordijnen kabbelende in de wind. Naar boven, dimmaanlicht, een aantal bloemen ontspannen drijvende wolken, hebben betrekking op de oude maan Seiki. Schoonheid van deze hachelijke situatie, nostalgische gevoel van alleen in het maanlicht. Rustig opende de deur, zodat mijn rug een eigenzinnige 也好.

Wandelend door de verlaten mbt schoen straten, een boom vol mijn ogen, slechts eenstraaltje maanlicht wierp naar beneden, de gevlekte mijn eenzame figuur.Distant lichten dimmen, en af ​​en toe hield een paar nachtelijke auto, net als de straatverlichting van de dag, het leven en verstoord de rust van deze zomer.Dash van geïsoleerde wind geborsteld mijn wang, langs de richting lijkt te zweten kussen. Aarzelen om uit te reiken en de nacht wind die voortvloeien uit de vingers, warm, alleen maar bijdraagt ​​aan de hete Italiaanse voelen.

30-07-2011 om 03:48 geschreven door huang